Προσιτό φιλικότερο Γαλάτσι

Όπως από την αρχή εκτιμήθηκε, ήταν αδύνατο να συγκροτήσουν ψηφοδέλτιο και να πάρουν μέρος στις δημοτικές εκλογές όλοι όσοι εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το δημαρχιακό θώκο και έσπευσαν να δηλώσουν την υποψηφιότητά τους. Μετά από ένα τρίμηνο κοινότοπων σωτηριολογικών διακηρύξεων για το Γαλάτσι, που δεν άγγιξαν καν τους Γαλατσιώτες, και την έλλειψη προθύμων να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια, σιωπηλά άρχισαν οι αποσύρσεις και οι μεταγραφές. Χωρίς εξηγήσεις και αναστολές. Εξάλλου στα λόγια μόνο και στη διατύπωση διέφεραν. Χωρίς σαφείς διακριτές και πειστικές θέσεις για τα τοπικά προβλήματα, η στόχευση των επιλογών τους – με τις όποιες εξαιρέσεις – περιορίζεται αποκλειστικά στην ικανοποίηση προσωπικών εγωιστικών φιλοδοξιών. Δυστυχώς, ο ιός της απαξίωσης της πολιτικής μόλυνε και το χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι προοπτικές, συνεπώς, για την πόλη μας καθόλου ευοίωνες δεν προδιαγράφονται.

Ωστόσο το εκλογικό τοπίο διαμορφώθηκε πλέον και μέσα από αυτό η ψήφο μας θα αναδείξει τη μελλοντική Δημοτική Αρχή, η οποία θα κληθεί, με δεδομένη τη σημερινή κατάσταση του Δήμου και τα ασφυκτικά  περιθώρια που θέτει η οικονομική κρίση, να διαχειριστεί τις δυσκολίες που έρχονται. Είναι βέβαιο ότι θα είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη θητεία. Συνεπώς, αντί για το πληθωρισμό υποσχέσεων και τις φαντασιακές ανατροπές, η επιδίωξη του απολύτως εφικτού στη συγκεκριμένη συγκυρία θα αποδειχτεί η πλέον αποτελεσματική διαχείριση της δημοτικής εξουσίας. Κι αυτό γιατί είναι δυνατό το Γαλάτσι να γίνει πιο προσιτό και φιλικό στους δημότες. Ενδιαφέρον χρειάζεται, όρεξη για δουλειά, ιεράρχηση των αναγκών, σχεδιασμός ενεργειών, κοινωνική ευαισθησία και προπάντων διάθεση και τόλμη για σύγκρουση με κατεστημένες αντιλήψεις και μικροσυμφέροντα, που συνήθως ακυρώνουν προθέσεις και σχεδιασμούς και αποτρέπουν την υλοποίηση αναγκαίων παρεμβάσεων.
Χρειάζεται, συνεπώς, προγραμματισμός, νοικοκυρεμένη οικονομική διαχείριση και ορθολογική διάταξη – αξιοποίηση του εργατοϋπαλληλικού προσωπικού και του τεχνολογικού εξοπλισμού του Δήμου. Και βέβαια μια απόλυτα διαφανής και ειλικρινής, αμφίδρομη επικοινωνία Δημοτικής Αρχής και Δημοτών. Συνεργασία δηλαδή Τοπικής Κοινωνίας και Τοπικής Εξουσίας, ώστε να  αναδείχνονται τα πραγματικά προβλήματα, να διαμορφώνονται ειλικρινείς δημιουργικές σχέσεις με κοινωνικούς φορείς και ομάδες πολιτών για να περιορίζονται ή να αποθαρρύνονται ιδιοτελείς προσωπικές – τοπικιστικές επιδιώξεις και να ελέγχονται οι αντιπαραθέσεις μικροσυμφερόντων και η παραβατικότητα.
Είναι προφανές ότι, στο πλαίσιο αυτό, λόγω συγκυρίας, πρέπει να προτάσσεται και να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία των Κοινωνικών Υπηρεσιών του Δήμου και η σχεδίαση της Δημοτικής Κοινωνικής Πολιτικής Αλληλεγγύης σε συνεργασία με κοινωνικές ομάδες και άτομα που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό.
Ακολουθεί βέβαια ο Δημόσιος Χώρος: Χρειαζόμαστε ελεύθερα πεζοδρόμια για να βαδίζουμε ανεμπόδιστα και με ασφάλεια. Έστω σ’ αυτά τα στενά και κακοσχεδιασμένα, νά ‘ναι όμως καλοσυντηρημένα. Χωρίς εγκαταλειμμένα ογκώδη αντικείμενα, χωρίς το σκουπιδαριό, χωρίς τις αηδιαστικές ανακουφιστικές αποθέσεις των σκύλων ώστε να διεκπεραιώνουμε την καθημερινότητά μας ή να κάνουμε τη βόλτα μας με ασφάλεια και χωρίς αισθήματα αποστροφής. Τα λιγοστά παρτέρια να αποτελούν μικρές οάσεις πρασίνου και αισθητικής ανακούφισης μέσα στην ασκήμια της κουρελαρίας που πάνω της σκαλώνει όπου κι αν στραφεί το βλέμμα μας. Οι Πλατείες, οι χώροι Αθλοπαιδιών, τα Γήπεδα κλπ. να μην δίνουν την εικόνα εγκατάλειψης, οι προσβάσεις τους να είναι ελεύθερες από τα τροχοφόρα, χωρίς τους σωρούς των σκουπιδιών, και οι Παιδότοποι να προστατεύονται από τους ασυνείδητους, που ακόμα και στους χώρους με τα όργανα αθλοπαιδιών οδηγούν τα κατοικίδιά τους για ανακούφιση.
Λίγη τάξη και στα τροχοφόρα. Να μην εμποδίζουν προκλητικά τη χρήση των πεζοδρομίων, να αφήνουν πάντοτε ελεύθερες τις προσβάσεις των Δημοτικών και Δημόσιων Υπηρεσιών, να μην καταλαμβάνουν τις διαβάσεις πεζών γεγονός που, αν δεν ακυρώνει στην κυριολεξία τη χρήση τους, την καθιστά επικίνδυνη. Ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους, σε μητέρες με παιδιά, σε πολίτες φορτωμένους με ψώνια, σε συνδημότες μας με κινητικές δυσκολίες κλπ.
Τα παραπάνω είναι προβλήματα που μας ταλαιπωρούν και μπορούν να αντιμετωπιστούν. Ωστόσο η εικόνα και η λειτουργία της πόλης δεν είναι υποχρέωση και ευθύνη μόνο του Δήμου αλλά και των δημοτών. Μόνο που όσο η Δημοτική Εξουσία αδιαφορεί ή είναι ανίκανη ή δίνει προτεραιότητα στο προσωπικό συμφέρον έναντι του συλλογικού, τόσο η ατομική και κοινωνική ευθύνη δεν συνειδητοποιούνται ή βρίσκουν δικαιολογίες αποφυγής.
Συνεχή φροντίδα χρειάζονται και οι διάφορες αστικές υποδομές (δρόμοι, δίκτυα κλπ.) που η απρόσκοπτη λειτουργία τους είναι αποκλειστική ευθύνη του Δήμου. Οι βουλωμένοι αγωγοί, τα κατεστραμμένα οδοστρώματα, τα ξηλωμένα κάγκελα, οι στύλοι χωρίς οδοδείκτες κλπ. κλπ. μαρτυρούν έλλειψη ενδιαφέροντος, ανοργανωσιά, σπάταλη διαχείριση. Σ’ αυτά δεν χωράνε δικαιολογίες.
Μένουν βέβαια τα μεγάλα θέματα της πόλης μας, στα οποία εμπλέκονται και οι Υπηρεσίες της Κεντρικής Διοίκησης, που το απαιτούμενο κόστος αντιμετώπισής τους υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες του Δημοτικού Ταμείου. Και ακριβώς γι’ αυτό απαιτείται Σχεδιασμός – Μελέτη και Προγραμματισμός ώστε ο Δήμος να βρίσκεται συνεχώς σε ετοιμότητα να διεκδικήσει με σοβαρότητα και αξίωση την ένταξή τους σε ευρύτερα προγράμματα εθνικά και ευρωπαϊκά. Μόνο με προετοιμασία αυτού του επιπέδου είναι δυνατόν να υλοποιηθούν έργα, όπως για παράδειγμα, η πολεοδομική εξυγίανση των γειτονιών. Η πολεοδομική ανάδειξη του κέντρου με τον κυκλοφοριακό ανασχεδιασμό της Λ. Βεΐκου και τη κατασκευή δύο σύγχρονων ανοιχτών πραγματικών πλατειών (Παλιό Τέρμα και Ηνιόχου). Η αποκατάσταση του ανάγλυφου και η αναδάσωση των Τουρκοβουνίων σε συνδυασμό με την εγκατάσταση διάφορων κοινωνικών χρήσεων. Η ολοκλήρωση της αναδάσωσης των υπολοίπων περιαστικών εκτάσεων και η προστασία τους. Η διαμόρφωση δημοτικής βιώσιμης πρότασης για το ΠΑΛΑΙ, κλπ. κλπ.
Διαφορετικά, εκ των πραγμάτων, θα αρκούμαστε σε αποσπασματικές ατελέσφορες παρεμβάσεις και θα προβάλλουμε ως σημαντικά έργα την κατασκευή μερικών δεκάδων μέτρων άχρηστου και επικίνδυνου ποδηλατόδρομου ή τη στρογγύλωση σιντριβανιών, σπαταλώντας μάλιστα εκατοντάδες χιλιάδες πολύτιμα ευρώ.