Ξαφνικά όλοι έπεσαν από τα σύννεφα

Καλή χρονιά, φίλες και φίλοι αναγνώστες, και χρόνια πολλά! Λίγο καθυστερημένα οι ευχές μου αλλά είμαι δικαιολογημένος αφού, όπως κάθε χρόνο, την περίοδο των εορτών απουσιάζω. Όχι δεν πήγα σε κανένα σαλέ σαν του Λιάπη αλλά όπως ξέρετε τυγχάνω να είμαι και αγρότης και αυτή την εποχή έχουμε το μάζεμα της ελιάς. Φέτος δεν είχαμε καλή παραγωγή – μειωμένη κατά μέσο όρο 50% θα είναι η συνολική παραγωγή ελαιολάδου στη χώρα μας. Κρίμα γιατί φέτος θα έχει πολύ καλή τιμή το ελαιόλαδο. Αλλά τί να την κάνεις την καλή τιμή αφού τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος την υπεραξία αυτού του καταπληκτικού προϊόντος θα την επωφεληθούν ΄κάποιοι άλλοι. Και αυτοί στην περίπτωση τη δική μας είναι οι Ιταλοί, οι οποίοι αγοράζουν από εμάς το ελαιολάδο χύμα, το αναμειγνύουν με άλλα κατώτερης ποότητας και το εξάγουν σαν δικό τους προϊόν απολαμβάνοντας όλα τα οφέλη του. Κι αυτό γιατί οι δικοί μας αγρότες προτιμούν να πουλήσουν το λάδι χύμα και σε μικρότητερη τιμή παρά να οργανωθούν ώστε να τυποποιήσουν το προϊόν τους και να το εξάγουν οι ίδιοι.
Μας ήρθε και το 2014 για το οποίο πολλοί ευελπιστούν ότι θα είναι καλύτερο από το 2013. Δεν μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι αυτή την αισιοδοξία τους. Μακάρι όμως να είναι έτσι γιατί αν και το 2014 συνεχιστεί ο καταστροφικός ρυθμός των πραγμάτων που είχαμε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια της κρίσης, τότε θα έρθει η πλήρης και ολική κατάρρευση των πάντων.
Ο νέος χρόνος ξεκίνησε με σκάνδαλα πολιτικών και οσμή τρομοκρατίας. Μετά το σαλέ του Μιχάλη Λιάπη στο Καρπενήσι, είχαμε την εξοχική βίλα του Πάνου Καμμένου στην Ικαρία και τη μη επιστροφή του Χριστόδουλου Ξηρού στις φυλακές.
Μετά από 20 χρόνια ανακάλυψαν όλοι τώρα αυτό που ήταν το σύνηθες της εποχής εκείνης. Όπως είπε και κάποιος κάτοικος του Μεγάλου Χωριού Ευρυτανίας, τα περισσότερα σπίτια στο χωριό είχαν κατασκευαστεί με αυτό το κόλπο. Πήραν δηλαδή τη χρηματοδότηση να κατασκευάσουν ξενώνες και έφτιαξαν το πολυτελές σπίτι τους. Καμιά δικαιολογία και κανένας συμψηφισμός για τα καμώματα των πολιτικών. Αυτοί που ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα θα πρέπει να είναι διάφανοι σαν το γυαλί. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό τύπου «το είχε η θεία μου και μου το έγραψε» ή «ήταν της πεθεράς μου». Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι και οι πολίτες, οι οποίοι είχαν πάρει χρηματοδότηση για ξενώνες και κατασκεύασαν γκλαμουράτο σπίτι θα πρέπει να απαλλαγούν των όποιων ευθυνών τους.
Ήταν γνωστή σε όλους τους παράγοντες της δημόσιας διοίκησης και της πολιτικής ζωής η παραβίαση των κανόνων και των όρων της χρηματοδότησης από προγράμματα του ΕΣΠΑ. Αλλά τότε ζούσαμε όλοι τον μύθο μας, όλοι είχαμε απλώσει τα πόδια μας πιο μακριά από το κρεβάτι μας και δεν βλέπαμε τί γίνεται δίπλα μας. Θυμάμαι, τέτοια περίοδος ήταν πριν 25 χρόνια περίπου στο χωριό μου, όταν πάλι είχα κατέβει για το μάζεμα της ελιάς, μια συζήτηση στο καφενείο με τους ντόπιους για την επιδότηση του ελαιολάδου. Όλοι μα όλοι ήταν παραπονούμενοι γιατί η επιδότηση ήταν, όπως έλεγαν, μικρή. Τους ανέφερα τότε κάποιους συγχωριανούς μας οι οποίοι δεν είχαν ούτε μία ρίζα ελαιόδεντρο στην κατοχή τους και παρόλα αυτά έπαιρναν επιδότηση ελαιολάδου. Η απάντησή τους αποστομωτική: «Έλα, μωρέ, που θα σωθεί η κατάσταση από τέτοια ψιλοπράγματα!»
Από τη μια είχαμε από τις μαϊμού επιδοτήσεις και από την άλλη τις μαϊμού ποσότητες παραγωγής ελαιολάδου. Ο καθένας δήλωνε όσα κιλά ήθελε. Κανένας δεν έλεγχε αν η δηλωθείσα παραγωγή ήταν και η πραγματική. Υπήρχε περίπτωση αγρότη με 50 συνολικά ελαιόδεντρα και ο οποίος δήλωνε ότι παρήγαγε κάθε χρόνο πέντε τόνους ελαιόλαδο! Έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό των επιδοτήσεων πήγαινε στους απατεώνες και όχι στους τίμιους παραγωγούς. Είχαν φτάσει οι δηλωθείσες καλλιεργήσιμες εκτάσεις της χώρας μας να έχουν ξεπεράσει όλη την έκταση της… Ευρώπης!
Τα ίδια περίπου γίνονταν και στον τομέα της κτηνοτροφίας. Στα ορεινά χωριά όπου ήταν ανεπτυγμένη η κτηνοτροφία, τα πρόβατα έκαναν κάθε βράδυ τουρισμό. Ταξίδευαν κάθε νύχτα με τα φορτητά από το ένα μαντρί στο άλλο, για να τα βρουν την άλλη μέρα το πρωί οι ελεγκτές, να τα μετρήσουν και να εγκρίνουν την επιδότηση ή την επιχορήγηση. Σήμερα τα φαινόμενα αυτά έχουν μειωθέί αλλά δεν έχουν εκλείψει παντελώς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδοτεί μέχρι σήμερα τη μαύρη σταφίδα επειδή έχει μειωθεί κατά πολύ η παραγωγή της. Μέχρι πρότινος για να πάρει κάποιος αυτή την επιδότηση των 300 ευρώ ανά στρέμμα, θα έπρεπε να παράγει και 200 κιλά σταφίδα το λιγότερο ανά στρέμμα. Αυτοί που δεν καλλιεργούσαν καθόλου – και υπήρχαν πολλοί – εξασφάλιζαν το μίνιμουν της παραγωγής τους από τους πραγματικούς καλλιεργητές των οποίων η απόδοση έφτανε και τον έναν τόνο ανά στρέμμα.
Αυτά γίνονταν σε όλη την ελληνική ύπαιθρο, τη νησιώτικη και την ηπειρωτική. Και μην παρουσιάζονται όλοι τώρα ότι έπεσαν από τα σύννεφα για το σαλέ του Μιχάλη Λιάπη και τη βίλα του Καμμένου. Αλλά, όπως είπα προηγουμένως, δεν είναι το ίδιο πράγμα οι ευθύνες των πολιτών και των πολιτικών. Οι πολιτικοί θα πρέπει να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή