«Γιατί το λέω αυτό; Η ανάλυσή σας στο ΚΚΕ είναι παρόµοια για την ταξική πάλη και το κεφάλαιο. Μας αναλύσατε για το Κεφάλαιο και τα κράτη. Πού είναι όµως το άλλο µέρος της ταξικής πάλης;», συνέχισε, καταλήγοντας:
«Ξέρω από τον Μαρξ ότι παίζουν δύο στο τανγκό της ταξικής πάλης. Έχει στρατηγική το κεφάλαιο προσπαθεί να κάνει τούτο και το άλλο. Υπάρχει όµως και από την άλλη ο κόσµος της εργασίας που έχει στρατηγική και προσπαθεί να εµποδίσει αµυντικά και να κάνει θετικά πράγµατα.
∆εν είναι µόνο οι κυ- ρίαρχοι που παίζουν αλλά υπάρχουν αντιδράσεις που τους εµποδίζουν.» Tάδε έφη Τσακαλώτος στη Βουλή. Είναι σαν κι αυτό που λέει το σύνθηµα, σε έναν τοίχο στην Αιόλου: αφού τελείωσε η ταξική πάλη, να το πούµε και στο αφεντικό, να µην παλεύει µόνο του.
Η ταξική πάλη χρειάζεται δύο πλευρές, όπως κάθε αγώνας και κάθε πό- λεµος. Και δε σταµατάει ποτέ, ακόµα και αν εµείς δεν κατεβούµε στο γήπεδο. Απλώς χάνουµε άνευ αγώνα και βλέπουµε τις κατακτήσεις µας (αντί για τους βαθµούς µας) να (εκ)µηδενίζονται. Κι αυτή την απλή αλήθεια, µπορεί να την καταλάβει κανείς εύκολα, ακόµα κι αν δεν είναι «κοµµουνιστής από τα 15 του» σαν τον Κατρούγκαλο, µαρξι- στής από τα Λιντλ, σαν τον Τσακαλώτο, και δε µελετάει κινέζικη φιλοσοφία του πολέµου, σαν τον Καρανίκα.
Πάει πολύ όµως να µιλάει για αυτό και να κάνει πλάκα του καφενείου ο υπουργός της ∆ΦΑ, που είναι ο καβαλιέρος της αστικής τάξης και µας χο- ρεύουν διαρκώς στο ταψί. Που νοµοθετεί διαρκώς υπέρ αυτής της τάξης, ενώ τσακίζει κάθε κινητοποίηση των εργατών ή καταργεί δικαστικά τις νόµιµες διοικήσεις τους (όπως στο ΕΚΑ).
Που καµωνόταν πως φοράει τη δική µας (κόκκινη) φανέλα, σε ένα στηµένο αγώνα, για να ξεπουλήσει αυτή την πάλη (ναι, αλλά µετά από 17 ώρες διαπραγµάτευση και µε υπερταµείο). Που καµαρώνει γιατί έκλεισε τους υποψήφιους καναλάρχες για τρεις µέρες σε ένα κτίριο και τους άφησε να πλειοδοτήσουν, για να τους χαρίσει τις δηµόσιες συχνότητες. Που τώρα πια δεν κάνει καν λόγο για «ταξική πάλη» κι άλλες τέτοιες «εξαλλοσύνες», αλλά για κοι- νωνική συνοχή. Το παµπάλαιο γλυ- κερό παραµυθάκι της εκάστοτε σοσιαλδηµοκρατίας, που νανουρίζει τις ταξικές συνειδήσεις, διαιωνίζον- τας την κυριαρχία των ισχυρών. Στην τελική, αν όντως κόπτεστε, κ. Υπουργέ, για τους εργαζόµενους, µπορείτε να το αποδείξετε πολύ εύ- κολα.
∆εν έχετε παρά να ψηφίσετε την πρόταση νόµου που φέρνουν στα κοινοβουλευτικά κόµµατα εκα- τοντάδες σωµατεία, οµοσπονδίες, εργατικά κέντρα και συλλογικοί φο- ρείς, για τις συλλογικές συµβάσεις. Ιδού πεδίο δόξης λαµπρόν. Σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας ζουν 230.000 παιδιά στην Ελλάδα. Βασικά υλικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως φαγητό και θέρµανση, στερείται το 40% των Ελλήνων, µε το ποσοστό αυτό να εκτοξεύεται στο 44,5 του πληθυσµού ηλικίας 0-17 ετών! Eνα στα έξι νοικοκυριά διαµένουν σε σπίτια ακατάλληλα µε διαρροές στη στέγη, υγρασία σε τοίχους, πατώµατα, κα.
Συνολικά, περισσότεροι από 4.512.000 Έλληνες αντιµετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας, µε τα παιδιά να απειλούνται περισσότερο. Ενδεικτικό είναι ότι 230.774 παιδιά ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανέναν εργαζόµενο και ουσιαστικά χωρίς κανένα εισόδηµα! Τα παραπάνω στοιχεία περιλαµβάνονται στη τελευταία έκθεση -Σε- πτέµβριος 2016 – της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) για τις Συνθήκες ∆ιαβίωσης στην Ελλάδα.
+30 210 222 2004 
palmogal@otenet.gr | palmosnews@gmail.com