Το απλό, το δύσκολο που θα γίνει , Γράφει ο Απόστολος Σπανός

Η γειτόνισσα κατάλαβε κι εκείνη τον κίνδυνο και έβαλε τα κλάµατα. Λίγο λίγο µαζεύ- τηκε όλο το χωριό, είδε το σκεπάρνι να κρέµεται απειλητικά πάνω από το κε- φάλι του µάστορα και όλοι κλαίγανε για τον κίνδυνο που τον απειλούσε. Ο γιος του µάστορα στεκόταν στην άκρια απορηµένος. Κοιτούσε µε απορία µια το σκεπάρνι και µια αυτούς που κλαίγανε.

 Κάποια στιγµή φώναξε: «Μα γιατί δεν ξεκρεµάµε το σκεπάρνι από τον τοίχο για να µη κινδυνεύει ο µπαµπάς µου;» Κοίταζαν το µικρό µε απορία. Για δες που η λύση ήταν τόσο απλή και όλο το χωριό δεν την είχε σκεφτεί. Έτσι κι έγινε λοιπόν. Ξεκρέµασαν το σκεπάρνι που απειλούσε το µάστορα και γύρισαν ευτυχισµένοι στα σπίτια τους. Η λύση δεν είναι το κλάµα για την απειλή, όπως στο «σκεπαρνοσκοτω- µένο», αλλά η εξάλειψη της απειλής.

 Η λύση ξεκινάει από τη συνειδητοποί- ηση ότι για να µπει τέρµα στις συµφορές µε ή χωρίς απειλές, χρειάζεται να µην υπάρχει λόγος για απειλή. Να µπει στο στόχαστρο των λαών η µήτρα της απειλής και των δεινών που αυτή γεννά. Όσο οι λαοί επιλέγουν τον ένα ή τον άλλο εκπρόσωπο του κεφαλαίου, όσο µε κλάψες και µοιρολατρία φλυα- ρούν και κλαψουρίζουν γύρω από την απειλή , όσο ασχολούνται µε το αν είναι δίκαιο ή άδικο το έγκληµα, όσο αφήνουν στο απυρόβλητο τον ίδιο τον εγκληµατία, τόσο η µία συµφορά θα διαδέχεται την άλλη.

Κάθε λαός στον τόπο του χρειάζεται να εξαλείψει την αιτία της απειλής. Να απαλλαγεί από το δικό του ντόπιο εχθρό. Να πάρει ο ίδιος στα χέρια του όχι µόνο την κυβερνητική εξουσία αλλά και την πραγµατική εξουσία, την οικο- νοµική. Να κάνει ιδιοκτησία του τα µέσα που παράγουν τον πλούτο. Αυτά τα µέσα που έφτιαξε µε τον ιδρώτα του και του ανήκουν.

Να βοηθάει µε όποιο τρόπο µπορεί τον ίδιο αγώνα που διεξάγουν παράλληλα οι άλλοι λαοί. Να µοιραστεί την πείρα του µε τους άλλους λαούς. Κανείς λαός στην πράξη δεν είναι µόνος του. Καµία νίκη δεν θα είναι νίκη µόνο για τον λαό που θα την κα- τακτήσει. Θα είναι νίκη όλων των λαών. Νίκη της ανθρωπότητας. Είναι “το απλό που είναι δύσκολο να γίνει”.

Έτσι έλεγε ο Μ. Μπρεχτ. Το απλό, το δύ- σκολο, που θα γίνει. «Η αρχή το ήµισυ του παντός» ως γνωστό, κι εποµένως το πρώτο βήµα , δύσκολα θα γίνει δίχως τη βοήθεια των πρωτοπόρων. Επειδή όµως οι πρωτοπόροι και µάλλον στην πλειοψηφία τους είναι άνεργοι, εκεί που µπορούν να προσφέρουν πιο αποτελεσµατική βοήθεια για να γίνει από χιλιάδες κι εκα- τοντάδες χιλιάδες το πρώτο βήµα είναι οι Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές (χωρίς να µπαίνουν όµως σε δεύτερη µοίρα τα σωµατεία). Κατά συνέπεια και κατ’ ανάγκη εποµένως, οι Λαϊκές Επιτροπές πρέπει ν’ ανοίξουν σαν βεντάλια, γιατί ΠΡΩΤΟΝ οι άνεργοι στην Ελλάδα συναγωνίζονται σε πληθυσµό τούς εργαζόµενους και ∆ΕΥΤΕΡΟΝ δεν υπάρχει φτωχός άνεργος ή εργαζόµε- νος, συνταξιούχος, µικροεπαγγελµατίας κλπ. (µη φασίστας βεβαίως), που δεν δι- καιούται να είναι ένα ακόµη πετραδάκι για να χτιστεί σε κάθε γειτονιά το τσαρ- δάκι τής λαϊκής οργάνωσης αντίστασης- αντεπίθεσης, µε γερά κι ακλόνητα θεµέλια τούς πρωτοπόρους.

Υπάρχει άνθρωπος που δεν αρέσκεται να ζει χωρίς σκερπάνια πάνω απο το κεφάλι του; Υπάρχει νέος – νέα που δεν επιθυ- µεί να ζει χωρίς σκερπάνια πάνω απο το κεφάλι του; Υπάρχει γονιός που δεν θέλει να ζει το παιδί του χωρίς σκερπάνι πάνω απο το κεφάλι του; Υπάρχει γέροντας – γερόντισσα που δεν «προσεύχεται» να ζουν τα εγγόνια του χωρίς σκερπάνι πάνω απο το κεφάλι του; Οι λαϊκές επιτροπές παλεύουν για ό,τι ακριβώς οραµατίζεται κάθε εργάτης, υπάλληλος, επιστήµονας, µι- κροεπαγγελµατίας, µικροαγρότης, νέος-α. Οι λαϊκές επιτροπές παλεύουν για να γίνει πραγµατικότητα η ευχή τής µάνας για το παιδί της. Οι λαϊκές επιτροπές παλεύουν για να γίνει πραγµατικότητα τ’ «όνειρο» του πατέρα για το βλαστάρι του.

Οι λαικές επιτροπές παλεύουν για να γίνουν πραγµατικότητα οι «προσευχές» τής γιαγιάς και του παππού για τα εγγόνια τους. Οι λαϊκές επιτροπές παλεύουν για την ζωή που προσδοκούν τα νιόπαντρα ζευγάρια. Οι λαϊκές επιτροπές παλεύουν για την πραγµατοποίηση των ονείρων των ερωτευµένων. Οι λαϊκές επιτροπές παλεύουν για την καθόλα εξασφαλισµένη ζωή τού παι- διού πριν ακόµη γεννηθεί. Απέναντι σε αυτά που παλεύουν οι λαικές επιτροπές υπάρχει βάλτος. Επικίνδυνος βάλτος. Υπάρχει δηλαδή ό,τι βιώνει σήµερα ο λαός µας, ό,τι βιώ- νουν οι λαοί, ό,τι χειρότερο και απόλυτα πιο βάρβαρο θα βιώσουµε στο εξής, αν δεν αφήσουµε τα ευχολόγια για να προχωρήσουµε στην πράξη, απαλ- λαγµένοι από φόβους, φοβίες, αυταπάτες…