Το τέρας της γραφειοκρατίας

Ήμουνα νιος και γέρασα ακούγοντας όλες τις κυβερνήσεις να εξαγγέλουν προγράμματα για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας. Τα χρόνια περνούν, οι κυβερνήσεις πέφτουν, αλλά το τέρας της γραφειοκρατίας ζει και βασιλεύει.

Στους πολύπλοκους διαδρόμους της έτυχε να περπατήσω κι εγώ αυτή τη βδομάδα. Λόγω της οικονομικής κρίσης, που όσο πάει και θεριεύει και εφόσον δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα, αποφασίσαμε να κλείσουμε το κατάστημα που διατηρούσε η σύζυγός μου επί της οδού Τράλλεων. Έτσι άρχισε η οδύσσειά μας.
Περάσαμε την πόρτα έξι οργανισμών ή υπηρεσιών του Δημοσίου για να δηλώσουμε το κλείσιμο του καταστήματος. Ξεκίνησαμε το ταξίδι μας από την Εφορία, στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το ΙΚΑ, τον ΟΑΕΔ, τον εξωτικό ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) στην Πειραιώς, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο (δεν γνωρίζω γιατί πραγματικά υπάρχει) και τερματίσαμε στη ΔΕΗ. Φυσικά σε όλες τις παραπάνω υπηρεσίες υπήρχε και η πατροπαράδοτη ουρά – έτσι για να μην χάνουμε την επαφή μας με τις παραδόσεις.
Ο χρόνος που απαιτείται για να διεκπεραιώσει κάποιος όλες αυτές τις εκκρεμότητες στους παραπάνω οργανισμούς ανέρχεται σε 4 με 5 εργάσιμες ημέρες. Όση υπομονή κι αν διαθέτεις, αν δεν έχεις πάρει από το πρωί μερικά λεξοτανίλ, αποκλείεται να τα καταφέρεις. Εκεί, βέβαια, που θα χρειαστείς κάτι πιο ισχυρό είναι ο ΟΑΕΕ. Ούτε λίγο – ούτε πολύ, μέσα σε 4 ώρες περάσαμε, για να δηλώσουμε τη διακοπή της επαγγελματικής δραστηριότητας της συζύγου μου, από έξι διαφορετικά γραφεία και φυσικά περιμέναμε σε αντίστοιχες ουρές. Αφού με μια κοπέλα που προηγείτο και έναν κύριο που μας ακολουθούσε, κοντέψαμε να βγούμε συγγενείς. Ανταλλάξαμε βέβαια τα τηλέφωνα και τις διευθύνσεις μας και κανονίσαμε να τα λέμε που και που έτσι για να θυμόμαστε τις ευχάριστες στιγμές που περάσαμε μαζί στα γραφεία του ΟΑΕΕ.
Στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο μπορεί να μην περάσαμε από πολλά γραφεία, αλλά αυτοί εδώ έχουν συμπεριφορά νταβατζή. Διότι, πώς αλλιώς να τους χαρακτηρίσεις, όταν απαιτούν – και τελικά το πετυχαίνουν! – να πληρώσεις τη συνδρομή για όλο το 2013 τη στιγμή που έχεις κάνει διακοπή της επαγγελματικής σου δραστηριότητας στις 28/2/2013; Στη διαμαρτυρία μου για το απαράδεκτο αυτό γεγονός, επικαλέστηκαν το νόμο 3419/2005 περί Επιμελητηρίων, ο οποίος όμως πουθενά δεν καλύπτει την παράλογη απαίτησή τους. Αξίζει τον κόπο σε κάποια από τα επόμενα φύλλα του «Παλμού» να σας αναφέρω τί λένε τα άρθρα αυτού του νόμου, θα έχει ενδιαφέρον.
Σταματώ εδώ το οδοιπορικό και διερωτάμαι: στην εποχή της πληροφορικής και της τεχνολογίας που ζούμε είναι τόσο δύσκολη η μία υπηρεσία να ενημερώσει τις υπόλοιπες ηλεκτρονικά χωρίς ο πολίτης να υποβάλλεται σε τέτοια ταλαιπωρία;

Ας έχουν υπόψιν τους
οι δημοτικοί σύμβουλοι…

…όταν ψηφίζουν τα θέματα που
εισάγει η διοίκηση του Δήμου,
τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο
όσο και στις διάφορες Επιτροπές, πως αν δεν έχουν οι ίδιοι
ερευνήσει και μελετήσει το θέμα
σε βάθος, ίσως – λέω ίσως –
να έχουν την τύχη των
νομαρχιακών συμβούλων της πρώην Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Όπως έχει γίνει ήδη γνωστό,
τους έχει απαγγελθεί κατηγορία σχετικά με τα λεγόμενα «45άρια», την κατάτμηση δηλαδή των έργων της Νομαρχίας σε μικρότερα
των 45.000 ευρώ ώστε να μην
γίνεται διαγωνισμός αλλά να
ανατίθενται απευθείας σε
εργολάβους, φυσικά
της αρεσκείας του Νομάρχη.

Ο Πάνος Καμμένος,
με συνέντευξή του την
προηγούμενη Κυριακή, πρότεινε
για Πρόεδρο Δημοκρατίας
με απευθείας εκλογή
από το λαό και με αυξημένες
αρμοδιότητες τον
Κώστα Καραμανλή.

(Άμα, παιδί μου, είσαι εργατικός,
δεν χάνεσαι. Όλο και κάποια
δουλίτσα θα σου προκύψει.)

Από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα

στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Ίδρυμα «Κωνσταντίνος Καραμανλής» στο Μέγαρο Μουσικής:
«Από έναν ιδεολογικό και πολιτικό αντίπαλο του διαμετρήματος του Καραμανλή έχουμε ακόμα κι εμείς, οι αριστεροί, να αντλήσουμε χρήσιμα πολιτικά μηνύματα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξε ριζοσπαστικός στον συντηρητισμό του.»
Η απάντηση ήρθε από ένα μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, η οποία Γραμματεία συνεδρίασε λίγα 24ωρα αργότερα: «Εμείς μεγαλώσαμε μαθαίνοντας ότι ο Καραμανλής κατέστρεψε αυτόν τον τόπο με την πολιτική του και τις επιλογές του. Είναι δυνατόν να ακούμε τώρα ότι ήταν ριζοσπαστικός στον συντηρητισμό του;»

Δεν έχει κλείσει ούτε ένας χρόνος
και στο Γαλάτσι καταγράψαμε την τέταρτη αυτοκτονία συμπολίτη μας.
Μπορεί το τελευταίο περιστατικό απ’ ό,τι φαίνεται να μην έχει άμεση σχέση με την κρίση που βιώνουμε όλοι, δεν είναι όμως και τελείως ξεκομμένο. Μιλώ, βέβαια, για τα τέσσερα περιστατικά που έχουμε καταγράψει εμείς ως εφημερίδα. Ίσως υπάρχουν κι άλλα που δεν θα έχουμε πληροφορηθεί.
Μακάρι να μην βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να καταγράψουμε και πέμπτο περιστατικό.