Η τρομοκρατία των ΜΜΕ κι όχι μόνο

Με αφορμή τις ιταλικές εκλογές συνειδητοποίησα πως ζούμε ένα είδος τρομοκρατίας από τα ΜΜΕ και κυρίως από την τηλεόραση. Σε συγχορδία με τα ΜΜΕ είναι και οι δηλώσεις διαφόρων άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής είτε της Ιταλίας, είτε άλλων χωρών όπως της Γερμανίας, οίκων αξιολόγησης κ.τ.λ. Είχα ακούσει και άλλες φορές διάφορα σχόλια για εκλογές και για το πώς θα επηρεάσουν την χώρα στην οποία γίνονται. Κυρίως η χώρα μας έχει πέσει θύμα αυτής της ιστορίας.

Στην Ιταλία, λοιπόν, έχουμε εκλογές μέσα σε ένα είδος κρίσης που όμως δεν είναι του επιπέδου της Ελλάδας. Σαν κεραυνός εν αιθρία εμφανίζεται ένα νέο κόμμα του κωμικού Μπέμπε Γκρίλο και σαρώνει. Προσέξτε τώρα πού συνίσταται η τρομοκρατία. Δηλώνει ο Μπερσάνι, που το κόμμα του ήρθε πρώτο στις ιταλικές εκλογές ότι η επιτυχία του Γκρίλο ήταν μια κίνηση διαμαρτυρίας, μια αντίδραση στην κρίση και κυρίως μια άρνηση πολιτικής, όπως αυτή παρουσιάστηκε αυτά τα χρόνια. Μια πολιτική που φάνηκε ηθικά αναξιόπιστη. Δηλαδή τι μας λέει ο Μπερσάνι; Ότι η ψήφος στον Γκρίλο είναι μια διαμαρτυρία και αντίδραση για την πολιτική που ακολούθησε η Ιταλία τα τελευταία χρόνια. Δεν μας λέει ότι οι Ιταλοί που ψήφισαν τον Γκρίλο έχουν απορρίψει τους εκφραστές της πολιτικής στην Ιταλία.
Οι Ιταλοί έχουν αποδείξει και με την Τσιτσιολίνα ότι έχουν το θάρρος να πάνε στην κάλπη και με την ψήφο τους να απορρίπτουν τους πολιτικούς και τις πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τα λαϊκά συμφέροντα. Δηλαδή μας λέει ο Μπερσάνι ότι αυτά που λέει ο Γκρίλο είναι ανεφάρμοστα ενώ αυτά που λέει αυτός είναι σωστά!!!
Την ίδια στιγμή και τα δικά μας ΜΜΕ αρχίζουν να δημιουργούν τρομοκρατικό κλίμα, λέγοντας ότι αν ψηφιστεί ο Γκρίλο, θα στεναχωρηθεί η Μέρκελ. Ερωτώ: Πρέπει ο λαός να ψηφίζει σύμφωνα με τις θελήσεις κάποιου πάτρονα; Ποιος είπε ότι ο ιταλικός λαός είναι υποχρεωμένος να ψηφίσει κατά πώς θέλουν τα διάφορα συμφέροντα; Είναι αυτό δημοκρατία; Προφανώς όχι. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν δικαιούμεθα να ζητήσουμε και εμείς από τους Γερμανούς να καταψηφίσουν την Μέρκελ;
Συνεχίζουν τα ΜΜΕ να μας βομβαρδίζουν με επιχειρήματα όπως κινδυνεύει η συνοχή του ευρώ, κινδυνεύει η ιταλική οικονομία, θα αυξηθεί η ανεργία στην Ιταλία και δεν συμμαζεύεται. Εάν οι πολιτικοί δεν έχουν την δυνατότητα να ανταποκριθούν στις ανάγκες του λαού, τότε να κινδυνεύσει το ευρώ. Αν η Ιταλία βγει από το ευρώ, τότε το λιγότερο που θα γίνει είναι να κατρακυλήσει η ισοτιμία του νομίσματος σε σχέση με το δολάριο και τα άλλα νομίσματα. Ακόμη μπορεί να κινδυνεύσει και η συνοχή της Ε.Ε. Αυτό θα φέρει σε δύσκολη θέση τις χώρες του βορρά, Γερμανία, Ολλανδία κ.τ.λ. που έχουν τα μεγαλύτερα συμφέροντα μέσα στην ΕΕ. Η διακύβευση αυτών των συμφερόντων θα αναγκάσει αυτές τις χώρες να συρθούν στην πολιτική του Γκρίλο και άλλων, εύχομαι, Γκρίλων σε άλλες χώρες. Φαντάζεστε να έβγαιναν στις χώρες του νότου δύο τρεις ακόμη… Γκρίλοι; Θα συντάραζαν τα θεμέλια της Ε.Ε. και θα ανάγκαζαν την Γερμανία και τους άλλους να αλλάξουν πολιτική.
Ο πρώην υπουργός οικονομικών της Γερμανίας Πέερ Στάινμπρουκ δήλωσε ότι τρομοκρατήθηκε που κέρδισαν τις ιταλικές εκλογές δύο κλόουν εννοώντας τους Γκρίλο και Μπερλουσκόνι. Δεν δίστασε να πει ειρωνικά ότι ο Μπερλουσκόνι είναι κωμικός με αυξημένη τεστοστερόνη. Την έχει αυξημένη για μερικούς Γερμανούς σαν και εσένα, κ. Στάινμπρουκ!!! Πολύ καλά έκανε ο Ιταλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας που επισκέπτεται την Γερμανία να ακυρώσει το γεύμα μαζί του.
Τι σηματοδοτούν οι δηλώσεις Στάινμπρουκ; Λέει ότι τρομοκρατήθηκε αυτός, άρα αφού τρομοκρατήθηκε ολόκληρος πρώην υπουργός και νυν υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών, γιατί να μην τρομοκρατηθεί ο λαός; Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η επιστροφή του Μπερλουσκόνι και η εμφάνιση του Γκρίλο σηματοδοτούν την ραγδαία άνοδο ενός αντιευρωπαϊκού κινήματος που δεν είναι τίποτα άλλο από ήττα της πολιτικής της Γερμανίας όσον αφορά την ΕΕ.  
Από την άλλη έρχονται οι «Οίκοι Αξιολόγησης» και μας λένε ότι θα υποβαθμίσουν την Ιταλία. Αν έβγαινε ο Μόντι θα το έκαναν; Ασφαλώς όχι. Κατά βάθος τι κάνουν αυτοί οι τύποι; Υπαγορεύουν πολιτική στον ιταλικό λαό. Αυτό δεν είναι μέσο πίεσης ώστε να ακολουθηθεί από ένα κράτος η δική τους (των οίκων αξιολόγησης εννοώ) πολιτική; Πού είναι η δημοκρατία; Και πού είναι η δυνατότητα ελεύθερης βούλησης του λαού κάτω από αυτές τις απειλές;
Το ίδιο δεν έγινε και στην χώρα μας στις περασμένες εκλογές; Δεν έχει γίνει και σε άλλες κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις; Πού ξέρουμε εμείς ποιοι από τους ισχυρισμούς και τις αναλύσεις διαφόρων φωστήρων των ΜΜΕ είναι αξιόπιστες και δεν υπαγορεύονται από διάφορα συμφέροντα; Δεν γνωρίζουμε αν λένε την αλήθεια ή ψέματα τα ΜΜΕ. Δεδομένου ότι η πείρα έχει αποδείξει διαπλοκή μεταξύ αυτών και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, είναι ασφαλές να ψηφίζουμε όχι όπως θέλουν αυτοί, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Αυτό θα είναι για το συμφέρον του λαού.
Την τρομοκρατία των ΜΜΕ, όπως είπα και πριν, την ζήσαμε στις περασμένες εκλογές. Θυμηθείτε τι έλεγαν για τον Τσίπρα. Θα πάμε στην δραχμή, θα χάσουμε περιουσίες, θα διαλυθεί το ευρώ, θα κινδυνεύσει η Ε.Ε. κ.τ.λ. κ.τ.λ. Αν τα ΜΜΕ έλεγαν μόνο τα προγράμματα των κομμάτων και το πολύ – πολύ να έκαναν κάποιες αναλύσεις και με τη βοήθεια στελεχών των πολιτικών κομμάτων να απαντούσαν σε ερωτήσεις, δεν θα ήταν πιο αντικειμενικές οι εκλογές; Θα υπήρχε τότε μεγάλη πιθανότητα να έβγαινε ο Τσίπρας. Θα είχαμε μνημόνιο όπως σήμερα; Δεν μπορώ να πω ούτε ναι ούτε όχι. Το σίγουρο είναι ότι τα πράγματα δεν θα ήταν όπως σήμερα. Δεν αναφέρομαι στον Τσίπρα με την έννοια ότι θέλω να τον υποστηρίξω, αλλά είναι το παράδειγμα για να επιβεβαιώσω του ισχυρισμούς μου σε αυτό το άρθρο.
Οι πολιτικές δηλώσεις και απόψεις που εκφράζονται μέσα από την τηλεόραση δεν έχουν στόχο την ενημέρωση του πολίτη ώστε να έχει την δυνατότητα να αποφασίσει τι θα ψηφίσει, αλλά την χειραγώγησή του. Το ίδιο γίνεται με τις τράπεζες, τους οίκους αξιολόγησης, τα στελέχη διαφόρων οργανισμών όπως π.χ. Προβόπουλος κ.τ.λ. Το συμπέρασμα είναι ότι άποψη περί ελεύθερης βούλησης είναι επίπλαστη. Η χειραγώγηση γίνεται και τις περισσότερες φορές δεν την καταλαβαίνουμε. Θα πρέπει να επεξεργαζόμαστε με πολύ προσοχή κάθε πληροφορία που παίρνουμε και να την υποβάλουμε σε κριτική με οδηγό μας τη λογική και με το ρητό των Αμερικανών που λένε «αν θες να εξιχνιάσεις ένα έγκλημα, ψάξε για το χρήμα».

Υ.Γ.: «Πάψτε να λέτε για εμάς ότι θέλουμε μόνο να καταστρέψουμε!», προσυπογράφει ο νεοεκλεγμένος με το κόμμα του Γκρίλο Τζιανκάρλο Τσανσελέρι από τη Σικελία. «Το ποσοστό που συγκεντρώσαμε ξεπερνά κατά πολύ μια ψήφο διαμαρτυρίας. Εφεξής, είμαστε μια δύναμη προτάσεων».