Εκλογές 2023: Συμμετέχω και επιλέγω, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Οι βουλευτικές εκλογές του 2023 πρόκειται να πραγματοποιηθούν σε δυο εβδομάδες, στις 21 Μαΐου. Θα είναι οι πρώτες εκλογές από το 1990 στις οποίες δεν θα ισχύσει το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που καταργήθηκε με νόμο του 2016, αλλά εκείνο της απλής αναλογικής. Όλα τα κόμματα κορυφώνουν τον προεκλογικό τους αγώνα με σκοπό να πείσουν όσους περισσότερους γίνεται για να εξασφαλίσουν τη νίκη ή ένα καλύτερο ποσοστό.

Όσο δύσκολη είναι, ακόμη και για τους ειδικούς, η πρόβλεψη των ποσοστών, άλλο τόσο είναι και η πρόβλεψη του αριθμού αυτών που θα απέχουν. Αυτών που θα προτιμήσουν να μην σηκωθούν από τον καναπέ τους ή να πάνε μια βόλτα την Κυριακή των εκλογών. Ο αριθμός αυτών τα τελευταία 20 χρόνια ξεπερνά το ένα εκατομμύριο. Μια «συνήθεια» που δεν συναντάται μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Η δικαιολογία είναι πως «ό,τι και να ψηφίσουμε δεν θα έχει αποτέλεσμα», «όλοι το ίδιο είναι», καθώς και μια γενικότερη απογοήτευση για την πολιτική και όχι μόνο.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ούτε στην χώρα του Νασρεντίν. Εκεί οι «γραμματιζούμενοι» μαζεύτηκαν στην αυλή του Εισαγγελέα για να δικάσουν τον Νασρεντίν. Η υπόθεση ήταν σοβαρή, γιατί οι γραμματιζούμενοι τον κατηγορούσαν πως περνώντας από χωριά και πόλεις έλεγε: «Αυτοί που ονομάζονται γραμματιζούμενοι, είναι άνθρωποι αγράμματοι, αναποφάσιστοι κι ανόητοι». Τον κατηγορούσαν για υπονόμευση των θεμελίων του κράτους.
Ο Εισαγγελέας απευθύνθηκε στον κατηγορούμενο και του είπε:
– Μπορείς να μιλήσεις πρώτος. Τι έχεις να πεις για τις κατηγορίες;
– Ας φέρουν κόλλες και μολύβια, είπε ο Νασρεντίν, και όταν τα έφεραν, συνέχισε:
– Δώστε τα στους πρώτους εφτά γραμματιζούμενους και ας γράψει ο καθένας την απάντηση στην ερώτηση: «Τι είναι το ψωμί;»
Οι φιλόσοφοι έγραψαν, τα παρέδωσαν στον Εισαγγελέα ο οποίος τα διάβασε φωναχτά.
Ο πρώτος έγραψε: «Το ψωμί είναι τροφή».
Ο δεύτερος: «Είναι αλεύρι και νερό».
Ο τρίτος: «Είναι το δώρο του Αλλάχ».
Ο τέταρτος: «Ψημένο ζυμάρι».
Ο πέμπτος: «Ευμετάβλητη έννοια που υπονοεί την βασική τροφή των ανθρώπων».
Ο έκτος: «Θρεπτική ουσία».
Ο έβδομος: «Μόνο ο Αλλάχ ξέρει την απάντηση».
Και τότε σηκώθηκε ο Νασρεντίν και απευθύνθηκε στον Εισαγγελέα και τους αυλικούς:
– Όταν αυτοί οι άνθρωποι αποφασίσουν, τι είναι τελικά το ψωμί, τότε ίσως να μπορέσουν να λύσουν και άλλα προβλήματα. Μπορούμε να βασιζόμαστε στην κρίση τέτοιων ανθρώπων; Δεν είναι παράξενο που δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, τι τρώνε κάθε μέρα;

Φυσικά και δεν είναι όλοι ίδιοι, ας μην γελιόμαστε. Και ευτυχώς που δεν είναι. Ο καθένας, το κάθε κόμμα, από την δική του οπτική βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Ακόμη κι αν διαφωνούν σε απλά θέματα, εμείς δεν έχουμε παρά να επιλέξουμε αυτόν που ταυτίζεται ή έστω πληγιάζει τη δική μας οπτική. Η ομοιότητα ή η διαφορετικότητα είναι για να μας προτρέψει να ψηφίσουμε και όχι να απέχουμε. Να ασκήσουμε το δικαίωμα μας για το δικό μας καλό. «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου».
Κι επειδή μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται, χρήσιμο είναι να σκεφτούμε τις δυο εβδομάδες. Να ακούσουμε τις προτάσεις των κομμάτων, να κρίνουμε με βάση την εμπειρία μας αν οι υποσχέσεις μπορούν να υλοποιηθούν και να επιλέξουμε κόμματα και υποψηφίους που αξίζουν να βρίσκονται στην επόμενη Βουλή. Αδιαφορία και επιπολαιότητα θα μας οδηγήσουν σε κακή κρίση. Ότι σπείρουμε θα θερίσουμε για αυτό ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Αν μετανιώσουμε ή λυπηθούμε για την λάθος επιλογή μας, το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει.
Το λάθος μας θα γίνει μάθημα, αλλά η ψηφοφορία δεν θα επαναληφθεί. Ας θυμηθούμε τον άνθρωπο που συμπεριφέρθηκε άσχημα στον Σοφό και τον έβρισε. Ύστερα από μερικές μέρες τον έπιασαν οι τύψεις και αποφάσισε να πάει και να ζητήσει συγνώμη. Του είπε μάλιστα πως είναι έτοιμος να δεχθεί οποιαδήποτε τιμωρία. Ο Σοφός του είπε να πάρει τρία μαξιλάρια, να τα σκίσει και να ρίξει τα πούπουλα στον άνεμο. Όταν ο άνθρωπος το έκανε, ο Σοφός του είπε να πάει και να μαζέψει τα πούπουλα.
– Μα, αυτό είναι αδύνατον, φώναξε ο άνθρωπος.
– Βεβαίως, είναι! Έδειξες πως λυπάσαι ειλικρινά για το κακό που έκανες, αλλά είναι αδύνατον να εξαλείψεις το κακό που προκάλεσες με λόγια, όπως και να μαζέψεις τα πούπουλα.
Δυο εβδομάδες αρκούν για να ενημερωθούμε και να επιλέξουμε αυτόν που μπορεί να είναι χρήσιμος για εμάς και τη Χώρα μας. Ας θυμόμαστε τα λόγια του Πλάτωνα: «Μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου» και ας επιλέξουμε… Αν νιώθουμε ότι «όλοι είναι το ίδιο», ας προσπαθήσουμε περισσότερο. Αν πιστεύουμε πως «τίποτα δεν αλλάζει, όποιος κι αν βγει» ας είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι. Κι αν αισθανόμαστε πως είμαστε τόσο μικροί που δεν θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τίποτα, ας κάνουμε αυτό που πρέπει, αυτό που μας αναλογεί. Αν όλοι το κάνουν τότε πολλά μπορούν να γίνουν!