ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ Ιδρυτική Διακήρυξη

 ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΝ.ΕΡΓΑ 
ΕΝΩΜΕΝΟΙ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

«ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΤΟΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ ΤΗΣ
ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ Ο.Ι.Υ.Ε»

Με
αφορμή την προ ημερών ανακοίνωση ηγετικών στελεχών της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών
Υπαλλήλων Ελλάδας, σύμφωνα με την οποία κατηγορούν εκπρόσωπο της νεοσύστατης
παράταξής μας τάχα ως «εργοδότη», θέλουμε να τους απαντήσουμε ότι ήμασταν προετοιμασμένοι και πανέτοιμοι
να υποστούμε τη βάσανο της υπονόμευσης, της λάσπης, της κατασυκοφάντησης και
της δυσφήμισης. Σας απαντάμε ότι δεν έχουμε τίποτα απολύτως να φοβηθούμε! Εμείς,
αντιθέτως, ως νεοσύστατη παράταξη των εργαζομένων του σκληρού ιδιωτικού τομέα
επιδιώκουμε τη συνδικαλιστική διαφάνεια και είμαστε εδώ για να μιλήσουμε όχι με
συναίσθημα απευθυνόμενοι στο θυμικό, αλλά με επιχειρήματα εδραζόμενα στη
λογική.

Φερέφωνα
της σημερινής ηγεσίας της Ο.Ι.Υ.Ε, μέσα από (ακραίας προσέγγισης και γραφίδας) blogs και sites, διανέμουν το προπαγανδιστικό τους
«υλικό», κατηγορώντας εκπρόσωπο της παράταξής μας με ανυπόστατες κατηγορίες και
συκοφαντικά σχόλια, για ενέργειες οι οποίες έχουν επικυρωθεί από την Ελληνική
Δικαιοσύνη και έχουν απαντηθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους με ομόφωνες
αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων και συνεχείς επανεκλογές, με συντριπτικά μάλιστα ποσοστά
του «υπό ιερά συνδικαλιστική εξέταση» εκπροσώπου μας, σε όλα τα όργανα της
συνδικαλιστικής ιεραρχίας, πριν και μετά τις συκοφαντικές τους επιθέσεις.

Επί
της ουσίας ο «θησαυρός τους είναι άνθρακας» και εκπορεύεται από τον πανικό που
τους προκαλεί η συμμετοχή μας στο επικείμενο εκλογικό συνέδριο της Ο.Ι.Υ.Ε,
καθώς είναι τοις πάσι γνωστό ότι οι εργαζόμενοι του Casino Rio, στ’ οποίο εργάζεται και ο εκπρόσωπός
μας, απασχολούνται σε μια εταιρεία ενταγμένη από το 2012 στον Πτωχευτικό Κώδικα
(άρθρο 99 και εν συνεχεία 106 του ΠτΚ) και δίνουν καθημερινό αγώνα για τη
διάσωση των 250 θέσεων εργασίας και την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών
τους.

Η
ίδρυση του νομικού προσώπου (πρότυπου για τα Ελληνικά δεδομένα) που έχουν
συστήσει οι εργαζόμενοι της εν λόγω εταιρείας, από τις αρχές του 2014, αποτελεί απορρέουσα υποχρέωση διατάξεων
και όρων της Συμφωνίας Εξυγίανσης με τους πιστωτές της εταιρείας (Δημόσιο, ΙΚΑ,
Τράπεζες, Προμηθευτές, Εργαζόμενοι)  –
επικυρωμένης με Δικαστική Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών –  προκειμένου οι εργαζόμενοι να μετέχουν
ελεγκτικά και οργανωτικά στη διάσωση της εταιρείας και να διασφαλίσουν ότι η
εταιρεία θα είναι λειτουργικά βιώσιμη και θα εξακολουθεί να καταβάλει οφειλόμενες
δεδουλευμένες αποδοχές και απαιτήσεις τους. Συνιστά δε πρότυπο νομικό πρόσωπο
συλλογικού συμφέροντος – μη συνεργατικής βεβαίως μορφής – αφού το ύψος των
απαιτήσεων ενός εκάστου εργαζομένου (σε σύνολο 7.500.000€ δεδουλευμένων
αποδοχών, οφειλών από ομαδικές αγωγές, κ.λ.π), διαφοροποιείται ανά εργαζόμενο και
ήταν αδύνατο να συγκροτηθεί με τους κανόνες της στενής κοινωνικής οικονομίας
«ένας μέτοχος – μια μετοχή».

Επίσης
τους ενημερώνουμε ότι τα Μέλη της Διοίκησης του Νομικού Προσώπου στ’ οποίο
αναφέρονται είναι εκλεγμένα από τους ίδιους τους εργαζόμενους, ενώ ουδείς λαμβάνει αμοιβή για τις
παρεχόμενες υπηρεσίες του στο συλλογικής εκπροσώπησης όργανο.

Σε κάθε περίπτωση χαιρόμαστε που (έστω και
μ’ αυτό τον τρόπο) – τα ηγετικά στελέχη της Ο.Ι.Υ.Ε – μας δίδουν τη δυνατότητα
να τους διδάξουμε (με μια ομολογουμένως πρωτοποριακή και χωρίς ιδεοληψίες
προσέγγιση), πως τα δικά μας συνδικαλιστικά στελέχη καταφέρνουν να διασώζουν
θέσεις εργασίας, δικαιώματα και κατακτήσεις, ν’ αποκτούν έλεγχο και λόγο στα
Μέσα Παραγωγής, να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας για άνεργους πρώην συναδέλφους
(ως εκπαιδευτές σε δομές μη επιχορηγούμενες από το κράτος) και εν τέλει να
κρατούν ανοιχτές τις εταιρείες για τις οποίες εργάζονται, εν αντιθέσει με τα
«συνεταιράκια» που όλα αυτά τα χρόνια ήταν παρακολουθητές του κλεισίματος
επιχειρήσεων και αβανταδόροι εργοδοτών του κλάδου του εμπορίου και των
υπηρεσιών.

«Κυρίες»
και «Κύριοι» της ηγεσίας της Ο.Ι.Υ.Ε, σας προκαλούμε να συνεχίσετε να μας
«αποκαλύπτετε», διότι έτσι μας δίδετε τη δυνατότητα να προβάλουμε δημόσια τις
διαφορές μας, διότι μόνο έτσι θα αναδειχθεί η συνδικαλιστική ένδειά σας.

Συνεχίστε, σας παρακαλούμε! 

Ήδη,
μέσα στον πανικό σας, απορρίπτετε σωρηδόν τις αιτήσεις εγγραφής νεοσύστατων
σωματείων του ιδιωτικού τομέα, με αβάσιμες, αντικαταστατικές και τελικά
παράνομες αιτιολογίες. Εσείς που μιλάτε για συσπείρωση των εργαζομένων στα
συνδικάτα, εσείς που προτρέπετε τάχα τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα να
οργανωθούν και να συστήσουν σωματεία βάσης, οι ίδιοι λειτουργείτε με
αποκλεισμούς και απορριπτικές αποφάσεις εγγραφής νέων σωματείων στην Ομοσπονδία
Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας.

Όλες
αυτές οι αντισυνδικαλιστικές πρακτικές ήταν αναμενόμενες. Τις περιμέναμε και
έχουμε προετοιμαστεί πολύ καλά γι’ αυτές! Από τη στιγμή που η παράταξή μας η
«ΕΝ.ΕΡΓΑ» αποφάσισε να εισέλθει δυναμικά – και με τη στήριξη εκατοντάδων
συνδικαλιστικών στελεχών και την προτροπή χιλιάδων εργαζομένων του ιδιωτικού
τομέα – στη διεκδίκηση της ανατροπής των συσχετισμών μιας Ομοσπονδίας, η οποία
απέτυχε παταγωδώς ν’ αναχαιτίσει (έστω) την εργοδοτική αυθαιρεσία στο εμπόριο
και τις υπηρεσίες, έχετε κλονιστεί και βρίσκεστε σε κατάσταση πανικού.

Και πολύ καλά κάνετε!

Ερχόμαστε και φέρνουμε μαζί μας το
διαφορετικό!!

Μετά το εκλογικό συνέδριο της Ο.Ι.Υ.Ε, το
συνδικαλιστικό τοπίο στο εμπόριο και τις υπηρεσίες αλλάζει προς το καλύτερο και
τότε ενδεχομένως να μην υπάρχει αρκετός χώρος για «συνεταιράκια» και φιλοεργοδοτικές
«μπαγαποντιές»!!!

Όμως,
όση λάσπη και να εκτοξεύσετε, όση συκοφαντία κι όση δυσφήμιση, οι εκατοντάδες
χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, που πέρασαν το κατώφλι της ανεργίας,
γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ηγεσία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας,
στα χρόνια της κρίσης, ήταν ένας απλώς παρακολουθητής στο δράμα τους. Γνωρίζουν
οι συνάδελφοί μας, που σήμερα είναι άνεργοι ή μελλοντικοί άνεργοι (Sprider, Notos, Hondos, Carrefour – Μαρινόπουλος, κ.λ.π), ότι η
ηγεσία της Ο.Ι.Υ.Ε σκοπίμως περιορίζεται σε ανακοινώσεις, σε δελτία τύπου
«συμπαράστασης», σε παραστάσεις «φιέστες» σε υπουργεία…απλώς για «τα μάτια του
κόσμου».

Γνωρίζουν ότι οι εκ των υστέρων ενέργειες
τους:

ü  Δε μπορούν να συγκαλύψουν τις
«εγκληματικές» ευθύνες της σημερινής ηγεσίας,

ü  Δε μπορούν να συγκαλύψουν τις
«αβάντες» που κάνουν τα «συνεταιράκια» στους εργοδότες
του κλάδου,

ü  Δε μπορούν να συγκαλύψουν τις
εκλογές «παρωδία» στα super markets και τα πολυκαταστήματα, με τους
διευθυντές να δίνουν «χέρι χέρι» τους φακέλους με τα «σταυρωμένα» ψηφοδέλτια
στους τρομοκρατημένους και άγρια εκμεταλλευόμενους συνάδελφούς μας,

ü  Δε μπορούν να συγκαλύψουν τους
«παχυλούς» μισθούς που εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να
λαμβάνουν συγκεκριμένα συνδικαλιστικά στελέχη, από εργοδότες που έχουν
πετσοκόψει τους μισθούς των υπολοίπων εργοδοτούμενών τους,

ü  Δε μπορούν να συγκαλύψουν την
υποκρισία τους όταν μιλούν για «εκπροσώπηση» των εργαζομένων
του ιδιωτικού τομέα, ενώ οι ίδιοι αμείβονται ή αποζημιώνονται από οργανισμούς
του δημόσιου τομέα (;;;).

Για όλα αυτά και για όσα άλλα
έχουμε υπόψη (….), θα μιλήσουμε και θα απαντήσουμε με στοιχεία και αποδείξεις
εντός των συλλογικών οργάνων της Ο.Ι.Υ.Ε, ενώ θα δώσουμε δυναμική απάντηση,
όπου και με όποιο τρόπο απαιτηθεί, στους συκοφάντες και τους λασπολόγους!

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ”

” ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Συναδέλφισσες,
Συνάδελφοι,

Η σημερινή ηγεσία της Ομοσπονδίας  Ιδιωτικών
Υπαλλήλων έχει τεράστιες ευθύνες καθώς τα χρόνια της κρίσης «επένδυσε» στη
διάψευση των προσδοκιών των εφαρμοζόμενων νεοφιλελεύθερων ή άλλως μνημονιακών
και νεομνημονιακών πολιτικών και των συνεπειών της συντελούμενης εργασιακής
κοινωνικής και συνδικαλιστικής αποδιοργάνωσης, «επένδυσε» στον φιλοεργοδοτικό
συνδικαλισμό των μεγάλων super markets και των πολυκαταστημάτων, που της
εξασφαλίζουν «ψηφαλάκια» για τη διατήρηση των εκλογικών συσχετισμών και τον
έλεγχο των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Εν συνεχεία «επανεπένδυσε» σε ψεύτικες
ελπίδες και υποσχέσεις λέγοντας ότι «ήρθε η Κυβέρνηση της Αριστεράς» που θα τ’
άλλαζε όλα, πράγμα που (αν μη τι άλλο) αποδείχθηκε τουλάχιστον «εγκληματική
άγνοια». Με απλά λόγια «άφησε» τα πράγματα να τελματώσουν στον τομέα ευθύνης
της, ενώ έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι πίσω από μια τέτοια στάση
υποκρύπτεται η κομματική και φιλοεργοδοτική σκοπιμότητα…

Αντί ν’ οργανώσουν τους αγώνες, αντί ν’ αναβαθμίσουν
τις δομές εκπροσώπησης των ιδιωτικών υπαλλήλων, αντί να δημιουργήσουν τις
κατάλληλες κοινωνικές οργανωτικές και λειτουργικές προϋποθέσεις διαμόρφωσης και
μαζικής διεκδίκησης της εναλλακτικής πρότασης – οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης
– των «αποτελεσματικών οικονομιών και των αλληλέγγυων κοινωνιών», περίμεναν
την «Κυβέρνηση της Αριστεράς» (;;;)….να πάει πάλι το βασικό μισθό στα 751€ (εδώ
γελάνε) και δήθεν ν’ αποκαταστήσει την Κυριακάτικη Αργία και να περάσει τα
περίφημα 21 σημεία, που δεν ήρθαν ποτέ.

Οι
όποιοι αγώνες, οι όποιες κινητοποιήσεις, τα όποια Δελτία Τύπου &
Ανακοινώσεις τους, εντάσσονται στη γενικότερη «στρατηγική» του δήθεν
ενδιαφέροντος για τα προβλήματα των ιδιωτικών υπαλλήλων, αφού εκ του
αποτελέσματος η Ο.Ι.Υ.Ε έχει μετατραπεί σε ένα φιλοεργοδοτικό όργανο απαρτιζόμενο από «συνεταιράκια»  συνδικαλιστές, ενώ με ένα «μαγικό τρόπο» πάντα τα
βρίσκουν με τους εργοδότες του κλάδου και σε ΟΛΑ συμφωνούν στο τέλος (;;;)…

Από την άλλη το Π.Α.ΜΕ στην Ο.Ι.Υ.Ε, τ’ οποίο ναι μεν
ακολουθεί μια πιο αγωνιστική και ταξική στρατηγική, ακολουθεί όμως την ίδια
πολιτική της απομόνωσης, της διάσπασης των αγώνων και της κλασικής κατηγορίας,
δηλαδή να λέει τους εργαζόμενους ουσιαστικά «ηλίθιους», αφού τάχα «η μόνη λύση
είναι να πάμε με το ΠΑΜΕ…».

Με αφορμή το επικείμενο εκλογικό συνέδριο της
Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας – Ο.Ι.Υ.Ε, ενεργοί εργαζόμενοι και
εργαζόμενες του σκληρού ιδιωτικού τομέα και εκπρόσωποι πρωτοβάθμιων σωματείων
του ιδιωτικού τομέα, αποφασίσαμε τη
συγκρότηση της νέας συνδικαλιστικής
παράταξης «ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ» –
με τη συντομογραφία «ΕΝ.ΕΡΓΑ» –
μιας δημοκρατικής, προοδευτικής, ακηδεμόνευτης – πλην όμως συνεκτικής –
και συγκροτημένης εναλλακτικής πρότασης εκπροσώπησης των απανταχού ιδιωτικών
υπαλλήλων της χώρας, για την αποτροπή της συντελούμενης συνδικαλιστικής
αποδιοργάνωσης που παρουσιάζει η Ομοσπονδία μας τα τελευταία χρόνια και η οποία
έχει άμεσες επιπτώσεις στις εργασιακές μας σχέσεις.

Στην «ΕΝ.ΕΡΓΑ» δεν
αποτελούμε ούτε βραχίονα, ούτε υποκατάστατο κανενός κόμματος ή εργοδότη, αλλά
ΠΑΡΑΤΑΞΗ των εργαζομένων του σκληρού ιδιωτικού τομέα.

Στην «ΕΝ.ΕΡΓΑ» δεν
αξιολογούμε και δεν κατατάσσουμε τους εργαζόμενους με βάση την ψήφο τους στις
βουλευτικές εκλογές.

Στην «ΕΝ.ΕΡΓΑ» εντάσσουμε
στις γραμμές μας και συνακόλουθα εκφράζουμε τις δυνάμεις εκείνες που
αποδέχονται αρχές, ιδέες και πρακτικές που προσδιορίζουν τους δημοκράτες,
κοινωνικούς αγωνιστές που έχουν ταχθεί με τα συμφέροντα των μη προνομιούχων,
των δυνάμεων της εργασίας, των απομάχων της, των ανέργων αλλά και των νέων.

Στην «ΕΝ.ΕΡΓΑ» υπερβαίνουμε
τα κομματικά σύνορα και το επόμενο διάστημα αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες
ευρύτερων συμμαχιών με στρώματα της κοινωνίας που πλήττονται περισσότερο από
τις αδίστακτες νεομνημονιακές πολιτικές. Αυτή είναι η κοινωνική πλειοψηφία των
ανέργων ανεξαρτήτων προσόντων, όπως και των ανέργων λόγω υπερβολικών προσόντων,
είναι η πλειοψηφία της «γενιάς χωρίς ευρώ», των νέων που χάνουν την ελπίδα τους
και ψάχνουν νέους προορισμούς εκπατρισμού, είναι η πλειοψηφία μίας κοινωνίας
που καταρρέει χωρίς να βρίσκει διέξοδο. Αυτή την κοινωνία πρέπει να φέρουμε στο
προσκήνιο, αυτή την κοινωνία οφείλουμε, πρέπει και έχουμε καθήκον να στηρίξουμε
στις δύσκολες ώρες που περνάει.

Είμαστε ενάντια στις μνημονιακές και τις
νεομνημονιακές πολιτικές, της ύφεσης, της ανεργίας, και χαράσσουμε
αδιαπραγμάτευτη πορεία προάσπισης των συμφερόντων του κόσμου της μισθωτής
εργασίας, των ανέργων και την προάσπιση της Δημοκρατίας που τόσο βάναυσα
πλήττεται.

Στεκόμαστε δυναμικά και αποφασιστικά στο πλευρό όλων
των ιδιωτικών υπαλλήλων που βρίσκονται αντιμέτωποι με τις απολύσεις, τις
ελαστικές μορφές απασχόλησης, τις μειώσεις μισθών, τη μη καταβολή
δεδουλευμένων, την εργοδοτική τρομοκρατία και μια σειρά παράνομων και
καταχρηστικών συμπεριφορών.

Χωρίς καμία αμφιβολία, τα περισσότερα μέτρα που
υπαγορεύονται στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης, καθώς επίσης και
κάποια από τα «ισοδύναμα» που επιλέγει η κυβέρνηση, είναι εις βάρος των νέων,
γεγονός που αποτελεί το άκρον άωτο του εγωισμού και της ιδιοτέλειας μιας
πολιτικής γενιάς, η οποία θέλει να μεταφέρει τα προβλήματα που η ίδια
δημιούργησε στα παιδιά της, καθώς επίσης και στα παιδιά των παιδιών της.

Στο
πρόσφατο παράδειγμα του ασφαλιστικού, οι νέοι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να
πληρώνουν βλέποντας να μηδενίζονται εντελώς οι δικές τους συνταξιοδοτικές
ρεζέρβες – οπότε οι προοπτικές
να πάρουν οι ίδιοι συντάξεις στο μέλλον, θα είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με το κοινωνικό κράτος, τ’
οποίο σε λίγα χρόνια θα αποτελεί παρελθόν, αφού η Υγεία θα ιδιωτικοποιηθεί, η
Παιδεία επίσης, ενώ οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες θα πάψουν να υπάρχουν,
λόγω της αδυναμίας χρηματοδότησης τους.

Συναδέλφισσες,
Συνάδελφοι,

Εμπρός σε αυτές τις προκλήσεις συγκροτούμε αγωνιστικό
μέτωπο και κινητοποιούμαστε. Εμπρός σε αυτά τα αδιέξοδα της σημερινής ηγεσίας
της Ο.Ι.Υ.Ε, εμείς δεν μπορούμε να παραμένουμε απαθείς. Δεν μπορούμε να
περιμένουμε να διαψευστεί ο νεοφιλελευθερισμός και τα μνημόνια, δεν μπορούμε
καν να περιμένουμε το «ΘΑΥΜΑ» της «Κυβέρνησης της Αριστεράς», δεν μπορούμε να
υποταχθούμε στη λογική της αδράνειας ή ακόμα και των συμμαχιών με την
μεγαλοεργοδοσία των Super Market και των Πολυκαταστημάτων (για την διατήρηση
της καρέκλας), δεν ανεχόμαστε να μας λένε «ηλίθιους»….όλοι εκείνοι που
στελεχώνουν τη σημερινή ηγεσία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Σε όλα
αυτά τα κακώς κείμενα της ηγεσίας της Ο.Ι.Υ.Ε απαντάμε ΕΝ.ΕΡΓΑ!

Τώρα, που συγκροτείται ένα μεγάλο κοινωνικό μέτωπο,
απέναντι σε αυτό το μη ηθικά βιώσιμο και ψευδώνυμο νομοσχέδιο που φέρνει η
κυβέρνηση και δήθεν τ’ ονομάζει ασφαλιστικό, αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα
βαθύτατα φορομπηχτικό νόμο. Τώρα,
που όλος ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας κινητοποιείται απέναντι στις
αδιέξοδες και ακατανόητες επιλογές μιας αεικίνητης??? ανάλγητης
Κυβέρνησης.

Απαντάμε
ΕΝ.ΕΡΓΑ, γιατί οι τρείς μεγάλοι
μνημονιακοί στόχοι που έχουν προγραμματιστεί μετά τη μείωση των μισθών και τη
διάλυση κάθε έννοιας εργασιακών σχέσεων -δηλαδή η διάλυση της δημόσιας
ασφάλισης και υποχρεωτική στροφή προς την ιδιωτική ασφάλιση, η εκποίηση του
δημόσιου πλούτου και εκμηδενισμός των εργασιακών δικαιωμάτων- ολοκληρώνονται
και νομοθετούνται ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Απαντάμε
ΕΝ.ΕΡΓΑ γιατί τα συνδικάτα σήμερα
προκαλούνται με τους αγώνες τους, να διαψεύσουν την προσδοκία ότι η μετεξέλιξη
της ελληνικής και ευρωπαϊκής οικονομίας σε κοινωνικοοικονομικούς σχηματισμούς
φτηνού κόστους εργασίας και εργασιακής και κοινωνικής ανασφάλειας, θα οδηγήσει
σε βελτίωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας και σε μείωση της ανεργίας στην
Ελλάδα και στα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιο συγκεκριμένα, το
συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα προκαλείται με τους αγώνες του να διαψεύσει τις
προσδοκίες ότι η θεσμική, εκτός από την λειτουργική, απορρύθμιση των εργασιακών
σχέσεων, η ιδιωτικοποίηση του συστήματος κοινωνικής προστασίας, ο μονομερής
καθορισμός του μείγματος ευελιξίας και ασφάλειας από τους εργοδότες, θα
οδηγήσουν στην ταχύτερη προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις νέες εξελίξεις
της τεχνολογίας και της πληροφορικής.

Απαντάμε
ΕΝ.ΕΡΓΑ γιατί οι αγώνες των συνδικάτων
σήμερα και στο μέλλον, στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτείται να είναι
περισσότερο εναλλακτικοί για τους εργαζομένους και αποτελεσματικοί για την αποτροπή των συνεπειών της
κρίσης, για την αποτροπή των
απολύσεων, της απλήρωτης εργασίας και της εκμετάλλευσης των συνάδελφών μας, για την αποτροπή του φιλοεργοδοτικού
συνδικαλισμού στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, για την αποτροπή της συντελούμενης κοινωνικής και συνδικαλιστικής
αποδιοργάνωσης, εφόσον θα προτάσσουν μία σαφή, συνεκτική και συγκροτημένη
εναλλακτική πρόταση κοινωνικοοικονομικής προοπτικής με ποιότητα, καινοτομία,
ασφάλεια στην εργασία, πραγματική σύγκλιση, αναδιανομή του εισοδήματος, και
ενδυνάμωση της κοινωνικής προστασίας και συνοχής.

Το αποτέλεσμα αυτής της συνδικαλιστικής στρατηγικής,
θα είναι η συνειδητοποίηση για την αναγκαιότητα υλοποίησης της εναλλακτικής
πρότασης του συνδικαλιστικού κινήματος, αναδεικνύοντας για μία ακόμη φορά μέσα
σ’ ένα αιώνα, τον καθοριστικής σημασίας ιστορικό ρόλο του εργατικού κινήματος,
ως κοινωνικού πρωταγωνιστή και όχι ως παθητικού θεατή των οικονομικών και
κοινωνικών εξελίξεων.

Στον αγώνα του αυτό, το συνδικαλιστικό κίνημα δεν
είναι πλέον μόνο του, εσωστρεφές και απομονωμένο, αλλά μπορεί και πρέπει να
συμπορευτεί συντονισμένα και μαχητικά με το καταναλωτικό κίνημα που
αναπτύσσεται δυναμικά στη χώρα μας σε ένα αήττητο κοινωνικό κίνημα
βιοποριστικών, εργασιακών, καταναλωτικών και δημοκρατικών διεκδικήσεων προς
όφελος όχι μόνο εμάς των ίδιων αλλά επίσης και της
συντριπτικής πλειονότητας της κοινωνίας.”

Υ.Γ.
Ως επίλογο για τις ανυπόστατες κατηγορίες των «συνεταίρων» της Ο.Ι.Υ.Ε περί
«ανενεργών συλλόγων» και περί «συνδικαλιστή-εργοδότη», σας παραπέμπουμε στα
παρακάτω l: