Φ. Γεννηματά:Ο Λεωνίδας Κύρκος ανήκει στην πολιτική και πνευματική κληρονομιά όλων των προοδευτικών πολιτών της χώρας

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ

ΦΩΦΗΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ  ΑΛΙΚΗΣ ΧΑΤΖΗ

«ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΚΟΣ , Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΧΗ»

“Λεωνίδας Κύρκος, μια πολύ σημαντική προσωπικότητα της
Αριστεράς

1. Πολλοί ίσως αναρωτιούνται για την παρουσία
μου σήμερα εδώ. «Τι άραγε έχει να πει η Φώφη Γεννηματά για τον Λεωνίδα Κύρκο;».

Θα μπορούσα να απαντήσω ότι είμαι εδώ για να σας μιλήσω για
ένα παλιό μας γείτονα σε δύσκολα χρόνια.

Όταν ήμουν παιδί και ζούσαμε στα Εξάρχεια, στην οδό
Δερβενίων, ο πατέρας μου, μου έδειξε μια πολυκατοικία και μου είπε «εδώ παιδί
μου μένει ο Λεωνίδας Κύρκος, μια πολύ σημαντική προσωπικότητα της αριστεράς».
Ένοιωθε εκτίμηση αλλά και μια οικειότητα γι αυτόν πολλές φορές ένα βλέμμα
μεταξύ τους ήταν αρκετό για να συνεννοηθούν.

Όμως προφανώς δεν είναι αυτή η μακρινή σχέση που εξηγεί την
παρουσία μου απόψε μαζί σας.

Ο Λεωνίδας Κύρκος ανήκει στην πολιτική και πνευματική
κληρονομιά όλων των προοδευτικών πολιτών της χώρας

2. Η αλήθεια είναι ότι βρίσκομαι εδώ για να
τιμήσω τον Πολιτικό Λεωνίδα Κύρκο.

Ο Λεωνίδας Κύρκος – και πρέπει να είναι περήφανοι γι’
αυτό όλοι όσοι τον πίστεψαν και πορεύτηκαν μαζί του – δεν αποτελεί αποκλειστική
κληρονομιά της κομματικά οργανωμένης Ανανεωτικής Αριστεράς.

Ανήκει στην πολιτική και πνευματική κληρονομιά όλων των
δημοκρατών, αριστερών, σοσιαλιστών, σοσιαλδημοκρατών, όλων των προοδευτικών
πολιτών της χώρας.

Υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία, έβλεπε πριν απ’ όλους ως
μονόδρομο την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Πίστευε ότι η Δημοκρατία επιβάλλει
συναινέσεις, προσπάθησε να χτίζει γέφυρες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν
πίστευε στις διαφορετικές πολιτικές.

Όλα αυτά δεν ήταν καθόλου αυτονόητα τότε στο χώρο της
Αριστεράς. Ούτε σήμερα είναι.

Ο Λεωνίδας Κύρκος ως κύριος εκφραστής της ελληνικής
Ανανεωτικής Αριστεράς κήρυττε ότι μια αληθινά ανατρεπτική πολιτική δεν έχει
σχέση με αριστερό λαϊκισμό και εύκολη συνθηματολογία.

Ότι πολιτική που ανατρέπει την αποτελμάτωση και την παρακμή,
σημαίνει μέτωπα ενάντια στους δηλητηριώδεις-ισμούς: τον αντιευρωπαϊσμό, τον
εθνικισμό, τον κοινωνικό ρατσισμό, τον σκοταδισμό, και τον συμβιβασμό στην
ελάσσονα προσπάθεια.

Ο Λεωνίδας Κύρκος επίσης, απεχθανόταν τη βία στις κοινωνικές
και πολιτικές αντιπαραθέσεις. Εργάστηκε πολιτικά για την εξημέρωση των
πολιτικών ηθών.

Μιλούσε υπέρ μιας πολιτικής με ανθρώπινο πρόσωπο!

Κεντροαριστερά, η δύναμη που μπορεί να σπάσει την
ακινησία

3. Στο ερώτημα «αυτό το ανθρώπινο πρόσωπο με τί
μπορεί να έχει σχέση», δίνεται νομίζω απάντηση στο βιβλίο της Αλίκης Χατζή.

Μέσα από τις περιγραφές των σκέψεων και δράσεων του Λεωνίδα
Κύρκου για την πιο μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων, προκύπτει με σαφήνεια: «Όπως
έχουν τα πράγματα – λόγια του ίδιου – η δύναμη που μπορεί να σπάσει την
ακινησία, να καταπολεμήσει την αδιαφορία και να δώσει καινούργια έμπνευση και
πίστη σ’ ένα μεγάλο σχέδιο για την ελληνική αναγέννηση είναι η Κεντροαριστερά.

Και συνεχίζει «Η συνάντηση κυρίως του ΠΑΣΟΚ και των
ευρωπαϊκών, δημοκρατικών, σύγχρονων αριστερών δυνάμεων, πάνω στην βάση ενός
προγράμματος επεξεργασμένου, σε ανοιχτή διαβούλευση με την κοινωνία, ανοιχτή σε
όλους τους πολίτες που θα ήθελαν να μετάσχουν».

Ο Λεωνίδας Κύρκος αγωνίστηκε ως το τέλος του, υπέρ του
στόχου αυτού.

Καλοκαίρι ’89: «Το λάθος της ζωής μου»

4. Βέβαια δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην περίοδο
του καλοκαιριού του 89 και την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό
Δικαστήριο.

Απόφαση για την οποία ο ίδιος πολλά χρόνια μετά είπε ότι
ήταν «Το λάθος της ζωής μου. Είχα πολλούς λόγουςνα αντιταχθώ. Δεν
αντιτάχθηκα.»

Δεν σας κρύβω πως όταν διαβάζοντας το βιβλίο έφτασα στο
σημείο που ο Λεωνίδας Κύρκος, ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο περιμένοντας να
εγχειρισθεί, δήλωσε την απόφαση του να προσπαθήσει να ολοκληρώσει κάποιο σχέδιο
του πατέρα μου Γιώργου Γεννηματά και του Γρηγόρη Γιάνναρου, συγκινήθηκα!

Θυμήθηκα τις επίσης παθιασμένες προσπάθειες του πατέρα μου,
λίγο πριν το δικό του τέλος, προς την ίδια κατεύθυνση με αυτές του Λεωνίδα
Κύρκου.

Σε ένα από τα κείμενα του μάλιστα , προέβλεπε: «Η Αριστερά
μπορεί και πρέπει να βρει τη ΣΥΓΚΛΙΣΗ ιδιαίτερα στη χώρα μας, ανεξαρτήτως
βραχυπρόθεσμων πολιτικών επιδιώξεων, αλλά και στην Ευρώπη.

Στρώματα κάθε μορφής θ’ αντιπαλέψουν αυτούς που θα
επιχειρήσουν να φορτώσουν σ’ αυτά το κόστος των προσαρμογών ή ενός σκληρού
αναχρονιστικού «εκσυγχρονισμού».

Αν δεν βρουν στον δρόμο του αγώνα τους την έμπνευση και την
στήριξη της Αριστεράς, ορισμένα απ’ αυτά ή θα αναζητήσουν προστασία με τους
γνωστούς κινδύνους που κατέστρεψαν την Ευρώπη στην δεκαετία του ’30 ή θα
δημιουργήσουν νέες πολιτικές δυνάμεις».

Δημιουργία της μεγάλης προοδευτικής παράταξης: Ότι είναι
να γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα.

5. Μιλώντας για το χθες είναι ανθρώπινο να
σκεφτόμαστε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν απέδιδαν καρπούς οι
προσπάθειες του Λεωνίδα Κύρκου και πολλών άλλων για τη δημιουργία της μεγάλης
προοδευτικής παράταξης που θα συνέθετε διαφορετικές απόψεις και θα κυβερνούσε
πολλά χρόνια την Ελλάδα.

Όμως σήμερα δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήσουμε τη
συζήτηση στο χθες.

Τότε οι συνθήκες δεν επέτρεπαν να ολοκληρωθεί ένα τέτοιο
εγχείρημα.

Σήμερα οι συνθήκες το επιβάλλουν!

Γι’ αυτό δεν αρκεί να περιοριστούμε στην απόδοση της
οφειλόμενης τιμής σε όσους συνέλαβαν και διατύπωσαν ένα τέτοιο στόχο.

Σήμερα είμαστε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις που συνδέονται
με το μέλλον της κεντροαριστεράς και του τόπου.

Και έχουμε εμείς την ευθύνη και την υποχρέωση να το κάνουμε
πράξη.

Ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα.

Δεν έχουμε καιρό για χάσιμο.

Το δήθεν νέο, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεθώριασε μέσα στο λαϊκισμό, την
ανικανότητα και τα ψέματα.

Δεν πρέπει να φοβηθούμε, είναι η ώρα να τολμήσουμε, να
πάμε μαζί.

6. Η κεντροαριστερά δεν μπορεί άλλο να
ομφαλοσκοπεί εγκλωβισμένη ανάμεσα σε στείρες αντιπαραθέσεις, εγωισμούς,
ελιτίστικες αντιλήψεις , προσωπικές στρατηγικές και ενοχικά σύνδρομα.

Η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί δικαιολογία για τη δεξιά
παλινόρθωση.

Η χώρα και η κοινωνία έχουν ανάγκη από μία προοδευτική
δύναμη, που θα απαντήσει αποτελεσματικά στις αιτίες της κρίσης και θα
καταστρώσει ένα σχέδιο εξόδου από αυτή.

Πιστεύω στην αναγκαιότητα μίας μεγάλης Προοδευτικής
Συμμαχίας, που θα ενώσει τις προοδευτικές δημιουργικές δυνάμεις του Έθνους.

Η συμμαχία των Προοδευτικών δυνάμεων αφορά όλες τις δυνάμεις
της κοινωνίας, που πιστεύουν ότι μπορούμε, να δουλέψουμε και να εξασφαλίσουμε
για τη χώρα αυτή και τις επόμενες γενιές ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν πρέπει να φοβηθούμε είναι η ώρα να τολμήσουμε, να πάμε
μαζί.

Με όσες υπερβάσεις σε συλλογικό αλλά και προσωπικό επίπεδο
είναι αναγκαίες για αυτό.”