Ε, ρε Τρόικα που μας χρειάζεται!, γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Την προηγούμενη εβδομάδα ψηφίστηκε από την Βουλή των Ελλήνων ο υπ’αριθμ. 5003/14-12-2022 νόμος, ο οποίος αφορά τη Δημοτική Αστυνομία, τις λαϊκές αγορές και κάποιες άλλες διατάξεις του Υπουργείου Εσωτερικών. Για τη Δημοτική Αστυνομία θα τα πούμε λίγο αργότερα και αναλυτικά. Σήμερα θα μείνω σε κάποιες από τις άλλες διατάξεις, τί λένε και ποιούς αφορούν.

Άρθρο 86
«7. Δεν επιβάλλονται κυρώσεις σε βάρος του επικεφαλής του συνδυασμού ή του διαχειριστή των οικονομικών για παράβαση του άρθρου 10 του ν. 3870/2010, για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του 2010. Πρόστιμα που επεβλήθησαν από τις Επιτροπές Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων, για τη συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση, διαγράφονται αυτοδικαίως από τους χρηματικούς καταλόγους. Τα πρόστιμα που έχουν καταβληθεί από τα παραπάνω φυσικά πρόσωπα επιστρέφονται ως αχρεωστήτως καταβληθέντα. Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει διαφορετικά καταργείται.»
Με βάση τον προηγούμενο νόμο, τον 3870/2010, όταν οι προεκλογικές δαπάνες ξεπερνούσαν τα προβλεπόμενα όρια, επιβαλλόταν πρόστιμο στον επικεφαλής του συνδυασμού ισόποσο με το ύψος της υπέρβασης των δαπανών. Προφανώς ορισμένοι υποψήφιοι, στο μακρινό 2010 ξεπέρασαν τα καθορισμένα όρια και τους επιβλήθηκαν πρόστιμα. Έρχεται τώρα, 10 χρονιά μετά, το επίσημο κράτος αφενός να διαγράψει τα πρόστιμα αυτά κι αφετέρου να επιστρέψει και τα χρήματα σε αυτούς που είχαν πληρώσει.
Και κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον: δεν επιβάλλονται πλέον κυρώσεις εις βάρος του επικεφαλής του συνδυασμού. Δηλαδή, για να το κάνω πιο λιανά και απευθυνόμενος στους υποψηφίους δημάρχους, να τους πω να μην επικαλεστούν το νόμο για να μην δαπανήσουν χρήματα για την προβολή τους καθώς μπορούν άνετα να χαλάσουν όσα λεφτά θέλουν χωρίς τον φόβο επιβολής προστίμων ή άλλων κυρώσεων.
Γι’ αυτό, ας ξεκινήσουν την προβολή τους γιατί μάλλον άργησαν και ο χρόνος που τους μένει δεν είναι και πολύς.

Το άρθρο 119 ορίζει τα εξής:
«9. Τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου, πλην αυτών που λαμβάνουν αντιμισθία, δικαιούνται αποζημίωση για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου και μέχρι τέσσερις (4) συνεδριάσεις τον μήνα.
»Το ύψος της αποζημίωσης αυτής, για κάθε συνεδρίαση, δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό που αντιστοιχεί στο 1,3% της αντιμισθίας του Δημάρχου Αθηναίων και βαρύνει τον προϋπολογισμό του οικείου Ο.Τ.Α.. Ειδικότερα, στους δημοτικούς συμβούλους που εκλέγονται στους Δήμους των εκλογικών περιφερειών Α’, Β1, Β2 και Β3 Αθηνών, Α’ και Β’ Πειραιά και Α’ Θεσσαλονίκης, καθώς και στους δημοτικούς συμβούλους, των οποίων η κατοικία απέχει λιγότερο από 10 χλμ. από τη δημοτική κοινότητα που φιλοξενεί την έδρα του Δήμου, καταβάλλεται αποζημίωση, το ύψος της οποίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό που αντιστοιχεί στο 70% του 1,3% της αντιμισθίας του Δημάρχου Αθηναίων και βαρύνει τον προϋπολογισμό του οικείου Ο.Τ.Α.. Κάθε λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών.»
Επανέρχεται, δηλαδή, η αποζημίωση των δημοτικών συμβούλων για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις του Σώματος, η οποία είχε καταργηθεί. Το ποσό υπολογίζεται περίπου στα 40 ευρώ ανά συνεδρίαση – από 25 ευρώ που ήταν στο παρελθόν. Ε, είναι λογικό μετά από 12 χρόνια και με βάση τον πληθωρισμό να υπάρξει κάποια αύξηση.
Δεν θεωρώ ότι το ποσό αυτό είναι υπερβολικό ούτε ότι θα πλουτίσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι αν παίρνουν περίπου 120 ευρώ το μήνα. Αφήστε που το Δημοτικό Συμβούλιο δεν συνεδριάζει ποτέ 4 φορές το μήνα. Μία ή άντε το πολύ δύο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Αυτά, όμως φίλοι μου, κι άλλα παρόμοια, δείχνουν δύο πράγματα: το ένα είναι ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και η κυβέρνηση τα δίνει όλα και το δεύτερο ότι έχουν αρχίσει να επανακάπτουν νοοτροπίες του παρελθόντος και οι οποίες μάλιστα έφεραν τη χρεοκοπία. Και μην κοροϊδευόμαστε: αν σήμερα, 12 χρόνια μετά, επανέλθουν στα δημόσια πράγματα οι παλιές «συνταγές», είναι σίγουρο ότι δεν θα γλιτώσουμε την επόμενη χρεοκοπία.
Γι’ αυτό και λέω στον τίτλο ότι μας χρειάζεται μια Τρόικα για να μας βάζει κάπου – κάπου φρένο. Πολύ φοβάμαι όμως ότι καμία τρόικα δεν μπορεί να καταφέρει αυτό που χρειαζόμαστε σαν φυλή: την αλλαγή νοοτροπίας.