“Έτσι είναι, αν έτσι νοµίζετε” ένα αρθρο του Κώστα Γιαννακίδη

Έτσι είναι, αν έτσι νοµίζετε

Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙ∆Η, protagon.gr

“Τι θα κληροδοτήσουµε στους επόµενους; Το µάθηµα από το πά- θηµα ή την υστεροφηµία του Κωνσταντίνου Καραµανλή; Στην εκποµπή του Τζον Ολιβερ προβλήθηκε µία συνέντευξη που πα- ραχώρησε στέλεχος των Ρεπουµπλικάνων. Ο κύριος αυτός έλεγε στη δηµοσιογράφο ότι τα ποσοστά εγκληµατικότητας αυξήθηκαν σηµαν- τικά τα τελευταία χρόνια. Η δηµοσιογράφος τον διόρθωσε. Του εξή- γησε, µε στοιχεία, ότι οι σχετικοί δείκτες βρίσκονται στα χαµηλά εικοσαετίας. Οµως εκείνος την αποστόµωσε: «Σηµασία δεν έχει τι λένε τα στοιχεία, αλλά τι πιστεύει ο κόσµος.» ∆εν ήταν µία ηλίθια απάντηση. Ηταν µία έντιµη απάντηση που πε- ριέγραφε πώς ακριβώς γίνεται η πολιτική σε περιβάλλον κοινωνικών δικτύων. Τα στοιχεία δεν έχουν καµία σηµασία µπροστά στο συναί- σθηµα και στις αντιλήψεις των ανθρώπων. Και ως γνωστόν, αν η πραγ- µατικότητα δεν συµφωνεί µε τις απόψεις µας, τόσο το χειρότερο για αυτή. Αυτό πια τείνει να επικυρωθεί και µε δικαστική απόφαση, που λέει ο λόγος, µετά την είσοδο του πρώην προϊσταµένου της Ελληνικής Στα- τιστικής Αρχής σε νέο κύκλο δικαστικής περιπέτειας. Για όσους έχασαν τη συνέχεια: ο Αρειος Πάγος έκανε δεκτή εν µέρει την αναίρεση που είχε ασκήσει η Ξένη ∆ηµητρίου ως αντει- σαγγελέας (τώρα είναι εισαγγελέας του ανωτάτου δικαστηρίου) κατά του απαλλακτικού βουλεύµατος για τον Ανδρέα Γεωργίου, σχετικά µε την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης. Ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ είχε απαλλαγεί από την κατηγορία που αφορά την υποτιθέµενη τεχνητή εκ µέρους του διόγκωση του δηµοσιονοµικού ελλείµµατος του 2009. Βέβαια, όπως επεσήµανε ο καθηγητής Τσακυράκης, για να απευ- θύνεις σε κάποιον την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης, θα πρέπει να γνωρίζεις και ποια είναι η αληθινή – ξέρει η κυρία ∆ηµητρίου πόσο ήταν το έλλειµµα του 2009; Οµως αυτά είναι λεπτοµέρειες σε έναν κόσµο που η πραγµατικότητα µπορεί να τεθεί στη σκιά της κοινού περί αλήθειας αισθήµατος. Ξεκίνησε ως θεωρία συνωµοσίας, αλλά γρήγορα έγινε πολιτικό σε- νάριο: η κυβέρνηση Παπανδρέου αλλοίωσε τα στοιχεία του ελλείµµα- τος 2009 προκειµένου η χώρα να τεθεί σε καθεστώς µνηµονίων. Για ποιο λόγο; Σιγά, από λόγους άλλο τίποτα. Ηθελαν, λέει, οι Παπανδρέου να κονοµήσουν από συµβόλαια κινδύνου, ξεπούλησαν τη χώρα στους ξένους, τους έβαλαν οι Αµερικανοί να γκρεµίσουν το ευρώ, εκτέλεσαν αποφάσεις της Μπίλντεµπεργκ. Βγήκε και η κυρία από τη Στατιστική Υπηρεσία που κατήγγειλε τη συνωµοσία µε ύφος Ελένης Λουκά και το πιάτο ήταν έτοιµο να σερβιριστεί. ∆εν έχει καµία σηµασία αν τα στοιχεία έλεγαν κάτι άλλο. Οι άνθρωποι ήθελαν να το πιστέψουν. Εδώ, βέβαια, υπάρχει µία αντίφαση. Ας υποθέσουµε ότι το έλ- λειµµα του 2009 φούσκωσε σαν τσουρέκι προκειµένου να ενοχοποι- ηθεί η διαχείριση Καραµανλή. Γιατί η κυβέρνηση Σαµαρά δεν διόρθωσε τα νούµερα; Γιατί δεν βγήκε η Αριστερά να αποκαταστήσει την αλήθεια; Γιατί δεν ζήτησε ο Καµµένος από τον Γιάνη να του στεί- λει τα στοιχεία; Σε τέτοιες υποθέσεις την αλήθεια δεν τη βρίσκουν οι δικαστές, τη λένε οι υπουργοί Οικονοµικών. Προφανώς η ∆ικαιοσύνη κάτι θα είδε και ζητεί από τον κ. Γεωργίου να περάσει και πάλι από την Ευελπίδων δια υπόθεση του. Οµως σε ένα περιβάλλον καχύποπτο, αυτό θα µπο- ρούσε, ατυχώς και λανθασµένα, να εκληφθεί ως προσπάθεια ξεπλύµα- τος της διαχείρισης Καραµανλή από δηµοσιονοµικές και ιστορικές ευθύνες. ∆ιότι έτσι, στην ιστορική ανακεφαλαίωση και στην πολιτική αποτίµηση της κρίσης, όταν αποδίδονται ευθύνες στον Καραµανλή, θα µεσολαβεί πάντα και ένα επιφυλακτικό «αλλά». Και αν έχει γίνει και Πρό- εδρος της ∆ηµοκρατίας, ποιος θα κηλιδώσει την αγάπη του λαού του; Η πολιτική διάσταση του θέµατος είναι και η πιο µικρή. Η ιστορική έχει σηµασία. Πληρώσαµε ως χώρα και ως φορολογούµενοι έναν σκα- σµό λεφτά σε µέτρα και µνηµόνιο. Θα είναι αµαρτία να µην αγοράσουµε αλήθεια. Τι θα κληροδοτήσουµε στους επόµενους; Το µάθηµα από το πάθηµα ή την υστεροφηµία του Κωνσταντίνου Καραµανλή;”

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή