«Έρως ανίκατε Μάχαν»

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
«Έρως ανίκατε Μάχαν»

Στις ακόλουθες γραμμές θα σας μιλήσω για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, για ένα ερωτικό πάθος μεταξύ ενός φιλόδοξου νέου και μιας ξεπεταγμένης νεαράς, η οποία δοκιμάζει την δύναμη που κρύβουν τα κάλλη της, θέλοντας να εισπράξει την απόδοση του καλλίπυγου κορμιού της εις ευρώ.

Ο νέος καβάλα στο άλογο τοπικός άρχων, η νέα καβάλα στο δελφίνι της νεόκοπης «εξουσίας». Ο χώρος που διαδραματίζεται το σκηνικό είναι στις γνωστές εγκαταστάσεις του «ΠΑΛΑΙ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ». Δεν ξεχνώ πως οι αράδες της εφημερίδας είναι πολύτιμες, για να απλώνω εγώ χωρίς συναίσθηση τα μακριά πόδια της γλαφυρής φαντασίας και της άδολης κριτικής μου. Αλλά να με συμπαθάτε, κύρ’ διευθυντά του τύπου, είναι κάποιες σκέψεις και κάποιοι προβληματισμοί που μοιάζουν σαν τον καλπασμό του αλόγου, σαν το βραχοθυμωμένο κύμα, σαν τη χειμαρορμή, τη στροφοδίνη του νερόμυλου, τη γλυκόπικρη γεύση της λογικής, που παρασύρει μαλλιά, κουβάρια, στρώματα, μαξιλάρια, παλικάρια, νύφες του Μοριά, και ξεφτέρια Καλαματιανά στο διάβα της. Καιρό τώρα ψάχνω να βρω τους δικούς μου ξεχασμένους ήρωες, ρωτώ συγγενείς, φίλους, προγόνους, απογόνους προσπαθώντας να μάθω πως μπορούμε περισώσουμε τη τιμή και την υπόληψη αυτής της αγαπημένης, μα καθημαγμένης και εξαθλιωμένης πατρίδας.
Και εκεί που προσπαθώ να κουμαντάρω τον παρελθόντα χρόνο, τη δίνη και τη παραζάλη του αναθεματισμένου μου μυαλού, έρχεται σε χρόνο ενεστώτα η «Ερωτική Στρατηγική» του Καλαματιανού μας Δημάρχου και με αποτελειώνει. Θέλει, λέει, να «τρουπώσει» στο ΠΑΛΑΙ κάτω απ’ τα μυρωμένα κλινοσκεπάσματα της άγουρης, άδολης μα ξεπεταγμένης «εξουσίας».
Δεν σας κρύβω πως πραγματικά εξεπλάγην, εξεπλάγην πώς γκοτζάμ Καλαματιανός με το όνομα, μπορεί να συμβιώσει με το τηλεπληρωμένο έρωτα του ΣΚΑΪ. Εξεπλάγην πώς ένας Καλαματιανός με το όνομα λύγισε κάτω απ τα θέλγητρα και τα ερωτικά κελεύσματα της δακρυρροούσας αγνής και άχραντης παρθένας «εξουσίας». Δήμαρχε … «γυναίκα που θα το κάνει μια φορά επί χρήμασι, δεν είναι τρελή να στο δώσει σε εσένα μπρι παρά», αν δώσει τα λεφτά που είπες για 6 μήνες ο ΣΚΑΪ στην καλλίπυγο «εξουσία», τότε ο ΣΚΑΪ δεν θα είναι ούτε ο πρώτος, μα ούτε ο τελευταίος μουστερής που θα τρυγήσει τα κάλλη του ΠΑΛΑΙ.
Σε άκουσα, Δήμαρχέ μου, στο Δημοτικό Συμβούλιο να επαναλαμβάνεις με μπρίο, καμάρι, και Καλαματιανοπονηριά, πως στόχος σου είναι σιγά και ταπεινά να «τρουπώσεις» στο ΠΑΛΑΙ. Θυμάσαι τη πρώτη φορά που «τρουπώσαμε» μαζί, Δήμαρχέ μου, για πότε η κυρία «εξουσία» μας κλείδωσε έξω απ’ την ερωτική στέγη (ΠΑΛΑΙ) και μάλιστα με ένα λουκέτο μόλις των πέντε ευρώ; όσο κοστίζει δηλαδή ένα καλτσόν Bic; Τη δεύτερη φορά που ξανά «τρουπώσαμε», θυμάσαι που ‘φερε ο Γερμάνος ένα κόφτη «να μετασυγχωρήσεως» για να κόψει το λουκέτο, κι αντί να κόψουμε το λουκέτο σκίσαμε και το δεύτερο καλτσόν;
Τελικά σκουπίσαμε, σφουγγαρίσαμε, αρωματίσαμε, στρώσαμε τα σεντόνια και εκεί που περιμέναμε να βγει ο Δήμαρχος με κόκκινο σεντόνι στο μπαλκόνι του ΠΑΛΑΙ να το τουφεκίσουμε, ήρθε ο ΣΚΑΪ πίσω μας με το XXX Fucktor και μας κουτούπωσε κανονικά μέσα στο ίδιο μας το σπίτι (ΠΑΛΑΙ), και μάλιστα πάνω στο νυφικό κρεβάτι που στρώναμε και αρωματίζαμε ένα ολόκληρο μήνα για να ρίξουμε τη τουφεκιά.
Σα να μην έφτανε αυτό, βγαίνει κι ο Παλμός πρωτοσέλιδο και λέει «Ειρήνη ημίν αδέρφια», έχουμε εις χείρας 6μηνο «σύμφωνο συμβίωσης», συνεχίστε το καθάρισμα και στους υπόλοιπους χώρους του ΠΑΛΑΙ … «Γαμπροί Υπάρχουν» …  θα πάρω μερικά σουβλάκια και ένα μπουκάλι ρακί (όπως συνηθίζεται στις καταλήψεις) θα πάρω μαζί μου και το ζημιάρη τον Ίκαρο, το φίλο μου το Κελεπούρη, και δυο τρεις γνωστούς επαναστάτες του Γαλατσίου, να ολοκληρώσουμε και το τρίτο κεφάλαιο της Ερωτικής Επανάστασης με τίτλο  «Το Τρίτο Καλτσόν».
Και εκεί που νόμιζα πως τα είχα δει όλα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, παίρνει το μικρόφωνο φανερά εκνευρισμένος ο φίλος μου ο Ίκαρος ο Πετρόπουλος (ο ζημιάρης που λέγαμε), «έψαχνε» όλο νεύρο να βρει ποιος έληξε τη κατάληψη, δεν προλαβαίνει να αποσώσει τα λόγια του και αρπάζει το μικρόφωνο απ τα χέρια του ο έτερος καππαδόκης και φίλος μου ο Κελεπούρης, αυτός μέσα στον πανικό της συνεδρίασης «έψαχνε» να βρει «Ταξί για το Νομισματοκοπείο» (καθώς βλέπεις μεγαλοστέλεχος της ΛΑΕ), με το που ακούει «Νομισματοκοπείο» ο «Πούτιν», ο αγαπητός μου Γιατρός, ο πράος και χαμογελαστός ειρηνοποιός του Δημοτικού Συμβουλίου, ο κατά κόσμον Θανάσης Μπούρας, άνοιξε η γη κάτω απ’ τα σκέλια και με ένα ΧΡΑΠ … τον καταβρόχθισαν μέχρι το σωσίβιο «τα σαγόνια της καρέκλας»… Για να δικαιολογήσει το συμβάν ο επικεφαλής της παράταξης δήλωσε πως του έπεσε βαρύ το Νομισματοκοπείο και οι φακές πού’φαγε το μεσημέρι. Για κάνα δυό τρία λεπτά η περιφέρειά του γιατρού στέναζε εγκλωβισμένη στα σαγόνια της αδηφάγας καρέκλας.
Και εκεί που δίναμε τη μάχη της αποκόλλησης, με μιάς η αίθουσα γέμισε φως ιλαρό και πνεύμα επουράνιο, κόπασε η θαλασσοταραχή, περάσαμε το Καβοντόρο, επετεύχθη η αποκόλληση του γιατρού απ’ τα σαγόνια της καρέκλας και επήλθε  νηνεμία στη συνεδρίαση κι ήρθε και έγινε ως εκ θαύματος η θάλασσα γιαούρτη… Θαύμα -θαύμα ανακράζει ο απεγκλωβισμένος Γιατρός. Θαύμα, Θανασάκη μου, αλλά τα πολλά γιαούρτια δεν κάνουν καλό στους πολιτικούς. Έτσι είναι ο Γιατρός, έρχεται πάντα τη κατάλληλη στιγμή και με ένα «δι ευχών» και το δεξί χέρι στην ανάταση ως πρωτοσύγγελος της ιεράς μονής Αθηνών, σηκώνεται επάνω στο Δ.Σ. και μοιράζει ευχές για ειρήνη, για γαλήνη και φώτιση, σε όλους τους πολίτες τους Γαλατσίου, στους παρόντες, στους απόντες, στους αιρετούς, στους ερωτικούς, τους ανέραστους, στους εκλεγμένους, στους μη εκλεγμένους, στους ληγμένους, στους απογοητευμένους, και με μια βαθειά υπόκλιση επιστρέφει την αγάπη του στους ελάχιστος εκλεκτούς παρισταμένους… Στο τέλος άλλαξε καρέκλα με ενισχυμένο σασί και συνέχισε τη ρότα του και το θεάρεστο έργο του…  Θανασάκη μου, όπως βλέπεις προσέγγισα το συμβάν με όλο τo δέοντα σεβασμό και την πρέπουσα ευγένεια, αν δεν κόψεις όμως τις μάσες και τα κοψίδια και σύντομα δεν ρίξεις κανά κιλό, την επόμενη φορά θα ζητήσω απ το Δήμαρχο μαζί με τη Φορολογική Δήλωση να δημοσιεύει και το μικτό απόβαρο όλων των δημοτικών συμβούλων.. πριν και μετά την εκλογή τους. Προσπαθώ να θυμηθώ ποιος σ’ αυτό το συμβούλιο δεν είναι υπέρβαρος.
Έληξε η συνεδρίαση και παρόλο τις ευλογίες του Γιατρού και τη βοήθεια του Πανάγαθου, δεν κατάλαβα τελικά πού θα τρουπώσουμε: θα τρουπώσουμε στο «πεδίο της μάχης» ή στο «π-αιδοίο της εξουσίας».
«Έρως Ανίκατε Μάχαν» αναφωνώ με βαθειά θλίψη εις τους οφθαλμούς και τεταμένας τας χείρας εις Κύριον, για να συμπληρώσει δίπλα μου ο Παλμός «ος εν κτήμασι πίπτεις, ος εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις», μπράβο λέω… γραμματιζούμενος ο Πυργιώτης !!!.

Υ.Γ. Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,
Πρώτον, θα σε παρακαλέσω να πείσεις το φίλο μου και πρώην σύντροφό μου Χρήστο Κιούπη να περιορίσει έως και να εξαλείψει από τους ποιητικούς του λόγους, όπως και συ είπες, τις ξεπερασμένες ατάκες της προηγούμενης 20ετίας … αυτό «το μπαλάκι στη κερκίδα» μου θυμίζει μιαν ετέρα, πρώην συναγωνίστρια και δημοτική σύμβουλο και νυν ατυχήσασα, της οποίας ο λόγος η ευφράδεια το μπρίο και το πολιτικό ταπεραμέντο κατεγράφη στο μνημειώδες κεφάλαιο της πόλης. Αγαπητέ φίλε Χρήστο, «ο λόγος δεν έχει λόγο να υψώνεται» … μπήκες στο υαλοπωλείο γκαζωμένος χαλάρωσε.
Δεύτερον, θα μου επιτρέψεις κύριε Δήμαρχε να κάνω μια καλοπροαίρετη παρατήρηση πάντα σε κοινή θέα και πάντα από την καρέκλα του απλού πολίτη. Στο υστερόγραφο αυτό θέλω να σου θυμίσω πως η αντίθετη άποψη, η σάτιρα, και οι διαξιφισμοί είναι το αλάτι και το πιπέρι της ζωής και κατ’ επέκταση της πολιτικής ζωής, είναι άδικο τα προαναφερόμενα να μεταφράζονται και να εκλαμβάνονται ως προσωπικές διαφορές. Δεν πρέπει να ξεχνάς ότι είσαι Δήμαρχος όλων των πολιτών, ένας δήμαρχος οφείλει να είναι συμπαθητικός, ευχάριστος, χαρούμενος, υπομονετικός, εργατικός, να χαρίζει που και που κανά χαμόγελο, δεν πειράζει που είσαι Καλαματιανός θα κάνουμε τα στραβά μάτια, κανείς δεν είναι τέλειος. Σ’ αυτή τη μικρή πόλη, κύριε Δήμαρχε, όλοι είμαστε και γνωστοί και φίλοι και έτσι πρέπει να παραμείνουμε, ο θυμός και η αποστροφή δεν είναι καλός σύμβουλος.
Τέλος, θέλω να καταθέσω, κύριε δήμαρχε, ότι διαφωνώ κάθετα με την λογική προσέγγισή σου στο μεγάλο ζήτημα του ΠΑΛΑΙ, ΕΥΧΟΜΑΙ όμως οι επιλογές σου να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, διαφορετικά θα έχεις εναποθέσει διαπαντός ταφόπλακα σε αυτό το σημαντικό κεφάλαιο της πόλης που λέγετε ΠΑΛΑΙ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ.
Τρίτον, θέλω να καταθέσω προς όλους τους φίλους και «συκοφάντες μπαστούνια», που με το λόγο, τα έργα και τα γραφόμενά μου τους ενοχλώ ή ενοχλούνται, ότι δεν επιθυμώ και δεν θα είμαι στις επόμενες δημοτικές εκλογές υποψήφιος, Θα προτιμούσα να μου προσάπτουν στο μέλλον, είτε πιο βαριές κατηγορίες είτε πιο ουσιαστικά επιχειρήματα.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή