Οι «ευγενείς» νόµοι της αγοράς, γράφει ο Απόστολος Σπανός


Γράφει ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΠΑΝΟΣ, Αντιπρόεδρος ∆ιοίκησης της Ένωσης Αυτοαπασχολούµενων Επαγγελµατιών – Βιοτεχνών – Εµπόρων ∆. Γαλατσίου

Σήµερα που το σύστηµα υγείας βρίσκεται σε πλήρη διάλυση, που οι ασθενείς έχουν πάψει πλέον να αντιµετωπίζονται ως ασθενείς, που τα νοσοκοµεία έχουν πάψει πλέον να λογίζονται ως τέτοια, αλλά ως µαγαζιά που οφείλουν να έχουν κέρδη έχει πολύ µεγάλη σηµασία, για να κατανοήσουµε αυτή την αποκρουστική πραγµατικότητα, να αναζητήσουµε κάτω από την επιφάνεια των πραγµάτων και πέρα από τα πρόσωπα, υπουργούς κτλ (οι οποίοι φυσικά και έχουν ευθύνες) τις πραγµατικές αιτίες που δηµιουργούν την σηµερινή κατάσταση στον χώρο της υγείας έτσι όπως την βιώ- νουµε σήµερα.

Πίσω από τους υπεύθυνους αυτής
της πραγµατικότητας που επικρατεί στον χώρο της υγείας, πίσω από τα
πρόσωπα, πίσω από τις θλιβερές
αυτές πολιτικές που ακολουθούν,βρίσκεται ένα ολόκληρο οικονοµικό
σύστηµα το οποίο δεν αναγνωρίζει
τον άνθρωπο ως άνθρωπο δεν αναγνωρίζει την αρρώστια ως τέτοια.
Το µόνο που βλέπει είναι κέρδη και ζηµίες χρήµατα που κερδίζει και που
χάνει και τίποτα παραπέρα.

Για τον επιχειρηµατία, για το κρά- τος και για κάθε φορέα που διέπεται από τους «ευγενείς» νόµους της αγοράς ο άνθρωπος δεν προσµετράται ως άνθρωπος αλλά ως µια µηχανή η οποία µε την εργασία της παράγει πλούτο άρα και κέρδος.

Ως τέτοια λοιπόν ο κάθε επιχειρηµατίας φροντίζει να την προσέχει στον βαθµό που ωφελείται από αυτή. Της παρέχει κάποια λίγα χρήµατα, ώστε να φάει, να ντυθεί να συν- τηρηθεί και να αναπαραχθεί προκειµένου να γεννήσει καινούριες µηχανές που µε την σειρά τους θα παράξουν και αυτές πλούτο /κέρδος για τους επε δυτές. Αρκετές φορές αυτές οι µηχανές που στην καθοµιλουµένη ονοµάζονται εργαζόµενοι «χαλάνε» και έτσι οι επιχειρηµατίες είναι υποχρεωµένοι να συντηρήσουν µε τα κέρδη τους κάποια «συνεργεία», που στην καθοµιλουµένη ονοµάζονται νοσοκοµεία, προκειµένου να µπορούν να επιδιορ- θώνουν τις µηχανές όταν αυτές χαλάσουν.

Έτσι λοιπόν λογίζεται το νοσοκοµείο στον πλανήτη του κέρδους, ως συνεργείο που επιδιορθώ- νει µηχανές παραγωγής κέρδους. Τι γίνεται όµως στον πλανήτη του κέρδους όταν επέλθει, όπως και σήµερα, µια µεγάλη οικονοµική κρίση; Οι µηχανές αυτές που λέγονται εργαζόµενοι παύουν να εργάζονται και να παράγουν πλούτο/κέρδη διότι δεν υπάρχουν πια δουλειές. Έτσι λοιπόν και οι επιχειρηµατίες παύουν πλέον να τις χρειάζονται µε συνέπεια να µην φροντίζουν πλέον για την συντήρηση τους. Από την στιγµή που οι εργαζόµενοι δεν παράγουν κέρδος δεν µεριµνά κανένας αν αυτοί θα φαν που θα κοιµηθούν, αν θα ανα παραχθούν και αν κάποιος θα τους κάνει καλά όταν αυτοί αρρωστήσουν.

Μήπως οι παραπάνω εικόνες σας θυµίζουν κάτι; Μήπως µοιάζουν εκπληκτικά µε την πραγµατικότητα όπως την βιώνουµε σήµερα; Μήπως στην κοινωνία του κέρ- δους ο άνθρωπος και οι ανάγκες του δεν έχουνε καµία θέση; Μήπως πάλι στις κοινωνίες που υπηρετούν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του το κέρδος δεν θα έχει καµία θέση; Μήπως πάλι κοινωνική ευηµερία και τo επιχειρηµατικό κέρδος δεν πάνε ποτέ µαζί; Μήπως πάλι είναι εχθροί; Μήπως άραγε ήρθε η ώρα να πούµε ή αυτοί ή εµείς.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή