ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ!ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΜΑΙΡΗ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ -ΓΚΙΩΝΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
“ΠΑΛΜΟΣ”.ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΑΝΔΡΙΑΣ
Ολυμπίας.
δημοσιογραφία.
Κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο το 1998 με τίτλο «Όταν το τρένο
φεύγει…» (εκδ. Βιβλιοεκδοτική).
Για αρκετά χρόνια ασχολήθηκε με την συγγραφή και την σεναριοποίηση
παιδικών και μη θεατρικών έργων, για να έρθει το 2000 και να αναλάβει υπεύθυνος
Εκδηλώσεων και Δημοσίων Σχέσεων της Βιβλιοθήκης του Δήμου Ηρακλείου Αττικής,
Προϊστάμενος του Εργαστηρίου της Βιβλιοθήκης και Διευθυντής στην μηνιαία
πολιτιστική εφημερίδα «ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΑΡΙ».
Το 2008 εκδίδει το βιβλίο «Άντε και… σας πίστεψα» (εκδ. Ίαμβος), το
2009 το «Επίδομα Απιστίας», το 2011 το μυθιστόρημα «Στη δίνη των ένοχων
χρησμών», το 2013 το μυθιστόρημα «Τα μανταλωμένα παραθύρια», το 2014 από τον
ίδιο εκδοτικό οίκο το μυθιστόρημα «Οι ξυπόλητοι κομπάρσοι», για να ακολουθήσει
το 2015 η «Άννα».
Από τις αρχές του 2010 είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων
Λογοτεχνών και από τα μέσα του 2014
τακτικό μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Τον Ιανουάριο του 2016 εκλέγεται και τοποθετείτε Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων στην Πανελλήνιας
Ένωσης Λογοτεχνών.
Σήμερα δραστηριοποιείται στο χώρο του τύπου και παράλληλα
αρθρογραφεί.
Pavlos Andrias
, ενώ διατηρεί και προσωπική σελίδα http://pavlosandrias.gr/
Γεννηθήκατε στον Πλάτανο Αρχαίας Ολυμπίας και κατοικείτε στην Αθήνα από το
1991. Τι σας λείπει από την γενέτειρα σας?
Το άρωμα και η μαγεία του τόπου, μιας και εκεί ανατρέχει ο
νους μου… όταν θέλω έστω και νοερά να αποδράσω από την πίεση της
καθημερινότητας.
Είστε δημοσιογράφος, τί σας ώθησε στο να γράφετε?
του δημοσιογράφου.
Ποιές ανησυχίες σας θέλετε να εκφράσετε μέσω της συγγραφής?
Δεν είναι θέμα ανησυχιών. Είναι αν θέλετε ένας τρόπος
προσέγγισης όλων εκείνων που μας κάνουν να λειτουργούμε ως σκεπτόμενα άτομα.
Με
το νέο σας βιβλίο με τίτλο “Άννα” βάζετε τη δική σας σφραγίδα στη
λογοτεχνία. Τι απήχηση έχει ως τώρα στο αναγνωστικό κοινό?
Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του,
αγκαλιάστηκε από αρκετά μεγάλο αναγνωστικό κοινό, κάτι που το δηλώνει και η δεύτερη
έκδοση… μέσα σε ένα μήνα. Τώρα αν με αυτό το βιβλίο έβαλα τη σφραγίδα μου στη
λογοτεχνία, αυτό θα το δείξει ο χρόνος.
Τι
πραγματεύεται το βιβλίο αυτό? Μιλήστε μας γι αυτό.
μορφές. Από τη λεκτική… μέχρι τη σεξουαλική, ρίχνοντας φως σε αυτό που πολλοί
αποφεύγουν ν’ ασχοληθούν και να δημοσιοποιήσουν. Την ενδοοικογενειακή βία.
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας, μ’ ένα σωματικό «ελάττωμα», που εύκολα γίνεται
το θύμα κάθε βρώμικου μυαλού… αλλά και παράλληλα η «Άννα» είναι ένας ύμνος για
τη γυναίκα, καλώντας τις γυναίκες θύματα να φωνάξουν, να αντιδράσουν…
Μέσω της ιδιότητας σας ως δημοσιογράφος έχετε μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στα
πράγματα?
ιδιότητας του δημοσιογράφου. Η γνώση όμως, η εμπειρία και η ψυχρή ματιά του
«δημοσιοποιού» ενός γεγονότος, με βοηθάει να παίρνω αυτό που θέλω… για τις
ανάγκες του συγγραφικού μου έργου, αβίαστα. Τις περισσότερες τουλάχιστον
φορές.
Αποτελούν πηγή έμπνευσης κάποια θέματα ή ρεπορτάζ που έχετε καλύψει?
«Όταν το τρένο φεύγει…» υπάρχει καταγραφή γεγονότων και καταστάσεων, όπως εγώ
τα έζησα!
Με
τι σας αρέσει να ασχολείστε στον ελεύθερο χρόνο σας?
Πώς είσαστε ως παιδί?
εύκολα… αλλά και που πάντα ήθελα να αποδράσω από την καθημερινότητα και τη
συχνή επανάληψη των πρέπει και των μη, μιας κλειστής επαρχιακής κοινωνίας.
Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς?
Ίσως ακουστεί περίεργο, αλλά δεν έχω. Φίλους όμως,
αρκετούς… Δεν σας κρύβω όμως, ότι συχνά
πυκνά διαβάζω Χαλίλ Γκιμπράν και Καζαντζάκης, για ασκητικές αποδράσεις…
Τα
ΜΜΕ έχουν τη δύναμη να κατευθύνουν την κοινή γνώμη κατά την άποψη σας?
Φυσικά και την έχουν, γι’ αυτό και φτάσαμε να είμαστε ένας
λαός δίχως παιδεία, ακινητοποιημένοι σε έναν καναπέ, μ’ ένα φρέντο στο χέρι και
έχοντας θεοποιήσει τη λέξη «μ@λ@κ@» σε κάθε μας κοινωνική και πολιτική δράση,
αδιαφορώντας για ότι ικανό θα μπορούσε να μας πάει παρακάτω!!!
Τί
σας αρέσει στο επάγγελμα σας περισσότερο? Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί?
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ… Αυτό που με ενοχλεί είναι η
κουλτούρα του ξερόλα, που δεν σ’ αφήνει να πεις μια κουβέντα, γιατί αυτός τα
ξέρει όλα… από πρώτο χέρι!
Οι
συγγραφείς λειτουργούν ως κριτές?
τους συγγραφείς να καταντήσουν σαν τους δημοσιογράφους, κακό του κεφαλιού τους.
Την έχουν πατήσει ήδη, κάποιοι που θέλησαν να το παίξουν «πολιτικοί». Ο
συνειδητοποιημένος αναγνώστης έχει κρίση και δεν συγχωρεί τα λάθη… Η ζημιά
γίνεται από τους κατά φαντασίαν αναγνώστες, που αγοράζουν «συστημένους» τίτλους!!!
Με
ποιόν τρόπο επικοινωνείτε με το αναγνωστικό κοινό, πέραν της συγγραφής?
έχουμε τη δυνατότητα ν’ ανταλλάσουμε απόψεις, να δεχόμαστε κριτικές, ν’ ακούμε
από πρώτο χέρι αυτά που θέλουν να μας πουν. Πλέον το αναγνωστικό κοινό… είναι
οι φίλοι μας.
αλλάζουν τα πράγματα?
Αν και από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος, θα σας πω μόνο
αυτό. Αν δεν σταματήσει ο κόσμος ν’ ακολουθεί τους «δήθεν πολιτικούς», σαν τις
όρνιθες και να λειτουργούν σύμφωνα με το κόμμα, δεν θα υπάρξει καμία βελτίωση.
Και η ελευθερία θέλει θυσίες και γενναίες αποφάσεις. Δειλούς έχουμε αρκετούς…
Ανυπότακτους και Έλληνες όμως; Μόνο όταν αρχίσουμε να παράγουμε πολιτισμό θα
δούμε άσπρη μέρα. Και αν εμείς γράφουμε, κάποιος πρέπει να μας διαβάσει… Μια
αντισυστημική ανάγνωση βιβλίου δεν βλάπτει! Αντίθετα καταπολεμά τη γρίπη των
ηλιθίων…
Σας αρέσει να ταξιδεύετε?
να το έκανα τρόπο ζωής.
Ποιό έργο σας ξεχωρίζετε και γιατί?
δύσκολο να τα ξεχωρίσω, μιας και το καθένα έχει τα δικά του χαρίσματα. Αρκεί να
σας πω αυτό: Όταν το τρένο φεύγει… λέω
διστακτικά στον εαυτό και στα θέλω μου,
Άντε και σας πίστεψα… Τι κερδίζω; Ένα
Επίδομα απιστίας… μου απαντούν, γιατί μας εγκατέλειψες. Και εκεί, χαμένος Στη δίνη των ένοχων χρησμών… στέκομαι
ακίνητος πίσω από τα Μανταλωμένα
παραθύρια… για να μη με ακούσουν Οι
ξυπόλητοι κομπάρσοι… που εκείνη την ώρα περνούσαν για να πάνε να
χειροκροτήσουν την Άννα… που μπήκε
στη ζωή μας και μας έμαθε τι είναι αγάπη!
Ασχοληθήκατε πολλά χρόνια με τη συγγραφή θεατρικών έργων. Ποιά η σχέση σας με
το Θέατρο?
βρίσκομαι ακόμα στην αρχή. Έχω γράψει αρκετά παιδικά, τα οποία έχουν ανέβει από
μαθητικά σχήματα, λατρεύω τη σάτιρα και πριν λίγες ημέρες τελείωσα τη συγγραφή
ενός ακόμα έργου, που αν όλα πάνε καλά θα το δούμε στη σκηνή, τον ερχόμενο
Οκτώβρη. Ένα έργο δομημένο πάνω στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, δίνοντας
άλλη διάσταση σε όλα αυτά που για κάποια χρόνια μας αποχαύνωσαν και μας
ευνούχισαν ψυχικά.
Διευθύνατε την μηνιαία Πολιτιστική εφημερίδα “Χαρτί και Καλαμάρι”.
Μιλήστε μας για την θεματική της.
όλα με την συντακτική ομάδα, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την χαρούμε… μιας
και η επιτυχία δεν συνοδεύεται πάντα από δάφνες και χειροκροτήματα. Η
διαφορετική ύλη, ο δίαυλος επικοινωνίας που είχαμε ανοίξει με τους μικρούς
συγγραφείς των τμημάτων που διδάσκαμε «εικόνα και γραφή», καθώς και η
παρουσίαση ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών… στάθηκε ως βουνό της
μικροπολιτικής κάποιων τοπικών παραγόντων, με αποτέλεσμα να σταματήσει ξαφνικά
η κυκλοφορία της. Είπαμε… ότι σε ξυπνάει… τρομάζει αυτούς που σε θέλουν να
κοιμάσαι με τα μάτια ανοιχτά!!!
δίπλα μου αυτούς που αγαπάω…
+30 210 222 2004 
palmogal@otenet.gr | palmosnews@gmail.com