Ο πόλεμος και ο ναζισμός μέσα από τα μάτια των παιδιών από το Fyodor Dostoyevsky Cultural Institute

Fyodor   Dostoyevsky   Cultural   Institute

 

“Το «Fyodor Dostoyevsky Cultural Institute” διοργανώνει μια μοναδικής
παιδαγωγικής, αισθητικής και ανθρωπιστικής αξίας έκθεση: «Ο πόλεμος και ο
ναζισμός μέσα από τα μάτια των παιδιών».

Ένας
«άγνωστος πόλεμος» στην ανατολική Ουκρανία, με 70.000 νεκρούς και 1.000.000
πρόσφυγες. Σε μια περιοχή όπου κατοικούν εδώ και 27 αιώνες Έλληνες. Ξεχασμένοι
από όλους. Τα παιδιά του Ιάσωνα.

Η ανάγκη της
ειρήνευσης στη περιοχή, πουθενά αλλού δεν αντικατοπτρίζεται καλύτερα παρά στα
μάτια αυτών των παιδιών.

Σας καλούμε
να μην αποστρέψετε τη δική σας ματιά από τη ματιά τους. Είναι μια μοναδική
ευκαιρία να δούμε το πόλεμο και το ναζισμό 
μέσα από τη δική τους, αθώα αλλά τραυματισμένη, ψυχή. Όπως μοναδικό
είναι το κάθε παιδί,

 

 

         Fyodor   Dostoyevsky   Cultural   Institute

είτε το λένε
Αϊλάν είτε Ναταλία, όπως μοναδικά είναι και τα όνειρά του για ένα καλύτερο
αύριο.

Το «Fyodor Dostoyevsky Cultural Institute” διοργανώνει παράλληλα πανευρωπαϊκό
διαγωνισμό με θέμα «Με χρώματα στο χέρι μου, προσκαλώ την Ειρήνη».

Τα έργα,
μέρος διαδραστικού
project, θα αποτελούν  μια
«απάντηση» στην αγωνία των παιδιών του Ντονμπάς για Ειρήνη και θα παραδοθούν σε
παιδιά των σχολείων που διδάσκονται την ελληνική γλώσσα.

Τα έργα θα
πρέπει να είναι σε μέγεθος Α4 και θα επιστραφούν μετά τη βράβευση. Προβλέπονται
4 βραβεία: Α΄,Β΄,Γ΄ και Ειδικό Βραβείο. Η βράβευση θα ανακοινωθεί στις 25
Μαρτίου 2016 στη Μόσχα. Τα βραβεία θα παραδοθούν στη διεύθυνση των σχολείων από
αντιπροσωπεία του
FDCI.

 

 

Με τιμή

Ζαφείρης
Ανδρέας

Επικεφαλής  της Διοίκησης.”

 

ΤΟ “ΣΚΑΣΙΑΡΧΕΙΟ” ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ.


Έκθεση ζωγραφικής παιδιών από το Ντονμπάς με αφορμή τον πόλεμο και το φασισμό. 

Για λεπτομέρειες/επικοινωνία/διοργάνωση της έκθεσης στο σχολείο ή σε άλλο χώρο:
6942962965
 

Το γράμμα του ???????? ??????,
μαθητή Δημοτικού 

 
Είμαστε παιδιά του Ντονμπάς
Στερηθήκαμε τις παιδικές χαρές
Τον πόλεμο δεν τον έχουμε ακουστά
Τον ζούμε
Βόμβες σκάνε στην γειτονιά
Τρύπες στους τοίχους από σφαίρες
Δεν ακούγεται το χαρούμενο γέλιο
Τρίζει η κούνια μονάχη στην αυλή
Δυνατά αντιλαλούν οι εκρήξεις
Τρομάζουμε από εφιάλτες στον ύπνο
Στις αιματηρές λακκούβες – σκάγια του ουρανού
Δεν φαίνεται ο ήλιος, γκρίζος καπνός παντού
Κρυμμένος κάπου ακροβολιστής
Ίσως σκόπευε το σπίτι μας
Εμείς σιωπούμε. Ο θάνατος δίπλα. Φόβος.
Μόνο κλάμα σιγανό, και ψίθυρος των μανάδων
Βουίζει ο άνεμος στα έρημα, τα σπίτια
Μας κλέψανε την άνοιξη, τώρα δεν έχουμε και καλοκαίρι
Όλο πιο συχνά ακούμε την λέξη «εξτρεμισμός»
Τα παιδιά του Ντονμπάς παρακαλούν όλον τον Πλανήτη
Να υπερασπιστεί την ειρήνη κα την ζωή
Εισάκουσε κόσμε την κραυγή των παιδιών του Ντονμπάς
«Δεν είμαστε στόχος …. Και η γη δεν είναι σκοπευτήριο!»
Ας ακούγεται σε κάθε σπίτι:
«Σταματήστε τον πόλεμο Stop War!!!
ΕΙΡΗΝΗ!»


Πήγαινε στην κορυφή