Δεν έχουν περάσει τρεις μέρες απ’ το επαγγελματικό μου ταξίδι στη Βουδαπέστη και βρίσκομαι πίσω εκστασιασμένος, από μια πόλη του πρώην ανατολικού μπλοκ η οποία απ’ άκρη σ’ άκρη εξέπεμπε αξιόλογο στίγμα πολιτισμού και κουλτούρας.
Θέατρα πλατείες, κλασικά κτίρια, τραμ, καθαριότητα, πράσινο. Παντού έντονο το στοιχείο σεβασμού στο περιβάλλον. Ο τουρισμός, τα αξιοθέατα, η δύναμη του Δούναβη, τα ποταμόπλοια, και μια διάχυτη ηρεμία μιας πόλης με έντονη κυκλοφορία. Η Ουγγαρία είναι χώρα η οποία μαστίζεται κατά τον ίδιο τρόπο με την δική μας από την οικονομική κρίση και την μέγγενη του ΔΝΤ. Με 27% ΦΠΑ σε όλα τα είδη ανεξάρτητα, με 400 ευρώ μισθό και 200 ευρώ ένα χαμηλό ενοίκιο.
Δοθείσης ευκαιρίας ζήτησα από τον εκεί συνεργάτη μου, αν είναι δυνατόν, να με φέρει σε επαφή στο επόμενο ταξίδι με έναν από τους Δημάρχους της πόλης για μια ανταλλαγή απόψεων, ιδεών και τεχνογνωσίας. Με μεγάλη ευκολία με διαβεβαίωσε πως είναι πολύ απλό να γίνει και με ενημέρωσε πως υπάρχουν Δήμαρχοι από την εκεί ελληνική μειονότητα. Έχοντας στο νου μου τον δικό μας ποδηλατόδρομο, ζήτησα να δω ένα δικό τους παρόμοιο έργο. Σας επισυνάπτω φωτογραφίες του δικού μας και του δικού τους έργου. Όπως βλέπετε στην ένθετη φωτογραφία ο δικός τους ποδηλατόδρομος είναι διπλάσιος και είναι ταυτόχρονα διπλής κατεύθυνσης (διότι όπως βλέπετε είναι παράλογο να υπάρχει και στις δύο πλευρές του δρόμου ποδηλατόδρομος μονής κατεύθυνσης), επίσης από τον αυτοκινητόδρομο χωρίζεται με ένα ευδιάκριτο παρτέρι για να αποφεύγεται η άμεση επαφή του ποδηλάτη με τα αυτοκίνητα, και τέλος απ’ την πλευρά του πεζοδρομίου υπάρχει οβάλ μετώπη για την αποφυγή ατυχημάτων, το δε μήκος του φθάνει τα 25 χιλιόμετρα. Τι έννοια θα μπορούσε να έχει εξάλλου ένας ποδηλατόδρομος πεντακοσίων μέτρων και στις δυο πλευρές του δρόμου;;; Διπλά έξοδα διπλές καταστροφές και λιγότερα χιλιόμετρα.
Επίσης, για τους ποδηλατόδρομους, ως συνήθως, επιλέγεται ένας δρόμος ήπιας κυκλοφορίας. Εγώ σας μεταφέρω κάποια στοιχεία και εσείς κάνετε τους δικούς σας συνειρμούς.
Όπως είδατε για να κάνω τη δική μου δουλειά, επισκέφτηκα μια άλλη χώρα, μια άλλη πόλη, και ήρθα σε επαφή με ανθρώπους σχετικούς με τη δουλειά μου. Ρωτώ, οι υπεύθυνοι, του δικού μας Δήμου, ήταν τόσο δύσκολο να κάνουν ένα ταξίδι για να αντλήσουν μια τόσο πολύτιμη πληροφορία για ένα τόσο ειδικό, σημαντικό και πολυδάπανο έργο;
Να μου πεις και το έργο με το δωρεάν Ιντερνετ στην πόλη τι έγινε, αξιοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρήματα που δόθηκαν; Πόσοι χρήστες άραγε, πόσα καταστήματα, πόσες εταιρείες ή υπηρεσίες το χρησιμοποιούν;
Και εκεί που σκέφτομαι όλα αυτά, φτάνω γωνία Τράλλεων και Βεΐκου και βρίσκω μπροστά μου καμιά 50ριά άτομα με σηκωμένο το αριστερό μανίκι. Τι κάνετε, ρε παιδιά, εδώ;;; ρωτάω τον πρώτο που βρίσκω μπροστά μου. Περιμένουμε να πάρουμε άδεια οδήγησης για τον ποδηλατόδρομο. Και το μανίκι; του λέω. Α, μου λέει, ευτυχώς δεν χρειάζονται πολλά χαρτιά, ο Θανάσης κοιτάζει το λαιμό, ο Κυριάκος σου παίρνει την πίεση, κάνεις δυό γαργάρες, δύο σούζες με το ποδήλατο του Θανάση, κι έχεις άμεσα το δίπλωμα.
Καλέ καλέ γιατρέ, ασήμωσε να σε πώ τη μοίρα σου. Αμάν λέω, πού βρέθηκε η κυρά «Ερατούλα», η τσιγγάνα από τους ψίθυρους καρδιάς, είχα να την δω κοντά στα δέκα χρόνια. Κάνε πίσω κυρία μου, φωνάζει ο Κυριάκος, και έχω να πάρω την πίεση σε τόσο κόσμο. Πάρε και σε μένα την πίεση Γιατρέ, κι εγώ θα διαβάσω τις γραμμές στο χέρι σου.
Και ‘κει όπως περιεργάζεται το χέρι του γιατρού πετάγεται έκπληκτη. Καλέ, εσύ θα κάνεις μεγάλα έργα στη ζωή σου !!!! Θα λύσεις το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο Γαλάτσι. Θα πληρώσεις λίγο παραπάνω, αλλά θα καταφέρεις να συμπυκνώσεις τις λεωφορειογραμμές 623 και 624 σε μία για το καλό των δημοτών. Θα κάνεις ίσωμα την Πρωτοπαπαδάκη και τα Καραγιαννέικα για να ησυχάσεις μια και καλή με την ανηφόρα του ΙΚΑ και τις υποσχέσεις που είχες δώσει, τα ξέχασες;;; Θα διώξεις την λαϊκή απ’ τη Βενιζέλου. Θα φτιάξεις ποδηλατόδρομους και θα καταργήσεις τις διαβάσεις αναπήρων. Θα φτιάξεις πλατείες από πράσινο οικολογικό τσιμέντο. Θα βάλεις βαθειά το χέρι στην τσέπη και θα γεμίσεις με δωρεάν ίντερνετ τη πόλη. Τυχερέ τυχερέ, άλλα κορόιδα είδαν όραμα το Καμίνι, άλλοι θα το φτιάξουν, και σε σένα θα πέσει ο κλήρος να το εγκαινιάσεις. Με κάθε χαρά ή λαχτάρα που θα παίρνεις κουβαρντά μου, να βάζεις βαθειά το χέρι στην τσέπη και να ρίχνεις πυροτεχνήματα με το τσουβάλι να μην σε πιάνει το μάτι. Θα μοιράσεις υποσχέσεις σ’ όποιον μιλάει ελληνικά. Θα υποσχεθείς θέσεις εργασίας ακόμα και στους Πακιστανούς στα φανάρια. Όπου βρεις περιττό βρεφονηπιακό σταθμό, θα τον κλείσεις. Θα πλένεις κάθε τρεις και λίγο τους κάδους απ’ τα σκουπίδια. Θα σε λατρέψει ο κόσμος γιατί θα κάνεις μαγικά, θα αφήσεις τις νησίδες και τα παρτέρια απότιστα κι ακλάδευτα μέχρι να ξεραθούν, και με ένα μαγικό ραβδί, θα κόψεις χρήμα και θα γεμίσεις ζωντάνια την πόλη για να έχουμε πράσινο στις δημοτικές εκλογές. Αυτά που σου λέω γράψτα, θα σου συμβούν όλα λεβέντη μου, μην εκπλαγείς.
Και τέλος βλέπω, γιαβρί μου, πως θα μοιράσεις στον κόσμο πατάτες Νευροκοπίου χωρίς μεσάζοντες για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου. Μη σε φοβίζει όμως τίποτα, γιατί η μετάνοια θα σου δώσει άλλα δέκα εκατοστά μπόι κι έτσι θα σου φύγει και το άχτι πού ‘χες από μικρός.
Κι όπως διαβάζω στις γραμμές λεβέντη μου, θα ευτυχίσεις, γιατί στη ζωή σου θα γίνεις, και Γιατρός και Δήμαρχος.
Χαίρω πολύ, κυρία Ερατούλα, είμαι ήδη Δήμαρχος Γαλατσίου!!! Δήμαρχος Γαλατσίου;;;; Και αφού είσαι δήμαρχος όπως λες, γιατί δεν έκανες τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, ρε αθεόφοβε;;; Θα τα κάνω κυρία Ερατούλα μόλις ξαναβγώ … Να με συμπαθάς Δήμαρχε, εγώ διαβάζω στο χέρι σου, πως από «μεγάλη πόρτα» όντως βγαίνεις… Δρόμο όμως για να ξαναμπείς, δεν βλέπω πουθενά!!!
+30 210 222 2004 
palmogal@otenet.gr | palmosnews@gmail.com