Εξαιρούνται της κατεδάφισης οι εγκαταστάσεις στο Άλσος Βέικου

Σώζονται, όπως φαίνεται, οι εγκαταστάσεις (αθλητικές και αναψυχής) εντός του Άλσους Βέικου καθώς το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής του Δήμου Γαλατσίου για τις αποφάσεις του Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής με τις οποίες διατάχθηκε η κατεδάφιση – απομάκρυνση όλων των αυθαίρετων κατασκευών εντός της δημόσιας δασικής αναδασωτέας έκτασης με την προϋπόθεση φυσικά εντός της επόμενης τριετίας, όπως άλλωστε ορίζει ο νόμος, ο Δήμος Γαλατσίου να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες εγκρίσεις.

Για να θυμίσουμε πώς ακριβώς έχει η υπόθεση, τον Οκτώβριο του 2010 κλιμάκιο της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών διενήργησε αυτοψία στο Άλσος Βέικου και κατέγραψε «πλήθος παράνομων κατασκευών εντός της δασικής αναδασωτέας έκτασης του Άλσους. 

»Συνολικά καταμετρήθηκαν 16 παράνομες κατασκευές, μεταξύ των οποίων είναι ο δημοτικός κινηματογράφος, τα γήπεδα τένις, τα γήπεδα ποδοσφαίρου, τα γήπεδα μπάσκετ, το αναψυκτήριο, η πίστα πατινάζ, το κολυμβητήριο, το ποδηλατοδρόμιο.» 

Σε έγγραφο που απέστειλε η Διεύθυνση Δασών Αθηνών, στις 30 Ιουνίου 2011, προς το Δήμο Γαλατσίου ζητούσε από τον τελευταίο την άμεση απομάκρυνση – κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών εντός δύο ημερών αλλιώς «θα εκδοθεί απόφαση κατεδάφισης από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής».

Συγκεκριμένα και σύμφωνα πάντα με το έγγραφο της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών, πρόκειται για το ανοικτό θέατρο εμβαδού 1.060 τ.μ., το κλειστό κέντρο εμβαδού 565 τ.μ., το αναψυκτήριο εμβαδού 660 τ.μ., το κολυμβητήριο εμβαδού 3.750 τ.μ., την πίστα πατινάζ εμβαδού 1.160 τ.μ., τον ποδηλατόδρομο εμβαδού 760 τ.μ., το θυρωρείο και ένα κτίσμα της ΔΕΗ εμβαδού 40 τ.μ. και τις δημόσιες τουαλέτες εμβαδού 135 τ.μ. Επίσης ως αυθαίρετη κρίνεται και η κατασκευή που έγινε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού το 1981 και που δεν είναι άλλη από το κλειστό γυμναστήριο εμβαδού 4.500 τ.μ.!

Τελικά, εκδόθηκαν οι με αριθμ. πρωτ. 1328, 1329 και 1330/16.11.2011 αποφάσεις του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με τις οποίες διατάχθηκε η κατεδάφιση – απομάκρυνση όλων των παραπάνω εγκαταστάσεων και κατασκευών.

Ο Δήμος Γαλατσίου δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια, ευτυχώς, και κατέθεσε αίτηση αναστολής των προαναφερόμενων αποφάσεων κατεδάφισης, την οποία (αίτηση) το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτή.

Η υπ’αριθμ. 481/2012 απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει υπόψιν της κατ’αρχάς το ότι οι εγκαταστάσεις αυτές έχουν κατασκευαστεί από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ (σημερινό ΥΠΕΚΑ) και φυσικά τον Δήμο Γαλατσίου και κάνει σαφή αναφορά στο άρθρο 41 του ν. 4067/2012 «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός», το οποίο ορίζει πως υφιστάμενα κτίρια και υποδομές που βρίσκονται εντός πάρκων και δασών θα μπορούν να εξαιρούνται της κατεδάφισης.

Συγκεκριμένα το άρθρο 41 παρ. 1ε αναφέρει:

«Υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών χωρίς έγκριση εξαιρούνται της κατεδάφισης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις της διάταξης της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα και της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή υπουργικής απόφασης και εφόσον οι οικείοι ΟΤΑ εξασφαλίσουν εντός τριών (3) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος τις απαιτούμενες από την κείμενη νομοθεσία εγκρίσεις.»

Και συνεχίζει στην παρ. 1 στ.: «Κτίρια, εγκαταστάσεις και υποδομές που πραγματοποιήθηκαν από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε εκτάσεις των παραγράφων 1 και 1α του παρόντος κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας εξαιρούνται της κατεδάφισης.»

Επίσης, λαμβάνει υπόψιν της την αίτηση ακυρώσεως (ΑΚ 1145/1.2.2012) που έχει ασκήσει ο Δήμος Γαλατσίου (για την οποία δεν έχει ορισθεί ακόμη δικάσιμος προς συζήτηση), στην οποία ζητείται ακύρωση της κατεδάφισης για τους εξής λόγους:

«α) Έλλειψης των νομίμων προϋποθέσεων για την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων και εσφαλμένου χαρακτηρισμού των ανωτέρω κατασκευών ως αυθαίρετων, δεδομένου του προηγούμενου ορισμού της ευρύτερης έκτασης, που το 1994 κηρύχθηκε αναδασωτέα, ως υπερτοπικού πόλου αναψυχής, αθλητισμού και πολιτιστικών λειτουργιών για όλη την πόλη σύμφωνα με το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας και

»β) Έκδοσης των πράξεων αυτών κατά παράβαση των συνταγματικών διατάξεων των άρθρων 16 παρ. 9 και 25 παρ. 1 (περί αρχής της αναλογικότητας) καθώς και κατά καταχρηστική άσκηση εξουσίας από τη Διοίκηση.»

Επιπλέον, προβάλλεται από πλευράς Δήμου Γαλατσίου ότι «η τυχόν εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων θα επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη, κυρίως στους δημότες του αιτούντος Δήμου, διότι θα καταστραφούν δημόσια έργα υψηλού οικονομικού κόστους για τον ελληνικό λαό και θα προκαλέσουν ανυπολόγιστη οικονομική ζημιά στο κοινωνικό σύνολο και μάλιστα ασύγκριτα δυσανάλογη προς το όφελος από την προστασία της δασικής έκτασης, λαμβανομένου υπόψη και του κοινωφελούς χαρακτήρα των φερόμενων ως αυθαίρετων κατασκευών (αθλητικών κλπ. εγκαταστάσεων και έργων) για δημότες και μη, καθώς και της αδυναμίας να αντικατασταθούν αυτά με ανάλογα έργα σε άλλη έκταση λόγω και της παρούσας δραματικής οικονομικής συγκυρίας.

»Εξάλλου, στην υπ’αριθμ. πρωτ. 627/11.4.2012 έκθεση των απόψεων της Διοίκησης αναφέρεται ότι η αρμόδια υπηρεσία αυτής προτίθεται για τις μεν αυθαίρετες κατασκευές που αφορούν η πρώτη και η δεύτερη από τις προσβαλλόμενες πράξεις (κατασκευής από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και το ΥΠΕΧΩΔΕ αντιστοίχως) να κινήσει τις προβλεπόμενες στο άρθρο 41 παρ 1 του στ’ του ν. 4067/2012 διαδικασίες για τη νομιμοποίησή τους, ενώ η νομιμοποίηση των κατασκευών που αφορά η τρίτη από τις προσβαλλόμενες πράξεις (κατασκευής από το Δήμο Γαλατσίου) δεν είναι δυνατή πριν από την έκδοση των υπουργικών αποφάσεων σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 41 παρ. 1ε’ του ίδιου νόμου (σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των άρθρων 71 παρ. 6 και 69 παρ. 1 του Δασικού Κώδικα).»