Ερνέστο Τσε Γκεβάρα Αργεντίνος κομμουνιστής επαναστάτης

Ο Τσε υπηρέτησε την κουβανέζικη επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις και το όνομα του γράφτηκε για πάντα στην ιστορία, έγινε θρύλος στη μνήμη των λαών όλης της υφηλίου. Ενώ βρισκόταν στην Βολιβία αγωνιζόμενος για νέο αντάρτικο, στις 8 Οκτώβρη 1967, ο Τσε πληγωμένος στο ένα πόδι και με το όπλο του κατεστραμμένο, πιάστηκε και με εντολή των ΗΠΑ δολοφονήθηκε την επομένη. Μπορεί να έφυγε σχετικά νωρίς αλλά ο Κομαντάντε «θα μείνει εδώ για πάντα».

«Ο ΤΣΕ, Η ΕΣΣΔ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ»
Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας μαρξιστής – λενινιστής και δυναμικός υποστηρικτής του Ιωσήφ Στάλιν. Και οι δύο ήταν αντίθετοι στις πρακτικές του Τρότσκι και του Χρουστσώφ. Ο Τσε μισούσε την πολιτική του Χρουστσώφ.
Το Νοέμβρη του 1960, κατά την επίσκεψη του στην Σοβιετική Ένωση, επέμενε στην κατάθεση στεφάνου στον τάφο του Στάλιν, παρά τις παραινέσεις του κουβανού πρέσβη στη Μόσχα ώστε να μην το πράξει. Αυτό συνέβη περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της περίφημης «αποσταλινοποίησης» της ΕΣΣΔ που ξεκίνησε επί Νικίτα Χρουστσώφ.
Ο συνταξιδιώτης του Τσε, Αλμπέρτο Γκρανάδο, είχε πεί ότι ο Γκεβάρα είχε ανακαλύψει τον Στάλιν (σ.μ: προφανώς εννοεί την πολιτική που εφήρμοσε ο Στάλιν στα χρόνια της ηγεσίας του) στα μέσα της δεκαετίας του 1950 (Anderson, σ. 165-166 & σ. 565).
Το 1955, όντας στο Μεξικό, ο Τσε έστειλε γράμμα στην θεία του υπογράφοντας ως «Στάλιν ΙΙ»:
«Πιστεύω ότι η βασική ιδεολογία στην οποία ο Τρότσκι βασίστηκε ήταν λανθασμένη, τα κρυφά κίνητρα της δράσης του ήταν λανθασμένα και τα τελευταία του χρόνια υπήρξαν σκοτεινά. Οι τροτσκιστές δεν έχουν συνεισφέρει τίποτα απολύτως στο επαναστατικό κίνημα – εκεί που έδρασαν περισσότερο ήταν στο Περού αλλά στο τέλος απέτυχαν επειδή χρησιμοποιούν κακές μεθόδους». (Παράρτημα, όπως αναφέρεται στο κείμενο «Comments on “Critical Notes on Political Economy” by Che Guevara» από το Revolutionary Democracy Journal).
«Κατά τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να περάσω απ’ την “επικράτεια” της United Fruit Co., πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των χταποδιών». (Γράμμα στην θεία του Βεατρίκη, όπου περιγράφει εμπειρίες του απ’ τη διαμονή στην Γουατεμάλα το 1953. Απ’ το βιβλίο Che Guevara: A Revolutionary Life (1997) του Jon Lee Anderson).
«Ο Τρότσκι, μαζί με τον Χρουστσώφ, ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ρεβιζιονιστών» – Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ, 4 Δεκέμβρη 1965
«Ο Τρότσκι έκανε θεμελιώδη λάθη… Οι τροτσκιστές απέτυχαν παντελώς διότι χρησιμοποίησαν κακές μεθόδους» – Άπαντα Κριτική για την Πολιτική Οικονομία, 1964.  
«Θεωρούμε τη δράση του τροτσκιστικού κόμματος ως αντεπαναστατική”, Τσε, 1961
«Στα επονομαζόμενα “λάθη του Στάλιν” βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε, όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα είδος αγριανθρώπου, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά όρια. Ασπάστικα τον κομμουνισμό εξαιτίας του πατερούλη Στάλιν και κανείς δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή. Και επειδή δεν είμαι πολύ εφυιής, αλλά και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω. Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ καλά». (Γράμμα του Τσε προς τον René Ramos Latour, στις 14 Δεκέμβρη 1957, κορυφαίου μέλους του Κινήματος της 26ης Ιούλη που πέθανε στην μάχη).
«Στην Κούβα δεν υπάρχει τίποτα δημοσιευμένο, εάν εξαιρέσουμε τα σοβιετικά τούβλα*, τα οποία φέρουν τη δυσκολία ότι δεν σ’αφήνουν να σκεφτείς – το κόμμα σκέφτεται για σένα και συ πρέπει να το αφομοιώσεις. Θα ήταν αναγκαίο να δημοσιευθούν η πλήρης εργογραφία των Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν (υπογραμμισμένο από τον Τσε στο αυθεντικό έγγραφο της επιστολής) και άλλων σπουδαίων μαρξιστών. Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τους μεγάλους ρεβιζιονιστές (εάν θέλεις μπορείς να προσθέσεις τον Χρουστσώφ) και επίσης τον φίλο σου τον Τρότσκι ο οποίος υπήρξε και προφανώς έγραψε κάτι». (Γράμμα στον Αρμάντο Χαρτ Ντάβαλος, πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημ. Contracorriente, Αβάνα, Σεπτέμβρης 1997).
* Σημείωση ΕκΤ: Τα «σοβιετικά τούβλα» ήταν θεωρητικά εγχειρίδια που πήγαιναν στην Κούβα απο την Σοβ. Ένωση την εποχή Χρουτσώφ και που, όπως φαίνεται, δεν συμπαθούσε καθόλου ο Τσε.
Υ.Γ. Ο… ηλεκτρονικός δαίμων «χτύπησε» στο άρθρο του Απ. Σπανού, στο φύλλο της περασμένης Παρασκευής, 9/10/2015, αλλάζοντας την αρχική φωτογραφία που το συνόδευε με εκείνη που τελικά δημοσιεύθηκε, αλλοιώνοντας ωστόσο το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο συντάκτης του. Ζητάμε συγνώμη.