Όλα στο δημόσιο!

Έχω ακούσει και γω δεν ξέρω πόσες φράσεις και λέξεις που, λίγο πολύ, έχουν το ίδιο νόημα ή οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα αλλά δεν έχω ακούσει ούτε μία λέξη με ποιόν τρόπο θα υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς όλες τις κοινωνικές ομάδες. Έχω ακούσει για καταγγελία, ακύρωση ή επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου αλλά δεν έχω ακούσει τίποτα για ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα, αγροτική οικονομία, σύγχρονες τεχνολογίες κ.α.

Αφήστε που, είτε ηθελημένα είτε όχι, γίνεται λάθος ερμηνεία των όρων «μνημόνιο» και «δανειακή σύμβαση». Κάποιοι θέλουν να τα ξεχωρίσουν και να κρατήσουν αυτό που είναι πιο ωφέλιμο, δηλαδή τη δανειακή σύμβαση. Μα αν καταργήσεις το μνημόνιο, παύει αυτομάτως και η εισροή χρημάτων του δανείου από τα 16 κράτη – μέλη της Ευρωζώνης, όπως άλλωστε δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης. Εκτός κι αν αντικαταστήσεις το υπάρχον μνημόνιο από άλλο μνημόνιο ή όπως αλλιώς ήθελε αυτό χαρακτηριστεί.

Τις τελευταίες ημέρες όλοι οι ξένοι ηγέτες, Ευρωπαίοι και μη, έχουν πει ακριβώς τα ίδια πράγματα. Λέτε αυτοί να μπλοφάρουν; Παρόντος του κ. Τσίπρα, ο πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Ζίγκναρ Γκάμπριελ είπε: «Όποιος κι αν σχηματίσει κυβέρνηση, όμως, πρέπει να ξέρει ότι οι συναφθείσες συμφωνίες θα πρέπει να τηρηθούν. Κανένας δεν πρέπει να περιμένει ότι η Γερμανία και οι λοιπές ευρωπαϊκές δυνάμεις θα τηρήσουν τις οικονομικές υποσχέσεις τους, αν μια νέα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να κάνει το ίδιο. Έχουμε κι εμείς αδυναμία να εξηγήσουμε στους ψηφοφόρους μας γιατί πρέπει να πληρώνουν για την Ελλάδα.» Αυτά στη συνάντηση που είχε μαζί του ο κ. Τσίπρας στο Βερολίνο. 

Ας έρθουμε τώρα για λίγο να δούμε τί λέει σε γενικές γραμμές το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Διευκρινίζω ότι είναι το πρόγραμμα που είχε κατατεθεί πριν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Απ’ό,τι έχουν δηλώσει, θα υπάρξει νέο πρόγραμμα, επικαιροποιημένο (κάτι σαν το μνημόνιο) και κοστολογημένο. Αλλά μέχρι να έρθει το νέο – αν έρθει – ας δούμε τι λέει το παλιό για τον τρόπο που θα βγει η χώρα από την κρίση.

Αναφέρει, λοιπόν, το πρόγραμμα: «Για να βγει η χώρα από την κρίση χρειάζεται ριζική αλλαγή, στροφή 180 μοιρών. Να απαλλαγούμε από τον βραχνά του χρέους.» Κι αφού γίνεται μια μικρή ανάλυση του χρέους, οι συντάκτες του προγράμματος καταλήγουν: «Η λύση είναι μία. Επιλεκτική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, είτε βρίσκεται σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είτε σε κράτη, η αναστολή εξυπηρέτησης του υπολοίπου ώσπου να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη και η εξυπηρέτησή του με ευνοϊκότερους όρους και ρήτρα ανάπτυξης και απασχόλησης. Για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα χρειάζεται να αξιοποιηθεί κάθε μέσο, ακόμα και διακοπή της πληρωμής.» Για να είστε σωστοί όμως, σύντροφοι, θα έπρεπε να συμπληρώσετε ότι αν γίνει αυτό που λέτε, θα πρέπει να γνωρίζει ο ελληνικός λαός ότι η χώρα, τα νοικοκυριά, οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις θα χρεοκοπήσουν. Τα πάντα θα καταρρεύσουν.

Στον τομέα της ανάπτυξης το πρόγραμμα αναφέρει ότι: «Το χρηματοπιστωτικό σύστημα μπορεί και πρέπει να γίνει δημόσιο και να αναμορφωθεί εκ βάθρων σε ένα σύστημα τραπεζών με διαφανή διοίκηση με συμμετοχή και ισχυρά ελεγκτικά δικαιώματα των εργαζομένων.» Και συνεχίζει: «Παραγωγική ανασυγκρότηση χωρίς δημόσιες επενδύσεις και μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις δεν γίνεται. Χρειάζεται να επιστρέψουν στο δημόσιο οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί που έχουν εν μέρει ή συνολικά ιδιωτικοποιηθεί (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ, Μέσα Μεταφοράς). Να παραμείνουν ή να επιστρέψουν στον έλεγχο και την ευθύνη του δημοσίου βασικές παραγωγικές μονάδες, κρίσιμες για την ανάπτυξη της οικονομίας, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, ναυπηγεία, ορυκτός και ενεργειακός πλούτος.» Αν δεν κάνω λάθος για να επιστρέψουν οι επιχειρήσεις στο δημόσιο θα πρέπει να αγοραστούν από τους ιδιώτες που τις κατέχουν, εν μέρει ή εν συνόλω, και θα πρέπει να διατεθούν μερικές δεκάδες δισ. ευρώ, τα οποία δεν βλέπω να αναφέρει το πρόγραμμα από πού θα βρεθούν.

Στον τομέα μισθοί, συντάξεις, διορισμοί, πρόνοια, υγεία, παιδεία, μετανάστες, το πρόγραμμα έχει φροντίσει για όλους και για όλα με μία διαφορά: δεν αναφέρει πουθενά πόσο θα κοστίσουν αυτές οι πολύ καλές, κατά τα άλλα, παροχές και πού θα βρεθούν οι αναγκαίοι πόροι. Ποιός γονιός, για παράδειγμα, δεν θέλει το παιδί του να τρώει στο σχολείο του πρωί και μεσημέρι; Αλλά για να σε πιστέψω και εγώ, πες μου από πού θα εξευρεθούν τα 5 περίπου δισ. ευρώ που θα χρειαστούν για την υλοποίηση αυτού του μέτρου;

Αλλά επειδή εγώ τυγχάνει να είμαι και άνθρωπος της υπομονής, θα περιμένω το καινούργιο επικαιροποιημένο πρόγραμμα, όπου θα υπάρχει κοστολόγηση των μέτρων και ο τρόπος εξεύρεσης των αναγκαίων πόρων για την υλοποίησή τους.