Εμείς κινήσαμε για αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει!

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Εμείς κινήσαμε για αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει!
Για δες καιρό που χάραξε 
μετά τις 6 Μάη,
να παίρνει ο Τσίπρας εντολή 
και να την επετάει.
Καλεί ο Αλέξης Περισσό 
να δώσουνε γραμμή,
μ’ αυτός μιλάει για ευρώ 
κι Αλέκα για δραχμή.

Κι εκεί που η συνεννόηση 
γίνετε ελπίδες φρούδες,
φουσκώνει του Έλληνα η κοιλιά, 
με αέρια και μπούρδες.
Κι απ’ τις ειδήσεις ψάλουνε, 
γοργά το φαλιμέντο,
θα φάει εκ των έσω ο Σαμαράς, χοντρό προνουντσιαμέντο.
Λένε τον απεξάρτησαν, playstation πια δεν παίζει,
θα φέρουν Καραμάν-αλή να τρώει… και να χέζει.
ΑΑΑΑ! Ως εδώ Αντωνάκη μου το… «λύστε μου τα χέρια»,
έχει κι ο κόσμος στόμαχoν και πείνα και μαχαίρια.

Το ίδιο Ευαγγέλιον ψάλλει και ο Αλέξης,
θα βρει την κάλπην αδειανήν… κι Αλέξη πού θα τρέξεις;

Στην Ιπποκράτους σάπισαν, με σάουνα και τζακούζι,
κι ήρθαν τα αποτελέσματα, τον φάγαν και τους τσούζει.
Τον Παπαντρέου χάσαμε, χάνουμε και το ευρώ,
το λιμενάρχη κάλεσαν, μα βρήκαν το κανό.

Καλώς μας ήρθες άνοιξη, κάψαμε τα παλούκια,
στολίσαμε και τη Βουλή, με ΧρυσΑυγής μπουμπούκια.

Μου λέει η γυναίκα μου, Τάσο μην γράφεις άλλο!
Θυμό πολύ έχεις μέσα σου και βάσανο μεγάλο.
Τι σού ‘φταίξαν οι άρχοντες, οι προεστοί κι άλλοι,
Μυαλό δεν έχεις μέσα σου, δράμι μες το κεφάλι.
Κάνε και συ την παλαβή, βγάλε φωτογραφίες,
Στήσου και συ σαν άρχοντας, κάνε δυο μαλακίες.
Βάλε και συ το κράνος σου, φύτεψε δύο δέντρα,
και βγες στο Σκάϊ να σε δουν, να γίνεται κουβέντα.

Ο κόσμος δεν θέλει να τα λες, θέλει να τα σκεπάζεις,
και όταν θα ‘ρθουν οι εκλογές θέλει πολλά να τάζεις.
Ο κόσμος θέλει υποταγή, να σκύβεις το κεφάλι,
βλέπεις όσοι προσκύνησαν γίναν, τρανοί, μεγάλοι.
Τάσο, μην κάνεις σάτιρα, μην παίζεις με τις φίρμες,
γιατί τους πιάνει η θάλασσα και θέλουν δραμαμίνες.

Είναι και κάποιοι φίλοι μου που λένε πως αντέχουν,
Μα όταν τους γράψω στον «Παλμό», τα πόδια τους τα βρέχουν.
Νομίζω πως η σάτιρα, θα συμφωνήσουν όλοι,
όταν τραβήξει το σχοινί σφίγγουνε όλοι οι κώλοι.
Αλήθεια αυτό το σύστημα πώς μ’ άφησε απ’ έξω…
Αν δεν μπορώ να εκφραστώ, τους φαύλους πώς θα αντέξω;

Τάσο θα πρέπει να τα πεις, λέει ο Ζαβιτσάβι, βγάλτους τα δόντια έξω.
Δώστους να καταλάβουνε, κι άσε εμένα απέξω.
Ρε τι τραβάει ο Έλληνας, κοντή «ψυχή» που έχει,
έγινε ατσαλάκωτος τις τρίχες δεν αντέχει. 
Τον κόσμο πώς θα αλλάξουμε,
δεν βλέπεις πού τραβάει.
Εμείς κινήσαμε για αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή