Ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Τα εκλογικά αποτελέσματα τα ξέρετε. Τον κυβερνητικό συνασπισμό κομμάτων, όπως και τον πρωθυπουργό τον ξέρετε. Ξέρετε και το υπουργικό συμβούλιο. Τον κυβερνήτη μας όμως τον ξέρετε;

Και όμως είναι γνωστός από την προηγούμενη εβδομάδα, μέρες πριν τις εκλογές. Είναι ο άνθρωπος που θα παίρνει τις αποφάσεις για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και ουσιαστικά θα συγγράφει όλα τα νομοσχέδια που συμφωνήθηκε  να ψηφιστούν και περιλαμβάνονται στο ψηφισμένο από την προηγούμενη Βουλή, 3ο μνημόνιο. Εκ μέρους των Βρυξελλών θα εποπτεύει την υλοποίηση όσων συμφωνήθηκαν με τους δανειστές. 

Ο κυβερνήτης μας θα έχει στενή συνεργασία και με την τρόικα, ενώ θα ετοιμάζει ενδιάμεσες εκθέσεις στο πλαίσιο αξιολόγησης της οικονομίας. Παράλληλα, θα μπορεί να αναθέτει μελέτες και στο ΔΝΤ, ικανοποιώντας τη γερμανική πλευρά, που θέλει εμπλοκή του Ταμείου και στο τρίτο μνημόνιο. Οι εξουσίες του είναι άνευ προηγουμένου, ανέφερε χαρακτηριστικά η Guardian. «Και παρότι λίγοι ψηφοφόροι στους δρόμους της Αθήνας έχουν ακούσει το όνομά του, πολλοί καταλαβαίνουν ότι το πώς θα ψηφίσουν δεν πρόκειται να επηρεάσει σημαντικά το τί θα συμβεί στη συνέχεια», προσθέτει.

Ο λαός μπορεί να ψήφισε, όμως υπό τους δρακόντειους όρους του νέου προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας, για ρευστό με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις, η Αθήνα ουσιαστικά «παρέδωσε στους Ευρωπαίους δανειστές τον έλεγχο για τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές». Περίπου 120 νόμοι πρέπει να περάσουν φέτος, ενώ οι εκταμιεύσεις θα εξαρτηθούν από το πόσο ικανοποιητικές είναι οι τριμηνιαίες αξιολογήσεις προόδου, τονίζει η Guardian.

Και μας παρουσίασε από το προηγούμενο Σάββατο τον άνθρωπο που θα κυβερνά ουσιαστικά τη χώρα. Έχοντας απευθείας πρόσβαση στον εκλεγμένο πρωθυπουργό μας και ελέγχοντας όλους τους υπουργούς της κυβέρνησης. Η Guardian δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για τις υπερεξουσίες του: «Όποιος κι αν καταλήξει να μετακομίσει στο Μέγαρο Μαξίμου, την επίσημη κατοικία των Ελλήνων πρωθυπουργών, μετά τις εκλογές της Κυριακής, δεν θα είναι αυτός που θα κυβερνά – τουλάχιστον όχι ουσιαστικά – τη χώρα», σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα Guardian για την εκλογική αναμέτρηση, επισημαίνοντας ότι η συγκεκριμένη «τιμή» ανήκει σε έναν «κοστουμαρισμένο» Ολλανδό οικονομολόγο των Βρυξελλών.

Πρόκειται για τον Maarten Verwey, ανώτατο αξιωματούχο του Yπουργείου Οικονομικών της Ολλανδίας, ο οποίος εντάχθηκε στην Κομισιόν το 2011, ήταν επικεφαλής του προγράμματος στήριξης της Κύπρου και έχει αντίστοιχη θέση στην Task Force της ΕΕ για την Ελλάδα. Ο Ολλανδός κομισάριος Μάαρτεν Φερβέι αναλαμβάνει το πηδάλιο της νέας Task Force για την Ελλάδα, διαδεχόμενος τον Χορστ Ράιχενμπαχ, και βάζει πλώρη για… Μαξίμου, όπου θα έχει άλλωστε απευθείας πρόσβαση, σύμφωνα με την επιθυμία του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.

O Φερβέι δεν περίμενε τα αποτελέσματα των εκλογών. Έπιασε δουλειά από την προηγούμενη Παρασκευή, συναντώμενος με υπουργούς της υπηρεσιακής κυβέρνησης.
Κατά τις συναντήσεις του με υπουργούς και στελέχη υπουργείων, έθεσε προτεραιότητες. Συγκεκριμένα ζήτησε μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής και ζήτησε την επιτάχυνση των διαδικασιών ώστε να απορροφηθούν σωστά τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Ο Μάαρτεν Φερβέι προετοιμάζει επίσης τη μετεκλογική εφαρμογή του μνημονίου και γι’αυτό τον λόγο είχε διαδοχικές επαφές με τους υπηρεσιακούς υπουργούς Γ. Χουλιαράκη, Ν. Χριστοδουλάκη, Α. Μανιτάκη.

Όμως, μιας και απομακρυνθήκαμε από την κάλπη και τώρα πιά «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», δεν βλάπτει να τα θυμηθούμε, ώστε να είμαστε σίγουροι για το τί μας περιμένει, ανεξάρτητα από την όποια κυβέρνηση ψηφίσαμε… Πάμε κατ’ ευθείαν στην σελίδα 1014 του ΦΕΚ, όπου αρχίζει το «Μνημόνιο συνεννόησης για τριετές πρόγραμμα του ΕΜΣ»:

(α) Οι όροι της χρηματοδοτικής συνδρομής θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση, λαμβανομένης υπόψη της επιτευχθείσας προόδου όσον αφορά τις μεταρρυθμίσεις κατά το προηγούμενο τρίμηνο. Σε κάθε επανεξέταση, θα εξειδικεύονται πλήρως, με λεπτομέρειες και χρονοδιαγράμματα, τα συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής και τα λοιπά μέσα για την επίτευξη αυτών των ευρύτερων στόχων που παρατίθενται στο παρόν έγγραφο.
Δηλαδή, τα θρίλερ του τύπου «θα πάρουμε – δεν θα πάρουμε τη δόση» θα τα ξαναζούμε κάθε τρίμηνο!

(β) Για την επιτυχία απαιτείται ο ενστερνισμός του προγράμματος μεταρρυθμίσεων από τις ελληνικές αρχές. Επομένως, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει οποιαδήποτε μέτρα ενδέχεται να κριθούν κατάλληλα για το σκοπό αυτόν, καθώς οι περιστάσεις μεταβάλλονται.
Το παραμύθι, ιδιαίτερα των μικρότερων κομμάτων, που γλείφονταν για τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, ότι με την παρουσία τους σε αυτή θα αμβλύνουν τις δυσμενείς επιπτώσεις του μνημονίου, είχε  ημερομηνία λήξεως την Κυριακή. Έτοιμα για να στηρίξουν ακόμα χειρότερα μέτρα μάλλον θα πρέπει να είναι.

(γ) Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους.

Ξεκάθαρο: η Βουλή δεν ψηφίζει τίποτα αν δεν έχει πάρει πρώτα έγκριση. Θυμηθείτε τον εξευτελισμό της Βουλής όταν το Eurogroup της είχε βάλει όρο να ψηφίσει το μνημόνιο ως τα μεσάνυχτα. Κάθιδρος ο προεδρεύων Μητρόπουλος ικέτευε επανειλημμένα τους βουλευτές να συντομεύουν τις ομιλίες για να μην παραβιάσουν το ωράριο- διαταγή. Και τελικά τα κατάφερε, τέλειωσε με μόλις 20 λεπτά καθυστέρηση και με τη βοήθεια του καλύτερου μαθητή, Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος παραιτήθηκε της ομιλίας του και είπε μόνο «ψηφίζω» !
(δ) Για την επιτυχία θα απαιτηθεί η συνεχής εφαρμογή των συμφωνημένων πολιτικών επί πολλά έτη. Για το σκοπό αυτόν, απαιτείται πολιτική δέσμευση, αλλά επίσης και η τεχνική ικανότητα της ελληνικής διοίκησης να την υλοποιήσει.
Σε όποιον στις επόμενες εκλογές σας υποσχεθεί «έξοδο από το μνημόνιο», αντί για γιαούρτι, τρίψτε του αυτή τη σελίδα του ΦΕΚ στη μούρη!
(ε) Δεν θα πρέπει να ληφθούν από τις αρχές μονομερή φορολογικά ή άλλα μέτρα πολιτικής, τα οποία θα υπονόμευαν τη ρευστότητα, τη φερεγγυότητα ή τη μελλοντική βιωσιμότητα των τραπεζών. Κάθε, νομοθετικό ή άλλο, μέτρο που λαμβάνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου του προγράμματος, το οποίο ενδέχεται να έχει αντίκτυπο στις τραπεζικές συναλλαγές, τη φερεγγυότητα, τη ρευστότητα, την ποιότητα των περιουσιακών στοιχείων κ.λπ., θα πρέπει να λαμβάνεται σε στενή διαβούλευση με την ΕΕ / την ΕΚΤ / το ΔΝΤ και, κατά περίπτωση, τον ΕΜΣ.

Πιστεύω εις έναν θεό, πατέρα, παντοκράτορα, τον Τραπεζιτικόν.
Αλλά είπαμε: μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!