Πλατεία Βασίλη Ζαφειράκη, του Βασίλη Γιαννακόπουλου

Στο προηγούμενο φύλλο του «Παλμού», στις 3 Ιουλίου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Βαφτίσια για 27 δρόμους και πλατείες του Γαλατσίου» γράφαμε τα ονόματα που δόθηκαν από την Διαπαραταξιακή Επιτροπή Ονοματοθεσίας στους συγκεκριμένους δρόμους και πλατείες της πόλης.

Κάποια από αυτά με βρίσκουν σύμφωνο. Κάποια άλλα όμως όχι. Δεν μπορώ, για παράδειγμα, να μην είμαι απόλυτα σύμφωνος με το όνομα του αείμνηστου Βασίλη Ζαφειράκη που δόθηκε στην πλατεία μεταξύ των οδών Νιόβης, Ανδριτσαίνης, Δρυάδων, Λύτρα.
Τον Ζαφειράκη τον γνώρισα για πρώτη φορά αρχές του 1994, όταν με είχε επισκεφθεί στο πρώτο γραφείο του «Παλμού» στην οδό Δερβενακίων μαζί με τον Ίκαρο Πετρόπουλο και τον Νέστορα Χατζούδη για μια πρώτη γνωριμία μας. Από τότε μέχρι και την ώρα που έφυγε από τη ζωή, οι σχέσεις μας ήταν «μια κρύο, μια ζέστη».
Είτε όμως συμφωνούσες μαζί του είτε όχι, ένα είναι σίγουρο: ότι ο Ζαφειράκης ήταν ένας ανήσυχος και δραστήριος πολίτης με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το περιβάλλον και καλώς δόθηκε το όνομά του.

Δεν με βρίσκουν σύμφωνο, όμως, τα ονόματα συλλόγων που δόθηκαν σε οκτώ πλατείες με το ίδιο μαλιστα σκεπτικό: «Η πλατεία επισήμως θεωρείται ανώνυμη. Οι πρώτοι κάτοικοι της πόλης του Γαλατσίου δημιούργησαν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα συλλόγους για να έχουν επαφή και μνήμες με τις μητροπόλεις τους».
Θα μπορούσαν κάλλιστα τα μέλη της Επιτροπής να έχουν αναζητήσει ένα από τα δεκάδες ονόματα ανθρώπων της επιστήμης και του πολιτισμού με καταγωγή από τις ιδιαίτερες πατρίδες των συλλόγων και να δοθούν τα ονόματα αυτών στις οκτώ πλατείες.