Ξύπνα, μωρέ, να πας να ψηφίσεις… (συνέχεια από την προηγούμενη εβδομάδα)

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Ξύπνα, μωρέ, να πας να ψηφίσεις… (συνέχεια από την προηγούμενη εβδομάδα)
Ξύπνα, μωρέ, να πας να ψηφίσεις…
Α, ΡΕ, ΓΚΛΕΤΣΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ !!!
                                          
 (συνέχεια από την προηγούμενη εβδομάδα) 

Ξύπνα παιδάκι μου, σήκω να διώξουμε τους κλέφτες, μωρέ, μπήκανε οι κλέφτες στα σπίτια μας και συ κοιμάσαι ακόμα;;

Σήκω πάνω, ρε ανεπρόκοπε, να δεις τον Γκλέτσο στην τηλεόραση, από τότε που έγινε Δήμαρχος έχει δείρει τη μισή Λαμία και όλη τη Στυλίδα. «Α, ρε πουτάνα Ρούμελη, γέννησες παλικάρια!» ανακράζει με όλη της τη δύναμη η κυρά Νέτα, καθότι Ρουμελιώτισσα.

Τα πράγματα, λέω, είναι περισσότερο επικίνδυνα απ’ ό,τι φαίνονται. Ζούμε μια περίοδο άκρατου παραλογισμού, δεν ξέρουμε τι μας φταίει, ή μάλλον, μας φταίνε όλα. Μιλώντας με αρκετούς συμπολίτες μας στο Γαλάτσι, αντιλαμβάνομαι μια ανεξέλεγκτη οργή. Ακούω συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους να λένε «μού ‘ρχεται, κύριε Τάσο, να πάρω ένα όπλο, να κλείσω τις πόρτες της Βουλής και να τους καθαρίσω όλους έναν έναν. Πώς να ζήσεις με τρεις και εξήντα;» αυτοί και αν έχουν δίκιο, λέω. Ακούω επίσης μαγαζάτορες και μικροεπιχειρηματίες να λένε «θα πάρω ένα όπλο να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα, τόσα χρόνια δουλειάς και το μόνο που κατάφερα είναι να καταστρέψω και την δουλειά μου και την οικογένειά μου». 
Και οι δύο περιπτώσεις είναι έτοιμες να πάρουν τα όπλα, οι πρώτοι για να τα στρέψουν ενάντια στους άλλους, οι δεύτεροι για να τα στρέψουν στον ίδιο τους τον εαυτό. 
Συναντώ, επίσης, και τα γνωστά πρόσωπα της πόλη του Γαλατσίου, «τους προδομένους». Οι «προδομένοι», που λέτε, υπήρξαν κρατικοδίαιτοι και ένθερμοι υποστηριχτές είτε του ενός είτε του άλλου ή και των δύο μεγάλων κομμάτων την τελευταία, τουλάχιστον, 25ετία. Οι «προδομένοι» με το που κατάλαβαν πως τα ίδια τους τα αφεντικά έβαλαν χέρι στο μισθό και τα προνόμιά τους, από «προδομένοι» γίναν διαμαρτυρόμενοι. Ποτέ τους, όμως, πριν δεν είχαν διαμαρτυρηθεί για τους αλόγιστους διορισμούς και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Δεν είχαν δει τίποτε πριν αυτοί, τώρα τα ανακάλυψαν όλα. 
Η διαπίστωσή μου ήταν πως οι «προδομένοι» ήταν η πιο επικίνδυνη κλινική περίπτωση. Οι «προδομένοι» με το που εμφανίστηκε η οικονομική κρίση και είδαν τα ποσοστά των κομμάτων τους να κατακρημνίζονται, φρόντισαν πρώτοι να την κοπανήσουν από το καράβι ενώ ταυτόχρονα έγιναν οι σφοδρότεροι κατήγοροι του χώρου που υπηρέτησαν, που τους ανάθρεψε και που ευθύνονται για την κατάντια του. 
Οι «Προδομένοι», λοιπόν, έτρεξαν να βρουν στέγη σε νέα υποσχόμενα κόμματα για να στεγάσουν τις φιλοδοξίες τους, οι ίδιοι άνθρωποι και εκεί και εδώ, πώς είναι δυνατόν, λέω, να αλλάξει ο τόπος με τους «προδομένους». Τα φαντάσματα δηλαδή του παρελθόντος. Αυτό, βέβαια, είναι μια κουβέντα που θα την κάνουμε συχνά πυκνά από αυτές τις σελίδες…
Άλλη μια κατηγορία είναι οι στραγαλάδες, αυτοί που πετούσαν στραγάλια στις σχολικές παρελάσεις, οι χαβαλέδες του πολιτικού σκηνικού. Αυτοί που συνήθως είναι με όλους και με όλα, αρκεί να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και μέσα από το εκάστοτε σύστημα να κάνουν τις δουλειές τους.
Υπάρχουν και οι θεωρητικοί, οι στοχαστές, οι οποίοι στέκουν στην κερκίδα ταμπουρωμένοι με ακραίες και ανεφάρμοστες απόψεις, κρατώντας αποστάσεις από όλους και όλα, χωρίς ποτέ να μιλούν για την ταμπακιέρα. Αυτοί, λοιπόν, με ύφος παντογνώστη και τρόπο εισαγγελικό, καταγγέλλουν και απαξιώνουν κάθε έννοια λογικής. Θεωρούν πως οι πάντες τους οφείλουν τα πάντα ενώ αυτοί δεν οφείλουν τίποτα σε κανέναν.
Τέλος, υπάρχουμε και μείς, οι «δημόσιοι κατήγοροι», οι βολεψάκηδες του συστήματος. Εμείς που δεν ξέραμε τίποτα, που καταγγέλλουμε το κράτος και τους διεφθαρμένους πολιτικούς ανάλογα πάντα με το τι μας βολεύει. Συνήθως μας βολεύει να διορίσουμε το παιδί μας, αλλά πάντα πιστοί στο δόγμα «ας είναι αυτό το τελευταίο μου αμάρτημα και αύριο στο όνομα της δημοκρατίας θα αυτοτιμωρηθώ σηκώνοντας τη σημαία της δικαιοσύνης ακόμα πιο ψηλά». Μας βολεύει, επίσης, η συνήθης πρακτική απόκρυψης των φορολογικών μας υποχρεώσεων, αλλά απαιτούμε οι φοροφυγάδες να οδηγούνται με τα βραχιολάκια στη φυλακή. Μας βολεύει το προνόμιο ενός κλειστού επαγγέλματος, διότι ως γνωστόν το δικό μας επάγγελμα είναι λειτούργημα, ενώ όλα τα άλλα πρέπει να παραμένουν ανοιχτά. Μας βόλευει και μας ανέβαζει ακόμη και κοινωνικά η συμμετοχή μας στη διαπλοκή, αλλά βουλευτής που κλέβει θα πρέπει να τιμωρείται, αν μη τι άλλο παραδειγματικά. Βλέπεις, αυτός ασκεί εξουσία, ενώ εγώ τι ήμουν, ένας φουκαράς αποδέκτης. Έχουμε καταντήσει χαμαιλέοντες, κάθε φορά μεταμορφωνόμαστε ανάλογα με το μικροσυμφέρον μας, «πότε φουκαράς πότε εισαγγελέας».
Αμ, το άλλο πού το πας, κύριε Τάσο – ακούγεται απ’ τη μεσοτοιχία η κυρά Νέτα που τα λέει όλα «Νέτα σκέτα». «Γέμισε η Ελλάδα Κολοκοτρώνηδες και Καραϊσκάκηδες. Τελευταία στιγμή θυμηθήκαν όλοι τους να γίνουν ήρωες και σωτήρες του Έθνους. Πού ήταν πριν λίγο όλοι αυτοί μου λες;;
Τον είδες αυτόν τον καμμένο της Νέας Δημοκρατίας;; Με το που έχασε το υφυπουργείο ναυτιλίας, έγινε επαναστάτης. Ενώ δεν ξέρει τι έχει φάει η μπάκα του ήρθε μέσω Facebook, λέει, να μας σώσει. Σαν να μην έφτανε αυτός, φώναξε και καμιά δεκαριά άλλους τυχοδιώκτες Κουίκ, Δημαράδες κλπ. να μας πείσουν ότι αυτοί μπορούν να σώσουν τη χώρα απ’ τα δεινά. Κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα, κύριε Τάσο, μεγάλη η χάρη του.
– Ξύπνα, μωρέ, να πας να ψηφίσεις!! Α, ρε Γκλέτσος που σου χρειάζεται !!!
Κύριε εκέκραξα προς σε εισάκουσόν με Κύριε.
– Μάνα αυτό ήταν, φεύγω για Αυστραλία.
– Δε μπα να πας, ρε γαϊδούρι, και στη Χαλκίδα, τι μου το λες!
Βλέπεις, η κυρά Νέτα όσο ζούσε ο μακαρίτης είχε ταξιδέψει προς τα πάνω μέχρι τον Ωρωπό και προς τα κάτω μέχρι την Τρίπολη, η Χαλκίδα της έμοιαζε ξένη χώρα.
Αγαπητοί φίλοι, μετά την σύντομη γνωριμία μας απ’ τις γραμμές του «ΠΑΛΜΟΥ», θα πρότεινα έναν δίαυλο επικοινωνίας μέσα από την ανανεωμένη ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας palmosnews.gr, θέτοντας προς ψήφιση το ακόλουθο ερώτημα, στο οποίο θα αναφέρεται και το τρίτο μέρος του άρθρου.
Τι είναι αυτό που κάνει τους Έλληνες να μειονεκτούν έναντι των βορείων λαών;
H κουλτούρα των πολιτών; O σεβασμός στο κράτος; Η εφαρμογή των Νόμων; Η ωριμότητα των πολιτών; Η ωριμότητα των πολιτικών;

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή