Suspend (Αναστολή), του Γιώργου Πένταρη

Ο πλανήτης μπήκε στον τέταρτο μήνα που βρίσκεται κάτω από την σκιά του τρόμου που ρίχνει ο αόρατος εχθρός, ο κορωνοϊός, που όπως λένε οι επιστήμονες ξεκίνησε από νυχτερίδα, πήγε σε κάτι ζώα, τους παγκολίνους, και αφού μεταλλάχτηκε έπεσε με μανία πάνω στο ανθρώπινο γένος με συνέπειες άγνωστες προς το παρόν. Δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας να ανασταλεί σχεδόν το 80% των λειτουργιών της. Είναι κάτι αδιανόητο… Ακόμη και στα έργα επιστημονικής φαντασίας που έχω δει με θανατηφόρους ιούς πάντα στο τέλος νικάνε οι καλοί και πάντα υπάρχει αντίδοτο. Προς το παρόν η μόνη ασφαλής προφύλαξη είναι η απομόνωση και ο αυτοπεριορισμός των ανθρώπων.

Θα ήθελα να ασχοληθώ σε αυτό το άρθρο με κάτι άσχετο με τον κορωνοϊό, αλλά τα μόνα γεγονότα που λαβαίνουν χώρα είναι η εξέλιξή του, τα κυβερνητικά μέτρα αντιμετώπισης της εξάπλωσης αυτού και των οικονομικών συνέπειών του. Ο κόσμος έχει αναστείλει την λειτουργία του και η φωτογραφία από την πυραμίδα στην είσοδο του Λούβρου είναι εύγλωττη. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε θα τελειώσει η κρίση, ωστόσο σχεδόν όλοι προσπαθούν να διακρίνουν ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της στην υγεία, την οικονομία, τη δημοκρατία και την καθημερινότητα εντός κι εκτός ελληνικών συνόρων.
Πριν τρία χρόνια είχα γράψει ένα άρθρο με τίτλο «Η Κίνα σε βραχεία κεφαλή με τις ΗΠΑ» και μου φαίνεται ότι θα βγω αληθινός. Παρατηρώ κάποιες διπλωματικές κινήσεις της Κίνας, όπως η προσφορά στη χώρα μας 1 εκατ. χειρουργικών μασκών (μισές δωρεά της κινεζικής κυβέρνησης και μισές μιας εταιρείας). Τα κιβώτια που υποδέχθηκε ο υπουργός Υγείας στο Ελ. Βενιζέλος είχαν πάνω κι ένα πανό με μια ρήση του Αριστοτέλη, «φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη», ώστε να διαφημίζονται οι καλές προθέσεις της. Η πρωτοβουλία τονίζει την διάθεση της Κίνας να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ στον ρόλο της ηγέτιδας δύναμης με την έννοια αρχικά παροχής βοήθειας ερχόμενη να καλύψει το ηγετικό έλλειμα της Αμερικής στην εποχή των ερασιτεχνών του Τραμπ.
Η Κίνα, με την βοήθεια του Δυτικού κόσμου, μέσα σε 30 χρόνια έγινε μια υπερδύναμη που ανταγωνίζεται στα ίσια τις παραδοσιακές ηγέτιδες δυνάμεις του κόσμου. Και μια που είπαμε για Τραμπ, είμαι περίεργος να δω τί θα γίνει με τις αμερικάνικες εκλογές εν μέσω κορωνοϊού. Έχω γράψει σε προηγούμενο άρθρο ότι ο κόσμος θα είναι διαφορετικός μετά τον κορωνοϊό και βλέπω ότι και πολλοί άλλοι αναλυτές τονίζουν αυτή την πραγματικότητα που πρόκειται να μας έρθει σύντομα. Πολλά θα τεθούν στο τραπέζι και στους μεγάλους οργανισμούς ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΗΕ κτλ, αλλά και σε κρατικό και τοπικό επίπεδο.
Βλέπουμε, για παράδειγμα, πώς συνεχίζεται για ένα μήνα ο εγκλεισμός και το δεχόμαστε στωικά. Θα πρέπει να έχουμε το νου μας γιατί όπως έχω ξαναγράψει υπάρχει πιθανότητα να κινδυνεύσουν οι προσωπικές ελευθερίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Για παράδειγμα η Κίνα και το Ισραήλ έχουν αναπτύξει και χρησιμοποιούν τεχνολογίες παρακολούθησης – λογισμικά και εφαρμογές – που παραπέμπουν στο οργουελικό «1984». Έχουμε αναστολές εργασιών κοινοβουλίων και παροχή υπερεξουσιών στον Όρμπαν της Ουγγαρίας και ίσως έπεται συνέχεια.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για την οικονομία της επόμενης μέρας, αλλά μια διαφορετική σκέψη με απασχολεί εδώ και μερικές μέρες. Σκέφτομαι τι θα γινόταν αν η επιστημονική γνώση στον τομέα της ιατρικής δεν ήταν τόσο προχωρημένη. Νομίζω ότι η εξάπλωση της επιδημίας θα ήταν τρομακτική και είναι σίγουρο ότι θα αποδεκάτιζε τον πληθυσμό της γης. Μετά θα αποκτούσε ο πληθυσμός ανοσία, οι μεγαλύτερης ηλικίας, κατά τεκμήριο, θα είχαν αποδημήσει εις Κύριον, θα κατέβαινε ο μέσος όρος ηλικίας των ανθρώπων και ο κορονοϊός θα εξαφανιζόταν. Βλέπουμε δηλαδή ένα είδος ανταγωνισμού δύο πληθυσμών σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, το οποίο περιγράφεται πολύ όμορφα με τα μαθηματικά των διαφορικών εξισώσεων του Voltera (Ιταλός μαθηματικός 1860-1940). Δηλαδή όσο μεγαλώνει ο ένας πληθυσμός ο άλλος μειώνεται και αντιστρόφως. Οι λόγοι είναι πολλοί και διαφορετικοί που δεν μας παίρνει ο χώρος να το εξηγήσουμε.
Σκέφτομαι λοιπόν ότι ο πλανήτης, αν τον δούμε αποστασιοποιημένα όπως π.χ. οι αστροναύτες, μοιάζει ως ένας ζωντανός οργανισμός και σε αυτό δεν είμαι καθόλου ανακριβής. Γνωρίζουμε ότι κάθε ζωντανός οργανισμός έχει μέσα του μια εσωτερική δυναμική που είναι η επιβίωση, η αυτοσυντήρηση, η οποία γίνεται με τον πολλαπλασιασμό. Αυτή η δύναμη βέβαια υπάρχει και στον κορωνοϊό για να μην ξεχνιόμαστε.
Φτάσαμε λοιπόν σε ένα σημείο με την εξέλιξη της τεχνολογίας να έχουμε την δύναμη να κάνουμε πλέον αλλαγές στην γη σε πλανητικό και όχι τοπικό επίπεδο. Αυτές οι πλανητικές αλλαγές είναι πολλές, όπως π.χ. το λιώσιμο των πάγων, η αλλαγή του καιρού, η τεράστια παραγωγή αερίων που μολύνουν την ατμόσφαιρα, η καταστροφή των δασών, η εξαφάνιση ειδών κτλ και βέβαια η τρομερή ανάπτυξη της ιατρικής που με τα αντιβιοτικά και τα εμβόλια έχει κάνει πολλά μικρόβια και ιούς «είδη προ εξαφάνιση».
Μήπως ήρθε ο καιρός να αντιδράσει η γη και να διατηρήσει την ύπαρξή της ανεξάρτητα από εμάς; Πολύ καλά γνωρίζετε ότι η Φύση δεν υπολογίζει κανέναν ούτε φτωχό, ούτε πλούσιο, ούτε ωραίο ούτε άσχημο, και έτσι βλέπει τον άνθρωπο, «αυτές τις ανθρακούχες μονάδες», ως επιβλαβή για την ύπαρξή της και μήπως θα πρέπει να εφαρμοστούν οι εξισώσεις του Voltera; Παρεμπιπτόντως, ως ανθρακούχες μονάδες ονομάζονται οι άνθρωποι σε ένα επεισόδιο της σειρά επιστημονικής φαντασίας Star Trek με τίτλο V’Ger. Δηλαδή διαφορετικά, μήπως ο ιός είναι κάτι που γέννησε η ίδια η φύση για αυτοπροστασία; Εδώ είναι το ερώτημα. Αν λάβουμε υπόψη μας την υπόθεση που έκανα για πολύ χαμηλό επίπεδο ιατρικής π.χ. το επίπεδο του 1920, τότε σίγουρα θα γινόταν αυτορρύθμιση. Αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει γιατί οι γνώσεις του ανθρώπου είναι αρκετά προχωρημένες ώστε να καταφέρει σχετικά σε σύντομο χρονικό διάστημα να χαλιναγωγήσει την επιδημία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προβληματιστούμε για την ύπαρξη της γης και την δικής μας φυσικά. Αν η γη, η Φύση δει ότι μπορεί να κινδυνεύει, δεν το έχει σε πολύ να ανατρέψει τα πάντα με την βοήθεια του καιρού, με ένα λιώσιμο πάγων και μερικά τσουνάμια γυρνάμε στην εποχή μετά τον Νώε. Αυτά τα δεινά είναι στο χέρι μας να τα αποφύγουμε αν γίνει συνεργασία σε πλανητικό επίπεδο για ένα θέμα που ενδιαφέρει όλους και δεν είναι τίποτα άλλο από το περιβάλλον.
Όπως γίνεται αυτή τη στιγμή συνεργασία των επιστημόνων για την αντιμετώπιση του κορονοϊού και όλα τα κράτη και οι κυβερνήσεις ακολουθούν κατά γράμμα το τι λένε οι επιστήμονες, μήπως ήρθε ο καιρός να γίνει το ίδιο και για το περιβάλλον; Μήπως για παράδειγμα η μετάλλαξη του ιού οφείλεται στο μολυσμένο περιβάλλον της Κίνας; Μπορεί να το αποκλείσει κανείς αυτό; Δεν νομίζω, και το λέω διότι κανείς δεν έχει ερευνήσει τις μακροχρόνιες επιδράσεις των μολυσματικών βιομηχανικών παραγόντων όπως καυσαέρια, χημική βιομηχανία, μεταλλαγμένα τρόφιμα, χημικά πρόσθετα στα τρόφιμα και ένα σωρό άλλα επιβλαβή πράγματα.
Ήρθε ο καιρός να δούμε όλοι μαζί το σπίτι μας που είναι η γη και το μέλλον μας ως είδος, γιατί στην Φύση είδη εξαφανίζονται και νέα γεννιούνται… Ας σκεφτούμε.