Στις μέρες των ελεγχόμενων μετακινήσεων, του Ν. Χατζούδη

Φίλοι συμπολίτες,
Στις δύσκολες στιγμές που περνούμε, το συλλογικό αγαθό της επιβίωσης, το δικαίωμα στη ζωή τίθεται σε προτεραιότητα έναντι του αστικού δικαιώματος της πολιτικής και κοινωνικής ελευθερίας.

Η Πολιτεία, σύμφωνα και με τις υποδείξεις των ειδικών επιστημόνων, παίρνει μέτρα περιοριστικά ή και αναστέλλει κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα για να περιορίσει τη διασπορά του κορωνοϊού, να διασφαλίσει την επιβίωση του λαού και να περιορίσει τις αρνητικές συνέπειες της πανδημίας.
Το εύρος των μέτρων περιορισμού των μετακινήσεων και δραστηριοτήτων εκτός των κατοικιών μας ανατρέπει εκ βάθρων τον τρόπο ζωής που είχαμε επιλέξει και οργανώσει ο καθένας μας στα όρια και ίσως καθ’ υπέρβαση και παράβαση των όρων του συνταγματικού μας πολιτεύματος και φυσικά δυσκολεύουν τη ζωή μας. Πιθανώς δε ο επιβαλλόμενος περιορισμός, «το μένουμε σπίτι», εκτός από τις διάφορες δυσκολίες και τα συναισθήματα δυσαρέσκειας να προκαλεί και συμπτώματα κατάθλιψης.
Έχοντας βιώσει καταστάσεις πολύμηνης απομόνωσης κάτω από απερίγραπτες συνθήκες και περιορισμού της προσωπικής ελευθερίας για περίπου πέντε χρόνια, μπορώ με βεβαιότητα να ισχυριστώ ότι ο άνθρωπος διαθέτει ανεξάντλητες πνευματικές δυνάμεις που υπό προϋποθέσεις μπορεί να τις επιστρατεύσει για να επιβιώσει και να βγει αλώβητος από τις όποιες δοκιμασίες. Αρκεί βέβαια να αναγνωρίζει στον εαυτό του ρόλο ενεργού υποκειμένου του αγώνα που διεξάγεται, κατά περίπτωση, για κάποιο από τα βασικά συλλογικά δικαιώματα και αγαθά του ανθρώπου.
Τότε ήταν ο αγώνας για τα βασικά δικαιώματα του λαού μας στην Ελευθερία και τη Δημοκρατία στον οποίο η συνειδητή ενεργός συμμετοχή εμφυσούσε δύναμη στον πολίτη να υποστεί και να αντιμετωπίσει τις όποιες δοκιμασίες.
Σήμερα ο αγώνας δίνεται για το υπέρτατο των δικαιωμάτων του ανθρώπου: το δικαίωμα στη ζωή, στη διασφάλιση της επιβίωσης του. Άρα και τη δική μας και της οικογένειας μας. Η γενική εικόνα πείθει ότι μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο, η τήρηση των μέτρων της Πολιτείας και η εναρμόνιση των συμπεριφορών μας σ’ αυτά, συνιστούν το αποτελεσματικότερο όπλο κατά του περιορισμού της πανδημίας. Άρα οι όποιοι περιορισμοί δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως επιβολή. Αποτελούν, πρέπει να αποτελούν, επιλογή μας…
Μόνο η βεβαιότατα ότι με αυτή τη συνειδητή επιλογή και συμμετοχή μας στη συλλογική προσπάθεια συμβάλλουμε αποφασιστικά στη κατανίκηση του αόρατου θανατηφόρου εχθρού και περιορίζουμε τις απώλειες ζωής, θα μας οπλίσει με την απαραίτητη δύναμη και τη διάθεση να αντιμετωπίσουμε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα την από κάθε άποψη σοβαρή δοκιμασία του περιορισμού του δικαιώματος των μετακινήσεων.
Σύντομα καλή μας αντάμωση στο δημόσιο χώρο του Γασλατσίου χωρίς μάσκες, με χειραψίες, με αγκαλιές και με φιλιά…

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή