Ποιός θα μπατσίτσει το κακομαθημένο παιδί της Ευρώπης;

Δώσε στον Τούρκο μια μπουκιά ψωμί και θα σου φάει το χέρι… Το ότι η Τουρκία έφερνε μόνη της τους μετανάστες για να εκβιάσει την Ευρώπη, η στήλη το έχει αναφέρει για πρώτη φορά πριν δύο χρόνια, από τότε που πήγα για πρώτη φορά στη Μόρια και μίλησα με μετανάστες και με ΜΚΟ. Πώς γίνεται να βρίσκονται στη Μόρια 90% Αφγανοί και μετά Πακιστανοί, Αφρικάνοι κτλ. και καθόλου Σύριοι; Και επί τη ευκαιρία γιατί οι Πακιστανοί θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα και δεν μένουν στην κολλητή τους Τουρκία; Ήρθε λοιπόν η ώρα το κακομαθημένο παιδί, ο Ερντογάν, να δημιουργήσει προβλήματα στην Ευρώπη και στους φίλους του τους Ρώσους μετά από αυτά που δημιούργησε στους Αμερικανούς με τους S-400.

Ερντογάν αποφάσισε επέμβαση στη Συρία με σκοπό να δημιουργήσει καθεστώς κατοχής και μετά από καιρό να προσαρτήσει μέρος της Συρίας στην Τουρκία. Βλέπουμε τι γίνεται στην Κύπρο… Την εισβολή την έκανε με το πρόσχημα ότι οι Κούρδοι απειλούν την ακεραιότητα του κράτους του, έχοντας τις ευλογίες των Αμερικανών (επειδή δεν θέλουν τον Άσαντ) και των Ρώσων (επειδή αγόρασε το σύστημα S-400). Βλέποντας λοιπόν ο Τούρκος ότι υπάρχει κάποια ανοχή στην εισβολή του στη Συρία, άνοιξε η όρεξή του και πήγε να φάει το χέρι των Ρώσων και αυτοί βέβαια του έριξαν μερικές φάπες.
Βλέποντας τα δύσκολα, άρχισε να ζητά την βοήθεια της Δύσης, που είχε χεσμένη εδώ και καιρό και για να εκβιάσει δίνει εντολή στους μετανάστες που είχαν εγκατασταθεί στην Τουρκία εδώ και χρόνια, να τους προτρέπει και να τους εκβιάζει να φύγουν από την Τουρκία προς την Ελλάδα και στην Δυτική Ευρώπη. Πώς βρέθηκαν πρόσφυγες στον Έβρο με μικρά παιδιά 2 και 3 χρονών; Πού μαζεύτηκαν εκατοντάδες Τουρκάκια να διαδηλώνουν ότι θέλουν να περάσουν τα σύνορα για να πάνε στην Ευρώπη που είδαμε στην τηλεόραση; Ήρθαν με τόσο μικρά παιδιά από το Αφγανιστάν ή γέννησαν στην Τουρκία; Ως κοινοβουλευτική δικτατορία η Τουρκία αποφάσισε την απαγόρευση της προσέγγισης ξένων δημοσιογράφων στην περιοχή της Τουρκίας προς τα Ελληνικά σύνορα και παράλληλα χαλκεύει ειδήσεις για πυροβολισμούς από την Ελληνική Αστυνομία μεταναστών εισβολέων στον Έβρο.
Το μεταναστευτικό, η εισβολή στη Συρία και η συμφωνία με τη Λιβύη, αποτελούν ένα συνεκτικό σχέδιο της Τουρκίας, το οποίο δεν είναι μόνο έμπνευση του Ερντογάν, αλλά και άλλων δυνάμεων στην Τουρκία για την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο και ακρωτηριασμό της Ελλάδας. Αυτή τη στιγμή στη Συρία ο Ερντογάν συνεργάζεται με τους αντικαθεστωτικούς του Άσαντ και βέβαια με το ISIS με τελικό σκοπό την ανατροπή του Συριακού καθεστώτος, σύμφωνα με τελευταίες δηλώσεις του. Οι Αμερικανοί δεν μιλάνε περιμένοντας δια της Τουρκίας ανατροπή του Άσαντ και αν αυτό επιτευχθεί, το οποίο είναι στα σχέδια της Τουρκίας, τότε η Τουρκία θα προσπαθήσει να τοποθετήσει φιλικό προς αυτήν καθεστώς στην Συρία και στην ουσία η Τουρκία θα έχει επεκτείνει τα σύνορά της προς τον Νότο. Μια τέτοια επέκταση αυτόματα ανατρέπει την συνθήκη της Λωζάνης και ο Τούρκος θα πάρει αέρα. Προς το παρόν όμως, λόγω της δυσκολίας που συνάντησε στην υπό την Ρωσία υποστηριζόμενη Συρία, στράφηκε προς την Δύση. Βλέπετε δεν του βγήκε του κακομαθημένου παιδιού το παιχνίδι με τους Ρώσους και γλύφει εκεί που έφτυνε ζητώντας την βοήθεια της Ευρώπης.
Η Ευρώπη όμως αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ένα μεγάλο δίλημμα, το οποίο, όπως έχω γράψει αρκετές φορές, είναι τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που έχουν στην Τουρκία. Ο Τούρκος το ξέρει αυτό και κάνει τα νάζια του και τους εκβιασμούς του και έχει καταπνίξει κάθε λογική φωνή στην Τουρκία αφού ελέγχει όλα τα ΜΜΕ και όλο τον κρατικό μηχανισμό και την κοινωνία μέσω της ΜΙΤ.
Για παράδειγμα σήμερα, 4/3/2020 που γράφονται αυτές οι γραμμές, στο Τουρκικό κοινοβούλιο έπεσε γρονθοκλωτσοπατινάδα μεταξύ Ερντογανικών και αντιπολιτευόμενων βουλευτών για την σύγκρουση στο Ιντλίμπ. Η εισβολή στη Συρία, εκτός του στόχου για κατάκτηση Συριακού εδάφους, υπηρετεί και κάποιον άλλον σκοπό που ουσιαστικά στρέφεται εναντίον μας και πιθανόν να τον βρούμε μπροστά μας κάποια στιγμή στο ορατό μέλλον. Με την εισβολή, η Τουρκία δοκιμάζει σε πραγματικές συνθήκες τα οπλικά της συστήματα και ο στρατός της παίρνει το βάπτισμα του πυρός που εμείς δεν διαθέτουμε και παράγει εμπειροπόλεμα στελέχη. Αυτό είναι που έκανε τον Ερντογάν να λέει σήμερα ότι μπορεί μια μέρα να βρεθούμε και εμείς στη θέση των μεταναστών. Δηλαδή θέλει να πει ότι θα εισβάλει στην χώρα μας και θα γίνουμε και εμείς πρόσφυγες. Για μένα αυτό είναι ευθεία απειλή και θα πρέπει να την λάβουμε υπ’ όψη μας. Κανείς δεν μου λέει ότι μέσα σε όλους αυτούς τους καλοθρεμμένους μετανάστες -αλήθεια, πού τα βρίσκουν τα λεφτά που πάνε να περάσουν στον Έβρο; – δεν υπάρχουν πληρωμένοι και εν «υπνώσει», κατά την προσφιλή τακτική της Αλ Κάιντα, πράκτορες οι οποίοι θα ενεργοποιηθούν σε μια δύσκολη κατάσταση αν μπουν στην Ελλάδα;
Η Ευρώπη μέσα στα διλήμματά της να μην χάσει τον εταίρο και την αγορά των 80 εκατομμυρίων ατόμων δεν μπορεί να πιέσει ουσιαστικά την Τουρκία παρά μόνο φραστικά. Κατά τον πρώην πρωθυπουργό του Βελγίου Guy Verhofstadt, με την αδράνειά της η Ευρώπη έχει παραδώσει τα κλειδιά στον Σουλτάνο. Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη που στήριξε τις επιλογές των Αμερικανών στη Μέση Ανατολή παρασυρμένη από τον ψευταράκο Τόνυ Μπλερ για τα όπλα «mass distraction» του Ιράκ, έχει ευθύνες για το ζήτημα του μεταναστευτικού και αν δεν θέλει να υπονομευτεί ο Δυτικός τρόπος ζωής, θα πρέπει να παρέμβει στην πηγή του κακού.
Και η πηγή του κακού είναι οι παρεμβάσεις των Αμερικανών κυρίως, οι οποίοι όμως δεν υφίστανται τις συνέπειες της προσφυγικής κρίσης όπως η Ευρώπη. Η αντιμετώπιση του κακού στη ρίζα του θα πρέπει να είναι το μακροπρόθεσμο σχέδιο της Ευρώπης, αλλά και χωρίς καθυστέρηση θα πρέπει να τραβήξει πολύ το αυτί του κακομαθημένου παιδιού της και να του κόψει τον αέρα. Δεν μπορεί μια Τουρκία να εκβιάζει ένα πολιτισμό, τον Δυτικό πολιτισμό, τον Δυτικό τρόπο ζωής και να μένουν οι πολίτες αδρανείς γιατί τότε θα βρεθούν δυνάμεις που θα αναβιώσουν αυταρχικά καθεστώτα και μπορεί να μας γυρίσουν δεκάδες χρόνια στο παρελθόν. Η Τουρκία ως χώρα έχει μάθει να παίρνει, αλλά να μην δίνει τίποτα. Ζητά π.χ. 4 δισεκατομμύρια από την συμφωνία του 2016 με την ΕΕ για τους πρόσφυγες, αλλά δεν έχουμε δει να κάνει τίποτα για να σταματήσει τους μετανάστες να έρχονται. Ζητά να μπει στην ΕΕ και την υποστηρίζουμε σθεναρά ερχόμενοι σε αντίθεση με τους Γάλλους που είναι οι μόνοι που μας υποστηρίζουν τώρα. Θέλουν βίζα, θέλουν τελωνειακή ένωση, θέλουν, θέλουν, θέλουν, αλλά κανέναν όρο που έχει θέσει η ΕΕ για αποδοχή της στην μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια δεν έχουν ικανοποιήσει και το κάνουν σκοπίμως. Και αυτό γιατί αν είναι στο ίδιο τραπέζι με μια οικογένεια κρατών που έχουν δημοκρατικές αξίες και σεβασμό στον άνθρωπο, θα αναγκαστεί να ακολουθήσει και δεν θα κάνει καθημερινές παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, ούτε θα παίζει τον τρομοκράτη της Ανατολικής Μεσογείου.
Εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Κατ’ αρχάς θεωρώ απόλυτα σωστή την πολιτική της κυβέρνησης και είναι η πρώτη φορά από τον Μάρτη του 1987 με την κρίση του Σισμίκ και την αποφασιστικότητα του Α. Παπανδρέου που αναδιπλώθηκαν οι Τούρκοι. Το ίδιο φαίνεται να γίνεται και τώρα. Το θέμα είναι ότι η απειλή θα υπάρχει μόνιμα ακόμη και όταν πεθάνει ο Ερντογάν γιατί στην Τουρκία η εξουσία και το βαθύ τουρκικό κράτος έχουν γαλουχηθεί με τις ιδέες του επεκτατισμού.
Με αυτά δοθέντα, η πολιτική μας θα πρέπει να είναι η σύμπνοια των πολιτικών δυνάμεων και του λαού, η σύμπνοια για την οικονομική μας ανάπτυξη, τον εκσυγχρονισμό του κράτους και της παιδείας, η κινητοποίηση των Ελλήνων του εξωτερικού και ιδίως των επιστημόνων για να βοηθήσουν από εκεί που βρίσκονται την χώρα τους. Μη ξεχνάμε ότι μια ισχυρή οικονομία είναι ο καλύτερος στρατηγός για την προφύλαξη της ακεραιότητάς μας ως έθνος. Ας πάρουμε το παράδειγμα του Ισραήλ.