Έχει κριθεί από το ΣτΕ , Γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Στη σελίδα 5 αυτού του φύλλου, φιλοξενούμε επιστολή του Ίκαρου Πετρόπουλου ως απάντηση – παρέμβαση στο ρεπορτάζ του «Παλμού» στις 21 Φεβρουαρίου 2020, για το Λόφο Κόκκου. Κατανοώ την ευαισθησία του Ίκαρου και όποιου άλλου για την προστασία και τη διαφύλαξη του δασικού χαρακτήρα της συγκεκριμένης έκτασης αλλά υπάρχει και η απόφαση 1433/1998 του ΣτΕ, η οποία τον κατοχυρώνει.

Στο ρεπορτάζ του «Παλμού» στις 21/2/2020 γράφαμε ότι:
«Δεν είναι η πρώτη φορά που ο “Παλμός” ασχολείται με το θέμα του Λόφου Κόκκου. Έχουμε ανηφορίσει και περιηγηθεί ουκ ολίγες φορές στην επίμαχη έκταση και με χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδά μας έχουμε καλύψει τις όποιες εξελίξεις υπήρχαν πάνω στο θέμα αυτό που ταλανίζει χρόνια 71 οικογένειες. Η έκταση του Λόφου Κόκκου αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση με σημαντικές κοινωνικές διαστάσεις. Πάνω από μισό αιώνα 71 οικογένειες ζουν σε ιδιόκτητες κατοικίες σε μια περιοχή που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα κατ’ αρχάς με την υπ’ αριθμ 1147/1994 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών (ΦΕΚ 1110/Τ.Δ’/25-10-94) και στη συνέχεια με την υπ’ αριθμ. 1433/1998 απόφαση του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ.
Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει τότε ο Οικοδομικός και Εξωραϊστικός Σύλλογος Ομορφοκκλησιάς και άλλοι 36 κάτοικοι που φέρονταν ως ιδιοκτήτες ισάριθμων ακινήτων στην έκταση αυτή επί της Λ. Βεΐκου, ζητώντας να ακυρωθούν η παραπάνω απόφαση του Νομάρχη Αθηνών με την οποία κηρύχθηκε ως αναδασωτέα η έκταση αυτή των 935,483 στρεμμάτων στη θέση Ομορφοκκλησιά του Δήμου Γαλατσίου, καθώς και η υπ’αριθμ. 1146/10-10-1994 πρόταση της Διεύθυνσης Δασών. Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή αυτή με μια απόφαση που κατοχυρώνει ρητά το δασικό και αναδασωτέο χαρακτήρα της έκτασης του κτήματος Βέικου.»
Μάλιστα γύρω στο 2000 είχαμε φιλοξενήσει στον «Παλμό» και μια δήλωση του Προέδρου του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ Μιχάλη Δεκλερή, ο οποίος είχε αναφέρει τότε τη χαρακτηριστική φράση: «Άπαξ δάσος, πάντα δάσος»!
Επομένως ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης έχει κριθεί αμετάκλητα με την 1433/1998 απόφαση του ΣτΕ. Η οποία απόφαση στο σκεπτικό της λαμβάνει υπόψιν της και τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος τα οποία αναφέρουν ότι:
«Άρθρο 24 παρ. 1: Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωσιν του Κράτους. Το Κράτος υποχρεούται να λαμβάνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα προς διαφύλαξιν αυτού. Νόμος καθορίζει τα φορώντα εις την προστασίαν των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δημοσίων δασών και των δημοσίων δασικών εκτάσεων, πλην αν προέχη διά την Εθνικήν Οικονομίαν, η αγροτική εκμετάλλευσις τούτων ή άλλη χρήσις εκ δημοσίου συμφέροντος επιβαλλόμενη.»
«Άρθρο 117 παρ. 3: Δημόσια ή ιδιωτικά δάση ή δασικαί εκτάσεις καταστραφείσαι ή καταστρεφόμεναι εκ πυρκαϊάς ή άλλως πως αποψιλωθείσαι ή αποψιλούμεναι, δεν αποβάλλουν εκ του λόγου τούτου τον εκέκτηντο προ της καταστροφής των χαρακτήρα και κηρύσσονται υποχρεωτικώς αναδασωτέαι, αποκλειόμενης της διαθέσεως τούτων δι’έτερον προορισμόν.»
Είναι καιρός πάντως, μετά από 80 χρόνια, να δωθεί ένα τέλος σ’αυτή την απαράδεκτη κατάσταση. Ένα τέλος που θα κατοχυρώνει και τις νόμιμες ιδιοκτησίες των οικιστών του Λόφου και τον δασικό χαρακτήρα της έκτασης.

Πόσες και πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ή δεν έχετε πει και εσείς οι ίδιοι τη φράση «πού είναι το κράτος;» ή «τι κάνει αυτό το κράτος για να μας προστατεύσει;»

Με αφορμή τον κορωνοϊό, αυτό το κράτος – που δικαίως πολλές φορές κατηγορούμε – οργανώνεται για τα χειρότερα. Θέλοντας να είναι έτοιμο σε μια ενδεχόμενη δυσμενή εξέλιξη της επιδημίας, προετοιμάζει κάποια νοσοκομεία τα οποία θα δέχονται μόνο τους προσβαλλόμενους από τον συγκεκριμένο ιό ασθενείς.
Ένα από αυτά θα είναι και το νοσοκομείο η «Παμμακάριστος» στα Πατήσια.
Από τη στιγμή που θα λειτουργεί μόνο για τον κορωνοϊό, οι ασθενείς που νοσηλεύονται τώρα θα μεταφερθούν υποχρεωτικά σε άλλα νοσοκομεία της Αττικής. Επίσης σε άλλα νοσοκομεία ίσως αποσπαστεί μέρος του ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού του νοσοκομείου.
Το γεγονός αυτό, το οποίο εγώ θεωρώ, όπως φαντάζομαι και εσείς, μια σωστή κίνηση από πλευράς του επίσημου κράτους, έχει προκαλέσει γκρίνιες και μουρμούρες διότι κάποιοι θα ξεβολευτούν προσωρινά.
Πάνω απ’όλα η προσωπική μας βόλεψη και ησυχία κι όλα τ’άλλα στάχτη να γίνουν.