Τράπεζες, αυτές οι αθώες περιστερές του Γ. Πένταρη

Για πολύ καιρό είναι στην επικαιρότητα τα κόκκινα δάνεια, για τα οποία κάθε πολιτικό κόμμα έχει επενδύσει με σκοπό την προσέλκυση ψηφοφόρων. Όλοι κατήγγειλλαν τους πλειστηριασμούς ανεξάρτητα πρώτης ή δεύτερης ή τρίτης κατοικίας. Βλέπετε το χάιδεμα αυτιών φέρνει ψήφους οπότε κανένα κόμμα δεν τόλμησε να θέσει «τον τύπον επί των ήλων» και να αποδοθούν οι ευθύνες όπου αναλογούν. Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι πριν την κρίση υπήρχαν αρκετές τράπεζες, οι οποίες εκμαύλιζαν τους πολίτες για δάνεια, καταναλωτικά, στεγαστικά, διακοποδάνεια και πολλά άλλα. Θυμάστε ότι οι τράπεζες μας ξυπνούσαν κατακαλόκαιρα από την μεσημεριάτικη σιέστα για να μας πουλήσουν ένα δάνειο για να πάμε Μύκονο; Πήγαινες λοιπόν στην τράπεζα με ένα χαρτί που βεβαίωνε τον μηνιαίο μισθό σου και αμέσως έπεφτε το χρήμα. Πιστωτικές κάρτες σωρηδόν…

Θυμάμαι ότι όταν πήγα να βγάλω μια πιστωτική κάρτα το 1988, μου ζήτησαν εγγυητή που έπρεπε να ήταν πελάτης της τράπεζας και θα έπρεπε να έχει πολύ μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Στην εποχή, όμως, της ευμάρειας, μετά την εισβολή στη χώρα μας του euro, δινόντουσαν δάνεια χωρίς εγγυητές, χωρίς εξασφαλίσεις και χωρίς εγγυήσεις. Έπαιρναν τα δάνεια οι εκμαυλισμένοι νεοέλληνες της μυκονιάτικης ζωής, ζούσαν στα ροζ σύννεφα της «χλίδας» χωρίς την παραμικρή σκέψη για το πώς θα αποπληρώσουν το δάνειο. Το πολύ-πολύ αν δεν μπορούσαν, θα έπαιρναν άλλο από άλλη τράπεζα να ξεχρεώσουν το πρώτο, αλλά θα χρωστούσαν το δεύτερο. Εκείνη την εποχή υπήρξε τράπεζα που είχε ανοίξει κιόσκια σε όλη την Αθήνα για παροχή προσωπικών δανείων. Τα δάνεια πωλούνταν στα περίπτερα!!!
Ο καλύτερος υπάλληλος μιας τράπεζας εκείνη την εποχή ήταν αυτός που έβγαζε τα περισσότερα δάνεια ανά μήνα. Να μην αναφέρουμε τα στεγαστικά. Το 1999 για να πάρεις στεγαστικό, οι τράπεζες δανειοδοτούσαν το 80% της εμπορικής αξίας του ακινήτου. Μετά την είσοδο του euro η χρηματοδότηση ήταν στο 100% της αξίας του ακινήτου.
Θα καταλάβατε από τα παραπάνω, ότι η παροχή δανείων έγινε ανεξέλεγκτη και το πραγματικό όφελος το είχαν τα τραπεζικά στελέχη που ενέκριναν τα επισφαλέστατα δάνεια λόγω της υψηλής προμήθειας που τους έδιναν οι τράπεζες λόγω των πολιτικών που ασκούσαν οι προ της κρίσης τραπεζίτες. Να μην ξεχνάμε ότι τότε υπήρχαν πολλές τράπεζες που τις έφαγε η μαρμάγκα της κρίσης. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και τις επισφάλειες διαφόρων κρατικών τραπεζών που υποχρεώνονταν από τις τότε κυβερνήσεις να χρηματοδοτούν διαφόρους ευνοούμενους της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας.
Ήρθε λοιπόν η κρίση και οι υπεύθυνοι των κόκκινων δανείων έκαναν την αθώα περιστερά και άπλωσαν τα νύχια τους στις οικονομίες του λαού. Κανείς από τους υπευθύνους των κόκκινων δανείων, όχι των κόκκινων δανειοληπτών, δεν τιμωρήθηκε ούτε κανένα περιουσιακό τους στοιχείο δεν κατασχέθηκε. Έχοντας υπ’ όψη οι τραπεζίτες ότι η οικονομία δεν μπορεί να κάνει χωρίς τράπεζες, έκαναν την πάπια και ζητούσαν ανακεφαλαιοποίηση. Το έκαναν όπως ο Ερντογάν που γνωρίζοντας ότι όλοι τον έχουν ανάγκη κάνει του κεφαλιού του. Μετά τις αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις, έμειναν τέσσερις συστημικές τράπεζες που γνωρίζουμε, οι οποίες συνέστησαν ενός είδους μονοπώλιο και άρχισαν να …γδέρνουν τους πελάτες τους.
Χρησιμοποίησα την λέξη «γδέρνουν» γιατί πραγματικά το κάνουν με κάθε μέσο, ακόμη και με τρόπους που δεν συνειδητοποιούμε με την πρώτη ματιά. Για παράδειγμα, πάω σε μια τράπεζα να κάνω π.χ. μια κατάθεση ή μια ανάληψη και περιμένω στην ουρά για μια ώρα τουλάχιστον, γιατί υπάρχει μόνο ένας ταμίας. Έχετε αναρωτηθεί την οικονομία (economics) αυτής της καθυστέρησης στην τράπεζα; Η τράπεζα από την μια μεριά δεν έχει μεγάλα έξοδα γιατί χρησιμοποιεί τον ελαχιστότατο αριθμό προσωπικού στα ταμεία της, αλλά από την άλλη ο κάθε πελάτης χάνει χρόνο που μεταφράζεται σε χρήμα για αυτόν.
Συμπέρασμα, οι τράπεζες βγάζουν χρήμα εις βάρος των πελατών τους. Όταν έγιναν οι μεγάλες μειώσεις μισθών το 2011, πήγα στην τράπεζα να διπλασιάσω τον χρόνο αποπληρωμής ενός στεγαστικού δανείου που ακόμη δεν έχω ξεχρεώσει, με σκοπό και υποδιπλασιαστεί η δόση. Αντί η τράπεζα να εκτιμήσει την προσπάθειά μου, που εν μέσω φτώχειας, να είμαι συνεπής με τις υποχρεώσεις μου, με τιμώρησε αυξάνοντας το επιτόκιο αποπληρωμής. Πολλοί όμως που είχαν δάνεια που τα κοκκίνησαν με την ελπίδα ότι θα γλυτώσουν τα χρέη τους, δεν είχαν κανένα τέτοιο πρόβλημα και βέβαια αδιαφορούν για την κοκκινίλα του δανείου τους και ο λόγος είναι ο εξής: Τη στιγμή που παίρνεις δάνειο για το 100% της εμπορικής αξίας του ακινήτου και πληρώνεις δόση μικρότερη από το αντίστοιχο ενοίκιο για την ίδια κατοικία, ποσώς σε ενδιαφέρει αν σου βγάλουν το σπίτι στον πλειστηριασμό. Αν όμως έχεις δώσει το 20% της αξίας που έχουν βγει με ιδρώτα θα το σκεφτείς.
Τον τελευταίο καιρό οι τράπεζες έκαναν άλλη μια επίθεση στις καταθέσεις των πελατών τους ασκώντας μονοπωλιακή πολιτική όσον αφορά τις χρεώσεις διατραπεζικών εργασιών. Αν μεταφέρω μέσω του λογαριασμού μου χρήματα σε λογαριασμό τρίτης τράπεζας, τότε υπάρχει χρέωση υπερβολικά υψηλή από 1 έως και 3 ευρώ. Το ίδιο γίνεται και με την ανάληψη από τα ΑΤΜ.
Οι τράπεζες, με την εισαγωγή των ηλεκτρονικών συναλλαγών άρχισαν να κλείνουν διάφορα υποκαταστήματα και να ελαττώνουν το προσωπικό τους. Ακόμη εισάγουν μη ώριμες τεχνολογίες αναγνώρισης φωνής και υποχρεώνουν τον πελάτη να μιλάει σε υπολογιστή αδιαφορώντας αν ο πελάτης μπορεί να μιλήσει καθαρά ή αν μπορεί να καταλάβει τι λέει ο υπολογιστής. Ως πελάτης που έχω τα λεφτά μου σε μια τράπεζα που τα τοκίζει με 8% – 9%, ενώ παίρνω επιτόκιο κατάθεσης ο,2%, έπρεπε να μου παρέχουν τουλάχιστον ποιοτική εξυπηρέτηση και να μιλάω σε άνθρωπο όχι υπολογιστή. Σημειωτέο ότι η διαφορά των επιτοκίων 9% και 0,2% είναι λεόντειος συμφωνία υπέρ των τραπεζών και κανείς δεν έχει διαμαρτυρηθεί από την τωρινή ή τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Η διαφορά είναι ληστρική, βάζουμε τα λεφτά μας και την πληρώνουμε και από πάνω όπως θα δείτε και στα επόμενα.
Μια άλλη ληστεία που διαπράττουν οι τράπεζες είναι οι χρεώσεις των πιστωτικών καρτών. Οι πιστωτικές κάρτες έχουν επιτόκιο από 17% έως 22% και μας πιέζουν ψυχολογικά όλοι, κυβέρνηση και τράπεζες, να χρησιμοποιούμε πιστωτικές κάρτες για τις συναλλαγές μας. Χρεώνουμε την κάρτα μας με 800 ευρώ μέσα στο μήνα και έρχεται ο λογαριασμός να πληρώσουμε. Ο λογαριασμός λέει χρέωση 800 ευρώ και ελάχιστη καταβολή 80 ευρώ. Πάω και πληρώνω εμπρόθεσμα όχι 80 ευρώ, αλλά 799 ευρώ και μένω μέσα 1 ευρώ. Στον επόμενο λογαριασμό έρχεται τόκος 13 ευρώ!!!! Τι έγινε; Απλώς, η τράπεζα επειδή δεν εξοφλήθηκε ο λογαριασμός τόκισε όλο το ποσό και όχι το υπόλοιπο το 1 ευρώ δηλαδή. Σε ποια παγίδα πέφτουν οι χρήστες των πιστωτικών καρτών όταν τους ζητείται ελάχιστη καταβολή το 10% του ποσού που χρωστάνε; Τους γδέρνουν κανονικότατα και κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας και αυτό το κάνουν όλες οι τράπεζες εφαρμόζοντας εναρμονισμένες πρακτικές. Πότε ακούστηκε να σου χρεώνουν τόκο για λεφτά που δεν χρωστάς; Σε ερώτησή μου, η απάντηση ήταν ότι το γράφουν οι όροι σύμβασης της πιστωτικής!!!
Όλοι γνωρίζουμε όμως τι συμβαίνει με τα ψιλά γράμματα, ουδείς τα διαβάζει και ουδείς τα καταλαβαίνει. Καταλαβαίνετε τα τεράστια ποσά που κερδίζουν οι τράπεζες από τους παράνομους τόκους των πιστωτικών; Θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι η ελαχιστοποίηση της χρήσης πιστωτικής κάρτας είναι προς όφελός μας και όχι προς όφελος των τραπεζιτών.
Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι όποιος έμπλεξε με τις τράπεζες στο χρηματιστήριο έχασε τα λεφτά του όχι από την πτώση του, αλλά και από τις απάτες των λεγόμενων «reverse spilt» για όσους έχουν ασχοληθεί. Από προσωπική εμπειρία μιλάω τώρα. Είχα 2.000 μετοχές της Εθνικής με τιμή μετοχής 60 λεπτά. Αποφασίζουν οι μεγαλομέτοχοι και οι τραπεζίτες να κάνουν reverse split επειδή υπήρχαν πολλές μετοχές στην αγορά. Τι κάνουν λοιπόν; Βγάζουν νέες μετοχές που η κάθε νέα θα αντιστοιχεί σε 10 παλιές με αξία 0,6 ευρώ επί 10 μετοχές ήτοι 6 ευρώ. Οι μετοχές που έχω γίνονται τώρα 200 και τα λεφτά μου την ημέρα του reverse split είναι ακριβώς τα ίδια. Βγαίνουν οι νέες μετοχές στο χρηματιστήριο και πέφτουν μετά από δύο μήνες από τα 6 ευρώ. στα 60 λεπτά. Έχω τώρα αντί 2000 μετοχές μόνο 200 με τιμή πάλι τα 60 λεπτά και έτσι πάνε τα λεφτάκια μου που τα είχα βγάλει με κόπο.
Αυτή είναι μια απάτη όχι μόνο των τραπεζών, αλλά όλων των εισηγμένων που κάνουν αυτές τις κινήσεις. Αναρωτιέμαι λοιπόν μήπως είναι καλύτερα να στραφούμε σε συναλλαγές με κρυπτονομίσματα Bitcoin κτλ, τα οποία δεν ελέγχονται από τραπεζίτες και δεν επηρεάζονται από reverse splits, πληθωρισμό, ανατιμήσεις ή υποτιμήσεις;