“Έρχεται το υδρογόνο “του Β.Ντάλη

Υπάρχουν και καλές ειδήσεις. Όπως αυτή που ανακοίνωσε η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο 2020. Το υδρογόνο θα χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά ως καύσιμο για την Ολυμπιακή Φλόγα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Ιαπωνία, στο πλαίσιο των προσπαθειών για μία διοργάνωση φιλική προς το περιβάλλον. Οι διοργανωτές, έχουν ως στόχο να αντισταθμίσουν όλες τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια των Αγώνων.

Η οργανωτική επιτροπή ανέφερε ότι θα χρησιμοποιηθεί στη διάρκεια πορείας της φλόγας, υδρογόνο, το οποίο δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα όταν καίγεται και θα τροφοδοτήσει επίσης την Αφή στις τελετές έναρξης και λήξης των Αγώνων. Περίπου 500 οχήματα με κυψέλες υδρογόνου θα χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, οι οποίoι θα διεξαχθούν από τις 24 Ιουλίου έως τις 9 Αυγούστου.
Οι Γιαπωνέζοι δεν μας έχουν συνηθίσει ούτε σε παραξενιές ούτε σε εντυπωσιασμούς. Πρακτικοί άνθρωποι είναι και η οικονομία τους αναπτύχθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες γιατί αναζητούσαν τεχνολογικές λύσεις, απλές, πρακτικές και με χαμηλό κόστος. Τώρα μάλλον ανακοινώνουν με τον πιο προβεβλημένο τρόπο μια στροφή πάρα πολλών χωρών που δεν έχουν πετρέλαιο ή φυσικό αέριο και εξαρτώνται ποικιλοτρόπως από αυτά, προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Κυρίως «καίγεται» για τέτοιες λύσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία, με μπροστάρη τη Γερμανία, βαίνει ολοταχώς προς τεράστιες επενδύσεις απεξάρτησης από το πετρέλαιο.
Η ιστορία αυτή έχει πολλές «μπίζνες» με παγκόσμιους κολοσσούς – και τις εταιρείες πετρελαίου – να έχουν «πιάσει στασίδι» για τις μελλοντικές ενεργειακές εξελίξεις. Οι ειδήσεις έρχονται πλέον «κατά ριπάς» και δεν προέρχονται μόνο από το εξωτερικό. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Γιώργος Κασαπίδης, έκανε δηλώσεις μετά τη συνάντησή του με τον «Μίστερ Υδρογόνο», Γ. Χατζημαρκάκη, πρώην βουλευτή και νυν υπεύθυνο για το ευρωπαϊκό τμήμα του παγκόσμιου κολοσσού Hydrogen Europe που προσβλέπει σε επενδυτικές ευκαιρίες από τη χρήση του υδρογόνου ως καύσιμου.
Παρουσίασαν την πρόταση που έχει κατατεθεί από τον περασμένο Οκτώβριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση με θέμα την ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου στην περιοχή. Προτεραιότητα για την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας είπε, αποτελούν η ανασυγκρότηση της περιφερειακής οικονομίας και η προσέλκυση επενδύσεων σε νέες καινοτόμες και πράσινες τεχνολογίες όπως είναι αυτές των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αλλά και τεχνολογιών αποθήκευσης ενέργειας, με προεξάρχουσα εκείνη του υδρογόνου. Μόνο έτσι μπορεί να υλοποιηθεί η ευρωπαϊκή «Πράσινη Συμφωνία» (“Green Deal”), καθώς και να προστατευθεί αποτελεσματικά το περιβάλλον. Ως παράδειγμα, ο κ. Χατζημαρκάκης έφερε την Εγνατία Οδό, που, όπως είπε, μπορεί να γίνει μια μεγάλη υποδομή, στην οποία θα κυκλοφορούν μέσα μεταφοράς με υδρογόνο.
Τις ελληνικές φιλοδοξίες για το ευρωπαϊκό Green Deal ανέπτυξε ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας Κ. Χατζηδάκης με άρθρο του στην Καθημερινή, στις 21.1.20. «Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ευρύτερη γειτονιά μας (Μέση Ανατολή και Βόρειος Αφρική), λόγω της αιολικής και – ακόμη περισσότερο – λόγω της ηλιακής ενέργειας, συντελούνται σημαντικές μεταβολές στην παραγωγή ενέργειας. Αυτό αφορά, φυσικά, τόσο το Ισραήλ όσο και την Αίγυπτο, που μπαίνουν δυναμικά στην αγορά των ΑΠΕ. Οι εξελίξεις αυτές συνδυάζονται με τεχνολογικές καινοτομίες όπως η παραγωγή υδρογόνου από ΑΠΕ. Μια τέτοια εξέλιξη αλλάζει τον χάρτη, καθώς θα οδηγούσε, ενδεχομένως συντομότερα από ό,τι φαντάζονται ορισμένοι, στη μεταφορά υδρογόνου προσμεμειγμένο με φυσικό αέριο από την Αίγυπτο και το Ισραήλ στην Ευρώπη».
Την περασμένη εβδομάδα ο κ. Χατζηδάκης συμμετείχε σε ελληνογαλλικό forum για την ενέργεια στο Παρίσι και κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι, είχε διμερείς συναντήσεις με μια σειρά από διευθύνοντες συμβούλους και υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη των μεγαλύτερων εταιρειών, που δραστηριοποιούνται στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας… Ώσπου να δούμε στόλους αυτοκινήτων να κινούνται με υδρογόνο έχουμε βέβαια ακόμα πολύ δρόμο αφού υπάρχουν πολύ σημαντικές τεχνολογικές δυσκολίες, με σημαντικότερη την αποθήκευση και τη μεταφορά του υδρογόνου, αφού αυτό υγροποιείται σε θερμοκρασίες μικρότερες από 250 βαθμούς Κελσίου!
Ό,τι είναι δύσκολο για τον πλανήτη όμως το κάνει εύκολο η Kawasaki. Μπορούν και οι υπόλοιποι, αρκεί να υπάρξει η οικονομική και πολιτική βούληση. Αυτή την στιγμή η ανθρωπότητα αναζητά τον αποτελεσματικότερο τρόπο αποθήκευσης του υδρογόνου. Μπορεί να είναι το στοιχείο σε αφθονία στο σύμπαν, αλλά δεν του αρέσει να μένει μόνο του δημιουργώντας ισχυρούς δεσμούς με άλλα στοιχεία. Δεν το συλλέγεις αλλά το παράγεις και μετά ψάχνεις τρόπους να το αποθηκεύσεις. Μέχρι τώρα η μαζική του μεταφορά ήταν αδύνατη. Η Kawasaki το αλλάζει αυτό. Στους -253οC το υδρογόνο υγροποιείται και συμπιέζεται κατά 1/800 καθιστώντας την κρυογονική θερμοκρασία συμφέρουσα. Στον τομέα της ναυτιλίας δεν αποτελεί έκπληξη ούτε είναι παντελώς άγνωστες οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) που επίσης μεταφέρεται με τεράστια τάνκερ, απαιτεί -162οC για να φτάσει σε κατάσταση υγρού από αέριο και η διαδικασία συντήρησης αυτής της θερμοκρασίας σε τεράστια τάνκερ, έχει τελειοποιηθεί.
Στην Ελλάδα; Το υδρογόνο μπορεί να παραχθεί με ένα σωρό τρόπους, όμως ένας αποδοτικός αυτή την στιγμή είναι να χρησιμοποιηθεί, ο γνωστός λιγνίτης. Όχι όμως καίγοντάς τον όπως κάνουμε τώρα, αλλά ατμοποιώντας τον παγιδεύοντας τα βλαβερά παράγοντα και κρατώντας το πλούσιο υδρογόνο που απελευθερώνει η διαδικασία. Δεν είναι απλή διαδικασία, όμως κι αυτή έχει τελειοποιηθεί από πολλές εταιρίες ανά τον κόσμο, ανάμεσά τους και η Kawasaki. Το υδρογόνο, δυστυχώς, δεν είναι πηγή ενέργειας, όπως το πετρέλαιο. Είναι όμως ενεργειακό νόμισμα. Χρειάζεσαι ενέργεια για να αποκτήσεις το υδρογόνο, ενέργεια για να το μεταφέρεις, κι ενέργεια για να το αποθηκεύσεις. Όταν όλα αυτά όμως έχουν μικρότερο άθροισμα σε κατανάλωση και κόστος, τότε αρχίζει να γίνεται συμφέρουσα η χρήση του.
Η Kawasaki έχει έτοιμες τις λύσεις και έχει ήδη κατασκευάσει τις μονάδες αποθήκευσης του υγροποιημένου υδρογόνου, τις δεξαμενές φύλαξης, το σύστημα μεταφοράς και τον τρόπο της χρήσης του. Στην Αυστραλία αυτή την στιγμή υπάρχει ένα τεράστιο απόθεμα λιγνίτη από το οποίο παράγουν υδρογόνο. Με το νέο τάνκερ θα το μεταφέρουν στην Ιαπωνία και όλο αυτό είναι ήδη προτιμότερο από τις παραδοσιακές μεθόδους, πλην της πυρηνικής ενέργειας, από την οποία όμως απομπλέκονται οι Ιάπωνες.
Η Kawasaki ασχολείται σοβαρά με το υδρογόνο ως το καύσιμο του μέλλοντος, ονομάζει το πλάνο της «Δρόμο του Υδρογόνου» και οραματίζεται μία κοινωνία που συλλέγει και παράγει ενέργεια με πολλούς τρόπους, αποθηκεύοντάς την με την μορφή υδρογόνου. Το τάνκερ αυτό, είναι ένα ακόμη βήμα προς την υλοποίηση αυτού του οράματος, και στο να δούμε οχήματα όπως τα ξέρουμε τώρα, οχήματα που βγάζουν όμως σκέτο νερό από τις εξατμίσεις τους…