Λίβας, Γράφει ο Βαγγέλης Ντάλης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Λίβας, Γράφει ο  Βαγγέλης Ντάλης

Κατά τη ναυτική παράδοση της Μεσογείου, ο λίβας είναι νοτιοδυτικός άνεμος. Το όνομα λίβας προέρχεται από τη λέξη Λιψ (Λίβυος) και συνδέεται με το γεγονός ότι φαινομενικά πνέει από τη Λιβύη. Ο λίβας συνοδεύεται από απότομη αύξηση της θερμοκρασίας. Στην παραδοσιακή γεωργία έχει επικρατήσει να λέγεται πως ο λίβας καίει τα σπαρτά, καθώς τα χαρακτηριστικά του ευνοούν την αφυδάτωση των καλλιεργειών, οδηγώντας ενδεχομένως στην αποξήρανσή τους ή ακόμη και σε καταστροφή της σοδειάς. Στη θάλασσα ο λίβας μπορεί να επιφέρει μπουρίνια και θαλασσοταραχή.

Στη Μεσόγειο, το «Μνημόνιο» που υπέγραψε η Λιβύη με την Τουρκία για την ανακήρυξη ΑΟΖ μπορεί να επιφέρει έως και πολεμικό επεισόδιο. Ήδη υπήρξε το διπλωματικό επεισόδιο με την απέλαση του Λίβυου πρέσβη από τη χώρα μας. Κι από εδώ αρχίζουν τα ερωτηματικά για την πολιτική του υπουργείου Εξωτερικών και της κυβέρνησης. Γιατί απέλαση μόνο του Λίβυου πρέσβη κι όχι του Τούρκου; Εάν οι δύο χώρες συνυπέγραψαν ενέργεια παράνομη ως προς το Διεθνές Δίκαιο και ευθέως εχθρική ως προς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας γιατί να μην αντιμετωπίζονται και οι δύο χώρες ως εχθρικές παρά μόνο η μία; Μήπως γιατί η Λιβύη είναι μια αδύναμη χώρα που σπαράσσεται από εσωτερικό εμφύλιο, άρα εύκολος στόχος για λεονταρισμούς, ενώ η Τουρκία είναι ο φόβος μας και δεν τολμάμε να της πάμε κόντρα;
Μήπως γιατί, απουσία σοβαρότερης πολιτικής αντιμετώπισης, η κυβέρνηση προχώρησε σε μία σπασμωδική ενέργεια, άνευ συνέχειας, που το μόνο που κατέδειξε ήταν η γεωστρατηγική και διπλωματική της ανασφάλεια; Μήπως γιατί και αυτή, όπως και οι προηγούμενες, στρουθοκαμήλιζε όταν έβλεπε τις μελετημένες προκλήσεις της Άγκυρας να ξεδιπλώνονται μεθοδικά και συντονισμένα στη Μεσόγειο, προσευχόταν «να μη συμβεί το κακό στη βάρδια της»; Κι αν η Τουρκία κάνει μια άμεση επιθετική κίνηση σε όποιο τμήμα ελληνικού εδάφους, ποιά θα είναι η επόμενη κίνησή της; Να προκαλέσει δοξολογίες όπου όλοι μαζί θα ψέλνουμε το «Τη Υπερμάχω»;;;
Ο φιλελευθερισμός είναι ωραίος άμα δεν έχεις προβλήματα να λύσεις. Λες διάφορες θεωρίες για την οικονομική ανάπτυξη, για τις διεθνείς σχέσεις, για ευρωπαϊκά οικοδομήματα και διεθνείς συμμαχίες. Όταν όμως δεις να υψώνεται το γιαταγάνι, οι θεωρίες γίνονται φτερό στον άνεμο. Γιατί η Μεσόγειος θάλασσα δεν είναι λίμνη των Πρεσπών. Όπου μπορείς να αρνείσαι τη συμφωνία προεκλογικά και να απαιτείς την πιστή εφαρμογή της μετεκλογικά από τη γείτονα χώρα. Η Βόρεια Μακεδονία δεν έχει τη δύναμη να σου αποσπάσει οτιδήποτε. Η Τουρκία όμως έχει και τη δύναμη και τη θέληση. Γιατί αιφνιδιάστηκες από το Λίβα; Δεν τον περίμενες; Τόσοι καλοπληρωμένοι σύμβουλοι, τόσοι έμπειροι διπλωμάτες, τόσοι αμερικανοτραφείς «άριστοι» δεν σε είχαν προειδοποιήσει γι’ αυτό που και ο απλός πολίτης με τη στοιχειώδη ενημέρωση καταλάβαινε;;;
Από αυτή εδώ τη σελίδα γράφαμε τον Ιούλιο, σε άρθρο με τίτλο «Ποιός φοβάται την Τουρκία;»:
«Η Τουρκία έχει σχέδιο. Σχέδια, για να είμαστε πιο ακριβείς. Συμμετέχει, για παράδειγμα, ενεργά στον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στη Λιβύη. Πρόσφατα αποκαλύφτηκε ένα μεγάλο δίκτυο Tούρκων στρατιωτικών που δρούσαν συντονισμένα στο πλευρό της “κυβέρνησης” της Λιβύης και εναντίον των Λίβυων “ανταρτών” που χρηματοδοτούνται από αραβικές χώρες. Πρόσφατα επίσης οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις κατάσχεσαν στο Λιβυκό πέλαγος τούρκικα πλοία τα οποία μετέφεραν άρματα μάχης και πυραύλους προς ενίσχυση των κυβερνητικών στρατευμάτων.
Η ανάμειξη των τουρκικών δυνάμεων σε μια χώρα που βρίσκεται μακριά από τη δική τους δεν απασχόλησε τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Τα λίγα που την μετέδωσαν, απέδωσαν την πράξη ως στήριξη στη λιβυκή κυβέρνηση με την οποία πολλές τουρκικές εταιρείες έχουν συνάψει συμβόλαια για μεγάλες “δουλειές”. Ως να υπερασπίζεται δηλαδή τα συμφέροντα των εταιρειών της. Κι όμως. Η τουρκική διπλωματία είναι μίλια μπροστά. Θέλει να γίνει προνομιακός εταίρος της λιβυκής κυβέρνησης έτσι ώστε όταν αυτή επικρατήσει και στη χώρα υπάρξει κατάπαυση του πυρός, να μπορέσει να υλοποιήσει τα σχέδιά της για την σύμπραξη τουρκικής – λιβυκής ΑΟΖ. Μια οικονομική ζώνη στη Μεσόγειο, η οποία θα κόβει την ελληνική υφαλοκρηπίδα σε δύο κομμάτια και θα την καθιστά ευάλωτη σε περισσότερες διεκδικήσεις. Κατάληξη της οποίας θα είναι η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο νότιο τμήμα της Κρήτης! Ναι, τα σχέδια της Τουρκίας φτάνουν στο νότιο τμήμα της Κρήτης!
Αν λοιπόν νομίζουν ή θέλουν να πιστεύουν κάποιοι ότι όλα όσα κάνει η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ είναι λεονταρισμοί ή γαβγίσματα σκύλου που δεν δαγκώνει, ας αλλάξουν γρήγορα γνώμη κι ας φυλάξουν τα κόκκαλά τους γιατί θα “τους φάνε τα σκυλιά”. Το πιό πιθανό είναι ότι ως το τέλος της χρονιάς η Τουρκία θα έχει κατοχυρώσει δικαιώματα συνεκμετάλλευσης στην ανατολική Μεσόγειο. Κι όσοι υπέγραψαν “Πρέσπες” ή ανέχονται “Πρέσπες” με τη δικαιολογία ότι οι διεθνείς συνθήκες που έχουν υπογραφεί δύσκολα καταργούνται, ας δουν πόσο “εύκολα” τις καταργεί η Τουρκία… »
Λοιπόν; Τί δεν γνώριζαν; Στις κυβερνήσεις μας δεν λείπει ούτε η πληροφόρηση, ούτε τα στελέχη που μπορούν να κάνουν σχεδιασμό. Η βούληση λείπει. Η θέληση να κάνουν ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, ανεξάρτητη από αμερικανονατοϊκές εξαρτήσεις. Κι αυτό πληρώνουμε τώρα. Τις πολιτικές υποτέλειας στα σχέδια άλλων. Τις πολιτικές του «yes sir» και του «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας». Την πολιτική του καλού παιδιού της Συμμαχίας και της πολιτικής αυταπάτης ότι δεχόμενοι τα απανωτά σκαμπίλια της Τουρκίας μπορούμε να την εξευμενίσουμε.
Ο Συνταγματάρχης Καντάφι μπορεί να ήταν ό,τι ήταν για το λαό του, αλλά για την πολιτική της Ελλάδας υπήρξε σύμμαχος. Την βοήθησε και στην οικονομία με πολλές εμπορικές συμφωνίες αλλά και μεσολάβησε ώστε να αναπτύξει καλές σχέσεις, εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες και με τον υπόλοιπο Αραβικό Κόσμο. Κι όμως, οι ανόητοι κυβερνώντες μας πανηγύριζαν όταν τον σκότωσαν οι «σύμμαχοι». Κι όχι μόνο αυτό αλλά φιλοξενήσαμε σε ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης, το 2012, επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά και τρεις χιλιάδες μισθοφόρους που τον είχαν πολεμήσει. Πού πήγαν αυτοί όταν «ξεκουράστηκαν»; Στη Συρία για τον επόμενο γνωστό πόλεμο, εναντίον του Άσαντ!
Το 2016, επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα, η Ελλάδα αναγνώρισε ως νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης την κυβέρνηση του Φαγιέζ Σαράζ. Ναι, αυτού που την προηγούμενη εβδομάδα υπέγραψε το «μνημόνιο» με την Τουρκία! Κόντρα στον Χαλίφα Χαφτάρ ο οποίος και ελέγχει τη μισή χώρα, το στρατό αλλά και τη βουλή των αντιπροσώπων. Του οποίου ο φιλέλληνας ναύαρχος Φάρατζ ελ Μαχντάουϊ δήλωσε στην τηλεόραση του Alpha ότι έχει πάρει εντολή από τον στρατηγό Χαφτάρ να βυθίσει τα τουρκικά ερευνητικά πλοία αν μπουν στον θαλάσσιο χώρο της Λιβύης ! Αυτούς τους έχουμε κατατάξει στους «αντιπάλους».
Ας κάνουμε άλλη μία πρόβλεψη. Όταν η Τουρκία θα κάνει την πρώτη επιθετική κίνηση, ο «πιστός μας φίλος», ο πορτοκαλί πλανητάρχης, δεν θα είναι εκεί. Γιατί δεν θα είναι όπως στα Ίμια αυτή τη φορά. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα μας στείλει μήνυμα από το κομμωτήριο με το οποίο θα μας συστήνει «αυτοσυγκράτηση»…
Να συγκρατηθούμε από τί, όταν και μόνο η απειλή του πολέμου έχει απλώσει το φόβο στο προτεκτοράτο; Ποιός τολμάει να κουνηθεί; «Μακεδονομάχοι» είμαστε, όχι «Αιγαιομάχοι»!

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή