Ο «Παλμός» στη Μόρια όπως ένα χρόνο πριν, του Γ. Πένταρη

Συνέχεια από προηγούμενο άρθρο…

Με αυτό το άρθρο, που είναι συνέχεια αυτού που είχα δημοσιεύσει στις 8 Νοέμβρη, τελειώνω την συνέντευξη που είχα πάρει από κάποια στελέχη μιας ΜΚΟ στην Μυτιλήνη. Όπως είχα γράψει την προηγούμενη φορά, παρά του ότι είναι συνέντευξη την αποδίδω εν είδει αφήγησης, επειδή έτσι μπορώ να σχολιάσω περεταίρω τα θέματα που θίγονται.

Οι μετανάστες, λοιπόν, που αναφέραμε και στο πρώτο μέρος, δεν θέλουν Ελλάδα, αλλά Γερμανία. Εκτός του ότι η Γερμανία έχει διαφημιστεί κατά κόρον στις τάξεις των μεταναστών, ότι έχει πολύ καλές παροχές, υπάρχει και μια σημαντική λεπτομέρεια. Τα παιδιά που γεννιούνται στη Γερμανία αυτομάτως αποκτούν την υπηκοότητα και λόγω της νομοθεσίας για επανένωση οικογενειών, βολεύονται και οι γονείς. Αυτό το γεγονός δεν ισχύει στην Ελλάδα. Εδώ ισχύει – και κατά τη γνώμη μου σωστά – να μην αποδίδεται η υπηκοότητα λόγω γέννησης, αλλά εφ’ όσον το παιδί πάει σε ελληνικό σχολείο και έχει γίνει κοινωνός της ελληνικής παιδείας.
Στον προβληματισμό μου για την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και τον κίνδυνο ανατροπής της ισορροπίας με την παραμονή εδώ χιλιάδων μεταναστών και σε συνδυασμό με την υπεργεννητικότητα αυτών, μου απαντούν ότι αυτό έχει ξανασυμβεί. Όντως έχει συμβεί και δεν μπορώ να αρνηθώ τα ιστορικά γεγονότα.
Ας αναφερθούμε στην Θεσσαλονίκη της εποχής του 1920 και αυτά που έλαβαν χώρα κατά το 1922 θα διαπιστώσουμε ότι τότε στην Θεσσαλονίκη ζούσαν περί τους 60.000 Έλληνες, η τρίτη πληθυσμιακά δύναμη της πόλης. Αφομοίωσαν και ενσωμάτωσαν και τουρκικούς πληθυσμούς που δεν πήραν μέρος στην ανταλλαγή πληθυσμών, τους Βλάχους, Βουλγάρους και Εβραίους, γιατί είχαμε ως λαός μια μεγάλη δυναμική που εμπνεόταν από την Μεγάλη Ιδέα. Δυστυχώς σήμερα καμιάς μορφής ιδεολογία δεν υπάρχει μέσα στον λαό και αυτό είναι ο Δούρειος Ίππος για την υπόστασή μας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα ως εθνικό θέμα το συντομότερο δυνατό και βέβαια να οργανώσουμε την αντίδρασή μας μέσα στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και των συμβάσεων που έχει υπογράψει η χώρα. Οι δράσεις μας θα πρέπει να έχουν ως καθοριστική παράμετρο το θέμα της θρησκευτικής πίστης αυτών, δηλαδή του ισλαμισμού και της ιδεολογίας που τον διέπει, η οποία είναι ασυμβίβαστη με τα Δυτικά Ιδεώδη.
Πιο συγκεκριμένα, ο χριστιανισμός έχει εξελιχθεί σημαντικά από την εποχή των σταυροφοριών, αλλά οι μουσουλμάνοι έχουν μείνει, δυστυχώς, σε αυτή την εποχή και αυτό είναι ένα στοιχείο που πολιτισμικά και πληθυσμιακά μπορεί να εξελιχθεί εις βάρος μας.
Στην ερώτησή μας για το πώς φαντάζονται την Ελλάδα σε 20 χρόνια αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, ήταν κατηγορηματικοί λέγοντας ότι θα είμαστε μια χώρα πολυεθνική και ότι θα υποστούμε τις συνέπειες που υπέστη η Δυτική Ευρώπη κατά την εποχή της μεγάλης μετανάστευσης των λαών τον τέταρτο αιώνα μετά Χριστού. Ισχυρίζονται ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας θα αλλοιωθεί όπως έγινε με τους περίπου 100.000 Αλβανούς του 1992 που συνέρρευσαν στην Ελλάδα. Η πράξη εδώ όμως έδειξε ότι οι Αλβανοί αφομοιώθηκαν και αυτό έγινε όχι μόνο λόγω της γειτνίασης των δύο κρατών, αλλά και γιατί οι περισσότεροι ήταν ή άθεοι ή καθολικοί και λίγοι χριστιανοί. Κάτι τέτοιο υποθέτουν ότι θα γίνει και με τους σημερινούς μουσουλμάνους μετανάστες, αλλά εδώ κατά τη γνώμη μου κάνουν λάθος γιατί δεν έχουν δει τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν από πολλά χρόνια πριν μουσουλμάνους όπως π.χ. το Βέλγιο, η Γαλλία και η Γερμανία.
Πιστεύουν αυτά τα έμπειρα στελέχη της ΜΚΟ που μιλούσα, ότι σε 20 χρόνια, με δεδομένο ότι θα συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, θα προκύψει ένα διαφορετικό Ελληνικό έθνος. Αυτό θα πρέπει να μας ανησυχεί γιατί αυτή η άποψη δεν είναι μόνο δύο ατόμων αλλά πολλών άλλων και δη πολιτικών κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Πάντως υπάρχουν και οι αντίθετες απόψεις για εφαρμογή προγραμμάτων ενσωμάτωσης και αφομοίωσης. Για να είμαι ειλικρινής υπάρχουν κάποια ελπιδοφόρα μηνύματα, όπως π.χ. η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών, που διαπίστωσα με τα μάτια μου, η κατανάλωση χοιρινού και οι αιτήσεις διαζυγίου όπως πληροφορήθηκα. Αυτά είναι πράγματα αδιανόητα στην χώρα προέλευσης τους λόγω θρησκείας. Παρά το οξύμωρο των παραδειγμάτων αυτών, είναι ισχυρή ένδειξη ότι το πολιτιστικό περιβάλλον που έχουν βρεθεί οι πρόσφυγες τους επηρεάζει προς την κατεύθυνση του Δυτικού Πολιτισμού και της ενσωμάτωσης. Να σημειωθεί ότι κάθε μετανάστης που έρχεται στην Ελλάδα αυτομάτως παίρνει πιστωτική κάρτα με 90 ευρώ το μήνα και με 150 ευρώ αν έχει και παιδιά συν κάρτες για το super market. Τα λεφτά προέρχονται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Πολλά γεγονότα που συμβαίνουν είτε σε χώρους μεταναστευτικών δομών, είτε σε κοινότητες μεταναστών ερμηνεύονται από τις ντόπιες κοινωνίες με διάφορους τρόπους και ανάλογα με την ποιότητα πληροφόρησης που υπάρχει κυρίως στα στελέχη των τοπικών κοινωνιών. Για παράδειγμα, ο μεγάλος Σταυρός που στήθηκε κοντά στο λιμάνι της Μυτιλήνης, θεωρείται από τους μετανάστες ως ένδειξη καλωσορίσματος, ενώ από τους Μυτιληνιούς θεωρείται ως σύμβολο εναντίον των αλλόθρησκων, οι οποίοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι. Το σύστημα ασύλου είναι χρονοβόρο και δημιουργεί ανυπέρβλητες καθυστερήσεις είτε στην επαναπροώθηση στην Τουρκία είτε στην χώρα καταγωγής. Θα πρέπει ο σύστημα αυτό να στελεχωθεί με ικανό αριθμό προσωπικού με νομικές γνώσεις, ώστε να αποφασίζεται γρήγορα και χωρίς νομικά κενά η απόδοση ή όχι ασύλου.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι κάνουμε σκοπίμως δύσκολη και χρονοβόρα την εξέταση των αιτήσεων ασύλου. Αυτό εγκλωβίζει τους μετανάστες εδώ και έτσι δεν μπορούν να επαναπροωθηθούν στην Τουρκία ούτε να προωθηθούν στην Δυτική Ευρώπη. Θα τονίσουμε ότι η απόδοση ασύλου από την Ελλάδα δεν αναγνωρίζεται από την Γερμανία π.χ. και γίνεται επανεξέταση αν πάνε εκεί. Αν δεν αποδοθεί άσυλο επιστρέφουν στην Ελλάδα. Με τις συμφωνίες Σαμαρά – ΕΕ, δεν μπορούμε εμείς να ανοίξουμε τα σύνορα μας προς Δυτική Ευρώπη όπως κάνει η Τουρκία και τους φιλοξενούμε εδώ με χρήματα από ΕΕ και ΟΗΕ.
Σημειώνεται ότι έχουν έρθει και στην Ελλάδα και στην Τουρκία ύποπτες ΜΚΟ που είτε παρεμβαίνουν στην προσέλκυση μεταναστών με μεθόδους όπως η διαφήμιση και η διασπορά φημών με απώτερο σκοπό την οικονομική ωφέλεια και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Δεν είναι λοιπόν παράλογη ότι πριν από ένα – δυο μήνες αν θυμάστε, οι Μυτιληνιοί δεν επέτρεψαν σε σκάφος ΜΚΟ να προσορμίσει στο λιμάνι της Σκάλας Σικαμινιάς της Λέσβου. Ανάμεσα στους μετανάστες όπως μου λένε, θερίζει η ηπατίτιδα και το aids και έχουν δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στο νοσοκομείο Μυτιλήνης όπου έχουν προτεραιότητα έναντι των ντόπιων.
Έχει θεσπιστεί από τον ΟΗΕ η έννοια της ευάλωτης ομάδας, στην οποία ανήκουν και οι οικογένειες με μικρά παιδιά. Το προνόμια που έχουν είναι ότι αυτομάτως δικαιούνται σπίτια, τα οποία νοικιάζουν οι ΜΚΟ και δεν παραμένουν στις δομές. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλοί μετανάστες να έρχονται με μικρά παιδιά ως οικογένειες, αλλά χωρίς αυτά να είναι δικά τους και ο νοών νοήτω… Για να οριστικοποιείται η συγγένεια θα πρέπει να γίνονται test DNA μου είπαν και φυσικά να υπόκεινται στις ανάλογες συνέπειες.
Οι μετανάστες γνωρίζουν άριστα τη χρήση του αριθμού κινδύνου 112 και στη μέση της θάλασσας τον καλούν και η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει τους ευρωαϊκούς κανονισμούς αντιμετώπισης κινδύνων. Η αντιμετώπιση εγγυάται την περισυλλογή και εγκατάσταση στη Μυτιλήνη ή στα άλλα νησιά. Το θέμα φαίνεται πολύ δύσκολο, αλλά όχι δυσεπίλυτο. Καθοριστικός παράγοντας είναι η διαφήμιση στους επίδοξους μετανάστες ότι αν έρθουν στην Ελλάδα θα ζήσουν μέσα σε ένα στρατόπεδο χωρίς να υπάρχει έξοδος διαφυγής. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση του Μητσοτάκη έχει κάποιο συνεκτικό σχέδιο όπως άκουσα στις ειδήσεις, για την ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος. Κατ’ αρχήν δημιουργία κλειστών δομών φιλοξενίας μέχρι την επαναπορώθηση ή προώθηση στην Δυτική Ευρώπη, καλλίτερη φύλαξη των συνόρων και διεθνοποίηση του προβλήματος. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει η ΝΔ να υποκύψει στην ανερμάτιστη κριτική και πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι δήθεν δημιουργεί στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταστολής και βίας για τους μετανάστες.
Κλείνω επαναλαμβάνοντας για άλλη μια φορά ότι το ζήτημα είναι πρόβλημα ύπαρξης για την χώρα και ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με πολιτική συνοχή και σύμπνοια. Δεν χωράνε μικροκομματικές τακτικές. Πρέπει να το καταλάβουν όλοι.

Υ.Γ. Χαιρετίζω τη νίκη (240 υπέρ, 229 κατά ) των φοιτητών του ΟΠΑ (ΑΣΟΕΕ) για να λήξει η κατάληψη του πανεπιστημίου παρά τις τρομοκρατικές επιθέσεις των σοσιαλφασιστικών-αναρχοαυτόνομων στοιχείων που οι περισσότεροι δεν είναι φοιτητές. Στο ΕΜΠ αντίθετα έχουν επαναλαμβανόμενες καταλήψεις δυο μέρες την εβδομάδα και παρ’ όλα αυτά το ίδρυμα είναι στις πρώτες θέσεις κατάταξης παγκοσμίως. Φανταστείτε να ήταν τα πράγματα φυσιολογικά όπως στον υπόλοιπο κόσμο…