ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Σοπράνο

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Σοπράνο

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, Σοπράνο
«Ευκαιρίες υπάρχουν
κι όποιος δουλεύει
σκληρά θα τις βρει»


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΑΙΡΗ ΓΚΙΩΝΗ – ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ


Η σοπράνο κολορατούρα Βασιλική Καραγιάννη γεννήθηκε στην Πάτρα και ξεκίνησε τις σπουδές της στο πιάνο, στο ακορντεόν και τα θεωρητικά σε Ωδείο της πόλης. Πήρε δίπλωμα Μονωδίας από το Εθνικό Ωδείο παράρτημα Γλυφάδας, με διάκριση και βραβείο, ενώ συνέχισε τις σπουδές της δίπλα στον Γιόζεφ Μέτερνιχ στο Μόναχο. Από νεαρή ηλικία ξεκίνησε την συνεργασία της με Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου συνεχίζει αδιάκοπα από τότε, ερμηνεύοντας τους πιο αντιπροσωπευτικούς ρόλους στο ρεπερτόριο της σοπράνο κολορατούρας.

ο 2012 έκανε το ντεμπούτο της στο Θέατρο αλά Σκάλα του Μιλάνου, ερμηνεύοντας τον ρόλο της Ολυμπίας στην όπερα «Τα παραμύθια του Χόφμαν» του Ζακ Όφενμπαχ σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Κάρσεν. Έχει εμφανιστεί σε μερικά από τα μεγαλύτερα Λυρικά θέατρα του κόσμου, όπως το θέατρο αλά Σκάλα του Μιλάνου, στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου Κόβεντ Γκάρντεν, στη Βασιλική Όπερα της Κοπεγχάγης, στο Μπουνκαμούρα Κόνσερτ Χωλ και στην Όπερα του Τόκυο, στο Μπιβάκο Χωλ στο Ότσου της Ιαπωνίας, στην Κωμική Όπερα του Βερολίνου, στο Σαν Κάρλο της Νάπολης, στην Κρατική Όπερα της Φλωρεντίας, στο θέατρο Σαν Κάρλο της Λισσαβόνας, στην Όπερα του Ντίσελντορφ, στο Σόνι Κόνσερτ Χωλ στο Τόκυο, κ.ά.
Το ρεπερτόριο της είναι ευρύ, περιλαμβάνοντας τους περισσότερους από τους πιο αντιπροσωπευτικούς ρόλους της σοπράνο κολορατούρας, όπως: Βασίλισσα της Νύχτας στον Μαγικό Αυλό (Μότσαρτ), Ολυμπία στα Παραμύθια του Χόφμαν (Όφενμπαχ) , Τζίλντα στον Ριγκολέττο (Βέρντι), Βιολέττα στην Τραβιάτα (Βέρντι), Λουτσία στην Λουτσία ντι Λαμερμούρ (Ντονιτσέτι), Κονστάντσε και Μπλοντε στην Απαγωγή από το Σαράι (Μότσαρτ), Αντίνα στο Ελιξίριο του έρωτα (Ντονιτσέτι), Νορίνα στον Ντον Πασκουάλε (Ντονιτσέτι), Τσερμπινέττα στην Αριάδνη στη Νάξο (Ρ.Στραους), Ροζίνα στον Κουρέα της Σεβίλλης (Ροσίνι), Κοντέσσα Αντέλε στον Κόμη Όρυ (Ροσίνι), Αμίνα στην Υπνοβάτιδα (Μπελλίνι), κ.ά.
Έχει ηχογραφήσει CD και DVD όπως: «Κουρέας της Σεβίλλης» του Παϊζιέλο, «Δέηση» σε ποίηση Κ. Καβάφη και μουσική Αθ. Σιμόγλου, «Μονόγραμμα» σε ποίηση Οδ. Ελύτη και μουσική Γ. Κουρούπου, κ.ά.
Το 2006 είχε την τιμή να ταξιδέψει με τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο στις Βρυξέλλες και έδωσε ρεσιτάλ στην εκεί Ελληνική Πρεσβεία προς τιμήν και ενώπιων των βασιλέων του Βελγίου.

«ΠΑΛΜΟΣ»: Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Ήταν όμορφα και ξέγνοιαστα. Μεγάλωσα στο Ρίο της Πάτρας και είχα την τύχη να μεγαλώσω σε γειτονιές παίζοντας με συνομήλικα παιδιά, παιχνίδια έξω από το σπίτι, κάνοντας ποδήλατο και πολλά μπάνια στη θάλασσα. Είχαμε επαφή με τη φύση τότε, πράγμα που θεωρώ πολύ σημαντικό.

 

«Π»: Τί σας ώθησε στην κλασική μουσική και στο τραγούδι;
Β.Κ.: Στη μουσική γενικά με μύησε η οικογένειά μου. Δίνοντας μου ερεθίσματα από τη στιγμή που με έφεραν στο σπίτι, νεογέννητο ακόμα, καθώς και μέσω ακουσμάτων διότι μουσική ακουγόταν συνεχώς μέσα στο σπίτι μας.
Ουσιαστικά το ερέθισμα ήρθε από τον μπαμπά μου, έπαιζε ο ίδιο ακορντεόν, κιθάρα και εξαιρετική φυσαρμόνικα.

 

«Π»: Ποιές είναι οι ευκαιρίες που δίνονται στους νέους που ασχολούνται με την Όπερα;
Β.Κ.: Οι ευκαιρίες υπάρχουν γι’αυτούς που τις αναζητούν! Όποιος δουλεύει σκληρά και πιστά, θα κυνηγήσει τις ευκαιρίες και θα τις βρει. Τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Στο εξωτερικό, για παράδειγμα, οι Ακαδημίες και τα λυρικά θέατρα είναι πολλά. Οπότε πάντα υπάρχουν ευκαιρίες γι’αυτούς που τις επιδιώκουν.

 

 

«Π»: Έχουμε στην Ελλάδα ένα και μοναδικό λυρικό θέατρο, την Ελληνική Λυρική Σκηνή. Μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της Όπερας και των θεατών της;
Β.Κ.: Η Εθνική Λυρική Σκηνή αυτή τη στιγμή συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα της Ευρώπης. Φυσικά καλύπτει το σταθερό κοινό της και κατά βάση το κοινό της Αθήνας. Είναι άλλωστε λογικό ότι δεν καλύπτει το κοινό όλης της χώρας. Παρότι ταξιδεύει πολύς κόσμος από όλη την Ελλάδα να δει παραστάσεις, θα ήταν ευχής έργο να είχαμε κι ένα λυρικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη, ένα στην Πάτρα, ένα στην Κρήτη, στα Επτάνησα…
Ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε στην Πάτρα και σε όλα σχεδόν τα Επτάνησα, έρχονταν οι θίασοι της Όπερας της Ιταλίας επί σειρά ετών καθώς διέθεταν μοναδικά θέατρα, μικρογραφίες της Σκάλας του Μιλάνου (στην Κέρκυρα κ.α.). Αυτά τα θέατρα έχουν δυστυχώς καταστραφεί από διάφορα αίτια το καθένα, με εξαίρεση τα μικρά θέατρα Απόλλων Πάτρας και Σύρου. Ωστόσο έχουν κτιστεί κάποια καινούργια που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν παραγωγές είτε της ΕΛΣ είτε να κάνουν δικές τους. Νομίζω πως έχουν ξεκινήσει τέτοιες προσπάθειες.

 

 

«Π»: Η υποκριτική και το λυρικό τραγούδι είναι συνυφασμένες τέχνες, διδάσκονται παράλληλα;
Β.Κ.: Στο εξωτερικό ναι, διδάσκονται παράλληλα και κυρίως στις Ακαδημίες. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, πολύ περιορισμένα. Μόνα στα Ωδεία στο μάθημα της μελοδραματικής καθώς Ακαδημίες ακόμα δεν έχουμε.

 

«Π»: Πού σας αρέσει να τραγουδάτε;
Β.Κ.: Μα, φυσικά πάνω στη σκηνή! Σε παραστάσεις Όπερας, να ερμηνεύω ρόλους της όπερας. Σαφώς και τα κονσέρτα και τα ρεσιτάλ έχουν τη δική τους χάρη αλλά η Όπερα ξεχωρίζει. Δεν θεωρώ ότι το λυρικό τραγούδι έχει σύνορα. Είναι για όλους, όλοι έχουν δικαίωμα να το απολαύσουν. Κάποτε ναι, θεωρούνταν είδος τέχνης, θα έλεγα, ελιτίστικο. Σήμερα κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ο Ενρίκο Καρούζο κατέβαινε από την άμαξά του και τραγουδούσε στο δρομό, στο κοινό που τον αναγνώριζε και τον επευφημούσε.
Πρόσφατα τραγουδούσα στο Τόκυο, σ’ένα κοινό που η Όπερα δεν περιλαμβάνεται στην παράδοσή του και στην κουλτούρα του. Δεν φαντάζεστε πόσο την αγαπούν, πόση αγάπη εισέπραξα, πόσο αυτόγραφα υπέγραψα, πόσες φωτογραφίες έβγαλα!

 

«Π»: Ποιές θυσίες απαιτούνται για να είστε σε πολύ καλή φυσική κατάσταση;
Β.Κ.: Όπως και ο αθλητής, έτσι και ο τραγουδιστής όπερας, είναι αναγκαίο να προσέχει πάνω απ’όλα να κρατιέται υγιής. Να τρώει και να αναπαύεται σωστά. Να αποφεύγει τα ξενύχτια την περίοδο των παραστάσεων. Και φυσικά να μην καπνίζει. Προσωπικά αποφεύγω τους κλειστούς χώρους με πολύ κόσμο όταν έχω εμφανίσεις για να αποφύγω τον κίνδυνο να κολλήσω κάποιο μικρόβιο ή κάποια ίωση.
Κατά τα άλλα είναι και προσωπικό του καθενός τί χρειάζεται να κάνει ώστε να νοιώθει καλά και πιο δυνατός για να αποδώσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

 

«Π»: Ποιός ρόλος είναι πρόσκληση για εσάς;
Β.Κ.: Κάθε καινούργιος ρόλος, κάθε ρόλος που παίρνω για πρώτη φορά στα χέρια μου είναι μια νέα πρόκληση. Η Άμινα στην Υπνοβάτιδα και η Λουτσία ντι Λαμερμούρ ήταν και είναι για μένα τέτοιοι ρόλοι και νοιώθω ευγνωμοσύνη που ήδη τους έχω ντεμπουτάρει. Θα είναι πρόκληση να τους ξανακάνω είτε στις ίδιες είτε σε άλλες σκηνοθεσίες. Άλλος ρόλος πρόκληση είναι η Ελβίρα στους Πουριτανούς, η Μανόν, η Τραβιάτα, που ενώ την έχω ξανατραγουδήσει, τώρα πλέον είμαι πιο ώριμη φωνητικά. Επίσης η Λάκμε είναι ρόλο υπέροχος.

 

«Π»: Η ομορφιά, η εξωτερική εμφάνιση, βοηθά τον λυρικό καλλιτέχνη στη δουλειά του;
Β.Κ.: Η όπερα είναι τέχνη που σίγουρα η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο. Ωστόσο το «όμορφο» είναι υποκειμενικό θέμα και δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο εισιτηρίου ή φραγμού καθώς εδώ απαιτούνται ως βασικά προσόντα η φωνή, η υποκριτική και κυρίως η ερμηνευτική ικανότητα.

 

«Π»: Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με την Λυρική Σκηνή σε τόσο νεαρή ηλικία;
Β.Κ.: Στην Επιτροπή, όταν έδινα εξετάσεις για το δίπλωμά μου στη Μονωδία, ήταν άνθρωποι της Λυρικής Σκηνής. Ανάμεσά τους ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός, ο οποίος, με τη σύσταση και της δασκάλας μου, κ. Β. Γκαβάκου, μου πρότειναν κι έκανα ακρόαση στη Λυρική, ξεκινώντας αμέσως συνεργασία.

 

«Π»: Μιλήστε μας για την εμφάνισή σας στη Σκάλα του Μιλάνου.
Β.Κ.: Η Σκάλα του Μιλάνου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα Λυρικά Θέατρα του κόσμου. «Φιλοξενεί» επίσης τους κορυφαίους λυρικούς καλλιτέχνες, τραγουδιστές, μαέστρους και σκηνοθέτες.
Επίσης, το κοινό του είναι το αυστηρότερο και πλέον απαιτητικό που υπάρχει!
Όλα αυτά, μόνο δέος μπορεί να προκαλέσουν σε έναν καλλιτέχνη που θα εμφανιστεί εκεί. Έτσι αισθάνθηκα κι εγώ: δέος και συγκίνηση. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκεί «βασίλευε» ως πρωταγωνίστρια η μεγάλη Μαρία Κάλλας, η συγκίνηση μεγαλώνει. Ταυτόχρονα ένοιωσα και μια ζεστή οικειότητα, σαν να είχα εμφανιστεί εκεί ήδη πολλές φορές. Η συγκίνηση αυτή μεγάλωσε από το γεγονός της θερμής αποδοχής μου από το δύσκολο αυτό κοινό. Εισέπραξα το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα της ως τότε καριέρας μου, πράγμα που μου έφερε δάκρυα στα μάτια πάνω στη σκηνή.

 

«Π»: Ποιό το όνειρό της ζωής σας;
Β.Κ.: Όνειρο ζωής είναι να είμαι δίπλα στο γιο μου, να τον βλέπω να μεγαλώνει υγιής, ευτυχισμένος, και να πραγματοποιήσει τα δικά του όνειρα.
Ως προς το τραγούδι, θέλω να υπηρετώ την τέχνη της όπερας όσο ωριμάζω εγώ και η φωνή μου, περνώντας σε ρόλους που συμβαδίζουν με αυτή την εξέλιξη.

 

 

«Π»: Έχετε βραβευτεί και έχετε εμφανιστεί στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου. Τί θα σας μείνει αξέχαστο;
Β.Κ.: Ω, δεν είναι μόνο ένα! Αξέχαστη η εμπειρία της αποδοχής μου, όπως σας είπα, στη Σκάλα του Μιλάνου, με εκείνο το τεράστιο και διαρκές χειροκρότημα. Αξέχαστο το θερμότατο κοινό στο Κόβεντ Γκάρντεν και η αίσθηση της μεγάλης οικειότητας που νοιώθω σ’αυτό το θέατρο. Αξέχαστη η εμπειρία στο Τόκυο, όπου ολόκληρο σχεδόν το κοινό παραμένει μετά από κάθε παράσταση, υπομονετικά, ένας ένας να συγχαρεί, να φωτογραφηθεί και να πάρει αυτόγραφο από τον καλλιτέχνη. Αξέχαστη η ανάμνηση στο Ντύσελντορφ ως Τζίλντα, όπου βγήκα επτά φορές στο τέλος της παράστασης.

 

 

«Π»: Για την περίοδο 2019-2020 θα τραγουδήσετε στην ΕΛΣ την «Υπνοβάτιδα» του Μπελίνι και θα εμφανιστείτε στη Βιέννη, στην Πράγα, στο Μέγαρο Μουσικής. Ποιά τα χαρακτηριστικά αυτού του ρόλου;
Β.Κ.: Η Άμινα είναι μια μικρή χωριατοπούλου που έχει την ιδιαιτερότητα να είναι υπνοβάτιδα, πράγμα που της προκαλεί παρεξηγήσεις στον επικείμενο γάμο της. Ο ρόλος, όπως και το έργο, θίγουν το θέμα της σύνδεσης της πραγματικότητας με το υποσυνείδητο.
Η υπόθεση του έργου μπορεί να φαίνεται ως ελαφριά ή αφελής, ωστόσο η προσέγγισή του μέσα από τη μουσική του Μπελλίνι, κάνουν το έργο αριστουργηματικό! Ο Μπελλίνι απομονωμένος λόγω θεμάτων υγείας στη λίμνη Κόμο, αφουγκράστηκε τους ήχους της φύσης, πήρε ένα πρωτότυπο στόρι κι έφτιαξε ένα αριστούργημα γεμάτο λυρισμό, ρομαντισμό, ευαισθησία, μοναδικές μελωδίες. Η δραματική σκηνή της υπνοβασίας της Άμινα και η καμπαλέτα του τέλους είναι μοναδικής ομορφιάς, απαιτούν λυρισμό και μεγάλη ευαισθησία, λέξη προς λέξη στην ερμηνεία, και στο τέλος απογειώνουν το έργο.

 

 

«Π»: Ποιά λυρική τραγουδίστρια σοπράνο θαυμάζετε ως πρότυπο;
Β.Κ.: Η Μαρία Κάλλας φυσικά είναι στην κορυφή των ερμηνευτριών. Η Έντα Μόζερ είναι μια κολορατούρα που θαυμάζω τις ερμηνείες της. Επίσης η Λιζέτ Οροπέσο είναι μια από τις σύγχρονες εξαιρετικές κολορατούρες.

 

 

«Π»: Ποιός είναι ο ρόλος που θεωρείτε ότι σας ταιριάζει γάντι;
Β.Κ.: Μέχρι πρόσφατα με είχαν ταυτίσει με την Ολυμπία στα «Παραμύθια του Χόφμαν», ρόλο που έχω τραγουδήσει σε πολλά θέατρα, μεταξύ των οποίων και στη Σκάλα του Μιλάνου και στο Κόβεν Γκάρντεν.
Το ίδιο και με τη Βασίλισσα της Νύχτας. Πρόσφατα προστέθηκε ο ρόλος της Λουτσία ντι Λαμερμούρ ως σημείο αναφοράς μου ερμηνευτικά.Αυτές τις μέρες όμως, η Άμινα στην Υπνοβάτιδα, άφησε τους προηγούμενους ρόλους λίγο πιο πίσω. Θεωρώ ότι μου ταιριάζει φωνητικά και ερμηνευτικά περισσότερο απ’ό,τι έχω κάνει ως τώρα.

 

 

«Π»: Ποιά συνεργασία ξεχωρίζετε και ποιόν ρόλο θα θέλατε να ερμηνεύσετε που δεν έχετε ερμηνεύεσει;
Β.Κ.: Δεν μπορώ να ξεχωρίσω συνεργασίες γιατί ήταν πολλές και καλές. Δεν μπορώ βέβαια να μην ξεχωρίσω τα Παραμύθια του Χόφμαν, στο Κόβεν Γκάρντεν, ιστορική παραγωγή που πρωτοέγινε το 1980 με τον Ντομίνγκο και που εγώ τραγούδησε το 2009 με τον Ρολάντο Βιασόν. Επίσης, τα Παραμύθια στη Σκάλα του Μιλάνου. Τον Ριγκολέτο στο Ντύσελντορφ, στην ιστορική σκηνοθεσία του Πόνελ.
Αλλά κι εδώ, στη δική μας Λυρική, την Λουτσία ντι Λαμερμούρ της Κέιτι Μίτσερλ, συμπαραγωγή με Κόβεν Γκάρντεν και τώρα την Υπνοβάτιδα του Μάρκο Αρτούρο Μαρέλλι με συμπαραγωγή με την Όπερα της Βιέννης και το Κόβεν Γκάρντεν.
Ρόλοι που θέλω να ερμηνεύσω είναι η Ελβίρα στους Πουριτανούς του Μπελλίνι, η Μανόν του Μασνέ, η Ιουλιέτα στους Καπουλέτους και Μοντέκους του Μπελλίνι, η Λάκμε του Ντελίμπ, η Οφήλια στον Άμλετ του Α. Τομά… Και άλλοι που θα ακολουθούν ανάλογα με την εξέλιξη και ωριμότητα της φωνής μου.

 

 

«Π»: Είστε ευτυχισμένη; Η επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία σας θεωρείται ότι ολοκλήρωσε την προσωπικότητά σας;
Β.Κ.: Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος είναι επιτυχημένος όταν έχει μια ευτυχισμένη προσωπική ζωή και σαφώς επιτυχημένη επαγγελματική πορεία. Είμαι ταυτισμένη με τη μουσική από την ώρα που θυμάμαι τον εαυτό μου και θεωρώ ευλογία να ζω με αυτή και από αυτή. Μου έχει χαρίσει και συνεχίζει να μου χαρίζει στιγμές μεγάλης ευτυχίας, συγκίνησης και πληρότητας. Ωστόσο, την ολοκλήρωση στη ζωή μου την ένοιωσα από τη στιγμή της γέννησης του γιου μου. Και οι συγκινήσεις που μου χαρίζει αυτός ο… ρόλος είναι ανεπανάληπτες. Από τότε όλα μπήκαν στη σωστή τους θέση και προτεραιότητα.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή