Αέραααα… Πάνω τους κυρά Σταυρούλα και τους Φάγαμε….

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Αέραααα… Πάνω τους κυρά Σταυρούλα και τους Φάγαμε….

Αέραααα… Πάνω τους κυρά
Σταυρούλα και τους Φάγαμε….

Μετά από μια κουραστική μέρα γυρίζω σπίτι, κι από
αγανάκτηση για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, ξεσπάω ως συνήθως στη μάνα
μου.
 

Γαμώ την ατυχία μου ρε μάνα, με τους αλήτες που
μπλέξαμε….

Μη βρίζεις παιδάκι μου την τύχη σου … λέει η
φουκαριάρα η μάνα μου,
την υγεία σου να ‘χεις κι όλα θα γίνουν !!!

Την υγεία τους ρε μάνα, είχαν και οι επιβάτες του
Τιτανικού,

Τύχη  όμως δεν
είχαν !!!

Βγαίνω από το σπίτι και ενώ συνεχίζω να βρίζω την
τύχη μου, τραβώ προς Βεΐκου μεριά. Οχι πώς είχα κάπου να πάω αλλά για να ξεφύγω
απ’ τις σκέψεις, μπας και γίνει κάτι και δω τα πράγματα αλλιώς. Δεν προλαβαίνω
να κάνω πέντε μέτρα, και στη γωνία Αιγοσθένων κι Αγίας Ειρήνης πέφτω πάνω για
καλή μου τύχη στην γειτόνισσα την κυρά Σταυρούλα, την μητέρα του φίλου μου του
Κώστα, χωρίς πολλά πολλά χαμόγελα και τις γνωστές υποκρισίες των συναντήσεων ρίχνει
μια σύντομη καλημέρα που σφύριξε στ’ αυτιά μου σαν χαστούκι, αφοπλισμένος και πριν
καλά καλά προλάβω να ανταποδώσω, μ’ έχει αρπάξει το βλέμμα της απ’ το αυτί και
με σηκώνει στις μύτες των ποδιών, αυτό λέω από μέσα μου δεν είναι καλό, σίγουρα
δεν ήταν καλή η σκέψη να βγώ βόλτα, γνωρίζει καλά η κυρά Σταυρούλα τις
πολιτικές μου πεποιθήσεις από την εμπλοκή μου στις Δημοτικές εκλογές, απ’ το εισαγγελικό
ύφος της κυρά Σταυρούλας κατάλαβα πως γνώριζε και τις ερωτήσεις και τις
απαντήσεις που θα μου υπέβαλε, κι αυτό με βρήκε απροετοίμαστο,  

«Τι φταίω
εγώ κύριε Τάσο, που οι πολιτικοί Ρημάξανε το κράτος μου λες» ???
απλή
ερώτηση λέω μέσα μου θα τα καταφέρω, και συνεχίζει.

Φάγαν’ οι
αχόρταγοι τον αγλέουρα, φάγαν μέχρι που βούλιαξαν τη βάρκα απ’ το φαΐ οι
προδότες.
δύσκολη ερώτηση λέω αυτή.

Και εκεί που νόμιζα πως πήγαινε να ξεκολλήσει το
αυτί μου από το κεφάλι, προσπάθησα με πολιτισμένο, και πολιτικάντικο ύφος, ( ήμουν
καλός εγώ σ’αυτά ) να της εξηγήσω με λέξεις σαν κι αυτές που ακούμε συχνά στα
δελτία των ειδήσεων, πως και μείς δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών και πως βλέπαμε
τι γινόταν κυρία Σταυρούλα μου, αλλά….. Αλάτι και πιπέρι
ρε, μου λέει με κοφτή φωνή, απ’ το κεφάλι βρωμάει το ψάρι… το κατάλαβες ? Το
ξέρω, κυρία Σταυρούλα μου… Ξεράδια ρε μου λέει
. Νάτες λέω οι
ερωτήσεις νάτες και οι απαντήσεις που λέγαμε, τάλεγα εγώ δεν ήταν και τόσο
απλές οι ερωτήσεις όσο φαίνονταν στην αρχή.

Άντε τώρα να γλυτώσεις απ’ το στόμα και τα χέρια
της Κυρά Σταυρούλας.

Βγήκαν οι κυβερνώντες και ζητήσανε συγνώμη κυρία
Σταυρούλα μου της λέω, είπαν μάλιστα πως θα αναγεννήσουν τη Χώρα απ’ τις  στάχτες… Στάχτη και μπούρμερη ρε στους
προδότες,
Άστραψε και βρόντηξε πάλι η κυρά Σταυρούλα, ως άλλη Σαπφώ
Νοταρά.

Δε μου λες
κύριε Τάσο, εγώ που μια ζωή αγωνίστηκα για να διώξω από μέσα μου τους εφιάλτες
της Γερμανικής κατοχής, τη πείνα, τη δυστυχία  τον εμφύλιο, το αιματοκύλισμα,  έρχονται οι κυβερνώντες, τώρα που ήρθε η ώρα να
χαρώ κι εγώ τα εγγόνια μου, να μου ζητήσουν συγνώμη που φέραν πάλι πίσω τους Γερμανούς
???

Και με το που λέει Γερμανούς αισθάνομαι πως τρώω
δεύτερο χαστούκι και με δύο τρείς πήδους κουτρουβαλάω μέχρι την παιδική χαρά
στο τέλος της Παπαφλέσσα, που να ηρεμήσει η κυρά Σταυρούλα κούναγε χέρια πόδια πέρα
δώθε και συνέχιζε να απειλεί θεούς και δαίμονες. Ποιος ξέρει λέω μπορεί να μου τη
φύλαγε που παρέσυρα τον κανακάρη της να κατέβει για σύμβουλος στις Δημοτικές
εκλογές, βγήκαμε βλέπεις τέταρτοι κι αυτό για την κυρά Σταυρούλα ήτανε μεγάλη
προσβολή.

Και ενώ βουίζανε τα αυτιά μου απ’ τα χαστούκια, σκέφτηκα,
ά ρε κυρά Σταυρούλα έτσι κι άρπαζες το καροτσάκι του Σόιμπλε αυτή τη στιγμή στα
χέρια σου ακόμα ΑΕΡΑ θα φώναζες στην κατηφόρα της Αγίας Ειρήνης.

Η αλήθεια είναι πώς πρέπει να το λέει η ψυχή σου
για να τα βάλεις με τους Γερμανούς, Νάσαι καλά ρε κυρά Σταυρούλα για το μάθημα
που πήρα. Νάσαι καλά, σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου, κάτι μου λέει πως τα
χαστούκια της κυρά Σταυρούλας μου φέραν τύχη.

Έχω φτάσει στην γωνία Παπαφλέσσα και Αιγοσθένων και
ακόμη σκέφτομαι την κυρά Σταυρούλα να στέλνει τον Σόιμπλε απ’ την κατηφόρα της
Αγίας Ειρήνης στον σκουπιδοτενεκέ της παιδικής χαράς. Το πρόσωπό μου έλαμπε και
το χαμόγελο έχει φτάσει στα πονεμένα μου αυτιά, και ‘κείνη τη στιγμή χωρίς να
το ελέγχω βγαίνει από μέσα μου μια φωνή με όλη τη δύναμη της ψυχής μου,

ΑΕΕΡΑΑΑ… ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΚΥΡΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΓΑΜΕ !!!

Κοιτάζω δίπλα μου και βλέπω τρομαγμένο το φίλο μου
τον Αργύρη το Χασάπη να κάνει το σταυρό του, θα σκέφτηκε σίγουρα, ευτυχώς που
δε βγάλαμε δημοτικό σύμβουλο αυτόν τον παλαβό.

Με γρήγορο βήμα διασχίζω την Παπαφλέσσα και τραβώ προς
τα στέκια των κουλτουριάρηδων του Δήμου Γαλατσίου, μου ‘χουν μιλήσει για τον
Ίκαρο τον πρόεδρο των προέδρων …  

η συνέχεια την άλλη εβδομάδα

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή