Να κρατήσουμε μικρό ή μεγάλο καλάθι; του Γ. Πένταρης

Πολλά χρόνια είχε η χώρα να δει εκλογική αναμέτρηση τη στιγμή που αρχίζουν τα «μπάνια του λαού». Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά τις Ευρωεκλογές ανάγκασαν τον ΣΥΡΙΖΑ να προκηρύξει εκλογές σε μια κακή για αυτόν συγκυρία. Βλέποντας, όμως, πιο νηφάλια τα αποτελέσματα θα διαπιστώσουμε ότι ουσιαστικά δεν ηττήθηκε παρά την βαριά φορολογία που επέβαλλε, τον «Κατρουγκάλιο» νόμο, την σχετικά φιλική στάση με τους «ρουβικώνες» και τους Κουφοντίνες. Εντυπωσιακό δεν είναι το 90% που πήρε στις φυλακές; Αν αθροίσουμε τα ποσοστά που πήραν ο Βαρουφάκης, η Ζωή και ο Λαφαζάνης με αυτά του ΣΥΡΙΖΑ, το άθροισμα είναι οριακό σχετικά με το ποσοστό της ΝΔ.

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι καθαρή νίκη του Τσίπρα και όχι όλου του κόμματος και η τελευταία ρελάνς ήταν η συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ που απευθύνθηκε με επιτυχία στο θυμικό των Ελλήνων. Τα «μεγαλοκομματικά» στελέχη δεν φάνηκαν να είναι στην πρώτη γραμμή είτε από δική τους επιλογή είτε από επιλογή, το πιθανότερο, του Τσίπρα. Πιστεύω ότι συμβαίνει το δεύτερο και αυτή η τακτική ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου του πρώην πρωθυπουργού που έχει να κάνει με ένα μεγάλο στόχο. Ο στόχος είναι στρατηγικός και δεν είναι άλλος από την άλωση του ΠΑΣΟΚ και την καθιέρωσή του ως κυρίου εκφραστή του κεντροαριστερού χώρου που για χρόνια καλυπτόταν από το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα. Για να επιτύχει αυτόν τον στόχο, απαιτείται μια αναθεώρηση των βασικών αρχών του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά τις αντιλήψεις περί αριστεράς και το πώς αυτή εκφράζεται στην σημερινή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που στην Ελλάδα είναι σημαδεμένη από το μεταναστευτικό, από τα κόκκινα δάνεια και πολλά άλλα.
Προβλέπω ότι στο επόμενο συνέδριο, αν κρίνω από τις δηλώσεις του Τσίπρα το βράδυ των εκλογών, θα κάνει την μεγάλη ανατροπή και θα φάει τα παιδιά του, όπως είχα γράψει σε παλαιότερο άρθρο μου. Για την επιτυχία αυτού του στρατηγικού στόχου θα πρέπει προσελκύσει στις τάξεις του δυνάμεις προοδευτικές και πατριωτικές που παραδοσιακά εκφράζονταν μέσα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Κατά συνέπεια, θα ασκήσει μια πιο μετριοπαθή και δημιουργική αντιπολίτευση. Αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις του Δραγασάκη στην τελετή παράδοσης παραλαβής του, με νέο όνομα, Υπουργείου «Ανάπτυξης και Επενδύσεων». Παρατηρήσαμε ότι στο ίδιο μοτίβο ήταν και οι δηλώσεις του νέου Υπουργού κ. Α. Γεωργιάδη, όχι μόνο στην τελετή παράδοσης παραλαβής, αλλά και την Τετάρτη το πρωί σε μια μίνι δήλωση που έκανε προσερχόμενος στο Υπουργείο του. Μπορείτε να την διαβάσετε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου www.mindev.gov.gr.
Μέσα από αυτή τη δήλωση φαίνεται ότι και η ΝΔ δεν θα είναι απαξιωτική για το σύνολο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αποφύγει πιθανές συγκρούσεις. Το πρώτο δείγμα γραφής βέβαια θα φανεί με την στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον νόμο για την κατάργηση του ασύλου στην παρανομία εντός των ΑΕΙ.
Η παραπάνω στρατηγική θα επιτύχει αν το ΠΑΣΟΚ δεν αντιδράσει με την επεξεργασία ενός πολιτικού προγράμματος που να είναι διακριτό από τις θέσεις των δύο μεγάλων νικητών των εκλογών. Οψόμεθα στο επερχόμενο συνέδριο.
Πολλά είπαμε, όμως, για τον ΣΥΡΙΖΑ, «ας πούμε και καμιά αλήθεια» όπως λέει και ο Σαββόπουλος. Μεγάλο στόχο έχει θέσει ο Μητσοτάκης για την πολυπόθητη ανάπτυξη, η οποία αν έρθει θα λύσει όλα μας τα προβλήματα!!! Από πρώτη άποψη αυτό είναι σωστό, αλλά η ανάπτυξη προϋποθέτει την συνύπαρξη πολλών παραγόντων που είναι καθοριστικοί για την προσέλκυση, έγκριση και γρήγορη ολοκλήρωση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων. Ας πάρουμε για παράδειγμα την επένδυση του Ελληνικού. Την περασμένη Τετάρτη ο Γεωργιάδης μαζί με τον Σταϊκούρα συνάντησαν για το θέμα αυτό τον δήμαρχο Ελληνικού – Αργυρουπόλεως και Πρόεδρο του «Φορέα Διαχείρισης της Επένδυσης του Ελληνικού», κ. Γιάννη Κωνσταντάτο. Αν διαβάσετε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου τις δηλώσεις του Κωνσταντάτου, θα καταλάβετε ότι ένα από τα εμπόδια για το ξεκίνημα της επένδυσης είναι οι απαιτήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της περιοχής, αλλά και πολλών οργανωμένων συμφερόντων. Διαβάστε με προσοχή τις δηλώσεις του δημάρχου και θα καταλάβετε ότι πρέπει να σπάσουν πολλά αβγά για το Ελληνικό.
Μα δεν είναι μόνο το Ελληνικό. Είναι κάθε επένδυση μικρή ή μεγάλη που θα μπλέξει μέσα στον κυκεώνα της Ελληνικής γραφειοκρατίας και πολυνομίας. Για να έρθουν σοβαρές επενδύσεις στην Ελλάδα και όχι τυχάρπαστα FUNDS, θα πρέπει να εξασφαλιστούν με συστηματικό τρόπο η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, όχι κατ’ ανάγκην χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, καθώς και απλοποιημένες και ταχείες διαδικασίες. Για παράδειγμα πώς θα γίνουν επενδύσεις όταν αντιδρά για διάφορους λόγους η τοπική κοινωνία, ή όταν δεν έχουν ξεκαθαριστεί οι χρήσεις γης, οι διαδικασίες για περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ο τρόπος λήψης αποφάσεων του ΚΑΣ; Είναι προτιμότερο να κοιτάξει η κυβέρνηση για τον πρώτο χρόνο να νομοθετήσει κάνοντας δομικές αλλαγές και απλοποίηση του πολύπλοκου νομικού μας συστήματος, αλλά και στην εξεύρεση τρόπου για γρήγορη λήψη αποφάσεων, ειδικά για τις επενδύσεις, από τα δικαστήρια.
Η Κυβέρνηση μετέφερε την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) από το υπουργείο Παιδείας στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων και προφανώς αυτό έγινε γιατί πολλοί πιστεύουν ότι η έρευνα είναι μοχλός ανάπτυξης και κατά συνέπεια θα έπρεπε να ανήκει σε ένα Υπουργείο αρμόδιο για την ανάπτυξη. Αυτό όμως είναι μια επιδερμική και πρόχειρη ανάλυση. Μια τέτοια Γραμματεία θα έπρεπε να ανήκει στο Υπ. Παιδείας γιατί έτσι μπορεί να συνδεθεί η έρευνα με τους φυσικούς πυλώνες της που είναι τα Πανεπιστήμια. Για παράδειγμα, αν στην ΓΓΕΤ χρειαζόταν μια απόφαση συνεργασίας με μια σχολή του Πολυτεχνείου, θα χρειαζόταν μόνο η υπογραφή του αρμόδιου Υπουργού Παιδείας. Με την μεταφορά θα χρειάζονται δύο τουλάχιστον υπογραφές. Η ανάπτυξη μέσα από την έρευνα, ειδικά για την χώρα μας, μπορεί να γίνει μέσα από την εφαρμοσμένη έρευνα, η οποία μπορεί να αποδώσει σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα προϊόν ή μια υπηρεσία που θα τύχει βιομηχανικής ή εμπορικής εκμετάλλευσης. Αυτό σημαίνει συνεργασία και αλληλεπίδραση Πανεπιστημίων, ΓΓΕΤ και βιομηχανίας και όχι μόνο. Θα πρέπει να γίνει προσανατολισμός της έρευνας στην Ελλάδα με κατάλληλη χρήση των κονδυλίων. Πρέπει να ρίξουμε κονδύλια στην εφαρμοσμένη έρευνα αντί στην βασική, διότι είναι γρήγορης απόδοσης με γρήγορα οικονομικά αποτελέσματα, τα οποία προφανώς θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη.
Ένας άλλος πυλώνας της πολιτικής του Μητσοτάκη είναι η λεγόμενη διαφάνεια. Όπως έχουμε ξαναγράψει, η Διαύγεια που έφτιαξε το 2010 ο Παπανδρέου δεν είναι από μόνη της ικανή για διαφάνεια. Για παράδειγμα γνωρίζουμε τι λέει η σύμβαση της Αττικής οδού και Ελληνικού Δημοσίου; Γνωρίζουμε τις συμβάσεις παραχώρησης των Εθνικών οδών; Γνωρίζουμε την σύμβαση Lamda Development και Ελληνικού δημοσίου; Τι ρόλο παίζει ο «Φορέας Διαχείρισης της Επένδυσης του Ελληνικού»; Άρα για να μιλάμε για διαφάνεια, αλλά και για να αποφύγουμε αντιδράσεις είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητες, είναι αναγκαίο κάθε επένδυση που μπορεί να επηρεάζει την ζωή των κατοίκων σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας, να δημοσιοποιούνται οι όροι της και να τυχαίνει ευρείας διαβούλευσης με την κοινωνία. Μόνο έτσι θα υπάρξει η δυνατότητα ευρείας αποδοχής μιας επένδυσης με αποτέλεσμα την γρήγορη ολοκλήρωσή και οικονομική απόδοσή της. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι μπορεί να μιλάμε για επενδύσεις που θα φέρουν γρήγορη ανάπτυξη, αλλά ας κρατάμε μικρό καλάθι γιατί πολλοί έχουν συμφέροντα στα κεράσια.