Η Βίκυ Αδάμου Καλλιτεχνική Διευθύντρια -Ηθοποιός στον ΠΑΛΜΟ: Πάντα υπάρχει μια άλλη οπτική να δεις τα πράγματα, ακόμα κι αυτά που σε απωθούν

ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ!ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΙΣ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ -ΓΚΙΩΝΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΠΑΛΜΟΣ”.ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ Η ΒΙΚΥ ΑΔΑΜΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΚΑΙ ΗΘΟΠΟΙΟΣ  !

Η Βίκυ Aδάμου είναι ηθοποιός, performer και σκηνοθέτης. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη (1996) και της σχολής Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών «Βακαλό» (1992). Υπήρξε μαθήτρια της Ι. Γραμματικούλη (Γιόγκα & Διαλογισμός, 1998-2004). Έχει παρακολουθήσει σειρά εξειδικευμένων σεμιναρίων Κίνησης, Αυτοσχεδιασμού, Experiential Listening, Devised Theatre, Grotowski Αcting, Σκηνογραφίας, καθώς και σεμινάρια ψυχοκοινωνικής εκπαίδευσης σε γονείς.

Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα και είναι μητέρα δύο παιδιών.

 Σε ποιά οικογένεια μεγαλώσατε;

 Μεγάλωσα στην οικογένεια του Νίκου και της Μαρίας Αδάμου στη Νέα Χαλκηδόνα

Είστε πολυπράγμων, ηθοποιός, perormer, σκηνοθέτης και ακολουθούν και άλλες σας ιδιότητες. Από πού αντλείτε τόση ενέργεια;

Από την ανάγκη μου να εκφράσω τη δημιουργικότητά μου, να καταλάβω τον κόσμο, τους άλλους και τον εαυτό μου.

 Δεν τα καταφέρνω πάντα δυστυχώς. Έχω μια πολύ καλή συνεργασία με τον άντρα και τα παιδιά μου και ενίοτε της μητέρας μου. Δεν θα τα κατάφερνα αλλιώς, μένω πολύ μακρυά από το πατρικό μου και δεν έχω άλλη βοήθεια.

 Ό,τι και να πω είναι υποκειμενικό. Η αλήθεια είναι οπτική γωνία. Όπως κάθε άνθρωπος είμαι γεμάτη αντιφάσεις.

 Σήμερα έχω πρόβα με τους μαθητές του Κινητήρα, ετοιμάζουμε μια παράσταση μαζί με την Αντιγόνη Γύρα με χορό και λόγο, με τον τίτλο «Απ-Οστα-Συ». Είναι το αποτέλεσμα του μαθήματος που γίνεται όλο το χρόνο στο κινητήρας στούντιο.

Όχι, δεν είναι εύκολο να βρεις δουλειά και ακόμα κι αν βρεις, οι συνθήκες είναι ακόμα δυσκολότερες. Εγώ πάντως όταν δεν βρίσκω, φτιάνω κάτι δικό μου. Πιστεύω ότι όταν είσαι καλλιτέχνης δουλεύεις 24ώρες το 24ωρο έχεις ή όχι δουλειά. Είναι πρώτα φύση και μετά επάγγελμα.

Αυτό είναι κάτι που συνέβει το 1999. Ο κύριος Λαζόπουλος έγραψε στο περιοδικό «Σινεμά» για τους νέους ηθοποιούς. Εκείνη την περίοδο ναι βοήθησε, έκανα πολλά πράγματα αλλά δεν υπάρχει διαβατήριο που να μην έχει ημερομηνία λήξης.

 Πώς πήρατε την απόφαση να γίνετε ηθοποιός και πότε;

Από παιδί ηθελα να γίνω ηθοποιός, βλέποντας τηλεόραση και λίγο σινεμά. Φοβόμουν να μιλήσω για την επιλογή μου και για αυτό το δήλωσα αφού σπούδασα στη Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών «Βακαλό». Έκτοτε είδα και βλέπω πολύ σινεμά και ακόμα περισσότερο θέατρο.

Ναι, παρέα με τον φόβο μου τόσο για τα ρίσκα όσο και για τους συμβιβασμούς.

 Η performance ή επιτέλεση είναι ένα είδος που, κατά τον Richard Schechner, αμφισβητεί τους συμβατικούς ορισμούς του θεάτρου, της τελετουργίας και της παράστασης. Το δράμα δεν είναι μονάχα κάτι που συμβαίνει πάνω στη σκηνή, αλλά κάτι γεμάτο νόημα που λειτουργεί σε πολλά επίπεδα της καθημερινής ζωής, τόσο στις κοσμικές όσο και στις ιερές τελετουργίες, στο παιχνίδι, στα αθλήματα, στις νομικές διαδικασίες και στις δημοφιλείς διασκεδάσεις.

 Είναι ωραίο να υπάρχει πάθος και αγάπη σε ό,τι κάνουμε. Κι αν δεν υπάρχει, προσπαθώ να το ανακαλύψω. Πάντα υπάρχει μια άλλη οπτική να δεις τα ακόμα και τα πράγματα που σε απωθούν.

Αυτό το καλοκαίρι έχουμε το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και ένα πολύ ωραίο και δωρεάν πρόγραμμα του δήμου Αθηναίων με προβολές ταινιών σε υπαίθριους χώρους. Χρόνο να έχεις να ψάχνεις και να πηγαίνεις!

 Να έρθουν σε επαφή με τα παιδιά τους βρίσκοντας το παιδί μέσα τους.

Αυτή την περίοδο παρακολουθώ μαθήματα φιλοσοφίας και feldenkrais, μια μέθοδο άσκησης που βοηθάει το σώμα να θυμηθεί και να εξελίξει τις αρχικές του λειτουργείες αυτοοργάνωσης.

 Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές ναι.

Να γεράσω δίπλα στους ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπάνε, να συνεχίσω να νιώθω ενθουσιασμό για τον κόσμο, να μην σταματήσω να δημιουργώ σαν καλλλιτέχνης.

 Δυστυχώς όχι. Αλλά είναι στόχος!

Η κοινωνία. Εμείς οι γονείς που έχουμε ανατραφεί σε μια κοινωνία που δεν δέχεται ότι τα λάθη, η αποτυχίες και τα αρνητικά συναισθήματα είναι μέσα στη διαδικασία του προχωρήματος μας. Που φοβάται το διαφορετικό και δεν ξέρει να το χρησιμοποιεί υπέρ της. 

 Να παίξουν πολύ θέατρο. Να βρουν μαθήματα, να φτιάξουν ομάδες και να αναμετρηθούν με αυτό. Έπειτα, με ειλικρίνεια να απαντήσουν αν «είναι» για αυτό.