Συγκυρίες & αβελτηρίες, Γράφει ο Γιώργος Πένταρης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Συγκυρίες & αβελτηρίες, Γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Αβελτηρία, για όσους δεν γνωρίζουν, είναι το λάθος, η βλακεία και οποιαδήποτε άλλη συνώνυμη λέξη της Ελληνικής γλώσσας. Το γράφω αυτό για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε αυτά που θα αναπτύξω παρακάτω. Έχω γράψει τα τελευταία δύο χρόνια μερικά άρθρα σχετικά με την πολιτική στρατηγική της Τουρκίας για την άλωση του Αιγαίου, η οποία στρατηγική είναι σε πλήρη εξέλιξη και σήμερα επανέρχομαι. Η Ελλάδα από την εποχή που άνοιξε η προοπτική της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που την υποστήριξε με μεγάλη ζέση και άλλαξε γενικά τακτική όσον αφορά την Εθνική Άμυνα. Πιστέψαμε ότι η Τουρκία όντας μέσα σε μια μεγάλη οικογένεια, όπως η ΕΕ, θα ήταν ευκολότερο να συνετισθεί και να ακολουθεί τους κανόνες που θέτει η ΕΕ. Στην στρατηγική αυτή σκέψη υπάρχουν δύο σοβαρά λάθη που κατά την γνώμη μου υπήρξαν καθοριστικά για το κόλλημα στον τοίχο που έχουμε βρεθεί σήμερα.

Το πρώτο λάθος ήταν η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της ΕΕ στο να επιβάλλει στα κράτη μέλη μια γενικότερη πολιτική. Ακόμη και σήμερα η ΕΕ είναι κυρίως μια οντότητα που ο πυρήνας της πολιτικής της είναι η διευκόλυνση με κάθε τρόπο του εμπορίου και γενικά της προώθησης της λεγόμενης «Ενιαίας αγοράς ή Single market». Στα τέλη του 20ου αιώνα έγινε μια προσπάθεια να ψηφιστεί ένας ενιαίος καταστατικός χάρτης της ΕΕ που θα υποχρέωνε τα κράτη μέλη να παραχωρήσουν μέρος της εξουσίας τους στο Συμβούλιο της ΕΕ, καθιερώνοντας κοινό υπουργό εξωτερικών, ώπερ μεθερμηνευόμενο ως κοινή εξωτερική πολιτική. Προβλεπόταν η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Στρατού, έννοια που έχει ξεχαστεί εδώ και μια δεκαετία, και του κοινού υπουργού οικονομικών. Δυστυχώς αυτή η πραγματικά ωφέλιμη για την χώρα πρωτοβουλία υπονομεύτηκε από τους ισχυρούς Γαλλία, Αγγλία και Γερμανία και σήμερα είναι στις καλένδες. Συμπέρασμα; Η ΕΕ δεν έχει καμιά δύναμη να επιβάλλει στην Τουρκία κάποιες κυρώσεις, αν χρειαστεί, γιατί δεν υπάρχει απέναντί της μια κρατική οντότητα, αλλά πολλά κράτη που έχουν ιδιαίτερα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία εν συγκρίσει με αυτά που έχουν στην χώρα μας.
Το δεύτερο λάθος στρατηγικής ήταν ότι έχοντας ως δεδομένη την ένταξη της Τουρκίας, η Ελλάδα θεώρησε ότι η χώρα αυτή θα άλλαζε τακτική απέναντι μας και ότι θα τα βρίσκαμε όλοι μαζί μέσα στην «Ευρωπαϊκή οικογένεια». Δυστυχώς για εμάς αυτό δεν έγινε, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Η Τουρκία όχι μόνο εξοπλίστηκε, αλλά ανάπτυξε σε υψηλό βαθμό την εγχώρια στρατιωτική βιομηχανία και με ένα σμπάρο έχει δύο τρυγόνια, τον εξοπλισμό του στρατού της και την αύξηση των εξαγωγών με το γνωστό αποτέλεσμα της εισαγωγής ζεστού συναλλάγματος.
Η συγκυρία τώρα ήταν τα λεγόμενα εξοπλιστικά προγράμματα με Άκη και Παπαντωνίου, που κατηγορήθηκαν για μεγάλες μίζες που όμως έβαλαν φρένο στους εξοπλισμούς, ήταν τα λεγόμενα υποβρύχια που «έγερναν», τα οποία όμως σήμερα φυλάνε το Αιγαίο (είναι το μόνο όπλο που η Ελλάδα διατηρεί υπεροπλία έναντι των Τούρκων). Αυτά τα έξι υποβρύχια που αποτελούν «τρομερό όπλο» στην εθνική φαρέτρα, είναι αυτά, για τα οποία ο Βαγγέλης Βενιζέλος κινδύνεψε δέκα φορές να πάει σε ειδικό δικαστήριο. Επέμεινε ότι ήταν πιο συμφέρουσα -εθνικά και οικονομικά- η συνέχιση της ναυπήγησης και της αναβάθμισής τους, παρά η διακοπή των συμβάσεων που είχαν υπογραφεί όπως τότε υποστήριζε σύσσωμη η αντιπολίτευση. Θυμάστε εκείνο τον καιρό τον Τσίπρα και τον Καμένο να φωνασκούν στην Βουλή μπερδεύοντας την HDW, τον Ισκαντάρ Σάφα, την Siemens, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τις προκαταβολές, τα αντισταθμιστικά, την αναβάθμιση των παλιών και την ναυπήγηση των καινούριων, όλα ανακατωμένα φύρδην-μίγδην με την γενική επωνυμία «τεράστιο σκάνδαλο»; Ακόμα σήμερα οι ΣΥΡΙΖΑίοι ισχυρίζονται ότι αυτές οι παραγγελίες κατέστρεψαν την χώρα, αλλά από την άλλη νοιώθουν ασφαλείς για την αποτρεπτική ισχύ που έχουν.
Μια ακόμη κακή συγκυρία ήταν η επέλαση της κρίσης, η οποία επέβαλε λιτότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο λαός ήταν καθημερινά στους δρόμους για να υπερασπιστεί την τσέπη του, αλλά οι Τούρκοι προετοιμαζόντουσαν. Πόσα χρόνια πάνε από τότε που έγινε γνωστό ότι οι Τούρκοι παράγγειλαν γεωτρύπανα; Ίδρωσε κανενός το αυτί για να αναρωτηθεί τι θα τα κάνουν οι Τούρκοι και γιατί διαθέτουν τόσα κεφάλαια; Ήμασταν σε κρίση τότε, πού μυαλό για την υπεράσπιση της χώρας…
Επιμένω ότι οι Ελληνικές κυβερνήσεις μετά τον Σημίτη έχουν μεγάλη ευθύνη για την υποβάθμιση των εξοπλισμών της χώρας με συνέπεια την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων που με πολύ μεγάλη προσπάθεια κατάφερναν να διατηρούν οι κυβερνήσεις των Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου.
Να σημειώσω ότι επί Σημίτη τα εξοπλιστικά ήταν 84 δις Ευρώ και έπεσαν μόλις στα 2 δις επί Κώστα Καραμανλή. Η συνέχεια της υποβάθμισης ήρθε με την κρίση όπως είπαμε και σήμερα τρέχουμε και παρακαλούμε τους εταίρους μας για μια αυστηρή δήλωση προς την Τουρκία. Ακόμη και στην εποχή της βαθιάς κρίσης επί Σαμαρά, αλλά και Τσίπρα, μπορούσαμε να κάνουμε εξοπλισμούς αφού βλέπαμε την Τουρκία να έχει άλλες βλέψεις. Δεν πρέπει να τα ρίχνουμε στην «τρόικα ή στους θεσμούς», αλλά στην δική μας ανοησία – αβελτηρία και στην έλλειψη προνοητικότητας. Ακόμη και σήμερα η Ελλάδα με το λεγόμενο μαξιλάρι των 10 δισ. ευρώ θα μπορούσε να διαθέσει μερικά δις ώστε να προμηθευτεί άμεσα συστήματα άμυνας για να βελτιώσει την αποτρεπτική της ικανότητα απέναντι στην Τουρκία. Δυστυχώς όμως το πολιτικό σύστημα, ακόμη και σήμερα, επαφίεται, για την προστασία της χώρας, στην καλή θέληση της ΕΕ και των Αμερικανών.
Είμαστε στο μέσον ενός βωβού, στην ουσία, προεκλογικού αγώνα και πουθενά δεν άκουσα θέσεις και προβληματισμούς στο πως θα βελτιώσουμε την Εθνική μας Άμυνα και το αξιόμαχο τους Ελληνικού στρατού, το οποίο έχει τρωθεί βάναυσα στα χρόνια της κρίσης. Οι δραστικές μειώσεις του προϋπολογισμού για την Εθνική Άμυνα είχαν ως αποτέλεσμα να μην γίνεται σχεδόν καθόλου εκπαίδευση των νεοσύλλεκτων και να επαφίεται η προστασία της χώρας μόνο στα επαγγελματικά στελέχη. Καλά είναι και αυτά, αλλά σε μια σύρραξη χρειάζονται όλοι και να είναι και καλά εκπαιδευμένοι. Μη νομίσετε ότι με αυτά που γράφω θα ήθελα να γίνει καμιά σύρραξη, αλλά όσο είσαι ισχυρός ο Τούρκος φοβάται, όσο είσαι αδύναμος παίρνει θάρρος. Πρέπει ως χώρα να δείξουμε τα δόντια μας.
Βρισκόμαστε σε μια κακή συγκυρία γιατί έχουμε να κάνουμε με μια άκρως επιθετική Τουρκία, έχουμε προεκλογικό αγώνα και θα έχουμε νέα κυβέρνηση. Πολύ φοβάμαι ότι θα αποπειραθούν να κάνουν κάτι ανάλογο με τα Ίμια γιατί οι πολιτικές συνθήκες στην χώρα θα είναι σχεδόν ίδιες και χειρότερες με την εποχή των Ιμίων. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και όχι μόνο αυτό, αλλά θα έπρεπε ήδη να έχουμε κάνει δημόσια γνωστό ότι άλλα Ίμια δεν θα ανεχθούμε.
Πρέπει εν μέσω προεκλογικού αγώνα να το τονίσουν αυτό όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και να φανεί ότι έχουμε κοινή εθνική στρατηγική, ετοιμότητα και κοινή αποφασιστικότητα. Αν φέρετε στο μυαλό σας τον προεκλογικό αγώνα στην Τουρκία, πριν ένα χρόνο, θα θυμηθείτε ότι κάθε πολιτικός αρχηγός υπερθεμάτιζε για ανύπαρκτα δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Θυμηθείτε τι έλεγε ο Ερντογάν για την Συνθήκη της Λωζάνης και ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι ένας «σάλτος» μακριά από την Τουρκία και ότι θα έπρεπε να τους ανήκουν. Αυτές οι ρητορείες στον προεκλογικό αγώνα έχουν χτίσει αυτή τη στιγμή ιδεολογίες διεκδίκησης απέναντι στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας. Μην ξεχνάτε ότι ο όρος «γαλάζια πατρίδα» είναι πρόσφατος Τούρκικος νεολογισμός που αποβλέπει στον ακρωτηριασμό της χώρας μας.
Η χώρα θα πρέπει να αλλάξει δόγμα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας έχοντας υπ’ όψη ότι η Τουρκία έχει σταθερές βλέψεις εναντίον μας. Είμαστε αμυνόμενοι και είναι επιτιθέμενοι. Μήπως σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα θα έπρεπε το ΠΑΣΟΚ να κάνει σημαία του τα ζητήματα της Εθνικής Άμυνας; Ρωτάω…

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή