Κλέφτες & Αστυνόμοι, Γράφει ο Γ. Πένταρης

Πέρσι τέτοια εποχή έπεσα θύμα κλοπής στον ηλεκτρικό από έναν έγχρωμο Αφρικανό και κατηγορήθηκα ως ρατσιστής για τον τρόπο που αναφέρθηκα σε αυτόν και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε από τους αλλοδαπούς που κατακλύζουν την χώρα και κυρίως την Αθήνα. Δυστυχώς όμως έπεσα πάλι θύμα κλοπής την περασμένη Παρασκευή, στο πρώτο δρομολόγιο του ηλεκτρικού αμέσως μετά την στάση εργασίας του προσωπικού του.

Κάποιος αλλοδαπός, και πολύ πιθανόν αλλοδαπή, μου έκλεψε το κινητό τηλέφωνο κατά την στιγμή της εξόδου μου από το βαγόνι στον σταθμό Ομονοίας. Η κλοπή ήταν αστραπιαία και δυστυχώς δεν μπόρεσα να εντοπίσω τον/την κλέφτη/τρα. Ακολούθησαν τα τυπικά, αλλαγή κάρτας και διαδικασία πλήρους απενεργοποίησης του κινητού μέσω μπλοκαρίσματος με χρήση του μοναδικού αριθμού κάθε κινητού του ΙΜΕ1. Για να γίνει αυτό όμως έπρεπε να δηλωθεί επίσημα η κλοπή στο τμήμα ασφαλείας του αστυνομικού τμήματος Ομόνοιας, Βερανζέρου 20, και μετά να πάω στην εταιρεία που είμαι συνδρομητής να ζητήσω την απενεργοποίησή του.
Τι ήτανε να πάω; Σιχαινόσουνα να πατήσεις το κουμπί του ασανσέρ να πας στον όροφο που ήθελες. Διάδρομοι και αίθουσες σκοτεινά, κυρίως οι διάδρομοι. Στο τμήμα ασφαλείας υπήρχε κρατητήριο όπου οι κρατούμενοι ήταν σε κοινή θέα με αποτέλεσμα τη δημιουργία φόβου προς τους πολίτες που είχαν πάει να δηλώσουν ότι ήταν θύματα κλοπής. Η βρωμιά ήταν άνευ προηγουμένου. Ο κόσμος περίμενε όρθιος γιατί δεν υπήρχαν παρά μόνο 4 καθίσματα δίπλα από το κρατητήριο. Όταν έβγαλαν με χειροπέδες κάποιους έξω από το κρατητήριο, οι αστυνομικοί, για λόγους ασφαλείας, υποχρέωσαν τον κόσμο να σηκωθεί και να απομακρυνθεί από τα καθίσματα προς τον διάδρομο. Είδα Γεωργιανούς να απειλούν Έλληνα αστυνομικό ότι δεν είναι ευγενικός και να προσέχει πώς τους μιλάει. Ο αστυνομικός, όμως, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γιατί τα χέρια του είναι δεμένα από την πολιτική ηγεσία της αστυνομίας, η οποία έχει ξεχάσει τι σημαίνει εξύβρισή αρχής. Το πάτωμα της κρεαταγοράς ήταν καθαρότερο από το δάπεδο του χώρου που βρέθηκα. Όταν πήγα στον Αξιωματικό Υπηρεσίας, ρώτησα αρκετά για τις συνθήκες που υπάρχουν εκεί και μου είπαν για παράδειγμα ότι σκουπίζουν όσο μπορούν οι ίδιοι, γιατί δεν έχουν ούτε υπηρεσία καθαριότητας να μην μιλήσω για τις άλλες ελλείψεις. Φανταστείτε πώς θα είναι το κτήριο όταν μπαίνει μέσα κάθε καρυδιάς καρύδι. Το χειρότερο όμως δεν είναι το τι βλέπουμε εμείς οι γηγενείς, αλλά τι βλέπουν και τι εντυπώσεις αποκομίζουν οι τουρίστες που έρχονται να δηλώσουν κλοπή τσάντας, πορτοφολιού, κινητού κτ.λ. Μας σώζει η αξιοσημείωτη ευγένεια του προσωπικού. Πώς όμως να δουλέψουν οι αστυνομικοί σε ένα βρωμερό και επικίνδυνο περιβάλλον; Κάθε άνθρωπος όσο και ψύχραιμος να είναι μέσα σε αυτό το περιβάλλον μπορεί εύκολα να χάσει την ψυχραιμία του και θαυμάζω για αυτό τον λόγο τους εκεί ηρωικά εργαζόμενους αστυνομικούς.
Ρωτώντας έμαθα ότι δηλώνονται καθημερινά κατά μέσον όρο 30 κλοπές πορτοφολιών και κινητών κυρίως. Αυτό γίνεται μόνο στο Α.Τ Ομόνοιας. Πόσα περιστατικά δηλώνονται στο Α.Τ Ακρόπολης και πόσα στο του Μεταξουργείου ή άλλων πολυσύχναστων περιοχών; Οι αστυνομικοί μου είπαν ότι φέτος υπάρχει ρεκόρ στις κλοπές. Μου είπαν ότι συλλαμβάνουν κάποιον σήμερα, τον πάνε στο αυτόφωρο και την επόμενη μέρα τον ξαναπιάνουν γιατί αφέθηκε ελεύθερος. Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί. Πώς γίνεται και οι κλέφτες που συλλαμβάνονται να αφήνονται ελεύθεροι; Έχουν παραβεί τον νόμο ή όχι; Σίγουρα τον έχουν παραβεί. Όμως γιατί ελευθερώνονται; Γιατί όπως έμαθα προσάγονται στον εισαγγελέα και αυτός αφού τους «νουθετήσει» τους αφήνει ελεύθερους, επειδή ισχυρίζονται ότι δεν έχουν να φάνε και για αυτό κλέβουν. Καταλαβαίνουμε δηλαδή ότι η Δικαιοσύνη εδώ δεν έχει κλειστά τα μάτια, αλλά αποφασίζει με κοινωνικά κριτήρια. Το θέμα είναι πόσοι από αυτούς τους αλήτες δεν εκμεταλλεύονται αυτά τα κοινωνικά κριτήρια ώστε να κατακλέψουν τους κατοίκους της χώρας που τους φιλοξενεί, που ήρθαν εδώ χωρίς να τους καλέσουμε και που απολαμβάνουν πλήρη ασφάλεια συγκριτικά με την χώρα προέλευσής τους; Το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνουν να σέβονται την χώρα και τους πολίτες της.
Αυτή την εποχή γίνεται, χωρίς να είναι σχεδιασμένη, μια συστηματική υπονόμευση του Ελληνικού τουρισμού, τον οποίο αυτάρεσκα αποκαλούμε την «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας. Αυτή η βαριά βιομηχανία κινδυνεύει όμως να καταρρεύσει από την δράση των κλεφτών και την αδιαφορία της πολιτείας. Θα γνωρίζετε ασφαλώς ότι τα καταστήματα τουριστικών ειδών στο Μοναστηράκι, έχουν προσλάβει ιδιωτική ασφάλεια για προστασία των τουριστών πελατών τους, επειδή η Ελληνική αστυνομία αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Το λέω αυτό γιατί το έργο της υπονομεύεται από τις ιδεολογίες του 2,5% του πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο είναι και ο πυρήνας των σημερινών κυβερνητικών αποφάσεων. Ως απόδειξη αυτού σας αναφέρω την άποψη του κυρίου Βερναρδάκη του ΣΥΡΙΖΑ που εκφράστηκε το βράδυ των επαναληπτικών εκλογών σε πάνελ της ΕΡΤ όπου ήταν και ο Αντιπρόεδρος της Ν.Δ. κ. Γεωργιάδης. Συγκεκριμένα ρωτήθηκε ο κ. Γεωργιάδης τι θα κάνει ο Μητσοτάκης και ο Μπακογιάννης για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση στην Αθήνα; Ο Γεωργιάδης απάντησε ότι θα γίνει σοβαρή προσπάθεια αποκατάστασης της ασφάλειας των πολιτών, θα κοιτάξει να λύσει των θέμα των Εξαρχείων και διάφορα άλλα. Ο Βερναρδάκης κατηγόρησε τον Γεωργιάδη για μέτρα καταστολής. Ας δούμε τις λογικές προεκτάσεις της άποψης του Βερναρδάκη. Κατηγορεί λοιπόν ο Βερναρδάκης τον Γεωργιάδη για καταστολή όταν αυτός και το κόμμα του σκοπεύουν να αποκαταστήσουν την έννομη τάξη στην πρωτεύουσα. Η κατηγορία αυτή αμέσως τοποθετεί τον κατήγορο, τον Βερναρδάκη δηλαδή, στην πλευρά των παρανομούντων, στην πλευρά των κλεφτών και στην πλευρά των τρομοκρατών μολοτοφιστών.
Ουσιαστικά αυτό δεν το λέει μόνο ο Βερναρδάκης, αλλά το έχουμε ακούσει από πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Θυμηθείτε τον ανεκδιήγητο υπουργό παιδείας κ. Γαβρόγλου που είπε ότι ένα «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» θα λύσει το πρόβλημα της σοσιαλφασιστικής βίας και της παρανομίας του κοινού ποινικού κώδικα στα Πανεπιστήμια. Δηλαδή το παιδί του κάθε φτωχού που ήρθε να σπουδάσει στα εξαρθρωμένα Ελληνικά πανεπιστήμια, θα πάει να τα βάλει με τους ναρκέμπορους, τους χασικλήδες και τους σοσιαλφασίστες αναρχικούς κ.τ.λ.. Κάποιοι άλλοι, με περισσότερες κοινωνικές ευαισθησίες, έχουν την άποψη ότι η παρανομία και βία στα Εξάρχεια, η βία στα Πανεπιστήμια και ο καθημερινός βιασμός της προσωπικότητας του Αθηναίου από τους κλέφτες αλλοδαπούς και ημεδαπούς, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης. Δηλαδή θα έπρεπε είτε να γίνει ειδική εκπαίδευση στους παρανομούντες και η ένταξή τους στην αγορά εργασίας, είτε να απελαθούν. Δυστυχώς όμως δεν έχει γίνει καμιά προσπάθεια από πλευράς της πολιτείας. Η ανικανότητα της εκτελεστικής εξουσίας να αντιμετωπίσει την κατάσταση, την φέρνει σε ενός είδους ανοχής στην παρανομία. Αυτή η λογική ανάλυση δείχνει και έναν από τους λόγους που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές. Δεν μπορούν να αντιληφθούν το θέμα της παρανομίας γιατί στην ουσία είναι ιδεολογικοί συνοδοιπόροι. Πώς εξηγείται η περίπτωση των τελευταίων προσαγωγών μελών του Ρουβίκωνα και άλλων αναρχικών π.χ. από αυτούς που βεβήλωσαν την Βουλή και τα άλλα επεισόδια για την άδεια του δολοφόνου Κουφοντίνα και αφέθησαν αμέσως ελεύθεροι; Κατά δήλωση αστυνομικού που παραβρέθηκε σε κάποια από αυτά τα γεγονότα, συνέλαβε κάποιον από αυτούς και αφέθηκε ελεύθερος με άνωθεν εντολή. Αν δεν τον άφηναν θα κινδύνευαν από πειθαρχικές διώξεις. Αυτές οι πειθαρχικές διώξεις είναι ακόμη ένας ανασταλτικός παράγοντας για να κάνει την αστυνομία να μην μπορεί να εκτελέσει την αποστολή της.
Γνωρίζουμε, και το είχα αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο μου, την περίπτωση του γιού του προέδρου της Βουλής που είναι μέλος του Ρουβίκωνα…. Ήμουν μάρτυρας μιας ακόμη κλοπής κινητού χθες το μεσημέρι 5/6/19 στον ηλεκτρικό. Ένας Πακιστανός, εκτός πάσης υποψίας, άρπαξε το κινητό ενός Αφρικανού. Αυτός τον έπιασε, αλλά ο Πακιστανός αρνιόταν ότι το πήρε, αλλά τελικά το επέστρεψε. Σε όλη αυτή την διαδικασία κανένας συνεπιβάτης δεν πήρε το μέρος του θύματος και ούτε αντέδρασε εναντίον του κλέφτη. Παρατηρούσα τα πρόσωπα όλων των γύρω επιβατών. Υπήρχε πλήρης αδιαφορία που έδειχνε ότι οι άνθρωποι έχουν είτε μεγάλα προβλήματα που τους απασχολούν ερχόμενοι κουρασμένοι από την δουλειά τους, είτε έχουν πάθει ενός είδους ανοσία, έχουν δηλαδή συνηθίσει τις κλοπές και τις θεωρούν μέρος της καθημερινής πραγματικότητας. Εγώ αυτό δεν μπορώ να το ανεχθώ και ΚΑΤΗΓΟΡΩ την Πολιτεία που αδιαφορεί για την προστασία των πολιτών και δεν απελαύνει οποιονδήποτε συλλαμβάνεται να κλέβει. Οι σοβαροί μετανάστες, είτε πρόσφυγες είτε οικονομικοί μετανάστες, έχουν οι περισσότεροι βρει απασχόληση. Αυτοί που κάνουν αυτά είναι εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και δικαίως θα πρέπει να απελαύνονται. Πρέπει να καθαρίσει επί τέλους σε αυτή τη χώρα η κόπρος του Αυγείου. Είμαστε Έλληνες και κοντεύουμε να γίνουμε ξένοι στην χώρα μας.