Συνέντευξη με τον Δημήτρη Χριστοδούλου, υποψήφιο ευρωβουλευτή με την «Δημοκρατική Ευθύνη»

Δημήτρη Χριστοδούλου  «Η Ελλάδα και η Δημοκρατία δεν
θα τελειώσουν  με τη γενιά μας»

Ο Δημήτρης Χριστοδούλου ήταν για τρεις δεκαετίες ανώτερο διευθυντικό στέλεχος στην Ε.Ε. και τώρα κατεβαίνει υποψήφιος ευρωβουλευτής με την «Δημοκρατική Ευθύνη»

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Χριστοδούλου, λόγω της γνωριμίας μας θα μου επιτρέψεις να σε λέω Δημήτρη, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για μένα κατέβεις υποψήφιος στο Ευρωκοινοβούλιο. Πώς και το αποφάσισες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Γιώργο, σε ευχαριστώ για αυτή την συνέντευξη, που μου δίνει την ευκαιρία αναφερθώ σε κάποια στοιχεία με το πώς και γιατί έβαλα υποψηφιότητα. Στον Επιτάφιο λοιπόν του Περικλή, κεντρικό σημείο κατέχει η φράση «μόνοι γαρ τον τε μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα, αλλ΄ αχρείον νομίζομεν», που σε απλή μετάφραση, μας λέει ο Περικλής, ότι «Είμαστε οι μόνοι (εμείς οι Αθηναίοι) που αυτόν που δεν ασχολείται καθόλου με τα κοινά, δεν τον θεωρούμε ότι είναι αδιάφορος αλλά και άχρηστος».
Η ενασχόληση με τα κοινά δεν σημαίνει, κατ’ ανάγκην, διεκδίκηση θέσης ευθύνης σε κάποιο διοικητικό ή κατευθυντήριο μηχανισμό. Άριστα μπορείς να επιτελέσεις τα καθήκοντά σου, σαν πολίτης, χωρίς να διεκδικήσεις ποτέ κάποια θέση πολιτικής ευθύνης. Από την άλλη πλευρά, για κάποιους, και αυτή είναι και η περίπτωσή μου, η εκτίμησή τους για τις συνθήκες που περνά η πατρίδα μας και για τις καταστάσεις που διαφαίνονται να αποκτούν αξιόλογη (έως και επικίνδυνη) δυναμική σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, τους οδηγούν στο να θέλουν να δώσουν κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους για να προωθηθούν θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Ε: Γιατί επέλεξε την Δημοκρατική Ευθύνη, έναν σχηματισμό που σχετικά πρόσφατα έχει παρουσιασθεί στην πολιτική μας ζωή, και που δεν έχει, μέχρι στιγμής, δείξει ότι θα τραβήξει επάνω της τα φώτα της δημοσιότητας;
Α: Γιώργο, ποτέ δεν ήμουν παρορμητικός στην ζωή μου και πάντα, λόγω χαρακτήρα, κυριαρχούσε το λογικό έναντι του θυμικού. Η επιλογή της συμμετοχής μου (και όχι μόνο της υποψηφιότητας μου) στην Δ.Ε. είναι αποτέλεσμα μιας προσεκτικής πολιτικής ανάλυσης που έκανα και ελπίζω και πιστεύω ότι τα συμπεράσματά μου δεν είναι λαθεμένα. Μπορώ να αναφέρω μερικά από τα στοιχεία που με έκαναν να συνταχθώ με την Δ.Ε:
• Είναι ένας πολιτικός σχηματισμός που έχει Κεντρώα και πατριωτικά χαρακτηριστικά. Αυτόν τον προσανατολισμό τον ακολούθησα από τα δεκατέσσερά μου χρόνια, από τότε που έγινα μέλος της ΕΔΗΝ, δηλαδή της νεολαίας της τότε Ενώσεως Κέντρου. Από τότε δεν έχω πρακτικά αλλάξει πολιτικό προσανατολισμό.
• Η Δ.Ε. στηρίζει την πολιτική της ανάλυση και το πρόγραμμά της στην Κοινή Λογική, πράγμα απολύτως φυσιολογικό, αλλά δυστυχώς η κοινή λογική λείπει από πολλούς πολιτικούς σχηματισμούς στην χώρα μας, μιας και για πολλούς από αυτούς, αξίζει περισσότερο ο λαϊκισμός, το ουτοπικό όραμα, η προπαγάνδα, η προκρούστια ταμπελοποίηση των πολιτικών θέσεων κλπ.
• Η Δ.Ε. δεν επιθυμεί να ενταχθούν στις τάξεις τις άτομα που συνήθως ονομάζουμε «άτομα του κομματικού σωλήνα». Εντάσσει άτομα που αναγνωρίζονται για την δουλειά τους, τις γνώσεις και την δημιουργική τους ένταξή στην κοινωνία μας. Ίσως αυτά που αναφέρω, να χαρακτηρίζονται από κάποιους ότι αποτελούν στοιχεία ενός ελιτίστικου πολιτικού σχηματισμού. Λάθος. Ο λαός έχει μπουχτίσει από τους ανεπάγγελτους που θέλουν να τον σώσουν. Ο λαός τιμά την αξιοσύνη των προσώπων στα οποία θα εμπιστευθεί την καθοδήγηση της χώρας και την ίδια τους την τύχη και προκοπή.
• Η Δ.Ε. θέτει σαν κορυφαία πολιτική της προτεραιότητα την αντιμετώπιση του Δημογραφικού Προβλήματος, που, κακά τα ψέματα, εξελίσσεται σε βασικό πρόβλημα για την χώρα μας. Ένας πολιτικός σχηματισμός που δίνει προτεραιότητα σε αυτό το πρόβλημα, αν κατά την γνώμη μου, κοιτάξει ξεκάθαρα στο μέλλον, έχει αίσθηση των πραγματικών προβλημάτων και θέτει τον «δάκτυλόν του επί τον τύπον των ήλων», και αυτό, εμένα, με εκφράζει.
Ε. Επειδή δεν έχω ακούσει και πολλά για την Δημοκρατική Ευθύνη, έχει καταρτίσει κανένα συγκεκριμένο πρόγραμμα;
Α: Η Δ.Ε. έχει καταρτίσει ένα πολύ προσεγμένο, πολύ ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο πολιτικό πρόγραμμα για τον τόπο μας, που είναι προϊόν κοινής λογικής, βαθιάς γνώσης των προβλημάτων του τόπου μας αλλά και των υπαρκτών ή αναμενόμενων εξελίξεων σε διεθνές επίπεδο. Στο site www.dimokratikiefthini.gr, μπορούν οι αναγνώστες σας να βρουν όλον τον προγραμματικό μας λόγο, τόσο σε αναλυτική μορφή, όσο και σε αξιόπιστη περίληψή του. Η Δ.Ε., στην κατακλείδα του εκλογικού της μανιφέστου, αναφέρει: «Η Ελλάδα και η Δημοκρατία δεν θα τελειώσουν με τη γενιά μας. Θα δοκιμαστούν σκληρά, ήδη δοκιμάζονται, αλλά θα νικήσουν και θα βγουν πιο δυνατές. Όχι χάρη σε κόμματα, ούτε καν χάρη στο δικό μας κόμμα. Χάρη σε ανθρώπους που πρωτοπορούν στην χώρα. Είναι οι πολλοί και μοχθούν καθημερινά για μια αξιοπρεπή ζωή. Με αυτούς θα βρεθούμε. Σε αυτούς θα μιλήσουμε. Από αυτούς εμπνεόμαστε. Θέλουμε να γίνουμε γι’ αυτούς μια στέρεα βάση στο χώρο της πολιτικής για να πατήσουν όταν θα κρίνουν και θα νιώσουν ότι δεν γίνεται αλλιώς, ότι ήρθε η ώρα να πάμε όλοι μαζί αυτήν την πολυαγαπημένη μας πατρίδα ένα βήμα πιο μπροστά, ένα ανάστημα πιο ψηλά». Αυτή η θέση εμένα με εκφράζει.

Ε: Περίπου καταλαβαίνω γιατί διάλεξες τον χώρο της Ευρωβουλής για την διεκδίκηση μιας θέσης σε αυτήν. Έχεις μια πολύ μεγάλη και καρποφόρο ενασχόληση με τα Ευρωπαϊκά θέματα. Όμως, θα ήθελα ακόμη μερικές πληροφορίες γι’ αυτή σου την ενασχόληση.
Α: Έχεις δίκιο. Η ενασχόλησή μου με τα κοινοτικά θέματα ξεκινά όταν ήμουν φοιτητής στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολής. Τότε, σε κοινοτικό επίπεδο, παρουσιάστηκε το σημαντικότατο σχέδιο Sisco Mashold για την ουσιαστική ενίσχυση των διαρθρωτικών δράσεων στον αγροτικό τομέα της τότε Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ασχολήθηκα πολύ και σε βάθος, σαν φοιτητής, με το σχέδιο αυτό και σχεδόν παθιάστηκα πάνω στις σχετικές ιδέες του. Το σχέδιο κρίθηκε, τότε, ως πολιτικά ανώριμο και χρειάστηκαν πάνω από 25 ολόκληρα χρόνια (έχοντας υποστεί την αναγκαία από τον διαρρεύσαντα χρόνο προσαρμογή), για να ξαναβγεί στην επιφάνεια και να αποφασισθεί, προφανώς με την ανανεωμένη μορφή του. Το καταπληκτικό για εμένα ήταν ότι το σχέδιο αυτό ψηφίστηκε από την Ειδική Επιτροπή Γεωργίας (CSA), στην οποία συμμετείχα για οκτώ χρόνια ως μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας Βρυξελλών. Η CSA ήταν το αρμόδιο όργανο της Ε.Ε. για την έγκρισή του σχεδίου και έγινε τον Ιούνιο του 2003, κάτω από δική μου προεδρία στην Ειδική Επιτροπή (στην διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας).
Με τα κοινοτικά ασχολήθηκα όχι μόνο σαν γεωπόνος, αλλά και σαν Νομικός. Με ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διορίστηκα αναπληρωτής πρόεδρος του διαιτητικού εφετείου του Οργανισμού Προστασίας των Δικαιωμάτων των Βελτιωτών Φυτικών ποικιλιών (στην Angers της Γαλλίας). Η τελευταία μου επαγγελματική απασχόληση, ήταν στην θέση του Διευθυντού Οικονομικών Μελετών στο Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (Μαδρίτη) που αποτελεί έναν οργανισμό του ΟΗΕ. Δόξα τω θεώ, έχω μακρά διαδρομή πάνω σε θέματα της Ευρωπαϊκής και Διεθνούς πολυμερούς διπλωματίας, που μου δίνει το δικαίωμα να διεκδικώ μια επιλογή για το Ευρωκοινοβούλιο.

Ε: Τέλος θα ήθελα να σε ρωτήσω, ποια , κατά την γνώμη σου, θα είναι τα θέματα αιχμής, στην επόμενη πενταετία, στις συζητήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο;
Α. Κατά την γνώμη μου, η δουλειά του νέου Ευρωκοινοβουλίου θα είναι προσανατολισμένη στο μέλλον και στην αντιμετώπιση των αλλαγών ή των προκλήσεων που αυτό απαιτεί. Πιο συγκεκριμένα:
• Το θέμα της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης (δηλαδή της ευρείας χρήσης της ρομποτικής και της τεχνητής νοημοσύνης) και όλη εκείνη η δέσμη των θεσμικών ρυθμίσεων που πρέπει να την προσδιορίζουν. Το όλο θέμα δεν είναι θέμα τεχνολογικής υφής. Είναι θέμα πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής υφής. Προ πάντων, είναι θέμα ηθικών κανόνων και, μέσω της εφαρμογής τους, και με την αξιοποίηση όλων των άλλων δυνατοτήτων που υπάρχουν στην Ε.Ε., η διαπραγμάτευση με τους γίγαντες της τεχνολογίας των όρων εφαρμογής του συνόλου των σχετικών μεταβολών.
• Το θέμα τις αντιμετώπισης των ροών από οικονομικούς μετανάστες. Ένα ουσιαστικό στοιχείο απάντησης στο όλο πρόβλημα, θα είναι ή επιτυχής δημιουργία δομών παραγωγής και μηχανισμών οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στις χώρες προέλευσης των οικονομικών μεταναστών. Κάτι τέτοιο βέβαια εύκολα λέγεται αλλά πολύ δυσκολότερα υλοποιείται. Θα χρειασθούν πολλές συναινέσεις πάνω σε αυτό το θέμα, καλές ιδέες και ισχυρή πολιτική βούληση για την αντιμετώπισή του .
• Το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Εδώ, τα περιθώρια έχουν στενέψει πολύ και οι σχετικές αποφάσεις, όπως και η υλοποίηση τους, δεν παίρνουν αναβολή. Κάποιοι δε, από τους πρωταθλητές στην δημιουργία του σχετικού προβλήματος, αρνούνται πεισματικά να κατανοήσουν το πρόβλημα και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα.
• Η πραγματική λειτουργία της ΟΝΕ. Μέχρι τώρα έχουμε κυρίως βιώσει την λειτουργία του κοινού νομίσματος, του Ευρώ. Η πράξη έδειξε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι αρκετό. Χρειαζόμαστε μια πραγματική ΟΝΕ και την χρειαζόμαστε άμεσα.

Φίλε Μίμη, εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σου, ζητώ από τους αναγνώστες μας να πάνε να ψηφίσουν και ας σκεφτούν ότι στο Ευρωκοινοβούλιο πρέπει να πάνε αυτοί που ξέρουν τα κατατόπια και όχι οι διάφορες φίρμες με φρου-φρου κι αρώματα. Καλή επιτυχία!