Μειωμένη η φετινή παραγωγή ελαιολάδου, Γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Γειά σας και χαρά σας, αγαπητοί φίλοι. Σας εύχομαι χρόνια πολλά και το 2019 να φέρει στη ζωή σας περισσότερο χαμόγελο. Μετά από τρεις εβδομάδες απουσίας είμαι και πάλι εδώ, στην τακτική μας κάθε εβδομάδα επικοινωνία, να τα λέμε όπως κάνουμε τόσα χρόνια.

Μην νομίζετε ότι ήμουν τρεις βδομάδες διακοπές σε τίποτα χειμερινούς προορισμούς. Τις περισσότερες ημέρες, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, βρισκόμουν στο χωριό μου, το Λαμπέτι Πύργου, για το μάζεμα ελιάς. Τις υπόλοιπες ημέρες χαλαρώσαμε λίγο λόγω των γιορτών, με την οικογένεια και με φίλους και με τη συνοδεία άφθονου οίνου.
Φέτος, κατά γενική ομολογία, ήταν μια κακή χρονιά για τους ελαιοπαραγωγούς σε όλη την Ελλάδα. Για το νομό Ηλείας, για τον οποίο έχω στοιχεία, μπορώ να σας πω ότι η φετινή παραγωγή ήταν κατά 55% με 60% μειωμένη σε σχέση με τις αρχικές προσδοκίες. Και από 26.000 τόνους που περίμεναν, δεν ξεπέρασαν τους 12.000 τόνους, το οποίο σημαίνει 55 εκατ. ευρώ απώλεια εισοδήματος για τους ελαιοπαραγωγούς.
Η μεγάλη αυτή μείωση οφείλεται κατά κύριο λόγο σε μια καινούργια ασθένεια που εμφανίστηκε, το γλοιοσπόριο, η οποία σε συνδυασμό με τον παραδοσιακό δάκο, έφεραν αυτή την καταστροφή για την οικονομία του νομού. Εκτός αυτού, και το μειωμένο παραχθέν ελαιόλαδο έχει χαμηλή τιμή πώλησης εξαιτίας των αυξημένων οξέων.
Βέβαια, η τιμή ανά κιλό ελαιολάδου η οποία διαμορφώνεται ανάλογα με τα οξέα ή με τις γραμμές, όπως λένε οι ελαιοπαραγωγοί, είναι μια εφεύρεση των εμπόρων για να κρατάνε χαμηλά την τιμή που αγοράζουν. Για να πετύχει ένας ελαιοπαραγωγός να παράξει ελαιόλαδο με πολύ χαμηλά οξέα, θα πρέπει να ραντίζει από τον Ιούνιο μήνα κάθε 15 μέρες. Μέχρι τη συγκομιδή θα πρέπει να έχει ραντίσει τουλάχιστον 10 με 15 φορές. Αυτό το δηλητήριο όμως δεν καταγράφεται και ούτε ενδιαφέρει τους εμπόρους – για να μην νομίζετε ότι το ελαιόλαδο με τα πολύ χαμηλά οξέα είναι και το πιο υγειινό.
Εκτός από την απώλεια των 55 εκατ. ευρώ που είχε ο νομός Ηλείας λόγω της μειωμένης παραγωγής, να υπολογίσετε και γύρω στα 35 εκατ. ευρώ επειδή το παραχθέν ελαιόλαδο πωλείται χύμα και δεν τυποποιείται. Αυτό το κάνουν οι έξυπνοι Ιταλοί που αγοράζουν το δικό μας λάδι.
Υπάρχουν όμως και κάποιες εξαιρέσεις ελαιοπαραγωγών, οι οποίοι έχουν κατορθώσει το προϊόν τους να το βρίσκεις σε γνωστά καταστήματα του εξωτερικού. Μία από αυτές είναι, όπως διάβασα στην «Καθημερινή», η κα Ματούλα Κουβάτσου, από τα Αλώνια Μεσσηνίας, η οποία μαζί με το σύζυγό της, καλλιεργούν 4.000 ελαιόδεντρα και εξάγουν το τυποποιημένο λάδι τους σε Ευρώπη και Αμερική.
Υπάρχουν, βέβαια, και άλλες μεμονωμένες προσπάθειες παραγωγών, αλλά δεν είναι αρκετές. Αν δεν υπάρξει κεντρική κατεύθυνση και διαχείριση, η όλη προσπάθεια θα είναι πάντα ελλιπής.

Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας,
εδώ στο Γαλάτσι…

… και ας δούμε τί γίνεται με τους υποψηφίους δημάρχους, μερικοί εκ των οποίων έχουν ξεκινήσει για τα καλά τον προεκλογικό τους αγώνα.
Να φανταστείτε ότι αναζητούν χώρους στη Λ. Βεΐκου για το εκλογικό τους κέντρο.
Μάλιστα ένας ιδιοκτήτης καταστήματος, στη Λ. Βεΐκου κάπου στο κέντρο, ο οποίος έχει νοικιασμένο το κατάστημά του σε επιχείρηση εμπορίας ενδυμάτων, θέλει να κάνει έξωση στον ενοικιαστή του για να νοικιάσει το χώρο σε υποψήφιο δήμαρχο για να το λειτουργήσει ως εκλογικό κέντρο. Προφανώς το κάνει γιατί τα χρήματα τα οποία θα λάβει από τον υποψήφιο δήμαρχο θα είναι πολλά περισσότερα απ’ ό,τι παίρνει από τον σημερινό ενοικιαστή του.
Αυτό όμως, αν και είναι δύσκολο να γίνει η έξωση, θα έλεγα ότι δεν είναι και τόσο έντιμο.

Μπράβο,  Μανώλη!

Την Κυριακή 6 Ιανουαρίου, παρευρέθηκα κι εγώ στον εορτασμό των Θεοφανείων στο Κολυμβητήριο, στο Άλσος Βέικου.
Αυτό το οποίο διαπίστωσα μόλις άφησα το αυτοκίνητό μου, στο 2ο πάρκινγκ επί της Λ. Βεΐκου, και μου έκανε θετική εντύπωση ήταν οι τρεις θέσεις στάθμευσης για ΑμΕΑ, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί και απ’ ό,τι έμαθα είναι έργο του υπεύθυνου των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, Μανώλη Πρωτονοτάριου.
Μπράβο, Μανώλη, που το σκέφτηκες και το υλοποίησες.