Η χαμένη ευκαιρία , Γράφει ο Γιώργος Πένταρης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Η χαμένη ευκαιρία , Γράφει ο Γιώργος  Πένταρης

Την περασμένη Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018, έγινε στην Βουλή συζήτηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για αναθεώρηση του Συντάγματος. Η πρόταση όμως είναι κουτσουρεμένη και πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της χώρας. Στο θέμα αυτό η Αντιπολίτευση έκανε δικές της προτάσεις, που 13 από αυτές συμπίπτουν με εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ. Μια σημαντική πρόταση της ΝΔ είναι και η αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Πριν δυο χρόνια είχα γράψει ένα άρθρο για την ανάγκη αναθεώρησης κάποιων διατάξεων του Συντάγματος, οι οποίες θα οδηγούσαν την χώρα στην σύγχρονη εποχή. Θα τις επαναλάβω και σήμερα, αλλά πριν θα ήθελα να κάνω ένα σχολιασμό της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά τη γνώμη μου, η αναθεώρηση δεν είναι και για πέταμα. Έχει πολλές διατάξεις που είναι σωστές, έχει άλλες που είναι παρακινδυνευμένες και δεν θίγει έχει άλλες όπως π.χ. το άρθρο 16 για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Θα σχολιάσω δυο τρεις αλλαγές και θα επιμείνω σε κάποιες που δεν πρόκειται να γίνουν επειδή υπονομεύεται η αυτοαναπαραγωγή του πολιτικού συστήματος.
Προς την θετική κατεύθυνση, λοιπόν, είναι η προσπάθεια διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος. Αν διαβάσουμε προσεκτικά παλαιότερους Καταστατικούς Χάρτες, θα δούμε ότι υπήρχε σφιχτός εναγκαλισμός του κράτους από την Εκκλησία. Πολύ ορθά, κατά τη γνώμη μου, καταργείται ο όρκος του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Αγία Τριάδα και θα δίδει όρκο της τιμής και συνείδησής του στην φύλαξη του Συντάγματος, των νόμων και των ελευθεριών του Ελληνικού λαού. Όπως πάνε τα πράγματα στην Ελλάδα, σε μια δεκαετία θα δούμε τους πρώτους βουλευτές προερχόμενους από παιδιά μεταναστών – προσφύγων με διαφορετικό θρήσκευμα από την ορθοδοξία. Αν ο πρόεδρος ορκίζεται στο όνομα της ορθοδοξίας, ποια αξία θα έχει ο όρκος του σε αλλόθρησκους; Είναι σημαντικό ότι διατηρείται η διάταξη ότι η επικρατούσα θρησκεία είναι η Ορθόδοξος Ανατολική θρησκεία με κεφαλή το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.
Η προσθήκη της παραγράφου 7 στο άρθρο 21 για την προστασία των κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, είναι προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν καταλαβαίνω πώς αυτό συμβιβάζεται με την απόφαση της τρόικας για μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ κάτω από το 50%. Όλοι θα γνωρίζετε ότι έχουν εμφανιστεί διάφοροι μνηστήρες που σκυλεύουν το πτώμα που λέγεται ΔΕΗ και πολλοί σοσιαλιστές έχουν πάει με τις ιδιωτικές εταιρείες γοητευμένοι από τις δελεαστικές διαφημίσεις και προσφορές τους.
Θεωρώ σημαντική την πρόταση της «εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας» όπου αν πέσει η κυβέρνηση από πρόταση μομφής, θα πρέπει να ορίζεται πρωθυπουργός από την τρέχουσα Βουλή. Μπορεί να εξυπηρετεί κατά κάποιο τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι ένα θετικό βήμα προς την κατεύθυνση τήρησης της τετραετίας για την προκήρυξη εκλογών.
Προς την ίδια κατεύθυνση είναι και οι διαδικασίες για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας αν και ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε την τρέχουσα διάταξη και έσυρε τον Σαμαρά σε εκλογές το 2015. Είναι ανάγκη για το κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα, να γίνονται οι εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια και όχι όποτε συμφέρει το κόμμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Όπως και να το κάνουμε είναι ένα βήμα προς την δημοκρατία.
Εισάγεται άρθρο και για το θεσμό των δημοψηφισμάτων που εν μέρει φαίνεται θετικός, αφού για να γίνει απαιτούνται 500.000 ή 1.000.000 υπογραφές ανάλογα με την περίπτωση. Εξαιρούνται του άρθρου τα δημοσιονομικά. Υπάρχουν αναθεωρήσεις και εισαγωγές νέων διατάξεων που εκφράζουν, θα λέγαμε, τον σε θεωρητικό επίπεδο κοινωνικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές είναι το δικαίωμα στην εργασία στην υγεία κτλ. Δίκαια θα αναρωτηθεί κάποιος: Αφού το δικαίωμα στην εργασία το έχουμε και τώρα γιατί δεν υπάρχουν δουλειές; Μήπως το δικαίωμα εννοείται ως εργασία στο δημόσιο;
Ας πάμε τώρα σε άρθρα που θα έπρεπε να αναθεωρηθούν και που η μη αναθεώρησή τους δημιουργεί μια χαμένη ευκαιρία για τη χώρα.
Πρώτα είναι το άρθρο 16 περί απαγόρευσης της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων. Ο στρουθοκαμηλισμός στο μεγαλείο του!!! Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα λειτουργούν υπό κρατική προστασία το Διεθνές Πανεπιστήμιο στην Θεσσαλονίκη με εκατοντάδες ξένους φοιτητές και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, όπου οι σπουδές είναι επί πληρωμή και το πτυχίο είναι ισότιμο με τα άλλα πανεπιστήμια. Στην πρόταση της ΝΔ για αναθεώρηση του άρθρου αυτού, υπήρξε σθεναρή αντίδραση και από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή και από τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης όπως είδα στην τηλεόραση. Και οι δύο εξέφρασαν επιχειρήματα εναντίον των μη κρατικών πανεπιστημίων στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν θα επιτρέψουν να γίνουν, λέει, ιδιωτικά πανεπιστήμια για να μπορεί να σπουδάσει το παιδί του φτωχού και όχι μόνο οι πλούσιοι!!! Ο Παρασκευόπουλος υπερθεμάτισε με το εξής ανόητο επιχείρημα: Δεν μπορεί ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο να παράγει και διαδίδει ανιδιοτελώς την γνώση. Μα δεν μπορεί να δει ο άνθρωπος την γνώση που παράγεται στα ξένα πανεπιστήμια όπως το ΜΙΤ, το Harvard κ.τ.λ; Δεν βλέπει τα εκατομμύρια ευρώ που φεύγουν από την Ελλάδα από τα παιδιά των φτωχών και τα εκατομμύρια που χάνονται επειδή δεν μπορούν να έρθουν εδώ για σπουδές ξένοι φοιτητές; Κύριοι της κυβέρνησης, δεν ζήτησε κανείς την κατάργηση των κρατικών πανεπιστημίων ούτε την μείωση της χρηματοδότησής τους. Αντίθετα, όπως απέδειξε η Κύπρος, βελτιώθηκαν τα κρατικά πανεπιστήμια γιατί μπήκαν στον ανταγωνισμό. Νομίζετε φίλοι αναγνώστες ότι δεν το βλέπουν οι της κυβέρνησης; Το βλέπουν και πολύ καλά μάλιστα, αλλά αν γίνει ένα ιδιωτικό Οικονομικό Πανεπιστήμιο για παράδειγμα δεν θα μπορούν να μπουν οι «σοσιαλφασίστες αντιεξουσιαστές» να τα κάνουν μπάχαλο και ούτε θα μπορούν να υπάρχουν υπόγειες συνεργασίες καθηγητών με φοιτητές και ακόμη περισσότερο θα υπάρχει πλέον σύγκριση της ποιότητας σπουδών μεταξύ ιδιωτικού και κρατικού πανεπιστημίου. Αυτό δεν συμφέρει και αυτοί είναι το εμπόδιο. Η σημερινή Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα του κόσμου εκτός Κούβας που δεν έχει μη κρατικά πανεπιστήμια. Δεν ξέρω η Κίνα τι κάνει. Στα μη κρατικά πανεπιστήμια δεν θα μπορεί να ισχύει το άσυλο εγκληματιών που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα. Ληστεύουν καθηγητές, αποπειρώνται βιασμούς φοιτητριών και το παιδί του φτωχού, που λέει ο Τσίπρας, αναγκάζεται να περνάει για να πάει στο μάθημά του μέσα από ναρκοεμπόρους και τους ναρκομανείς.
Άλλα δύο σοβαρά θέματα που κανένα κόμμα δεν έχει θίξει είναι το αίτημα της κοινωνίας για μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200. Σήμερα με τα νέα μέσα επικοινωνίας, αλλά και με τα παραδοσιακά, ο υποψήφιος βουλευτής μπορεί εύκολα να πλησιάσει μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων, αλλά και οι ψηφοφόροι μπορούν εύκολα να έρθουν σε επαφή με τους βουλευτές για να εκφράσουν αιτήματα και προτάσεις που κάποια στιγμή μπορεί να νομοθετηθούν. Αν υποθέσουμε ότι κάθε βουλευτής στοιχίζει στο κράτος 10.000 ευρώ το μήνα επί 100 βουλευτές λιγότεροι το κέρδος είναι τουλάχιστον 1.000.000 ευρώ το μήνα, ποσό που θα μπορούσε να πάει σε δράσεις που να ελαττώνουν την ανεργία.
Το άλλο θέμα είναι το ζήτημα της παιδείας και η συνεχής αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για την δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θυμηθείτε τον νόμο Διαμαντοπούλου που ψηφίστηκε από 250 βουλευτές και τον κατάργησαν 153 ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ειδικά για την παιδεία, ως εθνικής σημασίας ζήτημα, θα πρέπει οι νόμοι να ψηφίζονται με ισχυρή πλειοψηφία π.χ. 180 βουλευτές, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Σύνταγμα για άλλα ζητήματα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά για να καταργηθεί ή αλλάξει ένας νόμος να απαιτείται και εκεί για αυτήν την περίπτωση ισχυρή πλειοψηφία. Μήπως πρέπει να μπει στο Σύνταγμα και ένα άρθρο που να αναφέρεται στην υποχρέωση αξιολόγησης των κοινωνικών δομών (Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια, Δημόσιο κ.τ.λ.) και να ορίζονται με νόμο οι λεπτομέρειες; Να σημειώσω ότι η πρόταση της ΝΔ το θίγει λίγο το ζήτημα.
Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε τα ΜΜΕ να απασχολούνται με το θέμα περικοπής των συντάξεων, των προσφυγών για τις περικοπές που έγιναν και διάφορα άλλα κοινωνικά επιδόματα. Δεν είδα ποτέ μια ειδική εκπομπή για τους ανέργους, δεν είδα πορεία ανέργων και όχι συνταξιούχων, ούτε βέβαια πορεία που να έχει σύνθημα «Δεν θέλουμε επιδόματα αλλά δουλειά». Το ζήτημα της ανεργίας και το πώς θα αντιμετωπιστεί σε συνδυασμό με την φυγή των σπουδασμένων νέων στο εξωτερικό (brain drain), είναι πολύ σοβαρό και δεν λύνεται με ευχολόγια. Θέλει σοβαρή μελέτη, προσπάθεια και συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων. Ίσως εδώ βοηθήσει η απλή αναλογική, που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, να συνεχιστεί στο μέλλον ο «θεσμός» των συμμαχικών κυβερνήσεων όπως ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τώρα.
Καταλήγοντας,, θέλω να πω ότι και οι προτάσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) έχουν και τα θετικά και τα αρνητικά τους, αλλά αν δεν αποφύγουμε στην Βουλή την κομματική σύγκρουση και δεν δούμε τα πράγματα από το πρίσμα της εθνικής επιβίωσης, δεν θα υπάρξει συγκερασμός απόψεων και τότε θα είναι μια χαμένη ευκαιρία αυτή η προσπάθεια.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή