Βλέπουν το δέντρο, χάνουν το δάσος, Γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την Τρίτη 13 Νοεμβρίου, δεύτερο κατά σειρά θέμα στην ημερήσια διάταξη ήταν η λήψη απόφασης για την αγορά ακινήτου για τη δημιουργία Βρεφονηπιακού Σταθμού.

Σύμφωνα με το έγγραφο της Τεχνικής Υπηρεσίας, «υπάρχει ανάγκη απόκτησης χώρου για τη δημιουργία παιδικού σταθμού στην πολεοδομική ενότητα που περικλείεται από τις οδούς Λ. Βεΐκου – Πρωτοπαπαδάκη – Ακτημόνων – Μεσσηνίας». Το νομικό πρόσωπο επίσης του Δήμου, Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης στην εποπτεία του οποίου ανήκουν και οι παιδικοί σταθμοί, δηλώνει ότι υπάρχει αυξημένη ανάγκη για τη δημιουργία νέου βρεφονηπιακού σταθμού. Εκτός αυτού, για την ανάγκη αυτή στην περιοχή πάνω από τη Βεΐκου έχουν μιλήσει επανειλημμένως εντός του Δημοτικού Συμβουλίου όλοι μα όλοι οι επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων αλλά και δημοτικοί σύμβουλοι. Και δεν μιλώ μόνο για το σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και από την εποχή ακόμα του Β. Παπαδιονυσίου.
Η σημερινή διοίκηση του Γ. Μαρκόπουλου πολλές φορές έχει κατηγορηθεί από την αντιπολίτευση εντός Δημοτικού Συμβουλίου, ότι δεν είναι ικανή να βρει ένα οικόπεδο στη συγκεκριμένη περιοχή για τη δημιουργία παιδικού σταθμού. Πιο σημαντική όλων είναι η ανάγκη των κατοίκων της περιοχής που δικαίως διαμαρτύρονται για την έλλειψη παιδικού σταθμού στην περιοχή τους.
Διαπιστωμένη από όλους λοιπόν η αναγκαιότητα αυτή. Διαπιστωμένη όμως και η έλλειψη ελεύθερων χώρων στην εν λόγω περιοχή. Σε μια έρευνα της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Γαλατσίου βρέθηκαν πέντε ακίνητα εκ των οποίων τα τέσσερα απορρίφθηκαν γιατί δεν πληρούσαν τους όρους και τις προδιαγραφές. Το πέμπτο ακίνητο, το οποίο σύμφωνα και με την Έκθεση της Τεχνικής Υπηρεσίας, είναι κατάλληλο, είναι αυτό που βρίσκεται επί της οδού Μεσσηνίας 30-32. Είναι ένα διώροφο ακίνητο μετά υπογείου.
Ήρθε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο για τη λήψη απόφασης για απευθείας αγορά του ακινήτου. Απ’ό,τι είπε ο δήμαρχος, οι διαπραγματεύσεις με τον ιδιοκτήτη είχαν ξεκινήσει απο τον Ιανουάριο του 2018. Μετά λοιπόν από 10 μήνες συζητήσεων, κατέληξαν στο τίμημα αγοράς το οποίο ανέρχεται στις 570.000 ευρώ. Υποχρέωση του ιδιοκτήτη είναι να γκρεμίσει το εν λόγω ακίνητο και να παραδώσει στο Δήμο το οικόπεδο καθαρό. Η αρχική απαίτηση από πλευράς ιδιοκτήτη ήταν 650.000 ευρώ.
Να σημειώσω εδώ ότι η έκθεση ορκωτού εκτιμητή στον οποίο ήταν υποχρεωμένος να απευθυνθεί ο Δήμος Γαλατσίου καθόρισε την τιμή του ακινήτου στις 593.000 ευρώ. Επομένως οι 570.000 ευρώ υπολογίζοντας συγχρόνως και το κόστος της κατεδάφισης, το οποίο αν το αναλάμβανε ο Δήμος θα έφτανε τις 20.000 με 25.000 ευρώ, είναι πιο κάτω από την εκτίμηση του εκτιμητή.
Τα χρήματα για την αγορά του ακινήτου θα είναι από το δημοτικό ταμείο και όχι μέσω τραπεζικού δανεισμού – που αν γινόταν αυτό, θα ανέβαζε το κόστος κατά 70% περίπου.
Μετά από όλα αυτά, θα περίμενε κανείς ότι το θέμα θα περνούσε ομόφωνα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Αμ δε! Αυτοί που ψήφισαν το θέμα ήταν η πλειοψηφία και από την αντιπολίτευση η Λαϊκή Συσπείρωση και ο Μανώλης Πρωτονοτάριος. Ειδικά για τους δημοτικούς συμβούλους Χαραλαμπίδη και Βουρδουμπά δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι στηρίζουν την διοίκηση Μαρκόπουλου. Αλλά προφανώς βάζουν πολιτικές προτεραιότητες. Αφού τόνισαν ότι το ακίνητο είναι υπερτιμημένο, τελικά ψήφισαν υπέρ γιατί άμεση προτεραιότητα είναι η δημιουργία βρεφονηπιακού σταθμού.
Και ο Μανώλης Πρωτονοτάριος πρότεινε στον ιδιοκτήτη μαζί με την κατεδάφιση να αναλάβει και το κόστος της εκσκαφής, αλλά η πρότασή του απερρίφθη.
Οι υπόλοιποι δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης είπαν ναι στην αναγκαιότητα δημιουργίας βρεφονηπιακού σταθμού αλλά όχι στην αγορά του ακινήτου με το αιτιολογικό ότι η τιμή είναι υψηλή. Και θα ρωτήσει ο κάθε καλοπροαίρετος πολίτης, μεταξύ αυτών κι εγώ: από τη στιγμή που είναι διαπιστωμένη η ανάγκη δημιουργίας βρεφονηπιακού σταθμού, που είναι διαπιστωμένη η έλλειψη χώρων, που είναι ομολογημένη εντός Δημοτικού Συμβουλίου από πλευράς ιδιοκτήτη ότι «αυτή είναι η τελική τιμή», και από τη στιγμή που η Τεχνική Υπηρεσία αναφέρει ότι είναι το μοναδικό ακίνητο στην περιοχή και η τιμή αγοράς είναι πιο κάτω από αυτή του ορκωτού εκτιμητή, γιατί είπαν όχι οι σύμβουλοι της αντιπολίτευσης; Ας εξηγήσουν στους κατοίκους της περιοχής, με ποιόν τρόπο μπορεί να ανεγερθεί παιδικός σταθμός; Τί προτείνουν οι ίδιοι; Μήπως έχουν υπόψιν τους άλλο ακίνητο που να πληροί τους όρους και να είναι πιο φθηνό; Αν ναι, γιατί δεν το είπαν στο Δημοτικό Συμβούλιο και να εκθέσουν και τη διοίκηση του Δήμου. Καλό θα ήταν η τιμή να ήταν χαμηλότερη αλλά ο ιδιοκτήτης ξεκαθάρισε παρουσία τους ότι «αυτή είναι η τελική τιμή και είναι μόνο για σήμερα, αύριο δεν θα ισχύει».
Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν θέλουν την αγορά ακινήτου για να μην το πιστωθεί ο Γιώργος Μαρκόπουλος. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Και δάσος είναι η αγωνία και η ανάγκη των νέων γονιών να βρουν μια θέση σε δημόσιο βρεφονηπιακό σταθμό για το παιδί τους.