Μόρια ώρα μηδέν! Γράφει ο Γιώργος Πένταρης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Μόρια ώρα μηδέν! Γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Πέρασα έξω από το στρατόπεδο με σκοπό να κάνω ένα οδοιπορικό, αλλά στάθηκε αδύνατο λόγω απουσίας άδειας επίσκεψης από την Αστυνομία. Παρ’ όλα αυτά κατάφερα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες όπως θα δείτε. Προσπάθησα όμως να βρω έγκυρες πληροφορίες και κατάφερα να μιλήσω με άτομα που εργάζονται μέσα στο στρατόπεδο, άτομα από ΜΚΟ και από πρόσφυγα από την πόλη HOMS της Συρίας.
Να σημειώσω ότι από αυτή την πόλη ξεκίνησε το κίνημα για ανατροπή του Άσαντ στις αρχές του 2011 και γρήγορα τέθηκε υπό τον έλεγχο των κινηματιών. Η πόλη υπέστη σφοδρό βομβαρδισμό και σχεδόν καταστράφηκε ολοσχερώς από τον Άσαντ.
Μιλάω, λοιπόν, με τον Mohamed που συνάντησα στην Μυτιλήνη και μου λέει την ιστορία του, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα από τα χιλιάδες οικογενειακά δράματα του Συριακού λαού. Ο Mohamed έχασε πατέρα, μάνα, αδερφό και οικογενειακό εστιατόριο όπου ήταν μάγειρας. Τη γλύτωσε αυτός, η γυναίκα του και τα δυο δίχρονα τότε παιδάκια του από τύχη, γιατί απουσίαζε από το σπίτι την στιγμή του βομβαρδισμού. Αποφάσισε να φύγει να γλυτώσει και η οδός σωτηρίας ήταν προς την Τουρκία όπου περίμεναν οι διακινητές προς Ελλάδα. Πλήρωσε 1.000$ το άτομο και τα παιδιά δωρεάν για να φτάσουν στα παράλια της Τουρκίας στο Αϊβαλί. Από Αϊβαλί 700$ το κεφάλι να περάσουν απέναντι στην Μυτιλήνη μέσα στην νύχτα, στα κύματα και στο κρύο της θάλασσας και με την αγωνία να σώσουν τα μωρά τους.
Τελικά, τα πλοία της FRONTEX τους περιμάζεψαν στα Ελληνικά χωρικά ύδατα και βρέθηκαν στο κολαστήριο της Μόριας. Τα δυο μωρά του, όμως, του έφεραν τύχη γιατί κρίθηκε «ευάλωτη οικογένεια» και κάποια ΜΚΟ φρόντισε να τους νοικιάσει δύο δωμάτια από ένα σπίτι. Δεν πρόλαβε να εγκατασταθεί και έκανε και τρίτο μωρό. Στην Τουρκία ο Mohamed προμηθεύτηκε από τούρκικη υπηρεσία μια φόρμα και ένα ζευγάρι παπούτσια, τα οποία είχε πληρώσει, αλλά όλως περιέργως ήρθε χαρτί σπίτι του να ξαναπληρώσει. Το ερώτημα είναι πώς έμαθαν οι Τούρκοι πού μένει αφού από εκεί έφυγε νύχτα με άλλα 16 άτομα επάνω σε μια βάρκα;
Σήμερα σε ένα χώρο για 2.500 άτομα στοιβάζονται πάνω από 7.000 και ζουν μέσα σε τέντες κολλητά η μια στην άλλη όπως φαίνεται στην φωτογραφία. Το στρατόπεδο συνεχώς επεκτείνεται στα γειτονικά λιοστάσια, τα οποία τώρα νοικιάζονται από ΜΚΟ με λεφτά της Ύπατης Αρμοστίας του ου ΟΗΕ και έτσι τα Μυτιληνέλια δεν γκρινιάζουν. Άσε που υπάρχει τεράστια ζήτηση για διαμερίσματα να μένουν ευάλωτες οικογένειες.
Την μια βδομάδα προώθησαν στην ενδοχώρα (Φιλιπιάδα, Βόλβη, Αθήνα και αλλού) 600 άτομα και την επόμενη κατέπλευσαν 500. Ήταν ανάμεικτοι, Σύριοι, Αφρικανοί, Αφγανοί κτλ. Μα πώς έρχονται από Αφρική στην Ελλάδα αναρωτήθηκα και η απάντηση του Mohamed ήταν ότι πάνε στην Λιβύη και οι διακινητές τους οδηγούν στην Τουρκία και από εκεί Ελλάδα. Κάτι ανάλογο γίνεται και με τους Αφγανούς που μέχρι τώρα ήταν μόνο άνδρες πρόσφυγες.
Μαθαίνουμε όμως ότι λόγω διώξεων στο Πακιστάν και ανεργίας στην Περσία, λόγω των κυρώσεων του Τραμπ, οδεύουν προς την χώρα μας εκατοντάδες οικογένειες πλέον Αφγανών. Σημειώνουμε ότι οι Τούρκοι διακινητές έχουν ιδεολογικοποιήσει την πράξη της διακίνησης ισχυριζόμενοι ότι κάνουν θεάρεστο έργο γιατί γλυτώνουν κόσμο από βέβαιο θάνατο. Επίσης υπάρχουν βαθιές αντιθέσεις μεταξύ Σύριων και Αφγανών που συχνά πυκνά εξελίσσονται σε μαχαιρώματα και εξεγέρσεις. Μια τέτοια έγινε και όταν ήμουν εκεί που φαινομενικά έγινε χωρίς λόγο, αλλά υπάρχουν προφανείς αιτίες που θα δούμε. Η μικροεξέγερση κατεστάλη από τα μόνιμα σταθμεύοντα ΜΑΤ.
Πώς να μην πλακωθούν όμως όταν περιμένουν για να πάνε σε μια χημική τουαλέτα 70 άτομα στην σειρά και τα λύματα να βγαίνουν από αυτές και να τρέχουν στον κατήφορο στα χαντάκια του δρόμου επειδή δεν επαρκούν τα αυτοκίνητα εκκένωσης βόθρων; Πώς να μπορούν να είναι ήρεμοι όταν από τις 4 τα ξημερώματα περιμένουν στην σειρά του κέτερινγκ για να πάρουν πρωϊνό για τα παιδιά τους, από τις 10 π.μ. να ξαναπεριμένουν για μεσημεριανό και από τις 4 μ.μ. για το βραδινό; Τυχεροί είναι αυτοί που παίρνουν 120 ευρώ το μήνα για φαγητό και τα ψιλοβολεύουν.
Yπάρχουν πολλά λεφτά από το AIMF για να γίνει η Μόρια υποφερτή και να μη διασυρόμαστε διεθνώς. Ακόμη έχουν γίνει ειδικές διατάξεις για απ’ ευθείας αναθέσεις κάθε έργου με ταχύρυθμες διαδικασίες. Πώς λοιπόν δεν γίνεται κάτι; Κανείς δεν γνωρίζει από τα στελέχη που ρώτησα. Δηλαδή λεφτά έχουμε, τα δίνουμε, αλλά έργα δεν γίνονται. Τα νούμερα που έμαθα είναι ότι έχουν ενταχθεί 140 έργα με προϋπολογισμό μόνο από ΕΕ 573.253.365 ευρώ και έχουν γίνει πληρωμές μέχρι σήμερα μόνο 173.618.853 ευρώ.
Από την άλλη μεριά στο Υπ΄ Εθνικής Άμυνας έχουν ενταχθεί για το 2018 τέσσερα έργα για το Ανατολικό Αιγαίο προϋπολογισμού 96 εκ. ευρώ και έχουν απορροφηθεί μόνο 531.201 ευρώ. Τι γίνεται;
Μεγάλο πρόβλημα είναι τα ασυνόδευτα παιδιά που ζουν σε ξεχωριστούς χώρους και τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Αυτοί οι νέοι δεν μπορούν να ενταχθούν στην κοινωνία γιατί δεν γίνονται αποδεκτοί στα σχολεία. Διάφορες ΜΚΟ προσπαθούν γιατί π.χ. είδα ότι έχουν νοικιάσει ένα σπίτι όπου μένουν 12 έφηβοι υπό την επίβλεψη ενός εθελοντή. Κάθε πρωί έρχεται αυτοκίνητο και τα πάνε κάπου για εκμάθηση γλώσσας, αλλά όχι σε σχολείο. Το μοναδικό νοσοκομείο της Μυτιλήνης, το Βοστάνειο, δέχεται μεγάλο φόρτο μεταναστών, οι οποίοι έχουν προτεραιότητα έναντι των Ελλήνων γιατί οι διερμηνείς που χρειάζονται είναι ελάχιστοι και έχοντας πολλές υποχρεώσεις πιέζουν να προηγηθούν οι μετανάστες έναντι των Ελλήνων. Υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην διεξαγωγή των συνεντεύξεων από το προσωπικό ασύλου της ΕΕ και από τους 15 Έλληνες που απασχολούνται για την διεκπεραίωση αυτών των αποφάσεων. Δεν σημαίνει ότι με μια απορριπτική απόφαση ο μετανάστης θα φύγει. Με τις οδηγίες δικηγόρων κάνουν έφεση και ζητούν επανεξέταση της αίτησής τους από την επιτροπή. Η αίτηση επανεξέτασης πρέπει να γίνει για διαφορετικούς λόγους εισόδου στη χώρα. Μπαίνουν πάλι στην λίστα αναμονής για συνέντευξη και παραμένουν άλλον ένα χρόνο. Και πάει λέγοντας.
Οι δικηγόροι και πολλοί από τις ΜΚΟ παίζουν ένα ρόλο σε αυτό το παιχνίδι. Πολλοί προμηθεύονται και πλαστά διαβατήρια από ύποπτα κέντρα και οι αρχές έχουν και με αυτό το θέμα μεγάλο πρόβλημα.
Παρά τα όσα λέγονται, όταν αποφασιστεί ότι κάποιος είναι οικονομικός μετανάστης τότε απελαύνεται όπως μου είπαν, αλλά με ποιο τρόπο κανείς δεν γνωρίζει.
Θέλω να κλείσω το σημείωμα με δύο παρατηρήσεις.
Ο Mohamed που σας έλεγα άνοιξε ένα μικρό αραβικό εστιατόριο χωρίς καρέκλες με χαμηλά τραπέζια για τους ομοεθνείς του, το οποίο και επισκέφτηκα. Οι δουλειές του πάνε καλά και έχοντας το τρίτο παιδί γεννημένο στην Ελλάδα θα παραμείνει στην Μυτιλήνη, όπως μου είπε.
Η άλλη παρατήρηση είναι ότι υπάρχει και άλλο κέντρο συγκέντρωσης, το Καρά Τεπέ, που το διαχειρίζεται ο δήμος Μυτιλήνης. Εκεί οι συνθήκες θυμίζουν παιδική κατασκήνωση, οργανωμένα, καθαρά χωρίς φασαρίες κτλ. Εκεί όμως όταν φτάσει ο αριθμός 1.500 άτομα κλείνουν οι μπάρες.
Σας δίνω τα links για 3 video που αντέγραψα από το κινητό του Mohamed που τα τράβηξε ο ίδιος και την πολυκατοικία που έμενε και καταστράφηκε. Στο video με το ελικόπτερο θα δείτε και το πρόσωπό του σε αντανάκλαση. https:// youtu.be/hetLRDyePSQ, https://youtu.be/d3d3n2sLSYw https://www.youtube.com/watch?v=jnBRof4uG2Y

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή