Κεμάλ, Ερντογάν, ίδια το πάν’, Γράφει Ο Βαγγέλης Ντάλης

Η ελευθερία έκφρασης
στην Τουρκία είναι ιδιαίτερα
περιορισμένη. Το 2017,
με την κυκλοφορία του τρέιλερ της ταινίας Αφύπνιση
(Uyanis), ο σκηνοθέτης
της συνελήφθη και προ ημερών καταδικάστηκε σε έξι
χρόνια φυλάκισης.
Η ταινία αναφέρεται
στα γεγονότα του αποτυχημένου πραξικοπήματος
τον Ιούλιο του 2016,
δίνοντας άλλη τροπή
στην εξέλιξή του.

Στην ταινία υπάρχει μια σκηνή, όπου ο ηθοποιός που υποδύεται τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απειλείται με ένα πιστόλι στο κεφάλι κι εκείνος να προσεύχεται. Στην ταινία οι τρομοκράτες σκοτώνουν τα μέλη της οικογένειας του Τούρκου προέδρου, ακόμα και τον γαμπρό του και υπουργό Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ. Οι σκηνές αυτές προκάλεσαν σάλο, με τις τουρκικές αρχές να συλλαμβάνουν τον σκηνοθέτη Αλί Αβτζί μετά την κυκλοφορία του τρέιλερ. Ο Τούρκος σκηνοθέτης καταδικάστηκε την Παρασκευή, από δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης, σε κάθειρξη έξι ετών και τριών μηνών ως μέλος του κινήματος του αυτοεξόριστου ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, που ήθελε μέσω της ταινίας να κάνει προπαγάνδα υπέρ των τρομοκρατών.
95 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης και τη Μικρασιατική καταστροφή συμπληρώνονται αυτές τις μέρες. Είναι από τις μνήμες που αναφέρουμε μεν, δεν θέλουμε να θυμόμαστε μεν. Γιατί η σκέψη τους φέρνει στου νου ευθύνες. Των τότε και των τώρα. Χαλάει αυταπάτες, γκρεμίζει βεβαιότητες, δείχνει την εθελοτυφλία πολιτικών σχεδιασμών.
Παρά τα όσα λένε οι Τούρκοι, η καταστροφή της Σμύρνης και η σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού, ελληνικού και αρμενικού, υπήρξε μια πράξη προσχεδιασμένης γενοκτονίας.
Όλα τα κριτήρια που αναφέρονται στη Σύμβαση του Oργανισμού Hνωμένων Eθνών που ψηφίστηκε το 1948 «για την πρόληψη και την τιμωρία του εγκλήματος της γενοκτονίας» τα συναντούμε στη σφαγή της Σμύρνης.
Bέβαια, όλη η εκστρατεία εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών που πραγματοποίησαν οι Tούρκοι εθνικιστές, βασίστηκε πάνω στην πρακτική της γενοκτονίας. Σε μελέτη τους οι ιστορικοί Kιτρομηλίδης και Aλεξανδρής υπολογίζουν ότι ο ελάχιστος αριθμός είναι 800.000. Eκτός από το ανθρώπινο κόστος ο ελληνισμός έχασε οριστικά ιστορικές περιοχές του, όπως ο Πόντος, η Iωνία, η Kαππαδοκία, η Aνατολική Θράκη. Παράλληλα, η Σμύρνη αποκαλύπει και όλες μας τις αντιφάσεις.
Οι μαρτυρίες από τη σφαγή είναι πολλές. «Σε όλη την ευρύτερη παραλιακή ζώνη της Σμύρνης από το Κοκάργιαλι έως το Κορδελιό και σε μήκος 30 χιλιομέτρων οι Τούρκοι επιδόθηκαν σε γενική σφαγή των Ελλήνων κατοίκων και προσφύγων. Ολόκληρες οικογένειες εκτελούντο εν ψυχρώ. Στα προάστια Αγία Τριάδα και Πετρωτά, οι κάτοικοι βρήκαν τραγικό θάνατο εντός των εκκλησιών, στις οποίες είχαν καταφύγει. Στη συνοικία Τεπετζίκι οι Τούρκοι εκτέλεσαν περισσότερες από 300 γυναίκες και 66 βρέφη. Ο Γάλλος συγγραφέας Ρενέ Πουώ κατέγραψε μαρτυρίες συμπατριωτών του, οι οποίοι έκαναν λόγο για αποκεφαλισμένα σώματα μικρών παιδιών γύρω από την αρμενική μητρόπολη του Αγίου Στεφάνου.
Με τον όρο «Σεπτεμβριανά» καθιερώθηκε να αναφέρεται στην ιστοριογραφία το οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου του 1955, όταν ο καθοδηγούμενος από το τουρκικό παρακράτος όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια, κυρίως εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας και ανασφάλειας.
Ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για να γνωρίσει κάποιος τον ρόλο του τουρκικού κράτους και παρακράτους στο πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 είναι αυτό της Τουρκάλας ιστορικού Ντιλέκ Γκιουβέν με τίτλο: Εθνικισμός, Κοινωνικές Μεταβολές και Μειονότητες: Τα επεισόδια εναντίον των μη μουσουλμάνων της Τουρκίας, 6/7 Σεπτεμβρίου 1955 (Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ, 2006).
O βασικός σκοπός της κρίσης, σύμφωνα με την Γκιουβέν, ήταν να αποδυναμωθούν αριθμητικά οι μειονότητες. Η έκρηξη στη Θεσσαλονίκη ήταν η αφορμή, ενώ το κυπριακό ζήτημα δεν αποτελούσε τη βασική αιτία για τις επιθέσεις. Την περίοδο βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη η δημιουργία του «εθνικού κράτους» που είχε ξεκινήσει με την ίδρυση της τουρκικής Δημοκρατίας. Από τη δεκαετία του ’20 η ηγεσία της Τουρκίας δεν εμπιστευόταν τις μειονότητες, φοβούμενη ότι θα συνεργάζονταν με τους ομοεθνείς τους, που ζούσαν στα γειτονικά ανεξάρτητα κράτη. Σε έκθεση που είχε συνταχθεί το 1944 υπογραμμιζόταν ότι «οι Ρωμιοί είναι η πολυπληθέστερη και η πλέον επικίνδυνη μειονότητα γιατί μπορεί να συνεργαστεί με την Ελλάδα». Αυτό μαρτυρεί γιατί οι Έλληνες δέχθηκαν τον μεγαλύτερο όγκο των επιθέσεων χωρίς ωστόσο να είναι οι μόνοι. Το σχέδιο, σύμφωνα με την έρευνα της Τουρκάλας ιστορικού, υλοποίησαν στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, οι μυστικές υπηρεσίες, των οποίων τα μέλη ήταν κυρίως στρατιωτικοί και το σωματείο «Η Κύπρος είναι τουρκική».
Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι η τουρκική πολιτική είναι προσχεδιασμένη. Κάθε τους ενέργεια υπηρετεί μακροπρόθεσμους στόχους και συμφέροντα.
Τούρκοι στρατιωτικοί συνελήφθησαν από περίπολο στις Φέρες Έβρου το πρωί της περασμένης Κυριακής. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΓΕΣ, οι δύο Τούρκοι υποστήριξαν ότι χάθηκαν και πέρασαν τα ελληνοτουρκικά υδάτινα σύνορα χωρίς να το καταλάβουν.
Στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει ελληνικό παρατηρητήριο, απ’ όπου Έλληνες στρατιωτικοί τούς εντόπισαν και τους μετέφεραν στο στρατόπεδο της Καβησού. Συγκεκριμένα ο ένας από τους δύο χάθηκε με αποτέλεσμα να βρεθεί επί ελληνικού εδάφους και στη συνέχεια ο δεύτερος αναζητώντας τον, πέρασε κι αυτός στην άλλη μεριά του ποταμιού. Αμέσως μόλις έγινε γνωστό το περιστατικό υπήρξε επικοινωνία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, με τον Τούρκο ομόλογο του, Χουλουσί Ακάρ, αλλά και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Ευάγγελου Αποστολάκη με τον Τούρκο ομόλογο του και δρομολογήθηκε άμεσα η παράδοση των δυο Τούρκων στρατιωτικών στη χώρα τους, καθώς η ελληνική πλευρά δεν επιθυμούσε να δώσει συνέχεια και ήθελε να αντιμετωπίσει το περιστατικό όπως συνέβαινε και στο παρελθόν, πριν δηλαδή την σύλληψη των Κούκλατζη και Μητρετώδη.
Η διαφορά δεν είναι ούτε στην «καλοσύνη» ούτε και στην «πολιτισμένη» αντίδραση των ελληνικών αρχών. Αλλά στη σκοπιμότητα που υπήρξε στη σύλληψη και την εξάμηνη κράτηση των δύο Ελλήνων αξιωματικών. Η απελευθέρωση των Τούρκων υπήρξε άμεση και χωρίς ανταλλάγματα. Η απελευθέρωση των Ελλήνων ύστερα από πολλά παζάρια, στα οποία δεν γνωρίζουμε τι «δώσαμε». Πάντως το πρόσχημα της κατασκοπείας αποδείχτηκε ότι ούτε οι Τουρκικές αρχές το πίστευαν.
Η βία ήταν, είναι και θα είναι συστατικό στοιχείου του τουρκικού κράτους. Είτε του «κοσμικού» Κεμαλικού είτε του νεοϊσλαμικού του Ερντογάν. Ρωτήστε και τον υπουργό Άμυνας ο οποίος δεν τολμάει να πατήσει το πόδι του στα «ελληνικά» Ίμια. Ασχέτως αν στη διπλωματία έχουν αποδειχθεί από τις ικανότερες δυνάμεις του πλανήτη.
Και για μην ξεχνιόμαστε με τις πολιτικές φιλοφρονήσεις και αβροφροσύνες: «Πριν μπει ο χειμώνας κάνουμε γεώτρηση στη Μεσόγειο», ανακοίνωσε ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας. Όπως είπε «η Εταιρεία Πετρελαίων (ΤΡΑΟ) κάνει τις τελευταίες δοκιμές και προετοιμασίες με το “Μπάρμπαρος”. Όταν τελειώσουν, μέσα σε 2 μήνες, πριν μπει ο χειμώνας θα κάνουμε τη πρώτη γεώτρηση. Θα γίνουν μέσα στη δική μας οικονομική ζώνη, στα ανοιχτά της Αττάλειας».
Επειδή οι Τούρκοι πάντα κάνουν αυτά που ανακοινώνουν, θα πρέπει μάλλον να ετοιμαστούμε για ένα θερμό χειμώνα στην περιοχή.