Ανευθυνοϋπεύθυνοι, Γράφει ο Βαγγέλης Ντάλης

Το καλοκαίρι του 2007 πυρκαγιές κατακαίνε την Ελλάδα, υπάρχουν 63 νεκροί και ο (τότε) υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρωνας Πολύδωρας αποδίδει, εκ μέρους της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή, την τραγωδία σε οργανωμένο σχέδιο. Φέτος οι νεκροί και το σύνολο της τραγωδίας στο Μάτι αποδόθηκε στην αυθαίρετη δόμηση, την κλιματική αλλαγή και την ταχύτητα του ανέμου.

Τότε ο Β. Πολύδωρας θέλοντας να αποποιηθεί τις κυβερνητικές ευθύνες ανικανότητας μιλούσε για το «στρατηγό άνεμο». Ερωτηθείς εάν υιοθετεί τη θέση ότι δεχόμαστε ασύμμετρη απειλή, ο υπουργός απάντησε: «Απολύτως! Έχουμε ευρήματα. Έχουμε τις συλλήψεις, έχουμε και προσαγωγές […] Μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται πράγματι περί ασύμμετρης απειλής.»
Τα χρόνια πέρασαν αλλά κάποια πράγματα δεν άλλαξαν. Ο υπουργός Τόσκας, ως άλλος Πολύδωρας, πριν ακόμα παραλάβει οποιοδήποτε πόρισμα από την Πυροσβεστική είχε έτοιμη τη θεωρία περί οργανωμένου σχεδίου εμπρησμών. Γενικά οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν πέραση αλλά έχουν και ένα ακόμα προσόν. Αποπροσανατολίζουν από τις ευθύνες όσων έχουν αναλάβει να προστατεύουν τον τόπο από πυρκαγιές ή οποιονδήποτε άλλον κίνδυνο.
Ο φερετζές του ανευθυνοϋπεύθυνου είναι πλέον το «αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη». Την πολιτική ευθύνη, όχι την ευθύνη. Την αόριστη εκείνη ευθύνη ότι το «κακό» συνέβη επί των ημερών μου. Όταν «είχα τη βάρδια μου» όπως είπε κι άλλη ανεύθυνη για την προστασία μας από τις φωτιές Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου. Έργο της Πυροσβεστικής είναι, τι να σας κάνω κι εγώ …
Την πολιτική ευθύνη ανέλαβε ο πρωθυπουργός. Όχι, δεν παραιτήθηκε από ευθιξία, απλά την «πολιτική ευθύνη» ανέλαβε. Παραίτησε, κατόπιν εορτής, κι αφού είχε «βουίξει ο τόπος» κάποιους κατωτέρους του … Στο κλίμα της «ευθύνης» είχε μπει πρώτος βέβαια ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης, οικολόγος ως προς τις πολιτικές απόψεις. Θαυμάστε υπευθυνότητα :
«Για πρώτη φορά η φωτιά έκαψε σε μια ώρα 13.000 στρέμματα και σε αυτό είναι καθαρά υπεύθυνη η κλιματική αλλαγή με τις καλοκαιρινές βροχές που αυξάνουν την καύσιμη ύλη. Αν δεν το καταλάβουμε και είμαστε απροετοίμαστοι, είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε άλλη αξία στην πολιτική προστασία» είπε ο κ. Τσιρώνης. Όπως είπε «η ευθύνη πρέπει να είναι έμπρακτη και αναλαμβάνω την ευθύνη στο βαθμό που μου αναλογεί. Νιώθω ευθύνη γιατί δεν μπορέσαμε να εξηγήσουμε στο λαό τι μας περιμένει με την κλιματική αλλαγή». Τόνισε ακόμα ότι «άλλοι πράγμα οι υπεύθυνοι άνθρωποι που παραιτούνται και άλλο οι υπαίτιοι. Δεν σημαίνει ότι αυτοί που έκαναν τη δουλειά τους και παραιτήθηκαν ήταν υπαίτιοι».
Καταλάβατε ποιά είναι η ευθύνη τους; Ότι «δεν μπορέσαμε να εξηγήσουμε στο λαό τι μας περιμένει με την κλιματική αλλαγή». Γιατί η δουλειά μιάς κυβέρνησης είναι να εξηγεί. Όχι να προνοεί και να φροντίζει! Και ποιος θα το κάνει αυτό; Κρατηθείτε: «η υπόθεση της πολιτικής προστασίας είναι καθαρά θέμα εθελοντών. Χρειαζόμαστε εθελοντές που να αντιμετωπίζουν το θέμα επαγγελματικά» είπε! Μάλιστα. Εθελοντές. Τί να σας κάνουμε κι εμείς; Μια απλή κυβέρνηση είμαστε… Αν θέλετε να προστατέψετε τα σπίτια και τα δάση σας, οργανώστε εθελοντικές ομάδες προστασία !
Αηδία. Θέλετε να δείτε τι σημαίνει ΕΥΘΥΝΗ; Aς μιλήσουμε για τη Σοφία Υφαντίδου, αθλήτρια στίβου και πρωταθλήτριά μας στο έπταθλο, το πιο δύσκολο «αγώνισμα» αφού οι αθλήτριες αγωνίζονται σε επτά διαφορετικά αγωνίσματα (δρόμους, άλματα, ρίψεις) σε δύο συνεχόμενες μέρες. Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012 έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στο ακόντιο, αξεπέραστατο ακόμα. Συμμετείχε στους Ευρωπαϊκούς αγώνες ανοιχτού στίβου που έγιναν αρχές του μήνα στο Βερολίνο. Αγωνίστηκε με πένθιμο περιβραχιόνιο, ως ένδειξη πένθους για τα θύματα των πυρκαγιών. Δεν κατάφερε όμως να προκριθεί στους τελικούς του αγωνίσματος κι ένιωσε βαριά την ευθύνη της ως μέλος της Εθνικής ομάδας στίβου. Δείτε τι έγραψε, με τη σύνταξη και την ορθογραφία της :
«_Δεν έχω μάθει να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου..έτσι δεν θα το κάνω και αυτή την φορά..
_Έχω ήδη κρίνει τον εαυτό μου πολύ πιο αυστηρά από όλους..
_Απογοήτευσα..πρώτα εμένα, τον προπονητή μου.. τους δικούς μου..την ομοσπονδία μου..και όσους περίμεναν κάτι καλύτερο σήμερα από εμένα..
_Δεν θα ήμουν η αθλήτρια των μεταλλίων, αλλά ένας τελικός θα ήταν μεγάλη επιτυχία για εμένα..
_Τις τελευταίες ημέρες, ένα “αθώο“σφίξιμο ανάμεσα στα πλευρά ,αποδείχτηκε αρκετό για να κάνω έναν καταστροφικό αγώνα..σίγουρα δεν ήταν αρκετό για να κάνω αυτή την απαράδεκτη παρουσία σήμερα, αλλά αυτή την φορά το άφησα να με νικήσει.. δεν θέλω να φανεί σαν δικαιολογία..το φταίξιμο μου ανήκει 100%..το μυαλό κινεί την θέληση, και εγώ δυστυχώς το άφησα να με οδηγήσει αντίθετα..στο δεν μπορώ και όχι στο μπορώ..απαράδεκτο μετά από τόσα χρόνια πρωταθλητισμού..τέρμα λοιπόν το ρητό “κάθε εμπόδιο για καλό”..τα βρίσκουμε μπροστά μας για να μάθουμε να τα ξεπερνάμε..και εγώ σήμερα τα είδα απλά σαν εμπόδια..
_Πίσω στην πατρίδα μας, άνθρωποι πάλεψαν με φλόγες, και εγώ άφησα έναν πόνο να με ρίξει κάτω, αντί δυστυχώς να καταφέρω έστω και με αυτό τον τρόπο να τους δώσω και εγώ, κάποιες στιγμές χαράς και αισιοδοξίας, όπως κατάφεραν και θα καταφέρουν πολλοί συναθλητές μου..
_Θέλω να ευχαριστήσω την ομοσπονδία μου, που παρ’όλη την όχι τόσο καλή χρονιά, μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι παρούσα σε αυτή την διοργάνωση, αλλά δυστυχώς φάνηκα πολύ κατώτερη των δυνατοτήτων μου, και των απαιτήσεων αυτού του αγώνα..
_Να ευχαριστήσω τον προπονητή μου, που είχε όλα τα δίκια του, να φωνάξει..να “μαλώσει” αλλά αντ’αυτού μου έδωσε τον ώμο του, να κλάψω..
_Και τέλος τους φυσικοθεραπευτές της ομοσπονδίας μας, που αυτές τις 4 ημέρες, με βοήθησαν για να μπορώ να είμαι εντάξει σήμερα..
_Του χρόνου λοιπόν επειδή ο τρόπος πρόκρισης στις μεγάλες διοργανώσεις αλλάζει, και θα είναι πολύ πιο δύσκολος, πρέπει το σημερινό χαστούκι να με αφυπνίσει, γιατί στο εξής τίποτα δεν θα χαρίζεται..μόνο αν το αξίζω πραγματικά θα είμαι παρούσα στις επόμενες διοργανώσεις..αλλιώς το μόνο που θα μου αξίζει, είναι να μείνω σπίτι μου..
_Κλείνωντας, γνωρίζω ότι αξίζω την κάθε αρνητική κριτική..αλλά να πάρει ήταν ένα Ευρωπαικό Πρωτάθλημα..και δεν ήταν κάτι που μου συνέβη πρώτη φορά..γι’αυτό και ήρθα..το ξέρω οτι θα με στιγματίσει αυτός ο αγώνας και δεν είναι κάτι που ήθελα και πολλοί θα πουν ας καθόμουν σπίτι μου…και με το δίκιο τους..αλλά το λέω με κάθε ειλικρίνια, και όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι το εννοώ, ότι αν γνώριζα ότι δεν θα μπορέσω να κάνω έναν αξιοπρέπη αγώνα, πραγματικά θα έμενα σπίτι μου..πρώτα από όλους, εγώ είμαι αυτή που δεν ήθελα να είναι μία ακόμα διοργάνωση που απλά συμμετείχα..αλλά μια μεγάλη διοργάνωση που είχα και ένα καλό αποτέλεσμα στο μέτρο των δυνατοτήτων μου..
_Το σημερινό λοιπόν δεν το αφήνω και πάω παρακάτω, αλλά θα συνεχίσω να πορεύομαι με αυτό για να θυμάμαι τα λάθη που δεν πρέπει να επαναλάβω..
_Συγχαρητήρια στους συναθλητές μου για τις μέχρι τώρα επιτυχίες τους… καλή συνέχεια σε όσους αγωνίζονται και συνεχίζουν..και σε αυτούς που ακόμα δεν ξεκίνησαν τις προσπάθειες τους..
_Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και ένα συγγνώμη σε όλους σας..»
Βλέπετε, άλλο οι ΑΘΛΗΤΕΣ κι άλλο οι ΑΘΛΙΟΙ.