Την επαύριον των Εισαγωγικών, του Γιώργου Πένταρη

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Την επαύριον των Εισαγωγικών, του Γιώργου Πένταρη

Τελευταίες μέρες των εισαγωγικών εξετάσεων αυτήν την εβδομάδα και κρίνω σκόπιμο να ασχοληθώ άλλη μια φορά με τον «μεγάλο ασθενή», όπως λένε πολλοί, που είναι η παιδεία μας. Με ενδιαφέρει αυτό το ζήτημα γιατί είναι όρος ύπαρξης του έθνους και γενικότερα της υπόστασης αυτής της χώρας. Από οικονομικής πλευράς η επένδυση στην παιδεία έχει μεγάλο πολλαπλασιαστικό συντελεστή, αλλά και από την πλευρά του πολιτισμού και της παραγωγής τέχνης και ιδεών είναι ακόμη σοβαρότερη γιατί προσδιορίζει και οριοθετεί την μοναδικότητα κάθε λαού. Η επίγνωση της μοναδικότητας και της θέσης μας μέσα στον κόσμο, είναι το κλειδί για την μελλοντική επιβίωσή μας δίπλα σε έναν αδηφάγο γείτονα που η δική μας αβελτηρία μας έφερε σήμερα σε λίαν μειονεκτική θέση.

Μετά από αυτή την εισαγωγή, θα έρθω στο προκείμενο που είναι όχι μόνο οι εισαγωγικές, αλλά και το επίπεδο μόρφωσης και γνώσης των αποφοίτων του λυκείου. Συζήτησα λοιπόν με ένα φίλο, του οποίου η κόρη έδινε στην θετική κατεύθυνση, για τα θέματα των μαθηματικών. Παραπονέθηκε, όπως είδα και στις εφημερίδες, ότι ήταν πολύ δύσκολα και από περιέργεια, ως μαθηματικός, ζήτησα να τα δω. Με μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι τα θέματα ήταν πολύ εύκολα για το κάθε παιδί με την προϋπόθεση ότι στο σχολείο θα γινόταν σοβαρό μάθημα. Προσωπικά έλυσα όλα τα θέματα σε 40 λεπτά αν και δεν έχω ασκήσει τα μαθηματικά εδώ και δεκαετίες. Οι εφημερίδες έγραφαν ότι τα θέματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα σε αντίθεση με την δική μου προσωπική άποψη.
Για να «διαλευκάνω» την υπόθεση ρώτησα έναν αγαπητό φίλο και πρώην συμφοιτητή μου καθηγητή μαθηματικών σήμερα σε δημόσιο λύκειο στην Χαλκίδα. Μου εξομολογήθηκε ότι τα θέματα ήταν πολύ εύκολα και όλοι θα μπορούσαν να λύσουν. Ακόμη ότι το τρίτο θέμα ήταν σχεδόν ίδιο με άσκηση του βιβλίου. Μου επιβεβαίωσε ο φίλος μου την άποψη που είχα εδώ και δεκαετία (τότε που έδινε ο γιός μου εισαγωγικές) για το επίπεδο σπουδών στην μέση εκπαίδευση. Το επίπεδο εκπαίδευσης έχει φτάσει στο ναδίρ και θα πρέπει να ανησυχούμε ιδιαιτέρως για αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στα μαθηματικά ή στην φυσική, αλλά και στο θέμα της γλώσσας και της γενικής παιδείας με την ευρύτερη έννοια. Η πλημμελής εκπαίδευση στην γλώσσα, την κατανόηση και ανάλυση λογοτεχνικών κειμένων και της ιστορίας, διαμορφώνουν σε τελευταία ανάλυση ένα πολίτη που είναι εκτός πραγματικότητας μη δυνάμενος να αντιληφθεί το σημερινό πολύπλοκο γίγνεσθαι.
Αυτό που λέω αποδεικνύεται και από την τηλεόραση όπου ακόμη και στον γραπτό λόγο από τους παρουσιαστές γίνονται σοβαρά λάθη. Αν προσέξουμε όμως τα τηλεπαιχνίδια, εκεί θα δούμε την γύμνια γνώσεων των νέων Ελλήνων κάτω των 40 ετών. Αυτή η υποβάθμιση γνώσεων έχει ως αποτέλεσμα την απουσία από τους νεοέλληνες αναλυτικής και συνθετικής σκέψης κάνοντάς τους ευάλωτους σε κάθε λογής ψεύτη και λαοπλάνο της πολιτικής. Έτσι εξηγείται και η δημοτικότητα του Σώρρα, η πίστη πάρα πολλών ότι μας ψεκάζουν και το πιο πρόσφατο η απουσία κατανόησης του μακεδονικού ζητήματος.
Μένω για λίγο στα μαθηματικά θέλοντας να αναφέρω ότι η Ελλάδα είναι 32η από 35 χώρες που βαθμολογήθηκαν το 2016 στην ανά τριετία αξιολόγηση της PISA. Οι ανόητοι «φωστήρες» του Υπουργείου Παιδείας έχουν καταργήσει την κατ’ εξοχήν ελληνική επιστήμη, την γεωμετρία, αλλά και την τριγωνομετρία και όλα τα θέματα μαθηματικών εκτός της ανάλυσης όπως λέγεται. Σήμερα που έχει τόσο πολύ προχωρήσει η επιστήμη των υπολογιστών, η οποία στηρίζεται στην θεωρεία αριθμών και στα διακριτά μαθηματικά, αυτά έχουν καταργηθεί. Οι περισσότεροι φοιτητές της επιστήμης των υπολογιστών κολλάνε σε αυτά τα θέματα στο πανεπιστήμιο γιατί τα βλέπουν για πρώτη φορά και πολλοί από αυτούς αναγκάζονται να εγκαταλείψουν ή να πάνε πολύ πίσω της σπουδές τους περνώντας στην χορεία των αιωνίων φοιτητών που τόσο υπέθαλψε το πολιτικό μας σύστημα. Αυτά τα μαθήματα δεν καταργήθηκαν, κατά την γνώμη μου, κατόπιν επιστημονικής μελέτης, διότι γίνονται σε άλλες χώρες. Η αιτία ήταν η προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να δελεάσει τους μαθητές και τις οικογένειές τους με εύκολη και μειωμένη ύλη για καθαρά πολιτικά οφέλη.
Η υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών στην μέση εκπαίδευση φέρνει με την σειρά της την υποβάθμιση της ποιότητας των θεμάτων των εισαγωγικών με συνεπακόλουθο την υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών. Σημειώνω εδώ ότι μιλώ για την πλειοψηφία των σπουδαστών και όχι για κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις που αντιπροσωπεύουν λιγότερο του 5%. Με την σειρά της η υποβάθμιση των σπουδών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (ΑΕΙ & ΤΕΙ), παράγει εντελώς άσχετα στελέχη, τα οποία δεν είναι ικανά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.
Παράλληλα έχουν δημιουργηθεί τμήματα εντελώς εκτός πραγματικότητας, τα οποία εξυπηρετούν μόνο κάποια καθηγητικά συμφέροντα. Τρανό παράδειγμα είναι η ανώτατη σχολή νοσηλευτικής του ΕΚΠΑ, η οποία παράγει νοσηλεύτριες κάτι μεταξύ γιατρών και των κανονικών νοσηλευτών. Έχω δύο περιστατικά υπ’ όψη μου. Η κόρη φίλου μου τέλειωσε την σχολή αυτή και βρήκε δουλειά ως νοσηλεύτρια των ΤΕΙ πράγμα που δεν μπορούσε να ανεχθεί. Έδωσε έτσι κατατακτήριες ως κτηνίατρος. Η άλλη κοπέλα έπαθε και αυτή το ίδιο και δουλεύει τώρα στην Apple που βγάζει τα iPhone. Τέτοιες σχολές υπάρχουν πάμπολλες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και αν τις συνδυάσουμε με την παντελή απουσία επιχειρηματικής εκπαίδευσης στην δευτεροβάθμια, είναι μια άριστη συνταγή πορείας προς την μακροχρόνια ανεργία. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν χιλιάδες θέσεις εργασίας στην σημερινή Ελλάδα της ανεργίας, που δεν μπορούν να καλυφθούν λόγω τρομερής έλλειψης εξειδικευμένων στελεχών, τα οποία έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις.
Αντιθέτως υπάρχει υπερπληθώρα σπουδασμένων σε επαγγέλματα άσχετα με την παρούσα κατάσταση και μελλοντική κατεύθυνση της Ελληνικής οικονομίας. Παρατηρείται μια τάση ανωτατοποίησης της ενδιάμεσης εκπαίδευσης (ΤΕΙ), η οποία εξυπηρετεί μόνο καθηγητικά και πολιτικά συμφέροντα βάζοντας στην άκρη τις ανάγκες της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα. Αυτό εκφράστηκε με την απόφαση του υπουργού παιδείας Γαβρόγλου, που ζήλωσε την δόξα του ΠΑΣΟΚ όταν ίδρυσε τα δύο νοσοκομεία στην Δυτική Αττική, που συνένωσε τα ΤΕΙ Αθηνών και Πειραιά ως Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής….. Το έκανε για καθαρά πολιτικούς λόγους παίζοντας στις πλάτες γονιών και φοιτητών δημιουργώντας τους φρούδες ελπίδες για σπουδές και δουλειά.
Η υποβάθμιση του επιπέδου μόρφωσης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και η συνεπαγώμενη ευκολία εισαγωγής στην τριτοβάθμια, έχει στρέψει όλη την νεολαία σε σπουδές χωρίς αντίκρισμα. Αν υπήρχε υψηλό επίπεδο στην μέση εκπαίδευση και δύσκολες εισαγωγικές εξετάσεις, θα είχαμε στροφή πολλών νέων σε τεχνικά επαγγέλματα π.χ. υδραυλικοί, ψυκτικοί, κουρείς, βιοτέχνες κτλ. Παράλληλα η ελάττωση των φοιτητών στην τριτοβάθμια με παράλληλη βελτίωση του επιπέδου σπουδών, θα παρήγαγε στελέχη ικανότατα, τα οποία θα μπορούσαν να είναι οι μπροστάρηδες στην ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα σήμερα οι αριστερές και αναρχικές δυνάμεις που έχουν το ΕΜΠ ως ορμητήριο και στρατόπεδο τρομοκρατών και οι οποίες υπάρχουν σε όλα τα ΑΕΙ & ΤΕΙ έχουν φέρει την δραματική απαξίωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το τελευταίο χτύπημα δόθηκε με την κατάργηση του νόμου της Διαμαντοπούλου. Αυτοί οι τύποι φωνασκούν λοιπόν για «παιδεία για το λαό», αλλά έχουν παραλύσει τα πανεπιστήμια που θα σπουδάσουν τα παιδιά του λαού. Σαν συνέπεια ο λαός που δεν μπορεί να πληρώσει σπουδές στο εξωτερικό κλαίει την μοίρα του ενώ οι πλούσιοι στέλνουν τα παιδιά τους έξω και αυτά είναι που στο μέλλον θα διοικήσουν την χώρα.
Πόσο ωραίο θα ήταν να είχαμε ένα υψηλό δημόσιο επίπεδο σπουδών στα ΑΕΙ & ΤΕΙ και τα παιδιά του λαού να γίνονται ικανότατα στελέχη ώστε να καλύψουν τις ανάγκες της οικονομίας; Πόσο καλό θα ήταν να έχουμε μια παιδεία μέση και ανώτατη ικανή να συντηρήσει ένα σύστημα κλασικών σπουδών που θα γινόταν πόλος έλξης χιλιάδων νέων από χώρες του εξωτερικού; Ποιος δεν θα ήθελε να έρθει εδώ να σπουδάσει ή να εξειδικευτεί ή να κάνει έρευνες που θα έκαναν την Ελλάδα ένα παγκόσμιο κέντρο κλασικών σπουδών με προφανή αποτελέσματα για τον πολιτισμό, την οικονομία και την δημιουργία φιλικών προς την Ελλάδα επιστημόνων σε παγκόσμιο επίπεδο; Δυστυχώς με την σημερινή κυβέρνηση και με τους αμφιβόλου κύρους υπουργούς παιδείας που τοποθέτησε, αλλά και με τους προηγούμενους υπουργούς προγενέστερων κυβερνήσεων, η ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί.

Πήγαινε στην κορυφή