Ανοχύρωτη Ελλάδα ή αλλιώς ανοχύρωτη πόλη, του Γιώργου Πένταρη

Ανοχύρωτη Ελλάδα ή αλλιώς ανοχύρωτη πόλη, του Γιώργου Πένταρη
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα είναι πολλά, πολύπλοκα και τις περισσότερες φορές τα προκαλούμε μόνοι μας, αλλά κατά την προσφιλή μας συνήθεια τα φορτώνουμε σε άλλους. Ποτέ δεν άκουσα από τα ΜΜΕ ότι φταίμε και εμείς ως λαός. Η ιδέα της ανευθυνότητας ως λαού καλλιεργήθηκε κατά κόρον από τις «αριστερές δυνάμεις» μετά την μεταπολίτευση και σήμερα έχει μπει στο πετσί της ελληνικής κοινωνίας.

Στα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, όταν νομιμοποιήθηκε το ΚΚΕ, μια από τις πάγιες τακτικές του ήταν να ζητά από το κράτος να κάνει τα πάντα στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Σε αυτή την παγίδα έπεσε και το ΠΑΣΟΚ της τότε εποχής και άσκησε μαζί με το ΚΚΕ σοβαρότατη πίεση στην κυβέρνηση Καραμανλή με αποτέλεσμα να έχουμε αλλεπάλληλές κρατικοποιήσεις μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων όπως π.χ. οι τράπεζες, ο ηλεκτρικός, η Λάρκο, η Ολυμπιακή και πολλές άλλες. Αυτή η «σοσιαλμανία», όπως ονομάστηκε, μετέτρεψε την Ελλάδα σε μια σοβιετικού τύπου οικονομία.
Αυτά έγιναν στη μακρινή δεκαετία του 1970, αλλά δυστυχώς μέχρι και σήμερα, παρά τις δραματικές αλλαγές που έχουν γίνει στην παγκόσμια οικονομία, ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας παραμένει εγκλωβισμένο σε αυτές τις σοβιετικού τύπου λογικές. Στη σημερινή Ευρώπη δεν υπάρχει άλλος λαός που να σκέφτεται με τα δεδομένα της Σοβιετικής Ένωσης και να ονειροπολεί τα Σοβιέτ. Έκανα την παραπάνω εισαγωγή γιατί θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι γίνεται στην σημερινή Ελλάδα. Ας αναφερθούμε πρώτα για το μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων, η οποία δημοσιεύτηκε πριν από έναν μήνα. Οι Έλληνες ηλικίας από 50 έως 65 έχουν μορφωτικό επίπεδο (μαθηματικά, γραφή, ανάγνωση και γενικές γνώσεις) πάνω από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ οι ηλικίες κάτω των 50 είναι στους τελευταίους του ΟΟΣΑ. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της Ελληνικής κοινωνίας, του οποίου το σπέρμα έπεσε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 με το σύνθημα «όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών» στα πανεπιστήμια που σιγά – σιγά επεκτάθηκε και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι αλλεπάλληλες αλλαγές, οι οποίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα στο εκπαιδευτικό σύστημα, έφεραν την αποδιάρθρωση και υποβάθμιση της παιδείας, της οποίας τα αποτελέσματα αντανακλώνται στην σημερινή Ελληνική κοινωνία και κατ’ επέκταση στο πολιτικό μας σύστημα. Αυτές είναι οι αιτίες που ο Τζανακόπουλος θέλοντας να πει «εικοτολογίες = υποθέσεις» είπε «κοτολογίες». Δεν έκανε λάθος εν τη ρύμη του λόγου του, αλλά έτσι νόμιζε ότι λέγεται, άκουσα ο ίδιος τα λεγόμενά του στο ραδιόφωνο.
Η υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου δημιουργεί πολίτες που δεν έχουν την δυνατότητα μιας ελαχίστου βαθμού συνθετικής σκέψης. Μη έχοντας αυτή την δυνατότητα δεν μπορούν να καταλάβουν την μεθοδολογία της σκέψης των λενινιστών, οι οποίοι διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο. Πάρτε παράδειγμα τον νόμο για τις υιοθεσίες. Μέσα σε όλα τα πραγματικά θετικά που είχε ο νόμος παρεισέφρησε το άρθρο 8 για την υιοθεσία παιδιών από τα ομόφυλα ζευγάρια. Στο ζήτημα υπάρχουν πολλές ενστάσεις και οι διεθνείς έρευνες δεν έχουν αποδείξει μέχρι τώρα ότι δεν θα προκληθεί ψυχική βλάβη στο ανάδοχο παιδί. Και κανείς βέβαια δεν εγγυάται ότι το παιδί αυτό δεν θα υποστεί bullying στο σχολείο ή ότι μπορεί να πέσει θύμα παιδοφιλίας και δεν ξέρω τι άλλο. Το επιχείρημα υπέρ αυτής της μορφής υιοθεσίας ήταν ότι θα ήταν καλλίτερα με δύο ομόφυλους παρά στο ορφανοτροφείο. Το αντεπιχείρημα είναι γιατί δεν φτιάχνετε στο σύστημα υιοθεσίας πιο ευέλικτο ώστε να λυθούν αυτά τα προβλήματα;
Εδώ ακριβώς βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος που είναι η απουσία συνθετικής σκέψης από τον λαό και πιστεύει παπαρολογίες. Είναι προφανές ότι το άρθρο αυτό έγινε για τον προσεταιρισμό ψηφοφόρων αυτής της κατηγορίας στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να το κάνουμε λιανά, ένας νόμος προς την σωστή κατεύθυνση χρησιμοποιείται ως Δούρειος Ίππος προς άγρα ψηφοφόρων.
Ας συνεχίσουμε με κάτι άλλο. Αθωώνονται τα μέλη του Ρουβικώνα που εισέβαλαν στο Δημαρχείο τής Τήνου από το δικαστήριο της Σύρου. Το αδίκημα που διέπραξαν ήταν διατάραξη οικιακής ειρήνης, το οποίο είναι πλημμέλημα.
Προσέξτε το επιχείρημα της υπεράσπισης. Λέει ότι «εκπροσωπούν και υπερασπίζονται την Ελληνική κοινωνία και θα πρέπει να εισακουστούν οι παρεμβάσεις τους». Περιττό να πούμε ότι χειροκροτήθηκαν από κόσμο της αριστεράς. Καταλαβαίνετε για ποιά κοινωνία μιλάμε; Δεν υπάρχει καμιά σύλληψη και τιμωρία των εκπαιδευόμενων βομβιστών μολότοφ κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ. Ποιος φταίει; Η αστυνομία που δεν κάνει σωστά την δουλειά της, ο εισαγγελέας που είναι επιφορτισμένος για την επιβολή του νόμου ή κάποιες δυνάμεις που εμποδίζουν την εφαρμογή του; Είναι προφανές ότι άλλες δυνάμεις είναι αυτές που δένουν τα χέρια των δικαστικών αρχών και της αστυνομίας. Αυτές οι δυνάμεις προσβλέπουν στην ψήφο των «μολοτοφοτιστών» στις επόμενες εκλογές που οσονούπω πλησιάζουν. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία θα ήταν αδιανόητο να παραβλέπεται η παρανομία με αντάλλαγμα πολιτικά οφέλη. Προφανώς σας έρχονται συνειρμοί για καθεστώτα ή κατ’ επίφαση δημοκρατίες… Εγώ απλώς παραθέτω γεγονότα.
Η αδιαφορία της πολιτείας για επιβολή του νόμου προέρχεται από μια εγγενή αρνητική αντίληψη των σημερινών κυβερνώντων απέναντι στον θεσμό της αστυνομίας. Θυμηθείτε την συμπεριφορά της πρώην προέδρου της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου και την σκαιά συμπεριφορά της απέναντι στην φρουρά της Βουλής και θα καταλάβετε τι εννοώ. Αυτή η αντίληψη έχει ως αποτέλεσμα την έξαρση των κλοπών είτε σε σπίτια είτε κυρίως στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους τουρίστες.
Δεν έχουν άδικο οι καταστηματάρχες που έδειραν έναν κλέφτη που έπιασαν επ’αυτοφόρω, χωρίς να συμφωνώ με την πράξη τους, να κλέβει πελάτη τους τουρίστα. Και τους δίνω μπράβο γιατί με την πράξη τους προστάτευσαν, θα λέγαμε, το εθνικό προϊόν που λέγεται τουρισμός και το έκαναν γιατί η αστυνόμευση στα μυαλά των κυβερνώντων συγχέεται με την λεγόμενη «καταστολή των πολιτικών ιδεών» και έχουν αφήσει την κοινωνία στον «πατριωτισμό των Ελλήνων»… Από την έλλειψη αστυνόμευσης συμμορίες βαλκάνιων και μαύρων λυμαίνονται την Αθήνα. Καταφθάνουν με λεωφορεία κλέβουν και φεύγουν. Καμία τιμωρία καμιά πρόληψη. Μη νομίζετε ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί η αστυνομία. Απλώς δεν αισθάνεται ελεύθερη και είναι συνεχώς υπό πίεση για τυχόν υπερβάλλοντα ζήλο που θα επιφέρει ΕΔΕ και πειθαρχικέ κυρώσεις.
Να πάμε και πάρα πέρα με το λεγόμενο πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής; Ο υπουργός Παιδείας ένωσε τα ΤΕΙ Αθηνών και Πειραιά και εν μία νυκτί τα έκανε πανεπιστήμιο. Σπουδαστές που μπήκαν στην Ανωτέρα Τεχνολογική Εκπαίδευση θα βγουν απόφοιτοι πανεπιστημίου καταρρακώνοντας έτσι κάθε έννοια ισότητας και ισονομίας. Στον βωμό πάλι της άγρας ψήφων η παιδεία γίνεται θύμα εκμετάλλευσης. Αγνοείται η ανάγκη της οικονομίας για ενδιάμεσα στελέχη στην οικονομία που είναι στην ουσία η ραχοκοκαλιά της και δημιουργούνται υπεράριθμοι για την οικονομία πτυχιούχοι ΑΕΙ με διαβατήριο στην ανεργία. Αν αυτά τα δύο ενοποιημένα ΤΕΙ έχουν 2000 φοιτητές μεταφράζονται σε 7 με 8 χιλιάδες ψήφους… Έτσι παίζονται τα πολιτικά παιχνίδια.
Με τα παραπάνω χαρακτηριστικά παραδείγματα που δεν εξαντλούνται σε ένα άρθρο, η κυβέρνηση προετοιμάζει συστηματικά το κύμα νέων ψηφοφόρων που όπως ελπίζουν τα στελέχη της θα ξαναφέρει την νίκη στις επόμενες εκλογές. Η έκρηξη του πελατειακού κράτους μοιάζει με τα ηφαίστεια της Χαβάης, συνεχή, δυναμικά και συστηματικά. Αντίδραση δεν φαίνεται να υπάρχει γιατί το εκλογικό σώμα είναι εγκλωβισμένο είτε στα κοινωνικά επιδόματα, είτε στους διορισμούς, είτε στις προσδοκίες για μια θέση στο δημόσιο.
Κλείνω υπενθυμίζοντας απλώς το μεγάλο πρόβλημα με την Τουρκία που και εδώ πάλι παίχτηκαν παιχνίδια με τα Γαλλικά πλοία και τα αεροπλάνα. Αυτά όλα δικαιολογούν τον τίτλο του άρθρου.