Η ελληνική διχόνοια έφτασε ως το διάστημα , γράφει ο Βαγγέλης Ντάλης

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Η ελληνική διχόνοια έφτασε ως το διάστημα , γράφει ο Βαγγέλης Ντάλης

Η ελληνική διχόνοια έφτασε ως το διάστημα
Συμβαίνει αιώνες σε αυτόν τον τόπο, συνέβη πριν ακόμα συσταθεί το ελληνικό κράτος που προέκυψε από την επανάσταση του ’21, συμβαίνει και με τη Διαστημική Υπηρεσία πριν ακόμα αυτή αρχίσει να λειτουργεί. Αιτία; Όπως πάντα, το ποιός θα κάνει κουμάντο!

Ελληνικός εμφύλιος της περιόδου 1823 – 1825 έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης ως ανταγωνισμός ισχύος για την ηγεσία της επανάστασης αλλά και του υπό διαμόρφωση νέου ελληνικού κράτους. Χωρίζεται σε δύο φάσεις: η πρώτη χαρακτηρίστηκε από έντονες πολιτικές διαμάχες μεταξύ Φιλικών και Κοτζαμπάσηδων ενώ η δεύτερη από εμφύλιες συρράξεις μεταξύ κυβερνητικών, υποστηριζόμενων από την Αγγλία, και Πελοποννησίων.
Όταν το Μάρτιο του 1823 ξεκίνησε της εργασίες στο Άστρος η Β’ Εθνοσυνέλευση, ο Αγώνας αντιμετώπιζε ήδη σοβαρή κρίση γιατί οι αντιθέσεις ανάμεσα σε πολιτικούς και τους στρατιωτικούς είχαν οξυνθεί ιδιαίτερα και τα οικονομικά μέσα για τον εφοδιασμό των αγωνιστών είχαν εξαντληθεί. Παράλληλα, οι Τούρκοι, παρά τα έντονα εσωτερικά προβλήματα που είχε ο σουλτάνος με τους γενίτσαρους, φαίνονταν αποφασισμένοι να χτυπήσουν τους επαναστάτες και να καταστείλουν την εξέγερση. Οι διαμάχες όμως συνεχίζονταν.
Για παράδειγμα, στις 20 Ιουλίου 1824 έφτασαν τα χρήματα του δανείου από την αγγλική κυβέρνηση. Τότε η κυβέρνηση Κουντουριώτη ενισχύθηκε με ένα υπέρογκο χρηματικό ποσό, το οποίο χρησιμοποίησε για δικούς της συμφεροντολογικούς σκοπούς μοιράζοντας το επιλεκτικά, μόνο σε φίλα προσκείμενους σε αυτή. Επόμενη κίνηση ήταν η διενέργεια βουλευτικών εκλογών και η σύγκληση του νέου βουλευτικού την 1η Οκτωβρίου. Κατά κύριο λόγο η βουλή απαρτιζόταν από νησιώτες, συμμάχους των Κουντουριωταίων και γενικώς των Υδραίων. Η απάντηση των Μωραϊτών είναι άμεση. Συνασπίζονται όλοι σε μια ενιαία παράταξη ξεχνώντας για την ώρα τα μίση που τους χώριζαν, αρνούνται να πληρώσουν φόρους και …η σύγκρουση είναι γεγονός.
Πέρυσι, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τη σύσταση Ελληνικής Διαστημικής Υπηρεσίας. Μην φανταστείτε διαστημόπλοια, αστροναύτες κλπ. Όπως έγραψε η η ερευνήτρια στο τμήμα Βιοεπιστημών της NASA Ελένη Αντωνιάδου, η πρωτοβουλία αυτή «έπρεπε να είχε υλοποιηθεί δεκαετίες πριν. Η Ελληνική Διαστημική Υπηρεσία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, για την διεκδίκηση ερευνητικών πόρων και την διασύνδεση με διεθνή κέντρα καινοτομίας».
Η πρωτοβουλία αυτή λοιδορήθηκε, διακωμωδήθηκε όσο τίποτα στα κοινωνικά δίκτυα. «Όλα τα ‘χε η Μαριορή, η Διαστημικά Υπηρεσία της έλειπε », ήταν η διάθεση όσων σχολίαζαν κι έκριναν αβασάνιστα . Αν είναι δυνατόν χώρα με τόσα μνημόνια, εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας, εξάπλωση φτώχειας και ανεργία να έχει διαστημικές φιλοδοξίες ήταν η γενική αντίληψη. Τι κι αν η κα Αντωνιάδου τόνιζε ότι «είναι άλλο πράγμα η Διαστημική Υπηρεσία, άλλο η Διαστημική Βάση, άλλο η Αστροναυτική Βάση και άλλο η Βάση Εκτόξευσης Πυραύλων». Προέτρεψε μάλιστα όσους ανάρτησαν αρνητικά σχόλια να «#ΚράζουμεΛιγότερο» και να «#ΔιαβάζουμεΠερισσότερο».
Σημειώνεται όμως πως ενώ η πλειοψηφία των αρνητικών σχολίων για την «Ελληνική NASA» είχαν να κάνουν με τη χρονική στιγμή σύστασης κυρίως, κάποια άλλα – προφητικά μάλλον – με τη διαχείριση που αυτή θα τύχει ως προς τη στελέχωση της και το ανθρώπινο δυναμικό της.
Τα τελευταία επιβεβαιώθηκαν πρόσφατα. Ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός ξεκίνησε τόσο δυναμικά, που μόλις το ΔΣ του συμπλήρωσε ένα μήνα ζωής, ξέσπασε και ο πρώτος ελληνικός πόλεμος των… άστρων! Ο Πρόεδρος του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, Δρ. Σταμάτης Κριμιζής με μία ηχηρή παραίτηση κήρυξε τον πόλεμο στην αγαπημένη υπηρεσία του Νίκου Παππά, που μέχρι και ευχετήριες κάρτες με πυραύλους έστελνε το Πάσχα, για να δείξει πόσο παθιασμένος είναι με το νέο εγχείρημα. Τώρα βέβαια ο υπουργός βρίσκεται απολογούμενος, καθώς ο κ. Κριμιζής στην επιστολή παραίτησής του χρεώνει στον υπουργό πως με την ανοχή του ο ΓΓ Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων κ. Βασίλης Μαγκλάρας, έχει αναλάβει το ρόλο του «Τσάρου του Διαστήματος» στην Ελλάδα.
Όπως ήταν φυσικό το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης απάντησε στην επιστολή του Καθηγητή σημειώνοντας πως «προκαλεί έκπληξη η ταχύτητα με την οποία πρόλαβε, εντός τεσσάρων εβδομάδων, να αξιολογήσει και να κρίνει αμετάκλητα την προσπάθεια της χώρας να σχεδιάσει και να υλοποιήσει μία συντονισμένη εθνική στρατηγική στον τομέα του Διαστήματος».
Πρώτα απ’ όλα να διευκρινίσουμε ότι η χώρα μας εδώ και δεκαετίες συμμετέχει σε παρόμοιους διεθνείς οργανισμούς (OHE), ενώ η προσπάθεια ένταξης της χώρας μας έχει ηλικία 18 ετών. Ξεκίνησε το 2000, με μια πενταετή συμφωνία συνεργασίας σε συγκεκριμένα προγράμματα εφαρμογών (τηλεπικοινωνίες και παρατήρηση της Γης). Η επίσημη προσχώρησή μας στην ιδρυτική Συνθήκη του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού (ESA) υπεγράφη το 2004. Η συμφωνία αυτή κυρώθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο το 2005 κι έτσι η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού.
Από τότε και μέχρι σήμερα συμβάλουμε στον προϋπολογισμό του ESA με μία ετήσια συνδρομή της τάξεως των μερικών εκατομμυρίων ευρώ. Υποτίθεται ότι τα χρήματα των ετήσιων συνδρομών επιστρέφουν στις χώρες-μέλη με τα διάφορα ερευνητικά ή άλλα προγράμματα τα οποία αναθέτει ο ESA στους διάφορους φορείς μιας χώρας. Οπότε το μυστικό σ’ αυτού του είδους τις συμμετοχές είναι κατά πόσο μια χώρα εκμεταλλεύεται σωστά τους διάφορους φορείς και το ανθρώπινο δυναμικό της για να πάρει πίσω όχι μόνο την ετήσια συνδρομή της αλλά και κάτι πάρα πάνω.
Η Ελλάδα έχει εδώ και μια δεκαετία συμμετάσχει σε διάφορα διαστημικά προγράμματα (όχι μόνο της ESA, αλλά επίσης και της Αμερικανικής NASA, και της Ρωσικής FSA) με μεγάλη επιτυχία χάρη στη δραστηριοποίηση του ιδιαίτερα ικανού και ενημερωμένου επιστημονικού δυναμικού που διαθέτει σε διάφορους επίσημους ερευνητικούς φορείς όπως είναι το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, ο Δημόκριτος κλπ, αλλά και στα διάφορα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Οι καταγγελίες του παραιτηθέντος βαριές: «Αντιλαμβανόμενος ότι εγείρεται το εύλογο ερώτημα ύπαρξης πιθανών οικονομικών συμφερόντων, οφείλω να είμαι σαφής επ’αυτού. Όταν προαναγγέλλεται ένα πρόγραμμα 11 μικροδορυφόρων ύψους 23,9 εκατ. ευρώ, περιμένει κανείς ότι υπάρχουν μελέτες με τους σκοπούς, τις προδιαγραφές, το σχέδιο κατασκευής υποδομών, κάποιο ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα, και κατάλληλο προσωπικό για την υλοποίησή του, ειδικά όταν συνοδεύεται από υποσχέσεις για ολοκλήρωση σε πολύ σύντομο χρόνο. Δυστυχώς αυτές οι συνθήκες δεν υπάρχουν, ενώ, όπως διαπίστωσα, ο ρόλος του ΕΛΔΟ στο πρόγραμμα, είναι τυπικός και προαποφασισμένος. Συμφέροντα οπωσδήποτε υπάρχουν στους εμπλεκόμενους οργανισμούς και εταιρίες, χωρίς αυτό να είναι κατ’ανάγκη κακό εφόσον τηρούνται οι συνθήκες διαφάνειας μιας ελεύθερης οικονομίας. Προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου προγράμματος είναι η διαφάνεια και αξιολόγηση από ειδικούς σε όλα τα στάδια υλοποίησης. Σημειώνω ωστόσο ότι δεν υπέπεσε κάτι ποινικά κολάσιμο στην αντίληψή μου ούτε είναι δικός μου ρόλος να διερυνήσω κάτι τέτοιο, θυμάμαι όμως ότι στις ΗΠΑ κατά τη διερεύνηση του σκανδάλου Watergate η έκφραση που έγινε δημοφιλής ήταν το follow the money».
Να ξαναπούμε ότι το 1824 η κυβέρνηση Κουντουριώτη ενισχύθηκε με ένα υπέρογκο χρηματικό ποσό, ως το πρώτο εθνικό δάνειο, το οποίο χρησιμοποίησε για δικούς της συμφεροντολογικούς σκοπούς μοιράζοντας το επιλεκτικά, μόνο σε φίλα προσκείμενους σε αυτή;;;
Να ξαναπούμε ότι δεν μαθαίνουμε από την ιστορία μας;

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή