Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω!

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω!

Το 1995 ο τότε Νομάρχης Βοιωτίας Γιάννης Σταμούλης ξεκίνησε ένα δικαστικό αγώνα με σκοπό να αποζημιωθούν τα θύματα της σφαγής του Διστόμου από τους Γερμανούς κατά τη γερμανική κατοχή της Ελλάδας. Παρ’ ότι δικαιώθηκε από όλες τις βαθμίδες της ελληνικής δικαιοσύνης, δεν κατάφερε να δικαιωθεί από κανέναν υπουργό Δικαιοσύνης καμίας ελληνικής κυβέρνησης. Τις βρήκε όλες απέναντί του!

Το θέμα ξανάνοιξε όμως ο σημερινός υπουργός, με τη δήλωσή του περί ενεργοποίησης  της δικαστικής απόφασης  για δήμευση της γερμανικής περιουσίας στην Ελλάδα. Γράφτηκε ενδεικτικά ότι μπορεί να γίνει δήμευση του κτιρίου του Ιστιτούτου Γκαίτε στην Ελλάδα. Η δήλωση αυτή έφερε και πάλι στο προσκήνιο το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία. Η χώρα μας ενώ καταστράφηκε από τους Γερμανούς κατά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο, ήταν η μόνη που δεν πήρε αποζημιώσεις! Ακόμα και η «ουδέτερη» Τουρκία διεκδίκησε και πήρε. Η Ελλάδα δεν διεκδίκησε ποτέ! Ποτέ επίσης δεν διεκδίκησε επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου που είχε δώσει η χώρα μας σε Γερμανούς και Ιταλούς.
Για το θέμα έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά και δεν σκοπεύουμε να το διαπραγματευτούμε. Εκείνο όμως που δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο είναι η στάση ορισμένων «Ελλήνων», από την εποχή του Εφιάλτη μέχρι σήμερα.
Όταν π.χ. ειπώθηκε για τη δήμευση του Ινστιτούτου Γκαίτε, πολλοί «ανατρίχιασαν» στο άκουσμα της σκέψης. «Ανησύχησαν» για τη διακοπή του πολιτιστικού – μορφωτικού έργου που παράγει στον τόπο μας το γερμανικό ινστιτούτο. Δεν πέρασε όμως από το μυαλό τους, ότι αν, λέμε αν, δημευτεί, μπορεί κάλλιστα να συνεχίσει το έργο του στο ίδιο κτίριο, πληρώνοντας ενοίκιο πλέον! Είναι οι ίδιοι οι οποίοι δεν ανησύχησαν καθόλου όταν πρόπερσι έκλεισαν 300 σχολεία σε όλη την Ελλάδα, στα πλαίσια των συγχωνεύσεων και των περικοπών δαπανών. Προφανώς θεωρούν ότι τα δικά μας σχολεία δεν παράγουν κανένα μορφωτικό ή πολιτιστικό έργο !
Η νεότερη πολιτική ιστορία μας βρίθει πολιτικών οι οποίοι αντιμετώπιζαν με απύθμενη επαρχιώτικη δουλοπρέπεια τους εκάστοτε ισχυρούς που έκαναν κουμάντο στη χώρα μας. Τους Άγγλους παλιότερα, τους Αμερικανούς μεταπολεμικά, τους Γερμανούς σήμερα. Όταν συζητούνταν το αν θα γίνει η εκταμίευση της επόμενης δόσης της τρόϊκας, βρέθηκε ραγιάς ονόματι Τζήμερος, ο οποίος έστειλε μήνυμα μέσω κοινωνικού δικτύου στη Μέρκελ: «μην τους δώσεις τίποτα, είναι λαμόγια και θα τα φάνε»! Λες και οι όποιοι δανειστές μας δεν παίρνουν πίσω, με υπέρογκους τόκους, τα όποια δανεικά μας δίνουν. Είναι ο ίδιος ανεκδιήγητος εξυπνάκιας ο οποίος έστειλε παλιότερα και επιστολή στη Μέρκελ αναλύοντάς της διεξοδικά πόσο λαμόγια και απατεώνες είμαστε ως λαός. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά. Και επί τουρκοκρατίας υπήρχαν κοτζαμπάσηδες οι οποίοι έστελναν επιστολές στο σουλτάνο για εκείνους τους Έλληνες οι οποίοι αντί να κοιτάνε τη δουλειά τους και να τον μακαρίζουν, δεν δούλευαν και απεργάζονταν σχέδια ξεσηκωμού τους!  
Υπάρχουν όμως και οι μεταμοντέρνοι. Οι άνετοι και χαλαροί σαν το Σταύρο Θεοδωράκη. Είναι «ανεγκέφαλοι»,  λέει, όσοι προσπαθούν να πιέσουν τη Γερμανία να δώσει αποζημιώσεις ύστερα από τόσα χρόνια που έχει τελειώσει ο πόλεμος. Σα να λέμε περασμένα – ξεχασμένα. Η ελληνική ιστορία μετράει όμως πολλές χιλιετίες. Τα 70 χρόνια που έχουν περάσει από τον πόλεμο είναι πολύ λίγα μπροστά στους αιώνες ελληνισμού. Όπως είναι πολύ λίγα και τα 41 χρόνια τουρκικής κατοχής της Βόρειας Κύπρου! ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ λέει ο απανταχού ελληνισμός. Για τους Έλληνες, η Κύπρος είναι κατεχόμενη κατά το ήμισυ, δεν είναι ένα οποιοδήποτε ανεξάρτητο κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι άλλο πράγμα ο πολιτικός ρεαλισμός και άλλο η πολιτική της υποτέλειας. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το να διεκδικήσει σήμερα μια μικρή και αδύναμη χώρα αποζημιώσεις από την πανίσχυρη Γερμανία δεν είναι ρεαλιστικό. Η μη διεκδίκηση αποζημιώσεων όμως είναι στάση υποτέλειας. Όλα τα ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη διεκδικούν ό,τι θεωρούν ότι τους ανήκει. Ανεξάρτητα από το αν μπορούν να το καταφέρουν. Το διεκδικούν και ελπίζουν στη στην ιστορική στιγμή που θα το πετύχουν. Οι κυβερνήσεις οι οποίες υπογράφουν παραίτηση από αυτά τα δικαιώματα ελέγχονται ως προδοτικές. Ξεκάθαρα.
Σε όσους πιστεύουν ότι τα χρόνια έχουν περάσει και δεν μπορούμε να διεκδικούμε πλέον, αφιερώνουμε τις επόμενες σελίδες ιστορίας:
Το 1897 η Ελλάδα εμπλέκεται σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ηττάται και υποχρεούται σε πολεμικές αποζημιώσεις ύψους 92 εκατομμυρίων δραχμών. Εξαιτίας της αποπληρωμής των πολεμικών αποζημιώσεων αυτών πρωτίστως, και δευτερευόντως παλαιότερων Δανείων, αναγκάστηκε η Ελλάδα να δεχτεί τραπεζίτες 6 χωρών στο κεφάλι της που εισέπρατταν τα έσοδα απ τα ελληνικά μονοπώλια μέχρι το …1978! 81 χρόνια για πολεμικές αποζημιώσεις! Μήπως έπρεπε, μετά τα πρώτα δέκα χρόνια, να πούμε περασμένα-ξεχασμένα, επειδή οι αποζημιώσεις αυτές ήταν παλιές; Όλα τα έσοδα από αλάτι, φορολογία πετρελαίου, σπίρτα, τραπουλόχαρτα, σμύριδα Νάξου, τσιγαρόχαρτα, λιμενικά δικαιώματα Πειραιά και άλλων λιμανιών, φόρο χαρτοσήμου, όλα τα έπαιρναν για να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των δανείων. Η Διεθνής Επιτροπή Ελέγχου που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα έμεινε και εισέπρατε 81 ολόκληρα χρόνια. Το 1978 η Ελλάδα πλήρωνε τον πόλεμο του 1897, για την Γερμανία ήταν αργά για να πληρώσει για τον πόλεμο του 1941-44 ;;;
Όποιος λαός ξεχνάει την ιστορία του, αναγκάζεται να την ξαναζήσει… Φαίνονται σαν να ξαναζούμε τα ίδια αλλά δεν είναι. Τότε τα κρατικά δάνεια αφορούσαν σε πολεμικές αποζημιώσεις κυρίως εκείνου του αποτυχημένου ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, ενώ το σημερινό χρέος είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, κακοδιαχείρισης, λαμογιών, κλεπτών και όλου του υπόλοιπου συναφιού… Ε, τώρα θέλουν να πάρουν όχι μόνο τα έσοδα,αλλά και τα λιμάνια,τα αεροδρόμια,το νερό και την ενέργεια και να ελέγξουν τον τουρισμό…
Οι αφόρητες πιέσεις πιέσεις που δέχεται η σημερινή κυβέρνηση, οι ωμές και οι απροκάλυπτες επεμβάσεις στα εσωτερικά μας («Θεωρώ πως ο κυβερνητικός συνασπισμός του αριστερού κόμματος με τους δεξιούς λαϊκιστές είναι λάθος», υποστήριξε ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου) σχετίζονται άμεσα και με αυτές τις «μπίζνες». Αν και για τα 14 λιμάνια που θα πάρουν οι Γερμανοί, η δουλειά φαίνεται πώς έχει «τελειώσει». Ξέρουμε και την εταιρεία που τα πήρε: Fraport. Απλώς ψάχνει η κυβέρνηση πώς θα μας το σερβίρει…

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή