Αναθεώρηση Συντάγματος

Σε αυτό το άρθρο, παρά το ότι δεν θα ασχοληθώ ούτε με τα προγράμματα των κομμάτων ούτε και με τα προγνωστικά, δεν μπορώ όμως να μην υποκύψω στον πειρασμό να κάνω μερικά σχόλια για την προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων.

ε τις εκλογές αυτές λοιπόν διαπιστώνεται για άλλη μια φορά ότι ακόμη δεν καταφέραμε να εκσυγχρονίσουμε την πολιτική μας ζωή. Το λέω αυτό, γιατί δεν είχαμε την τύχη να δούμε μια τηλεμαχία μεταξύ των πολιτικών αρχηγών. Γνωρίζουμε ότι δεν το θέλει ο Σαμαράς. Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί δεν θα μπορούσαν να οργανώσουν αυτή την τηλεμαχία;
Βλέποντας λίγο τηλεόραση, διαπιστώνω έναν τρομοκρατημένο Σαμαρά να παρασύρεται σε μια λαϊκίστικη παροχολογία και εκστρατεία τρομοκράτησης του εκλογικού σώματος. Το ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή εκροή τεράστιων κεφαλαίων από τις τράπεζες είναι γεγονός. Το ποιος φταίει όμως δεν έχουμε καταλάβει. Φταίει η Ν.Δ, η οποία αν δεν τρομοκρατούσε τον κόσμο μπορεί να είχαμε μια διαρροή, αλλά όχι σε αυτό το μέγεθος.
Λίγο πριν την προκήρυξη των εκλογών πηγαίναμε για νέο μνημόνιο και ως δια μαγείας όλα λύθηκαν κατά Σαμαρά και άρχισε να μας υπόσχεται μείωση φόρων σχεδόν κατάργηση του μοναδικού δημοκρατικού φόρου (ΕΝΦΙΑ), μείωση αφορολόγητου κ.τ.λ. Αν κερδίσει τις εκλογές ο Σαμαράς και κάνει αυτά που λέει τότε αυτά θα το οφείλουμε στην ΣΥΡΙΖΑ που παράσυρε το πρωθυπουργό στην παροχολογία. Τρομοκρατημένοι φωνάζουν οι της ΝΔ «που θα βρείτε τα λεφτά» ακριβώς όπως έλεγε ο πρώην υπουργός Οικονομίας της ΝΔ Παπαθανασίου στις εκλογές του 2009 τότε που η ΝΔ έχασε από τον ΓΑΠ.
Πολλά έγραψα για τις εκλογές και σχεδόν ξέφυγα από το θέμα μας. Εν πάση περιπτώσει, το θέμα μας δεν είναι τα παραπάνω στην προκειμένη περίπτωση, αλλά η αναθεώρηση του καταστατικού χάρτη της χώρας. Είναι ένα σοβαρό θέμα που το παραβλέπουν οι πολιτικοί σχολιαστές και οι πολιτικοί αρχηγοί που όφειλαν να το συμπεριλάβουν στην πολιτική τους ατζέντα.
Λίγο πριν την ψηφοφορία για Πρόεδρο Δημοκρατίας η ΝΔ έκανε μια χλιαρή απόπειρα, αλλά τελικά δικαιολογήθηκε ότι δεν μπορεί να γίνει η αναθεώρηση λόγω εκλογών και ότι θα αναβληθεί για το 2021!! Μια χαμένη ευκαιρία όπως είπε ο Σαμαράς. Δεν μας χέζεις, ρε Νταλάρα…. για να θυμηθούμε και τις ατάκες του Χάρη Κλυν. Αν ήθελε ο Σαμαράς θα είχε ξεκινήσει νωρίτερα τη διαδικασία στη Βουλή ώστε η αναθεώρηση να γίνει στις επόμενες εκλογές. Ο Τσίπρας, αν θυμάμαι καλά, έχει δηλώσει ότι θα ζητήσει αναθεώρηση από την επόμενη Βουλή εφ όσον συγκεντρώσει μεγάλη πλειοψηφία η πρόταση του. Επειδή νομίζω ότι θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ περιμένω με αγωνία την πρόταση και την τακτική των άλλων κομμάτων.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι υπάρχει συναίνεση για την αναθεώρηση. Ποιές θα ήταν οι καινοτομίες του νέου Συνταγματικού Χάρτη; Ένα πρώτο στοιχείο είναι η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200. Τα τεχνικά μέσα επικοινωνίας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιτρέπουν την μείωση του αριθμού των βουλευτών. Το κέρδος από αυτή τη μείωση είναι προφανές και δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά και πολιτικό και κυρίως ηθικό. Μείωση αριθμού βουλευτών συνεπάγεται μείωση της συναλλαγής και της διαφθοράς. Σήμερα λέμε ότι έχουμε δημοκρατία, αλλά για να κατέβει κάποιο άτομο υποψήφιος βουλευτής πρέπει να πάρει το χρίσμα από τον αρχηγό του κόμματος. Ένας αξιόλογος πολίτης που τον εκτιμά η περιοχή του δεν μπορεί να είναι υποψήφιος γιατί χρειάζεται το 3% του εκλογικού σώματος, πράγμα αδύνατον. Για να κατέβει υποψήφιος πρέπει να υποκύψει και να πάρει το χρίσμα από τον αρχηγό. Άρα εδώ χρειάζεται αλλαγή ώστε να μπορεί να εκλέγεται ένας με απλή αναλογική σε επίπεδο νομού και όχι χώρας. Τότε να είστε σίγουροι ότι θα ξεπεταχτούν υγιείς δυνάμεις μέσα από το λαό που θα έχουν κάτι διαφορετικό να πουν και να πράξουν.
Μια γενική αρχή που θα πρέπει να εισαχθεί στο νέο Σύνταγμα είναι η αρχή της «ισχυρής πλειοψηφίας» που σημαίνει ότι σοβαρές νομοθετικές ρυθμίσεις που είναι ζωτικές για τα συμφέροντα του έθνους να απαιτούν αριθμό βουλευτών γύρω στα 2/3 της Βουλής. Με ισχυρή πλειοψηφία για παράδειγμα θα πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις για το ύψος του δημοσίου χρέους το οποίο μας έφερε στην σημερινή δυσμενέστατη κατάσταση.
Για παράδειγμα στην Αυστραλία υπάρχει νόμος που καθορίζει το ύψος του χρέους. Και εδώ θα πρέπει να υπάρχει συνταγματική επιταγή για το ύψος του χρέους και να ανακοινώνεται δημόσια κάθε φορά που η χώρα θα βγαίνει στις «αγορές τις ληστρικές». Το ύψος του δημοσίου χρέους δεν είναι κάτι μυστικό. Οι αγορές το γνωρίζουν, αλλά ο λαός δεν το γνωρίζει και θα πρέπει επί τέλους να αναλάβει και αυτός τις ευθύνες του με την γνώση. Θα πρότεινα να υπάρχει ηλεκτρονικός πίνακας έξω από τη Βουλή που να δείχνει με μεγάλα κόκκινα νούμερα το ύψος του χρέους.
Ένα άλλο θέμα είναι ο χρόνος προκήρυξης εκλογών. Πρέπει επί τέλους να καταργηθεί η δυνατότητα πρόωρων εκλογών. Εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Ούτε σε περίπτωση πολέμου. Μπορεί άνετα να γίνει κυβέρνηση εθνικής ενότητας από όλα τα κόμματα της Βουλής. Και το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας να διευθετηθεί ανάλογα.
Κατάργηση της αναδρομικότητας των νόμων. Μια αιτία που δεν έρχονται επενδύσεις στην Ελλάδα είναι και αυτός. Προσκαλούμε τους επενδυτές με ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο και μέχρι να μπει σε λειτουργία η επένδυση έχουν έρθει τα πάνω κάτω από τις αναδρομικότητες των νόμων αλλάζοντας όλο το επιχειρηματικό τοπίο.
Ένα άλλο θέμα που θα έπρεπε να υπάγεται στην ισχυρή πλειοψηφία είναι η παιδεία σε όλες της τις βαθμίδες. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να επιτρέπεται να έχουμε ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια και όχι πανεπιστήμια. Πρέπει το Σύνταγμα να επιτρέψει την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων παράλληλα με τα κρατικά. Φανταστείτε να έδινε η κυβέρνηση στο Harvard ή στο MIT το κτήριο του Πολυτεχνείου στην Πατησίων ΔΩΕΡΑΝ. Το Harvard να αναλάμβανε την υποχρέωση ίδρυσης πανεπιστημίου με παροχή π.χ. 10 υποτροφιών στα καλλίτερα μυαλά της Ελλάδας που δεν έχουν να πάνε στην Αμερική όπου πηγαίνουν οι γόνοι των πλούσιων οικογενειών π.χ. Σαμαράς, Παπανδρέου κ.τ.λ. που σήμερα μας κυβερνούν. Μια ασφαλιστική δικλείδα είναι ότι το κράτος θα ελέγχει τον προϋπολογισμό του ιδιωτικού πανεπιστημίου και θα χρηματοδοτεί τα κρατικά με το ίδιο κατά κεφαλή ποσό ανά φοιτητή όπως το ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Τότε θα έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης και θα αφυπνίσουμε τις δυνάμεις των κρατικών πανεπιστημίων που σήμερα κανοναρχώνται από τα πολιτικά κόμματα που χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμια ως δεξαμενές μελλοντικών ψηφοφόρων.
Ακόμη με την αρχή της ισχυρής πλειοψηφίας να ορίζεται η σύνθεση των υπουργείων γιατί οι συνεχείς αλλαγές δείχνουν μια χώρα που ακόμη δεν έχει βρει τον δρόμο της. Δεν μπορεί να μετακινείται ένας υπουργός σε άλλο υπουργείο και να παίρνει μαζί του, ολόκληρες Γενικές Γραμματείες από το παλιό υπουργείο όπως έκανε παλιά ο της Ν.Δ. υπουργός πρώην υπουργός εμπορίου Χατζηγάκης.
Βέβαια δεν είμαι κανένας συνταγματολόγος να γράψω για όλα τα ζητήματα, αλλά ισχυρίζομαι ότι αν γίνουν μόνον αυτές οι αλλαγές, η χώρα θα δει πάρα πολύ καλλίτερες μέρες. Τώρα ποιος θα βγει, κοντός ψαλμός αλληλούια.