Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

• ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
(ναρκωτικά)
Ταϋλάνδη, μόλις είχε εξελιχθεί πραξικόπημα, ο δικτάτορας πρόεδρος, πρώτο νόμο ένδειξης της παρουσίας του, επέβαλε την ποινή του θανάτου σε όποιον ταξιδιώτη έφερε ναρκωτικά. Δεκέμβριος 1978 για την ακρίβεια.
Το αεροπλάνο DC10 με προορισμό το Σίδνεϊ, Αυστραλία, προσγειώνεται για ανεφοδιασμό και οι επιβάτες τράνζιτο, βγαίνουμε στον χώρο του αερολιμένα να απολαύσουμε έργα παραδοσιακής τέχνης και ανεπανάληπτα σκαλιστά σε ελεφαντόδοντο. Η παρουσία ελέγχου εμφανής, αρκετή νευρικότητα σε όλα τα επίπεδα.
Την στιγμή του δικού μου ελέγχου, επιστροφής στο αεροσκάφος, ένα νεαρό κορίτσι με στολή και πιστόλι στην ζώνη με ένα περίεργο όργανο στο χέρι της, το περνά γυρω μου, πάνω στο τσαντάκι μου και το σακούλι με το κουτί που κρατούσα στο χέρι.
Ξαφνικά εκκωφαντικός ήχος ακούγεται, δεκαπέντε όπλα που κρατούσαν στρατωτάκια (αγόρια, κορίτσια 19-20 ετών) με σημάδεψαν και η απασφάλιση τους ήταν σε όλους τους παρευρισκόμενους αισθητή, μετά απόλυτη σιωπή.
Σήκωσα αργά τα χέρια μου ψηλά, αντικρίζοντας τα θυμωμένα αλλά ταυτόχρονα φοβισμένα μάτια πίσω απο τα τουφέκια.
Τα δευτερόλεπτα περνούσαν αγγίζοντας την αιωνιότητα, όταν ξαφνικά, ευτυχώς, ακούστηκε ενα παράγγελμα «στοπ» από την λοχαγό τους, που παρουσιάστηκε από το πουθενά.
Τα όπλα έμεναν υψωμένα, η φωνή της επικριτικά, αλλά και προστακτικά μου φώναξε: «Are you Greek?…»
Προσεκτικά κούνησα αργά το κεφάλι, μόλις ειχα σωθεί απο πιθανή εκπυρσοκρότηση… Μου έδειξε να περάσω και το πρόσταγμα κατέβασε τα τουφέκια ασφαλισμένα.
Το περίεργο μηχανάκι ανίχνευσε σκόνη… Το κουτί στα χέρια μου ήταν απο την μητέρα μου προς την αδελφή της στο Σίδνεϊ. Ακριβοπληρωμένα τα κουραμπιεδάκια της μαμάς.
Τι να πεις, κι αυτή η εποχή τελείωσε, τα ναρκωτικά μένουν παράνομα

Πηγές

ΦΩΤΟ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή